Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King: Τα ’90s (Μέρος ΙΙ)
Το PopCode συνεχίζει το time travel στο κεφάλαιο Stephen King, αυτή τη φορά στη δεκαετία του '90. Το Halloween είναι απλά η αφορμή.
- 31 ΟΚΤ 2016
Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King συνεχίζει την πορεία της προς τις επόμενες δεκαετίες του συγγραφέα. Αφού μιλήσαμε για το ξεκίνημα της καριέρας του στη δεκαετία του ’70 και είδαμε πως εδραιώθηκε σαν το μεγαλύτερο όνομα του Τρόμου στη δεκαετία του ’80, είναι καιρός να προχωρήσουμε παραπέρα.
Στα χρόνια των ’90s η ζωή του King θα αλλάξει πορεία. Μεγάλα γεγονότα θα ανοίξουν και θα κλείσουν τη δεκαετία του, μια δεκαετία που θα ξεκινήσει με τα βιβλία του να φέρνουν το ένα best seller μετά το άλλο και θα συνεχιστεί με πιο γήινα νούμερα, ενώ τα έργα του βρίσκουν συνεχώς άνοιγμα σε τηλεόραση και κινηματογράφο. Η δημοτικότητα του είναι μεγαλύτερη από ποτέ, αλλά η ταμπέλα του “συγγραφέα τρόμου” θα συνεχίσει να τον κυνηγά. Ο King αντιμετωπίζεται πια σαν ένας star, οι παρουσίες του σε talk shows θα είναι συνεχείς. Αυτά είναι τα χρόνια που το αστέρι του θα λάμψει φωτεινότερο από ποτέ.
Ακολούθησε μας καθώς εξερευνούμε τα ’90s του Stephen King, Πιστέ Αναγνώστη.
1994
Είναι η σειρά ενός άλλου σημαντικού έργου του συγγραφέα να βρεθεί στη μικρή οθόνη. Σε 4 επεισόδια που προβάλλονται από τις 8 μέχρι τις 12 Μαίου στο ABC, το ‘The Stand’ ζωντανεύει την post-apocalyptic ιστορία του King.
Το βιβλίο έχει μια νέα έκδοση του στα βιβλιοπωλεία από το 1990, την ‘The Complete & Uncut Edition’ με τις διορθώσεις που κάνει ο King στην ορίτζιναλ εκδοχή του έργου, πριν οι άνθρωποι του εκδοτικού το πετσοκόψουν στο editing. Το ενδιαφέρον λοιπόν για την ιστορία εξακολουθεί να είναι υψηλό, παρόλα τα χρόνια που χωρίζουν την αρχική έκδοση του 1978 με την τηλεοπτική σειρά. Ο Mick Garris βρίσκεται στη σκηνοθεσία, επιστρέφοντας σε adaptation του συγγραφέα μετά τη συνεργασία τους 2 χρόνια πριν στο ‘Sleepwalkers’. Όλη η φιλμογραφία του Garris από εδώ και πέρα θα αφορά έργα του King.
Στη μίνι σειρά πρωταγωνιστούν οι Gary Sinise, Molly Ringwald, Rob Lowe, Jamey Sheridan, Laura San Giacomo και Miguel Ferrer, ενώ στην αρχή κάνουν μικρές εμφανίσεις οι Ed Harris και Kathy Bates. Ο ίδιος ο King γράφει τη μεταφορά του σεναρίου και κάνει ένα μικρό πέρασμα ως Teddy Weizak σε 2 από τα επεισόδια. Για το ρόλο του κακού Randall Flagg, που τελικά παίρνει ο Sheridan, υπάρχουν σκέψεις για τους Christopher Walken, Jeff Goldblum, Willem Dafoe και James Woods, αλλά ο συγγραφέας θέλει κάποιον λιγότερο γνωστό στο κοινό.
Το αποτέλεσμα ικανοποιεί τους θεατές και η σειρά βγαίνει στη συνέχεια σε διπλή βιντεοκασέτα με 2 επεισόδια η καθεμιά. Σήμερα σπάνια αναφέρεται σαν μια από τις καλύτερες μεταφορές του King και η γενική αίσθηση είναι πως, όπως λέει και το A.V. Club, δεν αντέχει το τεστ του χρόνου.
