H Raquel Welch ήταν κάτι πολύ περισσότερο από το πιο διάσημο μπικίνι του σινεμά

Όλα ξεκίνησαν από ένα μπικίνι από δέρμα ελαφιού και μία αφίσα. Η Raquel Welch πρωταγωνίστησε στο One Million Years B.C. του 1966, όπου υποδύθηκε μία γυναίκα των σπηλαίων στην εποχή του Πλειστόκαινου, έτοιμη να αιχμαλωτίσει με την ανεπανάληπτη ομορφιά και το καλλίγραμμο, πληθωρικό της σώμα κάθε πιθανή απειλή. 

Ήταν 26 χρονών. Είχαν περάσει τέσσερα χρόνια από τον θάνατο της Marilyn Monroe και η μεγαλύτερη κινηματογραφική βιομηχανία στον κόσμο, το Χόλιγουντ, αναζητούσε την επόμενη θεά του.

Η Camille Paglia, καταξιωμένη κριτικός κινηματογράφου της εποχής με μεγάλη φεμινιστική δράση, περιέγραψε την αφίσα ως «την ανεξίτηλη εικόνα της γυναίκας ως βασίλισσας της φύσης» και τη Welch ως «μία πανέμορφη και αγέρωχη λέαινα, άγρια, παθιασμένη, επικίνδυνα σαρκική».

«Συχνά με ρωτούν αν βαριέμαι να μιλάω για αυτό το μπικίνι, αλλά η αλήθεια είναι πως όχι. Ήταν ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή μου, οπότε γιατί να μη μιλήσω για αυτό;», δήλωσε η Welch πριν μερικά χρόνια στη Σκωτσέζικη Sunday Post.

Όταν το Playboy το 1998 ανακήρυξε τις 100 πιο σέξι σταρ του σινεμά του 20ου αιώνα, εκείνη βρέθηκε στην τρίτη θέση, πίσω από τη Marilyn Monroe και την Jayne Mansfield. Η Brigitte Bardot ήταν τέταρτη.

Είχε προηγηθεί η κατάκτηση της κορυφής στα 70s, όταν το θρυλικό αντρικό περιοδικό την ανέδειξε ως την πιο σέξι γυναίκα στον κόσμο. 

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της, που απλώθηκε από το 1958 μέχρι και το 2018, η αισθησιακή της εικόνα ήταν εκείνη που έκλεβε την παράσταση από το υποκριτικό της ταλέντο. Οι κριτικοί ήταν σχεδόν πάντα αρνητικά διακείμενοι απέναντί της, παρά το γεγονός ότι όταν έβγαζε προς τα έξω την κωμική της πλευρά ήταν απολαυστική. Μέχρι που το 1973 κέρδισε Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού για τον ρόλο της στο The Three Musketeers. 

«Οι Αμερικάνοι είχαν πάντα σύμβολα του σεξ. Είναι μια παράδοση και με κολακεύει το να είμαι ένα από αυτά. Αλλά ταυτόχρονα είναι δύσκολο να έχεις μια μεγάλη, παραγωγική καριέρα αν βρίσκεσαι εγκλωβισμένη σε αυτό το στερεότυπο. Γι’ αυτό και χαίρομαι να λέω ότι άντεξα στο χρόνο», ανέφερε μεταξύ άλλων στην αυτοβιογραφία της, Raquel: Beyond the Cleavage, που κυκλοφόρησε το 2010. 

Εξομολογήθηκε μάλιστα ότι αρνήθηκε να γδυθεί σε ταινίες παρά τις αμέτρητες φορές που της ζητήθηκε να το κάνει, γυρίζοντας ερωτικές σκηνές. «Μισούσα να νιώθω τόσο εκτεθειμένη και ευάλωτη. Η πίεση που δεχόμουν ήταν ανυπόφορη» είχε πει.

Για να συμπληρώσει: «Σίγουρα έχω χρησιμοποιήσει το σώμα μου και το σεξ απίλ μου προς όφελος της δουλειάς μου, αλλά εντός ορίων. Υπήρχαν πάντα κόκκινες γραμμές τις οποίες φρόντιζα να μην περνάω».

Η Raquel Welch υπήρξε το μεγαλύτερο σύμβολο του σεξ της δεκαετίας του 1960 και είναι ίσως η μοναδική σταρ του σινεμά που κατάφερε να διατηρήσει αυτή την εικόνα για μισό αιώνα στον κόσμο της σόουμπιζ. Παρέμεινε πανέμορφη και αισθησιακή μέχρι το τέλος. Πέθανε χθες, Τετάρτη (15/02) στο σπίτι της στο Λος Άντζελες, μετά από σύντομη ασθένεια. 

Ο θάνατός της επιβεβαιώθηκε από τον γιο της, Damon Welch. 

Η Raquel Welch εντός και εκτός οθόνης

Η Jo-Raquel Tejada γεννήθηκε στο Σικάγο στις 5 Σεπτεμβρίου 1940. Ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά του Armando Carlos Tejada, βολιβιανής καταγωγής αεροναυπηγού και της Josephine Sarah (Hall) Tejada, Αμερικανίδας αγγλικής καταγωγής. 

