Η αιώνια μανία του να φορτώνεις ό,τι βρεις στο σουπερμάρκετ
Μια δημοσιογράφος του Oneman, νιώθει την ανάγκη σου να φορτώνεις, ό,τι λιχουδιά βρεις μπροστά σου στο σουπερμάρκετ και σου λέει ότι δεν θα' πρεπε να ντρέπεσαι γι΄αυτό.
- 21 ΦΕΒ 2016
Σουπερμάρκετ, αυτός ο επίγειος παράδεισος. Εδώ που σχεδόν όλα τα όνειρα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Ειδικά αν είναι από αυτά τα μεγάλα, τα πολύ μεγάλα, που έχουν μέσα ζαχαροπλαστεία, τηλεοράσεις, συστήματα ήχου, είδη για το σπίτι. Το σουπερμάρκετ είναι μια μυσταγωγία, μία τελετή με αρχή, μέση και τέλος που άλλοι βαριούνται και μισούν (γιατί δεν έχουν καταλάβει ακόμα την ιερότητα του θέματος) και άλλοι τρελαίνονται να επισκέπτονται.
Το λάθος που κάνουν όμως και οι δύο παραπάνω κατηγορίες είναι ότι εύκολα μπορούν να παρασυρθούν σε «άχρηστες» αγορές, και οι πιο έμπειροι στις αγορές και οι πιο αρχάριοι. Γιατί βάζω το «άχρηστα» σε εισαγωγικά; Γιατί ναι, τα αρκουδάκια ζελεδάκια, έχουν την χρησιμότητα να κάνουν ευτυχισμένο το στόμα, τη γλώσσα, τον ουρανίσκο, το μυαλό, αλλά δεν είναι και τόσο χρήσιμα για τα ενδότερα του οργανισμού μας. Επίσης ποιος είναι ο έμπειρος στο σουπερμάρκετ και ποιος ο αρχάριος;
Έμπειρος είναι αυτός που ξέρει καλά ένα σουπερμάρκετ και αποφεύγει αποφασιστικά όλους τους επικίνδυνους διαδρόμους με ράφια που περιέχουν τα παραπάνω προϊόντα, χρήσιμα για τη γεύση και βλαβερά για τα δόντια και το σωματικό βάρος, εστιάζοντας στα προϊόντα που αναγράφονται στην λίστα του. Αρχάριος αγοραστής είναι αυτός που δεν γνωρίζει καλά ένα σουπερμάρκετ και αφήνεται να τον οδηγήσουν οι διάδρομοι στις σοκολάτες, γιατί ας μην κρυβόμαστε, όλα τα σουπερμάρκετ έχουν διαρρύθμιση για να ξεκινήσεις ή να καταλήξεις εκεί, στις σοκολάτες και τα γαριδάκια.
Έλεγα λοιπόν πριν, ότι και οι δύο κατηγορίες θα πέσουν στο σφάλμα του λάθος διαδρόμου, ίσως πιο σπάνια η μία κατηγορία, αλλά κάποια στιγμή θα πέσει, γιατί θα τον βρει σε αδύναμη στιγμή εκείνη η επίσκεψη. Και τότε αρχίζει η φορτωτική.
Και κοιτώντας τις σακούλες να συνειδητοποιεί ότι έχουν μέσα μόνο σοκολάτες, αναψυκτικά, πραλίνα φουντουκιού, ζελεδάκια, γκοφρέτες, γεμιστά μπισκότα, γαριδάκια, πατατάκια, κρουασάν, μπύρες, μαγιονέζα, πικάντικα σαλάμια;
Όλοι μας το έχουμε πάθει αυτό, από μία έως δεκάδες φορές. Εγώ το πάθαινα συνέχεια, όσο ήμουν φοιτήτρια, αλλά και αργότερα όσο έμενα μόνη. Επειδή κατά κύριο λόγο, με έτρεφαν τα ντελίβερι και ενίοτε η λέσχη, το καλάθι του σουπερμάρκετ γέμιζε πάντα με τέτοια προϊόντα. Τα οποία και δεν με χόρταιναν και μου άδειαζαν την τσέπη. Αν αυτά τα λεφτά που ξόδευα εβδομαδιαίως στο σουπερμάρκετ κάνοντας τέτοιου είδους φορτωτικές τα έβαζα στην άκρη, θα είχα σώσει μέχρι στιγμής…. 30 ευρώ την εβδομάδα επί 52 εβδομάδες, επί 10 χρόνια μας κάνει…15.600 ευρώ! Να, πως θα μπορούσα να πάρω την ακριβή τσάντα που πάντα ήθελα. Όχι μόνο μία, 15 από αυτές θα είχα πάρει. Να, το ταξίδι στην Νέα Υόρκη που πάντα ονειρευόμουν. Να μην σας πω τι έχω πάρει μέχρι στιγμής. Το καταλαβαίνουμε όλοι.