Στο βίντεο που μπορείτε να δείτε εδώ, ο συγγραφέας επισκέπτεται το Larry King Live και μιλάει για τα βιβλία του και απαντά σε ερωτήματα που του κάνουν ζωντανά τηλεθεατές μέσα από τηλεφωνήματα. Σε μια από αυτές, κάποιος τον ρωτά αν ο Rob Reiner θα ξανασκηνοθετήσει ταινία του και φαίνεται πως ήδη αναμένει με ανυπομονησία το ‘The Shawshank Redemption’ που θα βγει σε λίγο καιρό στις κινηματογραφικές αίθουσες.
8 χρόνια μετά το ‘It’ και τον τρόμο που αυτό έφερε, ο Stephen King επιστρέφει στο Derry του Maine. Μέσα στο 787 σελίδων ‘Insomnia’ (‘Αϋπνία’, 1995, Εκδόσεις Bell) ξεκινά η ιστορία μιας περιόδου που ο συγγραφέας αρχίζει να μπλέκει το ‘The Dark Tower’ μέσα στην πλειονότητα των έργων του. 7 από τα 10 επόμενα βιβλία του King θα συνδεθούν με διάφορους τρόπους με την 7λογία του.
Με εκκίνηση ένα διάστημα αϋπνίας στο οποίο βρίσκεται, o King γράφει μέσα σε 4 άγρυπνους μήνες του ‘90 το μυθιστόρημα, πριν τελικά το παρατήσει. Σε μια συνέντευξη του λίγο αργότερα λέει: «Είναι ένα μεγάλο κομμάτι δουλειάς, περίπου 550 σελίδες. Δεν είναι καλό. Δεν είναι για να εκδoθεί. Οι τελευταίες 80 ή 90 σελίδες είναι θαυμάσιες. Αλλά τα πράγματα απλά δε συνδέονται, δεν έχει εκείνη τη μυθιστορηματική ακεραιότητα που θα έπρεπε να έχει. Και ίσως κάποια μέρα το διαβάσετε, αλλά δε θα συμβεί για αρκετό καιρό».
Τρία χρόνια αργότερα το μυθιστόρημα εκδίδεται. Η ιστορία αφορά τον 70χρονο Ραλφ, που μετά το θάνατο της γυναίκας του υποφέρει από αϋπνία, κάθε βράδυ κοιμάται και λιγότερο και αρχίζει να βλέπει την αύρα των γύρω του. Όταν νομίζει πως έχει αρχίσει να τρελαίνεται, η φίλη του Λόις λέει πως κι εκείνη της βλέπει. Σύντομα οι 2 τους ξεκινούν να έχουν παραισθήσεις για 3 γιατρούς, στους οποίους θα δώσουν τα ονόματα των Μοιρών. Δυο από αυτούς είναι καλοί, ενώ ο τρίτος είναι επικίνδυνος. Ταυτόχρονα, ο Πορφυρός Βασιλιάς (κρατήστε αυτό το όνομα) έχει απλώσει τα πλοκάμια του στον κόσμο του Ραλφ και της Λόις και τίποτα και κανείς δεν είναι ασφαλής.
Η γραφή του King μοιάζει εδώ λιγάκι βεβιασμένη, αλλά υπάρχουν αρκετές καλές ιδέες και το βιβλίο έχει αρκετούς φανς που το στηρίζουν. Ο αριθμός των 1,500,000 αντιτύπων για την πρώτη έκδοση παραμένει σταθερός. Για την προώθηση του βιβλίου ο συγγραφέας ξεκινά ένα book tour σε ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία της Αμερικής, ταξιδεύοντας με τη μηχανή του, μια Harley Davidson.
Λίγες μέρες μετά την εμφάνιση του ‘Insomnia’ στα βιβλιοπωλεία, είναι η ώρα του ‘The Shawshank Redemption’ στα σινεμά.
Η ιστορία της προέρχεται από τη νουβέλα του King ‘Rita Hayworth and Shawshank Redemption’. Αφηγείται την ιστορία του Andy, ενός τραπεζίτη που έχει φυλακιστεί ισόβια στη φυλακή Shawshank για το φόνο της γυναίκας και του εραστή της, παρότι ο ίδιος δηλώνει αθώος. Εκεί, θα γίνει φίλος με έναν συγκρατούμενο του, τον Ellis και η ζωή και των 2 θα αλλάξει.
