Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King: Τα ’90s (Μέρος ΙΙΙ)

Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King συνεχίζει την πορεία της προς τις επόμενες δεκαετίες του συγγραφέα. Αφού μιλήσαμε για το ξεκίνημα της καριέρας του στη δεκαετία του ’70 και είδαμε πως εδραιώθηκε σαν το μεγαλύτερο όνομα του Τρόμου στη δεκαετία του ’80, είναι καιρός να προχωρήσουμε παραπέρα.

Στα χρόνια των ’90s η ζωή του King θα αλλάξει πορεία. Μεγάλα γεγονότα θα ανοίξουν και θα κλείσουν τη δεκαετία του, μια δεκαετία που θα ξεκινήσει με τα βιβλία του να φέρνουν το ένα best seller μετά το άλλο και θα συνεχιστεί με πιο γήινα νούμερα, ενώ τα έργα του βρίσκουν συνεχώς άνοιγμα σε τηλεόραση και κινηματογράφο. Η δημοτικότητα του είναι μεγαλύτερη από ποτέ, αλλά η ταμπέλα του “συγγραφέα τρόμου” θα συνεχίσει να τον κυνηγά. Ο King αντιμετωπίζεται πια σαν ένας star, οι παρουσίες του σε talk shows θα είναι συνεχείς. Αυτά είναι τα χρόνια που το αστέρι του θα λάμψει φωτεινότερο από ποτέ.

Ακολούθησε μας καθώς εξερευνούμε τα ’90s του Stephen King, Πιστέ Αναγνώστη.

1997

Είναι γνωστό πως ο King δεν είναι ευχαριστημένος από την προσπάθεια του Stanley Kubrick να μεταφέρει το ‘The Shining’ του στον κινηματογράφο. Έτσι, 17 χρόνια μετά την ταινία, προσπαθεί να δώσει το δικό του spin στο έργο.

Τα δικαιώματα όμως ανήκουν ακόμη στον Kubrick, ο οποίος συμφωνεί να δώσει τη συγκατάθεση του για τη σειρά με την προϋπόθεση πως ο King θα σταματήσει τη συχνή, δημόσια κριτική στην ταινία του δημιουργού, πράγμα στο οποίο συμφωνεί και το ABC που θα προβάλλει τη σειρά. Ο συγγραφέας βάζει την υπογραφή του σε μια τέτοια συμφωνία και το πρότζεκτ προχωρά.

Τα γυρίσματα γίνονται στο μέρος που ενέπνευσε την αρχική ιστορία. Το Stanley Hotel του Κολοράντο ανοίγει τις πόρτες του και μερικές από τις σκηνές της σειράς γυρίζονται και με το πραγματικό εσωτερικό του ξενοδοχείου, χωρίς καμία επέμβαση.

Η μίνι σειρά 3 επεισοδίων ‘The Shining’ έρχεται στην τηλεόραση στο τέλος του Απριλίου. Ο ίδιος o King, που έχει πια 4,5 ώρες να αναπτύξει το έργο του, κρατά την παραγωγή και στήνει το teleplay. Απολαμβάνει μια απόλυτη ελευθερία, μιας και το κανάλι δε ζητά καμία αλλαγή στο σενάριο που παρουσιάζει. Ο Mick Garris ξανασυνεργάζεται μαζί του από το πόστο του σκηνοθέτη και παίζουν οι Rebecca De Mornay, Steven Weber (με το ρόλο του Jack Torrance να δίνεται πρώτα στον Tim Daly), Melvin Van Peebles και ο Courtland Mead που υποδύεται τον μικρό Danny. Ο συγγραφέας έχει και εδώ το cameo του, σαν διευθυντής της ορχήστρας του ξενοδοχείου, ενώ ένα μικρό πέρασμα κάνει και ο Frank Darabont.

Η προσπάθεια του King είναι ταυτόχρονα πολύ κοντύτερα στο αρχικό υλικό και πολύ λιγότερο ενδιαφέρουσα από αυτό. Κερδίζει κυρίως θετικές κριτικές από τα ΜΜΕ, που σημειώνουν το πόσο ανατριχιαστικό είναι το αποτέλεσμα, αλλά δεν αγγίζει τα επίπεδα δημοφιλίας της ταινίας. Είναι πάντως, σύμφωνα με το Entertainment Weekly, «η πιο τρομακτική ταινία για την τηλεόραση που έχει φτιαχτεί». Η διαμάχη πάντως για το πιο από τα 2 έργα είναι καλύτερο παραμένει μέχρι σήμερα. Το (αγαπημένο, αδικοχαμένο) The Dissolve, αναλύει τις διαφορές των 2 ‘Shining’ σε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο.

