Η Δούκισσα, ο τρελός Ολλανδός κι ο μεταμεσονύκτιος τρόμος
- 21 ΣΕΠ 2013
Μερικές φορές αυτός ο συνδυασμός ταινιών και πάρτι λειτουργεί τέλεια, και θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. Χθες βράδυ προβλήθηκαν δύο από τις μεγάλες πρεμιέρες του φετινού Φεστιβάλ, και σε ελάχιστη χρονική απόσταση μεταξύ τους. Ήταν κι οι δύο ταινίες που με διαφορετικό εντελώς τρόπο, σε έπιαναν από το λαιμό και έσφιγγαν μέχρις ότου να θες να ουρλιάξεις.
Στις 22.00 ήμασταν στο Όπερα 1 για το “Όλα Χάθηκαν”, μια ιστορία επιβίωσης με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ (και μόνο αυτόν, κυριολεκτικά, μόνο και απολύτως αυτόν σε όλη την ταινία) μόνο, χαμένο στον ωκεανό, απέναντι στα κύματα, στις κακουχίες, στη μοίρα, στον ίδιο το Θεό. Είναι η πρώτη μεγάλη ταινία του φετινού Φεστιβάλ, αλλά ταυτόχρονα, και μια από τις πιο αδυσώπητες εμπειρίες.
Ο Ρέντφορντ είναι τεράστιος, και μέχρι η ταινία να τελειώνει θα έχεις ξεπεράσει τις ‘α, ΟΚ, πρέπει να πάρει Όσκαρ’ σκέψεις και θα έχεις πλέον βυθιστεί στις ‘γιατί είμαστε εδώ; πόσο ασήμαντοι είμαστε; πόσο σημαντικοί; τι αφήνουμε πίσω μας;’ σκέψεις.
Και τώρα παραδοσιακό Νυχτ-ικό σπριντ:
Με την ψυχή μας ακόμα στο στόμα από το απίστευτο φιλμ που μόλις είχαμε δει, ορμάμε σε ένα ταξί για να μας πάει Πανόρμου (πού ώρα για μετρό), ώστε να προλάβουμε το “Κάλεσμα”. Το οποίο, έχοντας ήδη κάνει τον κύκλο του στις Αμερικάνικες αίθουσς, έχοντας κερδίσει κοινό και κριτική με τα φανταστικά του μεταφυσικά τινάγματα, ήρθε να στοιχειώσει και τις ελληνικές αίθουσες.
Θα ρωτήσεις, ποιο αρρωστάκι φεύγει από ένα συγκλονιστικό υπαρξιακό δράμα και, πριν προλάβει να χωνέψει αυτό που είδε, τρέχει να χωθεί στην πιο τρομακτική ταινία της χρονιάς ως τις 2 το βράδυ;
Εμείς. Τα αρρωστάκια των Νυχτών Πρεμιέρας, να ποιοι.
Το “Κάλεσμα” έπηξε αρκούντως τον Δαναό 1, σε μια oldschool μεταμεσονύκτια εμπειρία, που ήταν όπως πρέπει να είναι. Φωνές, τινάγματα, ενστικτώδεις κλωτσιές στα μπροστά καθίσματα, άρπαγμα του πρώτου μπράτσου που βρίσκεται εκεί εύκαιρο, και στο ενδιάμεσο, ατελείωτα γέλια αμηχανίας. Δεν υπάρχουν Νύχτες Πρεμιέρας χωρίς μια σωστή, τιγκαρισμένη μεταμεσονύκτια.
Πού έρχεται το πάρτι; Προσωπικά μετά από αυτό το σερί 4ωρο ήθελα όσο αλκοόλ υπήρχε για να ισιώσω.
Η Δούκισσα
Ότι θα τραβάγαμε τέτοια ζόρια στην εξέλιξη της μέρας δεν το προμήνυε τίποτα. Κι όλα είχαν ξεκινήσει τόσο δροσερά! Στον Δαναό 1 έγινε η πρεμιέρα της νέας ταινίας του Νίκου Παναγιωτόπουλου, “Η Λιμουζίνα”, παρουσία των πρταγωνιστών Νίκου Κουρή και Δούκισσας Νομικού, a.k.a. OneWoman 2012.
Τη Δούκισσα στη μεγάλη οθόνη θα μπορείς να δεις από τον Ιανουάριο, όταν η ταινία βγαίνει στις αίθουσες.
Βραβείο #1
Πριν την έναρξη της προβολής, ο Ορέστης Ανδρεαδάκης απένειμε στον Νίκο Παναγιωτόπουλο το Βραβείο της Πόλης των Αθηνών για το σύνολο της προσφοράς του. Ο σημαντικός σκηνοθέτης δήλωσε πως γενικά δεν τρελαίνεται για τα βραβεία, αλλά αυτό, της Πόλης των Αθηνών, είναι ξεχωριστό.
“Έχω κινηματογραφήσει αυτή την πόλη οριζοντίως και καθέτως, δεν υπάρχει δρόμο που δεν έχω ανάμνηση,” δήλωσε φορτισμένος. “Σε αντίθεση με συναδέλφους που φαντασιώνονται Ρότερνταμ, εγώ δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένος με την Αθήνα.”