Τη σκηνοθεσία και τη διασκευή του σεναρίου αναλαμβάνει ο Frank Darabont. Παίρνει τα δικαιώματα για το έργο του King αφού έχει εντυπωσιάσει τον συγγραφέα με το μικρού μήκους ‘The Woman in the Room’ που γυρίζει το ‘83. Ο Rob Reiner, που έχει γυρίσει μέχρι τώρα τα ‘Stand by Me’ και ‘Misery’, προσφέρει στον Darabont $2,500,000 σε μια προσπάθεια να πάρει ο ίδιος τα δικαιώματα της ταινίας και να ζωντανέψει το Shawshank. Έχει σκοπό να δώσει στον Tom Cruz το ρόλο του Andy και στον Harrison Ford εκείνον του Elis. Ο Darabond εκτιμά και σκέφτεται σοβαρά το όραμα του Reiner, αλλά τελικά αποφασίζει να προχωρήσει ο ίδιος στη δημιουργία της ταινίας.
Για τον Elis, πριν τον Freeman η παραγωγή έχει σκεφτεί τους Clint Eastwood, Harrison Ford, Paul Newman και Robert Redford, οι οποίοι ταιριάζουν περισσότερο στο ρόλο. Ο King έχει γράψει για έναν μεσήλικα Ιρλανδό με κόκκινα μαλλιά που αρχίζουν να γίνονται γκρι και το ψευδώνυμο του είναι “Red”, αλλά ο Darabont προσλαμβάνει αμέσως τον Freeman για την επιτακτική παρουσία και φυσιογνωμία του. Αυτό το στοιχείο περνά και στην ταινία. Σε ένα σύντομο διάλογο ο Andy ρωτάει τον Elis από που προέρχεται το ψευδώνυμο του, με εκείνον να απαντά “Ίσως επειδή είμαι Ιρλανδός”. Το υπόλοιπο καστ απαρτίζουν οι Tim Robbins (για τον ρόλο του Andy που έχουν πιο πριν αρνηθεί οι Kevin Costner, Tom Hanks και Brad Pitt), William Sadler και Bob Gunton.
Σημαντική υπήρξε και η επιλογή του Thomas Newman για τη δημιουργία του soundtrack της ταινίας. Μια από τις 7 υποψηφιότητες της ταινίας στα Όσκαρ πήγε σε αυτόν και το μουσικό θέμα της ταινίας είναι στα επόμενα χρόνια σημαντική επίδραση για τους μουσικούς του χώρου.
Ο King θεωρεί το ‘The Shawshank Redemption’ μια από τις καλύτερες μεταφορές έργων του, αλλά ταυτόχρονα σημειώνει πως αρκετές από τις σκηνές της ταινίας δε βρίσκονται στη νουβέλα του, υπογραμμίζοντας έτσι τη δουλειά του Darabont στο σενάριο.
Η ταινία που, αν πιστέψουμε το IMDΒ, είναι και η καλύτερη ταινία όλων των εποχών (δεν πιστεύουμε το IMDb), ήταν αρχικά μια εμπορική αποτυχία. Επιστρέφει από το box office με ελάχιστα έσοδα, αλλά δημιουργεί μια πορεία που θα τη φέρει μέχρι και την απονομή των Όσκαρ. Εκεί θα μπει με 7 υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων για Καλύτερη Ταινία και Αντρική Ερμηνεία στον Morgan Freeman, αλλά θα φύγει χωρίς κανένα χρυσό αγαλματάκι.
Παρόλη την αποτυχία του στις αίθουσες, το φιλμ πηγαίνει εξαιρετικά στα βιντεοκλάμπ. Η Warner Bros δίνει στην αγορά της Αμερικής 320,000 αντίτυπα και μέσα στην επόμενη χρονιά το ‘The Shawshank Redemption’ είναι ανάμεσα στις κορυφαίες ταινίες για ενοικίαση. Το ίδιο συμβαίνει και στην τηλεόραση, με το κανάλι TNT να προβάλει για πρώτη φορά την ταινία τον Ιούνιο του ‘97 και να σημειώνει ρεκόρ τηλεθέασης σε κάθε επαναπροβολή της.
1995
Στον εντυπωσιακό αριθμό των τηλεοπτικών και κινηματογραφικών μεταφορών που προέκυψαν από την πρώτη συλλογή διηγημάτων του King, το ‘Night Shift’ του 1978, έρχεται να προστεθεί και το ‘The Mangler’.
