Η καλύτερη σειρά της περσινής σεζόν επιτέλους επιστρέφει

Παραδέχομαι ότι όταν μου πρωτομίλησαν για το “How to Get Away with Murder”, ήμουν ιδιαίτερα επιφυλακτικός. Βασική πηγή της ανησυχίας μου, υπήρξε η προηγούμενη εμπειρία μου με ένα δημιούργημα της Shonda Rhimes.

Βλέπεις, μπορεί το Grey’s Anatomy να διαθέτει φανατικούς οπαδούς και να σημειώνει τρελά ρεκόρ τηλεθέασης, ωστόσο το θανατικό που πέφτει κάθε δεύτερη σεζόν και οι διαρκείς εναλλαγές χαρακτήρων και καταστάσεων μου θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Λάμψη και Τόλμη και Γοητεία. (Θοδωρή συγγνώμη)

Αναγνωρίζω φυσικά πως πρόκειται για καλή τηλεόραση, έχω δει με ευχαρίστηση πολλά επεισόδια, όμως δεν κατάφερε ποτέ να με κάνει πιστό τηλεθεατή. Ξέρεις, από αυτούς που έχουν σημειωμένη την ημερομηνία που βγαίνει το καινούριο επεισόδιο και κανονίζουν όλο τους το πρόγραμμα ώστε να μπορέσουν να βρουν λίγο χρόνο για να το παρακολουθήσουν.

Αυτό ακριβώς κατόρθωσε να κάνει το How to Get Away with Murder. Δεν χρειάστηκε να δω παρά μόνο μερικά λεπτά από το πρώτο επεισόδιο για να με κερδίσει. Το flash forward με το οποίο μπαίνει δυναμικά η σειρά, αποκαλύπτοντας το φόνο τον οποίο καλούμαστε όλοι μαζί να εξιχνιάσουμε, με έκανε να διαισθανθώ πως κάτι πολύ ενδιαφέρον έχει μόλις ξεκινήσει.

Η εξαιρετική ερμηνεία της Viola Davis στο ρόλο της πετυχημένης και αδίστακτης καθηγήτριας νομικής και μεγαλοδικηγόρου Annalise Keating, απλά μου το επιβεβαίωσε. Το How to Get Away with Murder αποτελεί φλέβα χρυσού. Το βράδυ της Κυριακής, η Viola Davis ανταμείφθηκε με το Emmy α’ γυναικείου ρόλου και εκφώνησε έναν συγκινητικό όσο και ιδιαίτερα αληθινό λόγο.

Τώρα επιστρέφει ξανά για να απαντήσει στα ερωτήματα που άφησε αναπάντητα ο πρώτος κύκλος και ιδιαίτερα το συγκλονιστικό τελευταίο επεισόδιο.

Όσα μάθαμε στον πρώτο κύκλο

Η μεγάλη μαγκιά του πρώτου κύκλου είναι ότι ανοίγει με ένα μεγάλο μυστήριο, το οποίο διαλευκάνεται περίπου στη μέση του, δηλαδή στο ένατο επεισόδιο και μέχρι το season finale έχει προλάβει να γεννήσει ακόμη περισσότερα αναπάντητα μυστήρια, χωρίς να χάσει στιγμή το ενδιαφέρον του. Γιατί πολύ απλά, στο How to Get Away with Murder, κάθε υπόθεση που κλείνει, ανοίγει μια άλλη, ακόμα μεγαλύτερη.

Το σημαντικό είναι επίσης πως όλες οι υποθέσεις δένουν μεταξύ τους και δεν είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά. Αν το How to Get Away with Murder ήταν το Grey’s, μετά την εξιχνίαση του πρώτου φόνου το μισό καστ θα σκοτωνόταν σε ένα τροχαίο, έτσι απλά για το συναρπαστικό της υπόθεσης.

