Η Κλασική Περίπτωση Βλάβης είναι ένας ύμνος στην Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ

Έχω μια πρόταση για το επόμενο πάρτι των νοσταλγών του παλιού ΠΑΣΟΚ. Το μόνο που χρειάζεται για να υλοποιηθεί είναι ένα λευκό πανί πολλών τετραγωνικών κι ένας προτζέκτορας.

Όσο από τα μεγάφωνα θα ακούγονται το ‘Αυτός ο άνθρωπος αυτός’ της Ρίτας Σακελλαρίου και το ‘Ρίξε ουίσκι’ της Γλυκερίας, πάνω στο πανό θα προβάλλεται σε λούπα η Κλασική Περίπτωση Βλάβης του Τάκη Βουγιουκλάκη, με πρωταγωνιστές τον Κώστα Τσάκωνα και τον Τάσο Κωστή. Η ταινία που αν ο Αντρέας ήξερε το σενάριο της πριν κυκλοφορήσει, θα είχε υποχρεώσει τουλάχιστον τρεις υπουργούς του να κάνουν cameo.

Ρεμούλα. Βερεσές. Καρπαζές (χωρίς -ι-). Ωχαδερφισμός. Φαλλοκρατισμός. Άγνοια για τα πάντα και ταυτόχρονα γνώση για όλα αποτελούν τα κύρια στοιχεία της ταινίας, την οποία παρακολούθησα ξανά 30 χρόνια μετά την κυκλοφορία της. Αν, όμως, κάνεις τα στραβά μάτια σ’ όλα αυτά, όπως κάναμε και στο ΠΑΣΟΚ, τότε μιλάμε για ένα κομψοτέχνημα.

> Κομψοτέχνημα από το πρώτο πλάνο:

> Στη συνέχεια, το πλάνο ανοίγει κι ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με καμαριέρες, μπάτλερς, έναν μάγειρα κι ένα κηπουρό-breakdancer σ’ ένα χορευτικό βγαλμένο από τις Θαλασσιές τις Χάντρες.

> Ο μαστρο-Γιάννης (Τσάκωνας) καλείται να επισκευάσει καλοριφέρ, θερμοσίφωνες, ηλεκτρικές σκούπες. Κατά τη διάρκεια της ταινίας τα δοκιμάζει όλα σαν να είναι υπουργός που από το Υπουργείο Οικονομικών τον στέλνουν στο Εθνκής Άμυνας και από εκεί στο Μακεδονίας-Θράκης.

> Σ’ όλη την ταινία η Μερεμέτ Σέρβις, μία πολυεθνική, κάνει στενό πρέσινγκ στον μαστρο-Γιάννη για να τον προσλάβει, αλλά εκείνος θέλει να παραμείνει ανεξάρτητος. Λίγο το όνομα της εταρείας λίγο η φάτσα του Τσάκωνα, με κάνει να σκέφτομαι πως θα μπορούσε να είχε παίξει στο Εξπρές του Μεσονυχτίου.

> Ατάκα του μαστρο-Γιάννη που θα μπορούσε να είχε πει ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ: ”Δεν πάω εγώ να δουλέψω σε πολυεθνικιά, η καρδιά μου χτυπά ελληνικά”.

> Ατάκα του μαστρο-Γιάννη που θα μπορούσε να είχε πει υπουργός του ΠΑΣΟΚ: ”Εγώ δεν λέω ότι είμαι κανένας τέλειος, αλλά δεν ξεκινάω με κακή πρόθεση. Αυτό είναι το σημαντικό”.

> Ατάκα του μαστρο-Γιάννη που θα μπορούσε να είχε πει δημόσιος υπάλληλος επί ΠΑΣΟΚ: ”Δεν μπορούμε να φάμε τη ζωή μας εδώ μέσα για τα λεφτά. Δικαιούμαστε ένα time out”.

> Τα φλιπεράκια και το σήμα του Αθηναϊκού.

> Η σπουδαιότερη ατάκα της ταινίας όταν ο μαστρο-Γιάννης συναντά στον δρόμο τους μαφιόζους της Μερεμέτ Σέρβις: ”Βρε καλώς τον Χόφρεϊ Μπόχα. Κι είδα σκατά στον ύπνο μου κι έλεγα τι θα δω, τι θα δω και να τα”.

> Το μέσο πασοκικό νοικοκυριό με σεμεδάκι, λουλουδάτη πετσέτα και σκρίνιο.

> Το outfit με φανέλα μινέρβα και μποξεράκι.

> Η σχέση του μαστρο-Γιάννη με την μάνα του. Εκείνη έχει καιρό να τον δει και κάνει τάμα στον Θεό: ”Να έρθει ο Γιάννης μου και πάρε μου την ψυχή”. Ως διά μαγείας εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται ο γιος της, τον οποίο αρχίζει στις καρπαζές, γιατί σκέφτεται πως ήρθε για να την δει να τα κακαρώνει και να της φάει την περιουσία.

> Η ατάκα της Ντόρας (παντρεμένη πελάτισσα η οποία γλυκοκοιτάζει τον Μαστρογιάννη): ”Στην οικογένειά μου συγχωρούν το κέρατο, αλλά όχι το διαζύγιο”.

> Το οutfit της Ντόρας με ζαρτιέρες και κάλτσες:

> Αυτή η σκηνή από την ταινία, η οποία έχει 7.1 στο imdb:

> Ο εξής διάλογος της Ντόρας με την Μαρίνα, μια φίλη της:

Ντόρα: ”Βρε συ Μαρίνα από πότε άρχισαν ν’ απαντούν οι αυτόματοι τηλεφωνητές”;

Μαρίνα: ”Ξέρω γω; Λες να βγάλανε κανένα νέο βελτιωμένο μοντέλο”;

Ντόρα: ”Του είπα ΟΚ και μου είπε και αυτός ΟΚ. Μπα, κάποιος θα μπήκε στη γραμμή και θα μου έκανε πλάκα”.

> Τα επικά σημειώματα του μαστρο-Γιάννη στην είσοδο του μαγαζιού του:

> Ο μαστρο-Γιάννης δεν δουλεύει ποτέ και είναι μονίμως κουρασμένος. Χρωστάει στους πάντες. Ονειρεύεται μεγάλη ζωή. Δέρνει τη γυναίκα του. Τον δέρνει η γυναίκα του. Κερατώνει τη γυναίκα του και τον κερατώνει η γυναίκα του. Όταν, μάλιστα, συνειδητοποιεί το τελευταίο κλείνει το έργο με την εξής ατάκα: ”Όποιος παραμελεί τα υδραυλικά του σπιτιού του, του τα φτιάχνουν άλλοι. Κλασική περίπτωση”.