Την αποτυχία του ‘Thinner’ της προηγούμενης χρονιάς ακολουθεί μια ακόμη μεγαλύτερη κινηματογραφική αποτυχία. Το ‘The Night Flier’ βρίσκεται σε μόλις μια χούφτα αίθουσες για 1 μόνο εβδομάδα και θέτει ένα ακατάρριπτο από τότε ρεκόρ για τα adaptations του δημιουργού: σημειώνει τις μικρότερες εισπράξεις όλων των μέχρι τώρα μεταφορών του King που έχουν βρεθεί στα σινεμά: $125,397.

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο διήγημα από τη συλλογή ‘Nightmares & Dreamscapes’ του ‘93. Πρωταγωνιστεί ο Miguel Ferrer, στο ρόλο του ρεπόρτερ που προσπαθεί να πιάσει έναν δολοφόνο που σκοτώνει τα θύματα του όπως ένα βαμπίρ, με την ερμηνεία του να καταμετράται στα ελάχιστα συν του φιλμ. Οι New York Times λένε πως είναι ένα έργο «με ελάχιστο σασπένς».

Με το ‘Quicksilver Highway’ που ακολουθεί, το οποίο σκηνοθετεί και πάλι ο Mick Garris, οι τηλεοπτικές και κινηματογραφικές μεταφορές των έργων του King πιάνουν πάτο και από δω και πέρα μόνο προς τα πάνω μπορούν να βρεθούν.

Η ταινία παίζεται στην τηλεόραση και 2 διηγήματα, το ‘Chattery Teeth’ του King και το ‘The Body Politic’ του Clive Barker, χρησιμοποιούνται για να μιλήσουν για έναν περιπλανώμενο showman, του Quicksilver που υποδύεται ο Christopher Lloyd, που αφηγείται ιστορίες τρόμου. Το κομμάτι του King αφορά ένα από αυτά παιχνίδια με τα κουρδιστά δόντια που χτυπάνε, δεν ξέρω αν τα έχετε υπόψιν σας, και το io9 ανακηρύσσει την ταινία τη χειρότερη από όλες του συγγραφέα που γυριστεί μέχρι τώρα.

Λίγο αργότερα ένα επεισόδιο της 3ης σεζόν του ‘The Outer Limits’ έρχεται να προστεθεί στη σύντομη ιστορία της λατρείας των τηλεοπτικών σειρών ανθολογίας προς τα έργα του συγγραφέα. Το διήγημα ‘The Revelations of Becka Paulson’ γίνεται κομμάτι της σειράς που φιλοξενεί αυτοτελείς ιστορίες επιστημονικής φαντασίας.

Το ‘Trucks’ είναι μια tv movie που προέρχεται από το ομώνυμο διήγημα του King και προβάλλεται τον Οκτώβριο στο κανάλι USA. Τίποτα αξιοσημείωτο εδώ, αν εξαιρέσουμε το γεγονός πως το ίδιο διήγημα έχει χρησιμοποιηθεί σαν πρωτεύον υλικό και για τη μοναδική ταινία που έχει σκηνοθετήσει ο συγγραφέας πίσω στο 1986, το ‘Maximum Overdrive’. Ποιος το περίμενε πως μια ιστορία για φορτηγάκια που ζωντανεύουν θα είχε τόσο μεγάλη ζωή ε;

Το ‘97 είναι η πρώτη χρονιά της δεκαετίας που ο συγγραφέας δε βλέπει κάποιο βιβλίο του στη λίστα με τα 10 ευπώλητα της χρονιάς, πράγμα που έχει να συμβεί από το 1988. Μοναδική νέα κυκλοφορία είναι η επόμενη συνέχεια του ‘Μαύρου Πύργου’, το ‘The Dark Tower IV: Wizard and Glass’ (‘Ο μαύρος πύργος IV: Ο μάγος και η γυάλινη σφαίρα’, 2004, Εκδόσεις Bell).

Αυτό που για μερικούς (για εμένα) είναι το καλύτερο επεισόδιο της επικής σειράς και αυτό που λειτουργεί σαν ένα prequel/flashback στη μέχρι τώρα ιστορία, ο Ρόλαντ αφηγείται στο ka του τον τραγικό χαμό της Σούζαν, της πρώτης του αγάπης, κατά τη διάρκεια της εφηβείας του. Εδώ η 7λογία κάνει το peak της και δίνει μια ευρύτερη ματιά στον κόσμο της. Τα αντίτυπα της πρώτης έκδοσης στον εκδοτικό Donald M. Grant είναι πάντως και πάλι ελάχιστα. Και ο Πύργος είναι τώρα πιο κοντά.