Εδώ δεν έχει τέτοιες εύκολες λύσεις. Η αρχική αγωνία σχετικά με το ποιος δολοφόνησε τον σύζυγο της Annalise και ποιοι ήταν οι λόγοι πίσω από τη δολοφονία, πολύ γρήγορα δίνει τη θέση της σε νέα καυτά ερωτήματα. Ποιος σκότωσε την Lila, πόσο καιρό θα μείνει κρυφό το μυστικό της ομάδας, μέχρι που μπορούν να φτάσουν για να κρύψουν την αλήθεια και πόσοι είναι αυτοί που ξέρουν περισσότερα απ’ όσα αποκαλύπτουν;

Η πρώτη σεζόν κυλάει απολαυστικά γεμάτη ανατροπές, αγωνία και μαντεψιές σχετικά με τη συνέχεια. Ταυτόχρονα, παίρνουμε μερικά πολύτιμα μαθήματα σχετικά με το που μπορεί να φτάσει ένας φιλόδοξος άνθρωπος, για την επαγγελματική του επιτυχία αλλά και την ίδια του την επιβίωση.

Ένα κλίμα που σε βάζει μέσα στα παρασκήνια ενός δικηγορικού γραφείου και μέσα στην ψυχή ενός ανθρώπου ικανού να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, όχι μόνο για να κερδίσει μια υπόθεση αλλά και για να τη βγάλει καθαρή από ένα φόνο. Ενός ανθρώπου που βρίσκει τους καταλληλότερους μαθητές για να τους μάθει πως να την βγάλουν καθαρή από έναν φόνο τόσο στη θεωρία, όσο και στην πράξη.

Το σημαντικό όμως που μου έμαθε η σειρά είναι πως ακόμη κι ένας τέτοιος άνθρωπος, κάποια στιγμή θα σπάσει. Όσο σκληρή κι αν εμφανιζόταν η Annalise μπροστά στους πελάτες, τους βοηθούς της και τους μαθητές τους, υπήρξαν στιγμές που έβγαλε το αληθινό της πρόσωπο.

Όπως όλοι μας, όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν αρκετά, ξέσπασε σε κλάματα, δεν έβρισκε δύναμη να σηκωθεί από το κρεβάτι και χρειάστηκε ένα “Mama’s Here Now” για να συνέλθει. Ακόμα και μια αδίστακτη δικηγόρος, η οποία δεν δίστασε να προδώσει πολλές φορές τον εραστή της για να πετύχει αυτό που θέλει, χρειάζεται τη μαμά της για να συνέλθει. Έστω κι αν, όπως αποδείχθηκε, η σχέση της με τη μητέρα της ήταν αρκετά πιο πολύπλοκη από μια τυπική σχέση μητέρας-κόρης.

Αυτό που έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως η εμφάνιση της μητέρας της και η ιστορία σχετικά με την κακοποίηση στην παιδική της ηλικία, αποτελούν πινελιές που γεννήθηκαν από το μυαλό της Viola Davis, η οποία προσθέτει δικά της στοιχεία στο χαρακτήρα που υποδύεται. Η Davis μάλιστα διάλεξε ακόμα και την ηθοποιό που θα ενσαρκώσει τη μητέρα της, στο πρόσωπο της Cicely Tyson.

Ο πρώτος κύκλος κλείνει όπως ακριβώς άνοιξε. Ακόμη ένας φόνος, πολλοί υποψήφιοι θύτες, ακόμα περισσότερα μυστικά. Και στη μέση, εμείς, να προσπαθούμε για ακόμη μια φορά να βγάλουμε άκρη.

Ήταν μια γεμάτη διαδρομή. Γνωρίσαμε καλύτερα τους χαρακτήρες, λύσαμε μαζί με την Annalise τις υποθέσεις που παίζουν τον απαραίτητο δευτερεύοντα ρόλο στη σειρά (κάτι σαν τους ασθενείς στο Grey’s), λύσαμε (στο περίπου) και δυο δολοφονίες και πλέον καλούμαστε να εξιχνιάσουμε ακόμη μια. Η διαδρομή του δεύτερου κύκλου ξεκινάει και τα ερωτήματα στα οποία ζητάμε απάντηση είναι και πάλι αρκετά.

Στο τέλος της ημέρας όμως, αυτό που μετράει δεν είναι απαραίτητα η λύση του μυστηρίου, η διαλεύκανση μιας υπόθεσης και η απόδοση ευθυνών. Το σημαντικό είναι να δούμε μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να πετύχει αυτό που θέλει, πως αλλάζουν οι συμπεριφορές κάτω από έντονη πίεση και πόσο εύκολα μπορεί να φτάσει κάποιος στην προδοσία, προκειμένου να σώσει τον εαυτό του.