Μετά από ένα ατύχημα σε ένα παλιό καθαριστήριο που σχετίζεται με μια μηχανή που διπλώνει ρούχα, ο ντετέκτιβ John Hunton ξεκινά να ερευνά και μιλά με τον ιδιοκτήτη, Bill Gartley. Εντωμεταξύ η μηχανή μοιάζει να έχει ιδιαίτερη αδυναμία στην ανθρώπινη σάρκα, αλλά μήπως ο Bill Gartley δεν είναι ακριβώς αυτό που δείχνει; Ξέρει άραγε τι βρίσκεται πίσω από τη μηχανή;
Πρωταγωνιστούν οι Robert Englund και Ted Levine, ενώ στη σκηνοθεσία βρίσκεται ο Tobe Hooper, που επιστρέφει σε έργο του συγγραφέα 16 χρόνια μετά το ‘Salem’s Lot’, αλλά αυτή τη φορά η ταινία πατώνει εισπρακτικά στα σινεμά. Ο King λέει αργότερα: «Ο Tobe Hooper, που το σκηνοθέτησε, είναι κάτι σαν ιδιοφυία… Το ‘The Texas Chain Saw Massacre’ το αποδεικνύει αυτό πέρα από κάθε αμφιβολία. Αλλά όταν μια ιδιοφυία κάνει λάθος, αδερφέ, πρόσεχε. Η ταινία έχει ενέργεια και χρώμα, αλλά είναι και ένα χάος».
Με τους κριτικούς να μιλούν για το ‘The Mangler’ με σχόλια όπως “απογοήτευση”, “γελοίο” και “ποτ πουρί υπερφυσικών κλισέ”, το φιλμ είναι από αυτά που σπάνια θα αναφέρει κάποιος στη φιλμογραφία του King και βρίσκεται στις περισσότερες λίστες με τις top10 χειρότερες μεταφορές έργου του.
Λίγες μέρες αργότερα όμως κάνει πρεμιέρα η ‘Dolores Claiborne’, που βρίσκεται στον αντίποδα της αξίας των μεταφορών του King. Το adaptation του μυθιστορήματος από το 1992 βρίσκει την Kathy Bates να επιστρέφει θριαμβευτικά στο σύμπαν του δημιουργού και να παραδίδει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της. Ο Taylor Hackford σκηνοθετεί και οι Jennifer Jason Leigh, Christopher Plummer, John C. Reilly και David Strathairn πλαισιώνουν την Bates.
Για την Dolores η Bates θα πει σε μια συνέντευξη στο NPR το 2011 πως είναι ο αγαπημένος της ρόλος, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο την αντιμετώπισε ο Hackford. «Ήταν τόσο υπέροχο, επειδή ήταν ακριβώς όπως εκπαιδεύτηκα να δουλεύω σαν ηθοποιός όταν σπούδασα. Και ήταν επίσης μια ευκαιρία για μένα, σαν καρατερίστας ηθοποιός, να παίξω τον πρωταγωνιστικό ρόλο που διατρέχει όλη την ταινία. Οπότε είναι μια από τις πιο αγαπημένες μου αναμνήσεις από τη δουλειά μου».
Η ταινία γυρίζεται στον Καναδά και συγκεντρώνει κυρίως θετικές κριτικές από τα ΜΜΕ, που υπογραμμίζουν πρώτα από όλα την ερμηνεία της Bates αλλά και τα γκόθικ στοιχεία του έργου. Παρόλα αυτά αποτελεί μια μάλλον υποτονική παρουσία στο box office, κλείνοντας την πορεία της μετά από 5 εβδομάδες στα σινεμά και με λιγότερα από $25,000,000 σε εισπράξεις.
Ο King όμως αυτή τη φορά δεν είναι ευχαριστημένος. Παρομοιάζει τη ‘Dolores Claiborne’ με το ‘The Shining’ του Kubrick, λέγοντας πως «σχεδόν σε συνεπαίρνει εξαιτίας της όμορφη κινηματογράφησης, αλλά η ιστορία που βρίσκεται γύρω από την κινηματογράφηση είναι προβληματική».