1998

Μια από τις δυνατότερες στιγμές του King στην τηλεόραση είναι το πέρασμα του από μια εκ των top σειρών της εποχής, του ‘The X-Files’.

Ο συγγραφέας υπογράφει μαζί με τον δημιουργό της σειράς Chris Carter το 10ο επεισόδιο της 5ης σεζόν, που τιτλοφορείται ‘Chinga’. Ένα από τα πολλά αυτοτελή επεισόδια με παραφυσικά φαινόμενα που υπάρχουν στη σειρά, το ‘Chinga’ βρίσκει τη Scully σε διακοπές στο Maine (προφανώς), όπου έρχεται αντιμέτωπη με μια περίεργη υπόθεση. Τα θύματα της φαίνονται να προκαλούν τραύματα στον εαυτό τους, εκτελώντας τις επιθυμίες ενός παράξενου νεαρού κοριτσιού.

Ο ίδιος ο King μιλά με τον David Duchovny για την αγάπη του προς τη σειρά και πως θα ήθελε να γράψει ένα επεισόδιο της. Στέλνει ένα draft στον Carter από το σπίτι του, χωρίς ποτέ να βρεθεί με τον δημιουργό, που εκείνος θεωρεί πως δε θα δουλέψει αυτούσιο στο πλαίσιο των ‘X-Files’ και του κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις. Παρότι το αποτέλεσμα δεν ανήκει στα πιο αξιομνημόνευτα της σειράς, θεωρείται από τους πολυάριθμους φανς της σαν ένα από τα πιο τρομακτικά.

Τον Αύγουστο, η εκπομπή ‘60 Minutes’ αφιερώνει ένα κομμάτι στον Stephen King, προσπαθώντας μέσα σε λίγα λεπτά να προσφέρει ένα προφίλ του δημιουργού.

Τον επόμενο μήνα επιστρέφει ο King με το επόμενο μυθιστόρημα του, ‘Bag of Bones’ (‘Σάκος με κόκαλα’, 1999, Εκδόσεις Bell). Το βιβλίο επικεντρώνεται σε ένα συγγραφέα, τον Μάικ Νούναν, που υποφέρει από writer’s block και προσπαθεί εδώ και 4 χρόνια να ξεπεράσει τον θάνατο της γυναίκας του. Τα όνειρα που τον βασανίζουν, όνειρα που έχουν να κάνουν με το εξοχικό σπίτι τους που βρίσκεται δίπλα σε μια λίμνη, θα τον κάνουν να επιστρέψει εκεί, που όλα είναι πια διαφορετικά. Αυτό το σπίτι και η πόλη στην οποία βρίσκεται θα ξυπνήσουν τα συναισθήματα αλλά και την έμπνευση του.

Τα περισσότερα από τα βιβλία του συγγραφέα από το 1979 μέχρι και το 1996 εκδίδονται στη Viking. Με το Desperation ολοκληρώνεται το συμβόλαιο του με τον εκδοτικό και ο King ζητά περισσότερα λεφτά για το επόμενο μυθιστόρημα του. Τα $15,000,000 προκαταβολή για κάθε έργο που παίρνει, θέλει τώρα να γίνουν $17-18,000,000 και με αυξημένο μάλιστα ποσοστό επί των πωλήσεων, στο 26%.

Το 1997 όμως 2 τεράστιοι εκδοτικοί συγχωνεύονται. Η Penguin, η μαμά της Viking, και η Putnam βρίσκονται μαζί και ξαφνικά ο King έχει έναν “ανταγωνιστή” υψηλού προφίλ κάτω από την ίδια στέγη: Τον Tom Clancy.

Από το 1993 και μετά οι πωλήσεις των βιβλίων του συγγραφέα έχουν αρχίσει να σταθεροποιούνται. Τα βιβλία του που τα παλαιότερα χρόνια βρίσκονταν από 25+ εβδομάδες στις λίστες των ευπώλητων, έχουν πλέον υποχωρήσει στις 15 εβδομάδες περίπου και ο αριθμός των αντιτύπων που πωλούν είναι κοντά στα 1,200,000. Αυτός δεν είναι κακός αριθμός φυσικά, αλλά η Penguin Putnam κρίνει πως το ποσό που ζητά ο King είναι υπερβολικό.

Κρατά αντίθετα τον Clancy, που πουλά σταθερά περισσότερα βιβλία από τον King και του δίνει μια τεράστια συμφωνία για τα εκδοτικά δεδομένα, που ξεπερνά τα $20,000,000 για κάθε βιβλίο. Έτσι, είναι η Simon & Schuster εκείνη που υπογράφει συμβόλαιο με τον συγγραφέα, δίνοντας του $2,000,000 προκαταβολή και 55% στα κέρδη για κάθε ένα από τα επόμενα 3 βιβλία του. Η πρώτη έκδοση του ‘Bag of Bones’ κυκλοφορεί σε 1,400,000 αντίτυπα, από τη Scribner, το πιο κυριλέ παράρτημα της Simon & Schuster.