Βραβείο #2
Λίγο αργότερα στο Ιντεάλ, ήταν ο φοβερά ιδιόρρυθμος Άλεξ φαν Βάρμερνταμ που απόλαυσε τη δική του στιγμή. Το “Borgman”, η νέα του ταινία και αφορμή της ρετροσπεκτίβας που διοργάνωσε γι’αυτόν το Φεστιβάλ, ήταν αντικείμενο συζήτησης αργότερα στο πάρτι και μπροστά από τις αίθουσες. Σε αυτό, ένας αλήτης και η συμμορία του εισβάλλουν στη ζωή μεγαλοαστικής οικογένειας και τη μετατρέπουν σε εφιάλτη.
Θα πούμε περισσότερα γι’αυτόν αύριο, μιας κι εκτός από τρομερή περίπτωση ως άτομο, είναι και εξαιρετικά ενδιαφέρων ως σκηνοθέτης. Τις 8 του ταινίες, ο Κωστής του Φεστιβάλ τις περιγράφει ως “8 σαρδόνιες αποχρώσεις του μαύρου.”
Καθώς παράλαμβανε το βραβείο του, ο φαν Βάρμερνταμ ρίχνοντας ένα ακριβώς τέτοιο σαρδόνιο βλέμμα, είπε με ξερό χιούμορ, “Θα ήθελα πολύ να πω ότι είναι μια υπέροχη έκπληξη. Αλλά δεν είναι έκπληξη γιατί το ήξερα βδομάδες.”
Περιπτωσάρα λέμε.
Ένα παράπονο
Σήμερα το πρωί, είδαμε μέρος του “Short Term 12”.
Σήμερα προλαβαίνεις ακόμα
- Ένας απηυδησμένος με τη ζωή του άντρας, ζητά το έλεος του σεναριογράφου που καθορίζει τη ζωή του(!). Όσο κουφό ακούγεται το “Γκαρσόν!” του ιδιόρρυθμου Άλεξ φαν Βάρμερνταμ. (Ιντεάλ, 20.15)
- Φαντασμαγορική περιπλάνηση με αμέτρητες ηδονές, ξέφρενα πάρτι και ολονύχτιες κραιπάλες στη Ρώμη, από τον σκηνοθέτη και τον πρωταγωνιστή του “Il Divo”. (Όπερα 1, 22.30)
- Υποψήφιο για Όσκαρ Ξενόγλωσσης, το “Kon-Tiki” είναι μια ιστορία επιβίωσης στον Ειρηνικό Ωκεανό από τους σκηνοθέτες του επερχόμενου 5ου μέρους του franchise “Πειρατές της Καραϊβικής”. (Δαναός 1, 22.30)
Αύριο
- Να ξεκινήσουμε από δύο sold out, γιατί αν είσαι αποφασισμένος να τα δεις, έξω από το σινεμά θα σου δοθεί η ευκαιρία. Το “Πολύ Κακό για το Τίποτα” του Τζος Γουήντον μπορεί και να είναι η ταινία του Φεστιβάλ. Δηλαδή τι μπορεί να μη σε πείθει από τη φράση “μοντέρνος DIY Σαίξπηρ από τον σκηνοθέτη του ‘Avengers’;” (Όπερα 1, 20.00)
- Γεμάτο θα είναι και το “Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος”, η crowdfunded ελληνική ταινία φαντασίας βασισμένη στο καλτ κόμικ του Γιάννη Ρουμπούλια. Το πιο εγγυημένο fun που θα γίνει φέτος σε όλο το Φεστιβάλ. (Ιντεάλ, 22.30)
- Δύο σημαντικές indie προτάσεις: Το “Σκότωσε τους Αγαπημένους Σου” (Δαναός 1, 22.15) ακολουθεί τον Άλεν Γκίνσμπεργκ στη νεοϋορκέζικη μπιτ σκηνή, με πρωταγωνιστή τον Ντάνιελ Ράντκλιφ του “Χάρι Πότερ”, ενώ το “Fruitvale Station” (Όπερα 1, 22.15) εξετάζει το περιστατικό πυροβολισμού ενός νεαρού αφροαμερικανού από έναν λευκό αστυνομικό και θα φτάσει εκτός απροόπτου ως τα Όσκαρ.
- Άρπαξε τη σπάνια ευκαιρία να δεις στη μεγάλη οθόνη το αριστούργημα “Η Αιχμάλωτος της Ερήμου” του Τζον Φορντ, μέρος της carte blanche στον Γιάννη Μπακογιαννόπουλο. (Όπερα 1, 17.30)
- Επαναλήψεις! Στον Δαναό 2 έχει το γλυκό “Short Term 12” (18.30) και το μουσικό ντοκιμαντέρ “Λίγα Μέτρα Από τη Διασημότητα” (20.45), ενώ στο Όπερα 2 παίζεται ξανά ο “Γκαρσόν!” του φαν Βάρμερνταμ (20.00)
Προηγούμενα
*Οι 19ες Νύχτες Πρεμιέρας συγχρηματοδοτούνται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Περισσότερες πληροφορίες και όλο το πρόγραμμα, θα τα βρεις στο επίσημο site.