Η παραγωγή του φιλμ ανήκει για μια ακόμη φορά στην Castle Rock Entertainment, εταιρεία που έχει συνδημιουργήσει ο Rob Reiner στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, με το όνομα να εμπνέεται από το Castle Rock του ίδιου του King, τοποθεσία πολλών από τα έργα του.
Ο King επιστρέφει στην τηλεόραση του ABC με το ‘The Langoliers’, σε 2 επεισόδια των 90 λεπτών. Βασισμένη στην ομώνυμη ιστορία από τη συλλογή ‘Four Past Midnight’, η μίνι σειρά έχει πρωταγωνιστές τους Patricia Wettig, Dean Stockwell, David Morse και Bronson Pinchot. Στο βίντεο παρακάτω θα δείτε τον τελευταίο να ξεναγεί τους τηλεθεατές του καναλιού στα γυρίσματα των επεισοδίων, που γίνονται στο αεροδρόμιο του Bangor του Maine, της πόλης του King.
Το Entertainment Weekly λέει πως η σειρά είναι “a lot more fun than most TV movies” και, παρόλο που σύσσωμο το καστ παραδίδει μαθήματα κακής υποκριτικής και τα οπτικά εφέ να προκαλούν γέλια αντί να τρομάζουν, τα ‘Langoliers’ γίνονται ένα από τα highlights των cult τηλεοπτικών ‘90s τα οποία οφείλουμε στον συγγραφέα. Ορίστε και το cameo του ίδιου, που δε χάνει ευκαιρία να περνά για μερικές στιγμές από τις μεταφορές των έργων του.
Με επιρροές από την ελληνική μυθολογία για πρώτη φορά να χρωματίζουν έργο του, ο King ξαναφτάνει στα βιβλιοπωλεία με το μυθιστόρημα ‘Rose Madder’ (‘Ρόουζ Μάντερ’, 1996, Εκδόσεις Bell).
Η Ρόουζ ζει με το φόβο του άντρα της, Νόρμαν. Για 14 χρόνια εκείνος την τρομοκρατεί και την ταπεινώνει, μέχρι που η Ρόουζ βρίσκει τη δύναμη να ξεφύγει από τη βία του. Προσπαθεί να ξεκινήσει ένα καινούριο κεφάλαιο στη ζωή της σε ένα νέο μέρος, εκεί που θα ανακαλύψει έναν πίνακα με μια γυναίκα, τη Ρόουζ Μάντερ. Ο Νόρμαν όμως την κυνηγά, δε θα την αφήσει ποτέ να ξεφύγει και το μόνο που μπορεί να μπει εμπόδιο στη μανία του είναι η Ρόουζ Μάντερ.
Ο King γράφει αργότερα πως το ‘Rose Madder’, όπως και το προηγούμενο ‘Insomnia’, είναι βιβλία “που προσπαθούν πολύ”. «Είχα κακά βιβλία. Νομίζω το ‘Rose Madder’ ταιριάζει σε αυτή την κατηγορία, επειδή δεν απογειώνεται ποτέ. Αισθανόμουν σα να έπρεπε να το πιέσω», λέει σε μια συνέντευξη του. Η ιστορία δεν αφήνεται στα χέρια των χαρακτήρων και μοιάζει όντως βεβιασμένη, παρόλη την έκταση του μυθιστορήματος σε σχέση με το πόσο πραγματικά ζουμί έχει η ιδέα του King. Το μυθιστόρημα δε φτάνει σε πωλήσεις προηγούμενα έργα του και θεωρείται από την πλειοψηφία του fanbase του συγγραφέα σαν ένα από τα χειρότερα του.
Κι εδώ υπάρχουν συνδέσεις με τον ‘Dark Tower’ και γίνεται αναφορά στο κόνσεπτ του “ka”, λέξη που θα συναντάμε συχνά μπροστά μας από δω και πέρα. Άλλωστε ο Πύργος είναι τώρα πιο κοντά.
Το Νοέμβριο ο King βρίσκεται μαζί με τους Lynn Redgrave και David Duchovny στο ‘Celebrity Jeopardy!’, την εκδοχή του πασίγνωστου τηλεπαιχνιδιού της Αμερικανικής τηλεόρασης στην οποία συμμετέχουν διάσημοι. Ο συγγραφέας βγαίνει νικητής από αυτή τη μονομαχία και τα $11,400 που κερδίζει πηγαίνουν στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της πόλης του, Bangor. Στο βίντεο παραπάνω θα δείτε τον τελευταίο γύρο της εκπομπής, ενώ εδώ υπάρχουν το δεύτερο και το τρίτο κομμάτι, με την αρχή της εκπομπής να λείπει δυστυχώς από το youtube. Ή αλλιώς, αν προτιμάτε, εδώ θα βρείτε το transcript ολόκληρου του επεισοδίου, καθώς και όλες τις ερωτήσεις και την πορεία των 3 παικτών. Φανταστικό site, έχω ενθουσιαστεί.