Αργότερα ο King μετανιώνει για το πόσο δημόσια γίνονται οι διαπραγματεύσεις αυτόν τον καιρό. «Δεν έπρεπε ποτέ να έχω ζητήσει όλα αυτά τα λεφτά. Ήταν πολύ χαζό… μια κακή κίνηση… αν μπορούσα να το κάνω ξανά από την αρχή θα είχα ζητήσει από τη Scribner 1 δολάριο το βιβλίο», θα πει σε μια συνέντευξη του.

Ο νέος εκδοτικός του προσλαμβάνει focus groups για να εντοπίσουν το γιατί οι αναγνώστες του σιγά σιγά τον εγκαταλείπουν. Αυτά αποφασίζουν πως η ετικέτα του σαν “συγγραφέα τρόμου” τον βλάπτει όλο και περισσότερο, ειδικά στις γυναίκες. Έτσι η τεράστια διαφημιστική καμπάνια που ξεκινά δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη τρόμος, περιλαμβάνει blurbs από γνωστούς, μη-genre λογοτέχνες όπως η Amy Tan, ενώ διαφημίσεις βρίσκονται παντού, από πινακίδες του δρόμου μέχρι κασέτες με τον συγγραφέα να διαβάζει το βιβλίο του που στέλνονται στα βιβλιοπωλεία. Το βιβλίο προωθείται σα μια “στοιχειωμένη ιστορία αγάπης”. Είπαμε, πρέπει να φέρει τις γυναίκες ξανά κοντά του.

Λίγες μέρες πριν το βιβλίο βρεθεί στα βιβλιοπωλεία ο King κάνει μια βόλτα από την εκπομπή του Jay Leno («ευχαριστώ που με κάλεσες, οι συγγραφείς ποτέ δεν μπαίνουν στο ‘The Tonight Show’», είναι η πρώτη κουβέντα που βγαίνει από το στόμα του), σε ένα επεισόδιο που το highlight του είναι το μαλλί της Pamela Anderson.

Στόχος του King όμως είναι να ρίξει από την κορυφή τον Tom Clancy. Τελικά δε θα τα καταφέρει, αφού το ‘Bag of Bones’ πουλά λιγότερο από το ‘Rainbow Six’ του Clancy. Το μυθιστόρημα του θα κατακτήσει όμως το Bram Stoker Award και το British Fantasy Award της χρονιάς και θα κερδίσει το σεβασμό των φίλων του συγγραφέα.

Για την προώθηση του βιβλίου ο King περνά και από τον Charlie Rose για να τα πούνε και συζητούν για το μυθιστόρημα, τον ήρωα του και τον τρόπο που βλέπει ο ίδιος ο συγγραφέας τη λογοτεχνική κληρονομιά που αφήνει πίσω του.

Αρκετά χρόνια πριν οι δρόμοι του σκηνοθέτη Brian Singer με τον Ian McKellen διασταυρωθούν στα ‘X-Men’, οι 2 τους συνεργάζονται στο ‘Apt Pupil’, την κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του King από τη συλλογή του ‘Different Seasons’.

Ο μαθητής Todd Bowden ανακαλύπτει τον φυγά εγκληματία πολέμου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Ναζί Kurt Dussander. Αυτός ζει με ψευδώνυμο στη γειτονιά του Todd, στην Καλιφόρνια της δεκαετίας του 1980. Ο νεαρός, με τον Ναζισμό και το Ολοκαύτωμα να του γίνονται εμμονή, πείθει τον Dussander να του αφηγηθεί τις ιστορίες του.

Ο παραγωγός Richard Kobritz θέλει να γυρίσει το ‘Apt Pupil’ για σχεδόν 15 χρόνια. Ατυχώς, οι 2 πρώτοι ηθοποιοί που επιλέγονται για το ρόλο του Dussander, οι James Mason και Richard Burton, πεθαίνουν πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Το 1987, η παραγωγή της ταινίας ξεκινά, με τους Nicol Williamson και Rick Schroder στους ρόλους των Dussander και Bowden, όμως ούτε αυτή η προσπάθεια θα καρποφορήσει. 10 εβδομάδες από την έναρξη, η χρηματοδότηση της χάνεται και η πρόοδος της ταινίας σταματά απότομα. Έχουν γυριστεί περίπου 40 λεπτά, αλλά η παραγωγή δεν ξεκινά ποτέ.