Αυτά τα ερωτήματα, απαντώνται διαρκώς, από επεισόδιο σε επεισόδιο κι από σκηνή σε σκηνή. Τα ερωτήματα που σχετίζονται με την πλοκή πάλι, καθυστερούν λιγάκι περισσότερο.

Αυτά που περιμένουμε από τον δεύτερο κύκλο

Είμαι βέβαιος ότι δεν πρόκειται να πάρουμε όλες τις απαντήσεις που ψάχνουμε από το πρώτο επεισόδιο. Στον πρώτο κύκλο, χρειάστηκε να περάσουν εννέα επεισόδια μέχρι να μάθουμε ποιος σκότωσε τον σύζυγο της Annalise αλλά και όλες τις λεπτομέρειες της κομβικής για την εξέλιξη της ιστορίας βραδιάς και έπρεπε να έρθει το season finale για να μάθουμε ότι (SPOILER) ο συνεργάτης της Annalise και άνθρωπος για τις “βρώμικες δουλειές”, Frank σκότωσε τη Lila.

Κάτι ανάλογο πιστεύω ότι θα δούμε και τώρα. Κάτι ανάλογο ΕΛΠΙΖΩ να δούμε και τώρα. Η μεγαλύτερη απόλαυση της πρώτης σεζόν ήταν οι υποθέσεις που έκανα σχετικά με την εξέλιξη της ιστορίας, υποθέσεις τις οποίες διαρκώς προσάρμοζα στις συνεχείς ανατροπές.

Ανατροπές που όμως δεν ήταν ούτε υπερβολικές, ούτε βεβιασμένες. Είπαμε, εδώ δεν έχει εύκολες λύσεις. Οι ανατροπές που παρουσιάζονταν με έναν έξυπνο και καλογραμμένο τρόπο, ικανό να σε καθηλώσει και να σε ιντριγκάρει.

Το φινάλε της πρώτης σεζόν μας αποκάλυψε το δολοφόνο της Lila και πριν προλάβουμε να πάρουμε μια ανάσα, μας έκανε να αναρωτιόμαστε ποιος σκότωσε τη Rebecca. Η δεύτερη σεζόν είναι βέβαιο ότι θα κινηθεί πάνω σε αυτούς τους άξονες. Από τη μια θα προσπαθούμε να καταλάβουμε τους λόγους που ο Frank σκότωσε την Lila και για ποιο λόγο χρωστούσε χάρη στο σύζυγο της Annalise. Από την άλλη, θα πρέπει να βρούμε τον δολοφόνο της Rebecca και τους λόγους που ώθησαν τον δολοφόνο να τη βγάλει από τη μέση.

Όλα αυτά, όσο η Annalise θα συνεχίσει να αναλαμβάνει υποθέσεις σαν να μην τρέχει τίποτα. Στο πρώτο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου, διαβάζοντας το preview μαθαίνουμε ότι αναλαμβάνει δυο αδέρφια που κατηγορούνται ότι σκότωσαν τους γονείς τους. Χαμός.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κορυφαία δικηγόρος μαζί με την δυσλειτουργική της ομάδα και τις παράξενες διαπροσωπικές τους σχέσεις επιστρέφουν, έχοντας ακόμη ένα φόνο στην πλάτη τους. Θα καταφέρουν και πάλι να τη βγάλουν καθαρή;

Μικρή σημασία έχει. Αυτό που έχει σημασία, δεν είναι ο προορισμός αλλά η διαδρομή. Όλες οι μηχανορραφίες, τα μυστικά, οι αποκαλύψεις και τα παρασκηνιακά παιχνίδια που θα παιχτούν. Έτσι κι αλλιώς, μέχρι να τελειώσει κι αυτή σεζόν τα πάντα θα έχουν ανατραπεί. Αυτό που θα παραμένει σταθερό είναι η αγωνία μας και το καρφωμένο στην τηλεόραση βλέμμα.