1996
Λίγο πριν ολοκληρωθεί η προηγούμενη χρονιά, ανακοινώνεται πως μέσα στο ‘96 ο King δε θα εκδώσει μόνο 1 ή 2 βιβλία, αλλά 8. Για τα 2 θα μιλήσουμε παρακάτω, αλλά τα 6 πρώτα της χρονιάς αποτελούν το ‘The Green Mile’ (‘Το Πράσινο Μίλι’, 1998, Εκδόσεις Bell).
Η αρχική ιδέα βασίζεται στην πρακτική των μυθιστορημάτων σε συνέχειες, όπως τα έργα του Charles Dickens, και το πλάνο μιλά για 6 συνέχειες των 15,000-20,000 λέξεων η καθεμία, με την έκδοση τους να γίνεται σε μικρά paperbacks και σε χαμηλή τιμή. Με αυτό το κόνσεπτ γυρνά το ‘95 από τη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης ο ατζέντης του King, Ralph Vicinanza και το προτείνει στον συγγραφέα.
Τα πράγματα προχωρούν γρήγορα, πράγμα σπάνιο για τον κόσμο των εκδόσεων αυτή την εποχή. Η συμφωνία όμως με τον Βρετανικό εκδοτικό HarperCollins δεν προχωρά και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος το έργο να μη βγει ποτέ στα βιβλιοπωλεία. Τελικά, το μυθιστόρημα αγοράζεται από την Penguin στη Βρετανία, που έχει αρκετές αμφιβολίες για το αν θα πετύχει και προτείνει λιγότερα λεφτά από όσα έχει συνηθίσει ο King μέχρι τώρα, ενώ η Signet κρατά τα δικαιώματα του για την Αμερική. Το βιβλίο όχι απλά δεν είναι ολοκληρωμένο αλλά θα εκδίδεται καθώς γράφεται. Μέχρι την έκδοση της πρώτης συνέχειας ο King έχει γράψει τις επόμενες 2 και συνεχίζει. Όλοι οι εμπλεκόμενοι αντιμετωπίζουν το πρότζεκτ σαν ένα μεγάλο πείραμα.
Η ιστορία, ένα δείγμα μαγικού ρεαλισμού του King, μιλά για τον Πολ Έτζκομπ, υπεύθυνο στην πτέρυγα των κρατουμένων που έχουν καταδικαστεί σε θανατική ποινή και τη σχέση του με τον Τζον Κόφι, έναν ασυνήθιστο κρατούμενο που παρουσιάζει κάποιες ακατανόητες δυνάμεις.
Το πρώτο κομμάτι εκδίδεται τον Μάρτιο και το έργο ολοκληρώνεται τον Αύγουστο, σε βιβλιαράκια των 100 σελίδων. Ο συγγραφέας παραδίδει 6 ξεχωριστές ιστορίες με ικανοποιητικό τέλος για καθεμία, αλλά και μια διήγηση που τις ενώνει όλες, με κάθε κομμάτι να συνοψίζει το προηγούμενο και να δίνει μια ιδέα του τι θα ακολουθήσει στο επόμενο.
Τα 6 βιβλία της σειράς σημειώνουν τεράστια επιτυχία, με τις συνολικές πωλήσεις τους να ξεπερνούν τα 18,000,000 αντίτυπα και κάποια στιγμή να βρίσκονται ταυτόχρονα στη λίστα των ευπώλητων των New York Times.
Αργότερα το βιβλίο εκδίδεται σε 1 τόμο και θα έχει μια πορεία που μέσα από συνεχείς επανεκδόσεις σε διαφορετικά φορμάτ θα φτάσει μέχρι και το τέλος της δεκαετίας, κάνοντας την ιστορία του Τζον Κόφι ένα από τα πιο επιτυχημένα μυθιστορήματα του συγγραφέα.