Το 1995 τα δικαιώματα του έργου επιστρέφουν στον συγγραφέα και ο Singer ζητά από τον King μια ευκαιρία να μεταφέρει τη νουβέλα στον κινηματογράφο. Του παραδίδει ένα πρώτο σενάριο για το πρότζεκτ και μια κόπια της ταινίας του ‘The Usual Suspects’ που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη. Είναι με την υποστήριξη του συγγραφέα, που εντυπωσιάζεται από τον Singer, που ο σκηνοθέτης θα ολοκληρώσει την ταινία το ‘97 με τους McKellen και Renthro. Η εκδοχή του συντομεύει την πλοκή, μειώνει τη βία και αλλάζει το φινάλε. Κι αυτή τη φορά πάντως η παραγωγή δεν ολοκληρώνεται χωρίς απρόοπτα, αφού μια νομική αγωγή ασκείται από μερικούς κομπάρσους της ταινίας, σχετικά με μια γυμνή σκηνή.

Σίγουρα δε θα σας εκπλήξει το γεγονός της αποτυχίας του φιλμ στα σινεμά. Με μπάτζετ τα $14,000,000 και έσοδα που φτάνουν τα $9,000,000, ο Singer σίγουρα δεν είναι ιδιαίτερα χαρούμενος για το αποτέλεσμα, καθώς ακολούθησε το πετυχημένο από όλες τις απόψεις ‘The Usual Suspects’ με μια απογοητευτική οικονομικά και καλλιτεχνικά ταινία όπως το ‘Apt Pupil’.

Η χρονιά κλείνει με μια ημίωρη συνέντευξη του King στο BBC Radio 4 και τον Mark Lawson, όπου μιλούν για τη ζωή του και τη σχέση του με τον τρόμο, αλλά και το πιο πρόσφατο μυθιστόρημα του. Μπορείτε να την ακούσετε στο παραπάνω βίντεο.

1999

Στο ABC θα βρεθεί και η επόμενη miniseries του συγγραφέα, το ‘Storm of the Century’. Αυτή τη φορά το σενάριο του έργου δε βασίζεται σε κάποιο από τα βιβλία του King, αλλά σε ένα πρωτότυπο σενάριο που γράφει ο ίδιος. Πρωταγωνιστούν οι Timothy Daly και Colm Feore.

Η ιδέα έχει ως εξής: Ένα δυνατό πλάσμα, που εμφανίζεται με τη μορφή ενός άντρα, φτάνει σε μια μικρή πόλη του Maine κατά τη διάρκεια της χειρότερης χιονοθύελλας των τελευταίων 100 χρόνων. Φέρνει μαζί του τα σκοτεινότερα μυστικά των κατοίκων της και χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του για να ελέγξει και να οδηγήσει μερικούς από αυτούς στην αυτοκτονία και στο φόνο. Κάθε φορά όμως αφήνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Δώστε μου αυτό που θέλω και θα φύγω. Πρώτα όμως πρέπει να πείσει τους πάντες πως έχει τη δύναμη να καταστρέψει τον τόπο τους αν δεν συμμορφωθούν.

Ο King ξεκινά να γράφει την ιστορία στα τέλη του ‘96, χωρίς να έχει αποφασίσει ακόμη τη μορφή που θα πάρει. Τελικά, ανάμεσα στις επιλογές του μυθιστορήματος και του σεναρίου επιλέγει το δρόμο του “μυθιστορήματος για την τηλεόραση”. Το σενάριο κυκλοφορεί και σε μορφή βιβλίου λίγο πριν την προβολή της σειράς.

Η σειρά συγκεντρώνει καλά σχόλια και σε αυτό βοηθά το ανεβασμένο budget της, αφού $35,000,000 δίνονται από το κανάλι για την ολοκλήρωση της. Και εδώ έχει ένα uncredited cameo ο συγγραφέας, στο ρόλο του δικηγόρου που πρωταγωνιστεί σε μια τηλεοπτική διαφήμιση.

Μια από τις πιο χαμηλών τόνων κυκλοφορίες του King, το ‘The Girl Who Loved Tom Gordon’ (το βιβλίο δεν κυκλοφορεί στα ελληνικά) φτάνει τον Απρίλιο στα βιβλιοπωλεία. Ποιος είναι ο Tom Gordon; Ο pitcher των Boston Red Sox, της αγαπημένης ομάδας μπέιζμπολ του συγγραφέα.