Σε καλεί και σε φωνάζει, φωτάκια αναβοσβήνουν γύρω με το όνομά σου. Και αρχίζει η φορτωτική και δεν τελειώνει. Γιατί αν είναι να κάνεις την γουρουνιά, πρέπει να την κάνεις σωστά. Θα ξεκινήσεις από τα αλμυρά, ξηρούς καρπούς, γαριδάκια, πατατάκια, θα πας στα ποτά, μπύρες, αναψυκτικά, καμιά βοτκίτσα, θα συνεχίσεις με γλυκά, γιατί μετά την τόση αλμύρα θα θες σαν τρελός γλυκό και θα πάρεις όλη τη σειρά της αγαπημένης σου σοκολάτας, με όλες τις γεύσεις, θα φορτώσεις μερέντα, το μεγάλο βαζάκι, το καλό, το σωστό και μετά θα πας στα ψυγεία για λίγη μορταδέλα και τυράκια.
Γιατί σου συμβαίνει αυτό; Όχι μην μαστιγώνεις τον εαυτό σου, δεν είσαι αδύναμος χαρακτήρας. Σε πέτυχε το σουπερμάρκετ σε κακή μέρα, ντεφορμέ με κακή ψυχολογική διάθεση. Τεράστιος παράγων, ο παράγων ψυχολογία και τεράστια ψυχοθεραπεία η φορτωτική τέτοιου είδους. Αν τα πράγματα σου πάνε στραβά, αν χώρισες, αν οι κολλητοί σου παντρεύτηκαν όλοι και εσύ μένεις μόνος τα βράδια να βλέπεις μπάλα, λογικό είναι να λυγίσεις. Θα βρεις παρηγοριά στους νέους σου «φίλους» από το σουπερμάρκετ που παχαίνουν μεν, αλλά δεν σε νοιάζει δε. Κάν’ το μία φορά, δύο, τρεις, κάν’ το όσο χρειαστεί για να νιώσεις καλύτερα.
Μόλις αισθανθείς ότι έπιασες πάτο αυτομάτως θα σταματήσεις. Δεν ξέρω στο μεταξύ πόσο θα σου έχει κοστίσει όλο αυτό. Ελπίζω όχι 15.600 ευρώ πάντως. Αν θέλεις να το περιορίσεις, σου έχω μερικά ανώδυνα tips.
Μην πας ποτέ στο σουπερμάρκετ πεινασμένος. Η πείνα θα σε κάνει να φορτώσεις πολλά περισσότερα, ακόμα και πράγματα που δεν θα λιγουρευόσουν υπό κανονικές συνθήκες.
Κατέβασε τα application με τα φυλλάδια του σουπερμάρκετ και κάνε ντου μόνο στα προϊόντα που είναι σε έκπτωση. Θα σαβουριάσεις που θα σαβουριάσεις, τουλάχιστον κάν’ το με οικονομία.
Μην πας εσύ στο σουπερμάρκετ. Στείλε την μάνα σου, την αδερφή σου, την κοπέλα σου, πάρε τηλέφωνο και ζήτα να σου φέρουν τα ψώνια, αλλά σε καμία περίπτωση μην πας, αν νιώθεις έτοιμος να λυγίσεις.
Την επόμενη φορά που θα σταθείς μπροστά στα “επικίνδυνα” ράφια, σκέψου, «Πόσο το χρειάζομαι αυτό;» Αν είναι απάντηση είναι πολύ, όρμα. Αν είναι κάτω από πολύ, προσπέρασε. Είσαι δυνατός, θα τα καταφέρεις (κάποια στιγμή).