Εδώ θα δείτε την ομιλία του King στο συνέδριο “Reading Stephen King: Issues of Censorship, Student Choice, and Popular Literature”, στην οποία αγγίζει το θέμα της διδασκαλίας των βιβλίων του και γενικά της λογοτεχνίας στις σχολικές αίθουσες, ενώ διαβάζει ένα νέο κομμάτι από το ‘Dark Tower’ του, αλλά και απαντά σε ερωτήσεις του κοινού.
Την ίδια μέρα του φθινοπώρου, στις 24 του Σεπτέμβρη, οι φανς του King βλέπουν άλλα 2 μυθιστορήματα στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Τα ‘Desperation’ (‘Ντεσπερέισον’, 1997, Εκδόσεις Bell) και ‘The Regulators’ (‘Οι Ρυθμιστές’, 1997, Εκδόσεις Bell) είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα του.
Το κάθε βιβλίο είναι ο καθρέφτης του άλλου και η ιστορία τους αλληλοσυμπληρώνεται. Στο ‘Desperation’ ο King γράφει, λένε πολλοί, ένα από τα πιο σπουδαία κείμενα του και σίγουρα το θρησκευτικότερο. «Αυτό που με ενδιέφερε πολύ από παιδί είναι η ιδέα πως ο Θεός είναι σκληρός», λέει σε μια συνέντευξη στο Salon. Εδώ φαίνεται καθαρά για πρώτη φορά η στροφή του συγγραφέα στη θρησκεία, πράγμα που συμβαίνει μετά την απεξάρτηση του στα τέλη της προηγούμενης και στις αρχές αυτής της δεκαετίας. Με το πιο αιμοσταγές και περισσότερο επικό από τα έργα του των τελευταίων χρόνων, ο King γυρνά ξανά στα στοιχεία που τον έκαναν επιτυχημένο.
Η υπόθεση του περνά από την πόλη Ντεσπερέισον, εκεί που φτάνουν οι ήρωες του μυθιστορήματος. Σε αυτή τη μικρή πόλη μεταλλωρύχων της Νεβάδα νόμος είναι ο Κόλι Εντράτζιαν, ένας τρελός που τρομοκρατεί όποιον βρεθεί στο δρόμο του. Αλλά ο Εντράτζιαν δεν είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος της Ντεσπερέισον, αφού στα βάθη των ορυχείων κρύβεται ένα πολύ χειρότερο κακό. Η κόντρα με τις δυνάμεις που έρχονται στην πόλη για να το πολεμήσουν δεν είναι μακριά και η Ντεσπερέισον σύντομα θα γίνει μια κανονική κόλαση.
Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του μυθιστορήματος ο King έχει μια ιδέα για ένα 2ο βιβλίο που θα αντικατοπτρίζει και θα συμπληρώνει την πλοκή του 1ου. Ξεκινά να το γράφει αμέσως μόλις ολοκληρώνει το ‘Desperation’, με σκοπό να εκδοθούν μαζί και αποφασίζει να “δώσει” το ‘The Regulators’ στον Richard Bachman, το σχεδόν ξεχασμένο πια alter ego του, που έχει ξεσκεπαστεί εδώ και σχεδόν μια δεκαετία. Ο πρόλογος του βιβλίου λέει πως ο το βιβλίο έχει γραφτεί από τον Bachman χρόνια πριν, αλλά το χειρόγραφο μόλις ανακαλύφθηκε σε ένα φορτηγάκι από τη χήρα του. Εντάξει, Stephen μου.
Το ‘The Regulators’ είναι ένα σαφώς πιο αδύναμο έργο από το μεγάλο αδερφάκι του. Επιχειρεί να ρίξει φως στους ίδιους χαρακτήρες κάτω από διαφορετική γωνία, αλλά η ιστορία του, το παράλληλο σύμπαν του μυθιστορήματος όπου ένα μικρό αγόρι με αυτισμό έχει τη δύναμη να αλλάξει την πραγματικότητα με τη βοήθεια ενός όντος που ονομάζεται Τακ και κατοικεί μέσα του, δεν προσθέτει κάτι ιδιαίτερο στην εμπειρία του ‘Desperation’.