Η ιδέα για το μυθιστόρημα έρχεται στον King μετά την ολοκλήρωση του ‘Bag of Bones’, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα της ομάδας. Η Trisha McFarland είναι μόλις 9 χρονών και χάνεται στο δάσος. Ξεφεύγει μόνο λίγο από το μονοπάτι, αλλά μέσα στον πανικό της βρίσκεται όλο και βαθύτερα στην τρομακτική βλάστηση. Στην αρχή το μόνο που την ενοχλεί είναι τα ζωύφια, οι σκνίπες και τα κουνούπια. Σύντομα όμως έρχεται η πείνα, η δίψα και η εξάντληση. Για παρηγοριά ακούει στο walkman της μεταδόσεις αγώνων των Red Sox και του ήρωα της Tom Gordon. Καθώς το σκοτάδι ξεκινά να πέφτει, η Trisha συνειδητοποιεί πως δεν είναι μόνη. Κάτι άλλο υπάρχει στο δάσος, που κοιτά, περιμένοντας.

Είναι ένα από τα συντομότερα βιβλία του King και από τα πιο πνευματικά και συγκινητικά. Βγαίνει την ημέρα που ξεκινά η νέα σεζόν των Red Sox σε 1,250,000 αντίτυπα, ξεκινά από το #2 της λίστας των New York Times, όπου και θα μείνει για 18 εβδομάδες και ανεβαίνει σύντομα στο #1. Λίγο αργότερα η ζωή του Stephen King θα ξαναλλάξει, σε μια δική του βόλτα στο δάσος. Ο συγγραφέας βρίσκεται τώρα στα 51 του χρόνια.

Ένα ντοκιμαντέρ του BBC για τον King προβάλλεται στις αρχές του Ιουνίου. Παραπάνω θα βρείτε το 1ο του κομμάτι και μπορείτε να παρακολουθήσετε το 2ο, το 3ο και το 4ο εδώ. Κομμάτι της σειράς ‘Omnibus’, φιλοξενεί σκηνές από ταινίες του και δηλώσεις του ίδιου αλλά και ανθρώπων που έχουν δουλέψει μαζί του, όπως ο Tom Hanks και η Kathy Bates.

Το Σάββατο 19 Ιουνίου, περίπου στις 4:30 το απόγευμα, ο King βγαίνει για έναν περίπατο στον πολιτειακό δρόμο του Lovell στο Maine. Είναι μια χαρούμενη ημέρα για τον ίδιο: Όλα τα παιδιά του βρίσκονται ταυτόχρονα στο σπίτι μετά από αρκετό καιρό, όπως και το πρώτο του εγγόνι, ο Ethan, που έχει γεννηθεί λίγους μήνες νωρίτερα. Ξαφνικά, ένα μικρό φορτηγάκι τον χτυπά.

Οδηγός του αυτοκινήτου είναι ο Bryan Smith. Ο Smith αποσπάται από τον σκύλο του που βρίσκεται μέσα στο όχημα, ξεφεύγει από την πορεία του και χτυπά τον King, πετώντας τον πολλά μέτρα από το έδαφος και στην άκρη του δρόμου. Σύμφωνα με την τοπική αστυνομία ο συγγραφέας έχει χτυπηθεί από πίσω, αλλά ο ίδιος δηλώνει πως κινούνταν αντίθετα από τη κίνηση.

Ο King έχει τις αισθήσεις του και δίνει το τηλέφωνο της οικογένειας του στον βοηθό σερίφη που φτάνει στον τόπο του ατυχήματος αλλά νιώθει έντονο πόνο. Μεταφέρεται άμεσα σε νοσοκομείο του Bridgton και από εκεί διακομίζεται με ελικόπτερο στο Lewiston του Maine. Εκεί οι γιατροί βρίσκουν κατάρρευση στον δεξιό πνεύμονα, πολλαπλά κατάγματα στο δεξί του πόδι, σχίσιμο στο κρανίο και σπασμένο γοφό. Μένει στο Κεντρικό Ιατρικό Κέντρο του Maine μέχρι και τις 9 Ιουλίου.

Τα οστά του ποδιού του είναι τόσο κατεστραμμένα που οι γιατροί συσκέπτονται ώστε να αποφαίσουν τον πιθανό ακρωτηριασμό του, αλλά τελικά σταθεροποιούν τα κόκκαλα με ένα εξωτερικό βοήθημα. Ο King έχει 5 εγχειρήσεις μέσα σε 10 μέρες. Τον Ιούλιο ξεκινά να δουλεύει ξανά στο επόμενο έργο του, αλλά αντέχει να κάθεται μόνο για περίπου 40 λεπτά τη φορά, πριν ο πόνος στον σπασμένο του γοφό γίνει αφόρητος. Το βιβλίο που δουλεύει είναι το ‘On Writing’ που θα κυκλοφορήσει την επόμενη χρονιά και στο οποίο ο συγγραφέας θα μιλήσει και για το ατύχημα του.

