Η California μετά την καταστροφή

Έχοντας διαβάσει διθυραμβικά σχόλια σε όλα τα αγαπημένα μου μέσα (NY Times, GQ, Entertainment Weekly) και γνωρίζοντας πόσο πολύ το πούσαρε ο Stephen Colbert από την εκπομπή του -επειδή, λόγω διαμάχης με τον εκδοτικό του, το Amazon δεν το πουλούσε- , ήταν δεδομένο ότι, αργά ή γρήγορα, θα έπεφτε στα χέρια μου.

Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά, τα τελευταία χρόνια, έχω αποκτήσει σχεδόν αλλεργία σε οποιοδήποτε βιβλίο δεν έχει σχέση με την καταστροφή του κόσμου. Διαβάζω σχεδόν αδιακρίτως ότι κυκλοφορεί στο συγκεκριμένο υπο-είδος. Εντάξει, οτιδήποτε κυκλοφορεί και είναι άνω του μετρίου. Αν και το California δεν εντάσσεται ακριβώς σε αυτή την κατηγορία.

Ναι, ο κόσμος είναι σμπαράλια. Οι πόλεις είναι χαβούζες, γεμάτες άστεγους και πεινασμένους ανθρώπους. Ο χρυσός είναι το μόνο αποδεκτό νόμισμα. Και οι πλούσιοι και οι κινηματογραφικοί σταρ έχουν προ πολλού εγκαταλείψει το -ρημαγμένο από φυσικές καταστροφές- Λος Άντζελες για την ασφάλεια των οχυρωμένων αυτόνομων κοινοτήτων (βλέπε πολυτελή προάστια, με αψεγάδιαστο γρασίδι, coffee shops και προσήλωση στις οικογενειακές αξίες) που έχουν χτιστεί στην περιφέρειά του.

Επίσης μην ξεχνάμε τους ‘πειρατές’ (παλαιού τύπου, βιαστές και λαμόγια, όχι κανίβαλοι) που λυμαίνονται την εξοχή και αποτελειώνουν όποιους ταξιδιώτες πετύχουν μπροστά τους.

Όμως ο λόγος που ο κόσμος είναι σμπαράλια δεν έχει κάνει με αρρώστια, έξυπνους πιθήκους, ζόμπι, εξωγήινους ή κάποια πυρηνική βόμβα. Τα πράγματα εδώ είναι πιο παλιομοδίτικα. Το κλίμα άλλαξε, οι φυσικές καταστροφές ξέσπασαν, η βενζίνη τελείωσε, η κοινωνική δομή τα έφτυσε.

Παίζουν και γείτονες. Οι οποίοι είναι φιλικοί. Τουλάχιστον μέχρι την στιγμή που (SPOILER!!!) αυτοκτονούν οικογενειακώς με δηλητήριο. Δεν πειράζει. Υπάρχουν και άλλοι γείτονες. Και γενικά, όπως λέει και η Βάνα Μπάρμπα, ‘γίνονται πράγματα’.

Επίσης έχουμε και flashback στην προηγούμενη ζωή τους που μας βοηθάει να καταλάβουμε πώς έφτασαν εδώ (εκείνοι και ο κόσμος) και τι τραύματα κουβαλά ο καθένας πάνω του. Ας πούμε η πρωταγωνίστρια που δεν μπορεί να ξεπεράσει με τίποτα το γεγονός ότι ο χαρισματικός μικρότερος αδελφός της έγινε τρομοκράτης και ανατίναξε ένα μάτσο ανθρώπους σε ένα εμπορικό κέντρο ως μέσο διαμαρτυρίας.

Ναι, υπάρχουν προβλήματα με το βιβλίο. Όπως το γεγονός ότι το ζευγάρι φαίνεται υπερβολικά αθώα σε σχέση με αυτά που έχει περάσει. Ή ότι η εξήγηση για το τι έχει συμβεί που ανάγκασε την κυβέρνηση να πει ‘τα παρατάω, βγάλτε τα πέρα μόνοι σας’ δεν είναι επαρκής.

Ίσως γιατί το συγκεκριμένο δυστοπικό μέλλον είναι όντως πιθανόν να μας σκάσει μύτη κάποια στιγμή. Και φαντάσου τι έχει να γίνει εδώ, που δεν έχουμε αφήσει δάσος άκαυτο.