Τα βιβλία ξεκινούν μαζί την πορεία τους από τις 2 πρώτες θέσεις της λίστας των best sellers (το ‘Desperation’ με 1,750,000 αντίτυπα στην πρώτη hardback έκδοση), στην οποία παραμένουν επί 14 εβδομάδες. Τα εκδοτικά τεχνάσματα τα οποία δοκιμάζει αυτόν τον καιρό ο King επιτυγχάνουν στο εμπορικό τους κομμάτι, αν και οι κριτικοί δεν είναι το ίδιο ευγενικοί μαζί του. Και εδώ υπάρχουν συνδέσεις με τον ‘The Dark Tower’, αφού δε σταματά ο ιστός που ο King πλέκει ανάμεσα στα έργα του.
Την ίδια ημέρα της κυκλοφορίας των 2 βιβλίων ο συγγραφέας επισκέπτεται τον David Letterman στο ‘The Late Show’, όπου θα μιλήσει για τα έργα του αλλά και για τους Boston Red Sox, την ομάδα που αγαπά από μικρός.
Κι ενώ ο Richard Bachman έχει μόλις αναγεννηθεί λογοτεχνικά, τώρα έρχεται η σειρά για τη νέα του παρουσία και στον κινηματογράφο. Το ‘Thinner’, εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του 1984 για την κατάρα που κάνει τον Billy Halleck να χάνει συνεχώς βάρος, βγαίνει στα σινεμά τον Οκτώβριο και στο τιμόνι βρίσκεται ο Tom Holland.
Στο φιλμ πρωταγωνιστούν οι Robert John Burke και Joe Mantegna και είναι από τα πιο αδύναμα (pun intended) έργα στη φιλμογραφία του συγγραφέα. Στην αντιπαθητική ταινία παρελαύνουν ένα πλήθος αντιπαθητικών χαρακτήρων, ενώ το Entertainment Weekly γράφει πως «το ‘Thinner’ μετατρέπεται σε ένα δυσάρεστα χαμηλής ποιότητας θρίλερ καταδίωξης», πριν του δώσει ένα “D”. Μόλις που καταφέρνει να φέρει πίσω σε εισπράξεις τα περίπου $14,000,000 του μπάτζετ της.
Το cameo του King πάντως δε λείπει ούτε από εδώ, με τον συγγραφέα να υποδύεται έναν φαρμακοποιό με το όνομα Dr. Bangor, κλείσιμο ματιού στην πόλη του.
Αυτή την εποχή ο Βασιλιάς του Τρόμου συναντά τον Βασιλιά της Ποπ. Σε επιλεγμένους κινηματογράφους σε όλο τον κόσμο, μαζί με το ‘Thinner’ προβάλλεται και το ‘Michael Jackson’s Ghosts’. Η μικρού μήκους ταινία, διάρκειας 40 λεπτών, γράφεται από τον Michael Jackson μαζί με τον προσωπικό φίλο του Stephen King και σκηνοθετείται από τον μάγο των σπέσιαλ εφέ Stan Winston, ενώ και ο σκηνοθέτης Mick Garris ανακατεύεται με το πρότζεκτ. Ο ποπ σταρ επιστρέφει στο είδος του τρόμου μετά το ‘Thriller’ και η ταινία θα περάσει και από το Φεστιβάλ των Καννών της επόμενης χρονιάς.
Ο ίδιος ο MJ παίζει 5 διαφορετικούς ρόλους και παρόλο το πολλά υποσχόμενο set-up για την ταινία/μουσικό βίντεο, καθώς και τα εξαιρετικά και μπροστά από την εποχή τους εφέ, το φιλμ δεν καταφέρνει να μείνει στη μνήμη. Είναι η εποχή που έχουν ξεκινήσει οι φήμες για απρεπή συμπεριφορά του Michael Jackson απέναντι σε παιδιά, γεγονός που θα καθυστερήσει και την παραγωγή του ‘Ghosts’. Με στόχο να ξεπεράσει το ‘Thriller’, η ταινία αποτυγχάνει. Το A.V. Club γράφει περισσότερα για το ‘Michael Jackson’s Ghosts’.
Μερικά χρόνια αργότερα το εγχείρημα ανακηρύσσεται σαν το μεγαλύτερο σε διάρκεια μουσικό βίντεο του κόσμου, τιμή την οποία θα κρατήσει για περισσότερο από μια δεκαετία (χάνοντας τη θέση από το 24ωρο ‘Happy’ του Pharrell Williams).
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