Στον Smith απαγγέλλονται κατηγορίες για επικίνδυνη οδήγηση και βιαιοπραγία υπό πρόθεση. Εκείνος δηλώνει ένοχος για την πρώτη από τις 2, την μικρότερη κατηγορία και καταδικάζεται σε 6 μήνες φυλάκιση με αναστολή, ενώ χάνει και την άδεια οδήγησης του για 1 χρόνο.

Στις 21 Σεπτεμβρίου του επόμενου χρόνου, 15 μήνες μετά το ατύχημα και στην ημέρα των γενεθλίων του King, ο Bryan Smith βρίσκεται νεκρός στο σπίτι του. Δίπλα του βρίσκονται άδεια μπουκαλάκια παυσίπονων. Θα προλάβει όμως να μιλήσει στη δημοσιογραφική εκπομπή Extra για τη δική του πλευρά.

Οι δικηγόροι του συγγραφέα αγοράζουν το minivan του Smith για $1,500, ώστε να μην εμφανιστεί προς πώληση στο eBay. Φαντάζεται πως το σπάει με τα ίδια του τα χέρια ή πως το καταστρέφουν άνθρωποι που δωρίζουν λεφτά σε ένα φιλανθρωπικό event για μια ευκαιρία να το διαλύσουν, αλλά τελικά αυτό καταλήγει να συνθλίβεται σε μια μάντρα αυτοκινήτων.

Προς το τέλος της χρονιάς, ένας εμφανώς αδυνατισμένος King μιλά στο ‘The Today Show’ για το γεγονός και την πορεία της υγείας του.

Το 2002 ο Stephen King δηλώνει πως, εξαιτίας του ατυχήματος και των συνεχών πόνων που αυτό φέρνει στην καθημερινότητα του, σταματά τη συγγραφή. Δεν είναι όμως αυτό το τέλος της καριέρας του King, όπως ξέρουμε σήμερα.

Εκδοτικά η δεκαετία θα κλείσει με το ‘Hearts in Atlantis’ (‘Καρδιές στην Ατλαντίδα’, 2000, Εκδόσεις Bell). Αυτή η συλλογή αποτελείται από 2 νουβέλες και 3 διηγήματα, στα οποία εμφανίζονται οι ίδιοι χαρακτήρες και βαδίζουν πάνω στην ίδια ιστοριογραμμή.

Οι 5 ιστορίες του βιβλίου ασχολούνται με τους baby boomers, γενιά στην οποία ανήκει ο King και για την οποία πιστεύει πως απέτυχε να ανταποκριθεί απέναντι στις προσδοκίες και στα ιδεώδη που η ίδια ανέδειξε. Η πλοκή διαδραματίζεται στη δεκαετία του ‘60 και γύρω από τον πόλεμο του Βιετνάμ.

Ο μικρός Μπόμπι Γκάρφιλντ συναντά τον παράξενο, ηλικιωμένο Τεντ Μπρότιγκαν, όταν ο δεύτερος νοικιάζει ένα δωμάτιο στο σπίτι τους. Στο πρόσωπο του Τεντ ο Μπόμπι, παραμελημένος από τη μητέρα, θα βρει έναν αληθινό φίλο. Ο Τεντ όμως κατέχει παράξενες δυνάμεις και σύντομα κάποιοι άντρες με κίτρινα παλτά θα βρεθούν στο κατόπι του. Μαζί του, ο Μπόμπι θα ανακαλύψει έναν νέο κόσμο που δε φανταζόταν ποτέ πως υπάρχει.

Αυτό είναι ένα από τα πιο στιβαρά βιβλία του συγγραφέα που ξεφεύγουν από το είδος του τρόμου. Είναι σαφής η στροφή της γραφής του στα 3 τελευταία βιβλία, συμπεριλαμβανομένου και αυτού, από τη στιγμή της μεταγραφής του στη Scribner. Παρότι τις ιστορίες του ‘Hearts in Atlantis’ συνδέει κυρίως η αίσθηση των ‘60s παρά η πλοκή, το ‘Hearts in Atlantis’ είναι και ένα ιδιαίτερα συγκινητικό έργο του King, με την πρώτη νουβέλα, το ‘Low Men in Yellow Coats’, να είναι ένα από τα σπαρακτικότερα κομμάτια που έχει γράψει ποτέ.

Το βιβλίο, που εκδίδεται λίγους μήνες μετά το ατύχημα του King, τυγχάνει καλών κριτικών από τον τύπο και σημειώνει συμπαθητικά νούμερα σε πωλήσεις, αλλά οι αριθμοί είναι χαμηλοί για το επίπεδο του συγγραφέα. Σε αυτό συμβάλλει και η ακύρωση μετά το ατύχημα της πλειοψηφίας των εκδηλώσεων για τη διαφήμιση του βιβλίου. Η συλλογή παραμένει στη λίστα με τα ευπώλητα επί 16 εβδομάδες, χωρίς ποτέ να βρεθεί στο #1.

Συνδέσεις με τον ‘Μαύρο Πύργο’ υπάρχουν φυσικά κι εδώ, με έναν από τους χαρακτήρες του βιβλίου να παίζει σημαντικό ρόλο και στην 7λογία.

Τον Νοέμβριο κυκλοφορεί το ‘Blood and Smoke’, ένα audiobook όπου ο King διαβάζει 3 από τα διηγήματα του, που θα βρεθούν λίγο αργότερα στην επόμενη συλλογή του. Και οι 3 ιστορίες συνδέονται με το κάπνισμα και η συσκευασία στην οποία βρίσκονται οι κασέτες/cd θυμίζει ένα πακέτο τσιγάρα.

Το 1999 κλείνει με την προβολή του ‘The Green Mile’ στους κινηματογράφους. Το μυθιστόρημα γυρίζει ο Frank Darabont, που ολοκληρώνει τάχιστα τη μεταφορά του βιβλίου σε σενάριο. Αρχικά ο ρόλος του δεσμοφύλακα Πολ Έτζκομπ προτείνεται στον John Travolta, που τον απορρίπτει. Ο Tom Hanks με τον Darabont γνωρίζονται μερικά χρόνια πριν σε ένα γεύμα της απονομής των Όσκαρ και ο King, που φαντάζεται τον Hanks στο ρόλο του Πολ, δε θα μπορούσε να είναι πιο χαρούμενος όταν ο Darabont αναφέρει το όνομα του.

Το ίδιο συμβαίνει και με το ρόλο του Άγριου Μπίλ, που καταλήγει στον εξαιρετικό Sam Rockwell, αφού ο Josh Brolin τον προσπερνά. Για την αναζήτηση ηθοποιού για το ρόλο του Τζον Κόφι μαθαίνει ο Bruce Willis και συστήνει στον Darabont τον Michael Clarke Duncan, με τον οποίο έχει συνεργαστεί λίγο πιο πριν στο ‘Armageddon’. Οι James Cromwell και David Morse συγκινούνται από το σενάριο της ταινίας και συμφωνούν αμέσως να συμμετέχουν σε αυτήν.

Ρόλοι επίσης δίνονται στους Bonnie Hunt, Patricia Clarkson, Gary Sinise και William Sadler. Η παραγωγή χρησιμοποιεί περισσότερα από 15 ποντίκια, καθώς και animatronics και CGI, για να απεικονίσει τον κύριο Τζινγκλς, το ποντίκι που εμφανίζει στην ταινία.

Η ταινία συγκεντρώνει εξαιρετικές κριτικές και βρίσκεται υποψήφια για 4 Όσκαρ, για Καλύτερη Ταινία, Β’ Αντρικό ρόλο στον Michael Clarke Duncan, Διασκευασμένο Σενάριο και Ήχο. Κάνει επίσης μια εξαιρετική πορεία στο box office, συγκεντρώνοντας πάνω από $130,000,000 στην Αμερική και άλλα τόσα στον υπόλοιπο κόσμο. Με αυτά τα έσοδα η ταινία είναι η πιο επιτυχημένη εμπορικά μεταφορά έργου του King όλων των εποχών (τουλάχιστον θα είναι μέχρι και το 2016).

Μερίδα όμως του τύπου και των θεατών, αλλά και διάσημων προσωπικοτήτων όπως ο Spike Lee, σχολιάζουν τον ήρωα Τζον Κόφι σαν έναν Magical Negro, όρος που χρησιμοποιείται για έναν μαγεμένο μαύρο χαρακτήρα που υπάρχει αποκλειστικά και μόνο για να καλυτερεύει τις ζωές των λευκών γύρω του. Την ίδια κριτική έχει υποστεί και το βιβλίο του King τον καιρό της έκδοσης του.

Ο συγγραφέας λέει για την ταινία: «Θα πρέπει να πω πως ήμουν ενθουσιασμένος με το ‘The Green Mile’. Το φιλμ είναι λίγο “ήπιο” με κάποιο τρόπο. Για μια ιστορία που σχετίζεται με τη θανατική ποινή έχει ένα πραγματικά ευδιάθετο συναίσθημα μέσα της. Σίγουρα δεν έχω πρόβλημα με αυτό αφού είμαι ευαίσθητος κατά βάθος».

ΜΕΡΟΣ Ι

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King: Η αρχή και τα ’70s

Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King: Τα ’80s

Οι 10 καλύτερες διασκευές Stephen King