Όταν ήταν 2 ετών, η οικογένειά της μετακόμισε από το Σικάγο στη Νότια Καρολίνα. Στα 7, με την ενθάρρυνση της μητέρας της, γράφτηκε στο San Diego Junior Theatre και ο πρώτος της ρόλος ήταν να υποδυθεί σε θεατρική παράσταση το αγόρι. Παράλληλα, ξεκίνησε μαθήματα μπαλέτου και συνέχισε να σπουδάζει χορό για μια δεκαετία. Αυτό που ήθελε τότε ήταν να γίνει μπαλαρίνα. 

Αφού αποφοίτησε από το Λύκειο La Jolla στο Σαν Ντιέγκο, όπου το παρατσούκλι της ήταν Rocky, έλαβε υποτροφία -χάρη στην επιτυχία σε τοπικούς διαγωνισμούς ομορφιάς- για να σπουδάσει θέατρο στο Κρατικό Κολλέγιο του Σαν Ντιέγκο. Στα 19 της όμως, τα παράτησε όλα και παντρεύτηκε το 1959 τον κολλητό της φίλο από το γυμνάσιο, James Wesley Welch. Έγινε το «κορίτσι του καιρού» στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό KFMB και μητέρα δύο παιδιών. 

Το 1964 κατέθεσε αίτηση διαζυγίου -«την πιο οδυνηρή απόφαση ολόκληρης της ζωής μου», έτσι τη χαρακτηρίζει στα απομνημονεύματά της- και μετακόμισε στο Λος Άντζελες για να γίνει ηθοποιός.

Υπέγραψε σχεδόν κατευθείαν συμβόλαιο με την 20th Century Fox και το 1966 ήρθε ο πρώτος μεγάλος της ρόλος. Θα ήταν το Bond Girl στην ταινία του James Bond, Thunderball, αν η συνεργασία της καρποφορούσε. Τελικά, ήταν εκείνος της διαστημικής Cora στο Fantastic Voyage και στη συνέχεια, της Loana στο One Million Years B.C.. Τέσσερα χρόνια αργότερα, έπαιξε έναν από τους πιο εμβληματικούς της ρόλους, της τρανσέξουαλ στο Myra Breckinridge.

Εκείνη την εποχή, της πρώτης φήμης και δημοσιότητας ένιωθε έναν συνδυασμό ενθουσιασμού, χαράς αλλά και πόνου. «Έπρεπε να είμαι τέλεια. Όλα τα βλέμματα έπεφταν πάνω μου, με κοιτούσαν τόσο έντονα, που αισθανόμουν ότι τα μάτια τους τρυπούσαν τη σάρκα μου. Εκεί συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να προσπαθήσω διπλά και τριπλά για να μην εγκλωβιστώ στην εικόνα μου».

Και το κατάφερε με τον τρόπο της. 

Συνολικά έπαιξε σε 65 ταινίες, προτάθηκε ξανά για Χρυσή Σφαίρα το 1987 για τον ρόλο της στην ταινία Right to Die, έγινε μία από τις πρώτες ηθοποιούς που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε γουέστερν, στο Hannie Caulder και γρήγορα πέρασε από τη μεγάλη οθόνη στη μικρή (το 1997 έκανε γκεστ στη σειρά Seinfeld) και από εκεί στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ και των clubs του Λας Βέγκας.

«Μόλις απαλλάξεις τον εαυτό σου από την ιδέα ότι πρέπει να ευχαριστήσεις τους άλλους και αρχίσεις να ακολουθείς το ένστικτό σου, μόνο τότε μπορείς να είσαι πετυχημένος. Όταν είσαι εσύ ικανοποιημένος τότε και οι άλλοι ικανοποιούνται από αυτό που κάνεις».

Τις λατινοαμερικάνικες ρίζες της καθυστέρησε πολύ να της «αγκαλιάσει» και να βγάλει προς τα έξω τη Λατίνα που έκρυβε μέσα της. Όπως η ίδια είχε πει έμαθε να μιλά ισπανικά στα 60 της, καθώς ο πατέρας της τα είχε απαγορεύσει καθώς μεγάλωνε με τα αδέρφια της. «Απίστευτο, αλλά δεν τον είχα ακούσει ποτέ να μιλά στη μητρική του γλώσσα». 

Η τελευταία της ταινία ήταν το How to Be a Latin Lover το 2017, ένα κωμικό δράμα για έναν ηλικιωμένο ζιγκολό. Την ίδια χρονιά, έπαιξε για τελευταία φορά και στην τηλεόραση στην καναδοαμερικάνικη σειρά Date My Dad, υποδυόμενη τη Μεξικανή πεθερά του πρωταγωνιστή.

Η Raquel Welch παντρεύτηκε και χώρισε άλλες τρεις φορές, μετά τον Welch: με τον παραγωγό Patrick Curtis (1969-72), τον Γάλλο σκηνοθέτη και παραγωγό André Weinfeld (1980-90) και με τον εστιάτορα Richard Palmer (1999-2008).

Στα τέλη της δεκαετίας του 70, έκανε το πρώτο της εξώφυλλο για το Playboy. «Ο Hugh Hefner με παρακαλούσε για πολλά χρόνια. Την 58η φορά που μου το είπε, δέχτηκα την πρότασή του, αλλά με τους δικούς μου όρους», είπε η Welch σε τηλεοπτική της συνέντευξη το 2015. 

Δεν ήθελε να ποζάρει γυμνή, αλλά ημίγυμνη με τα χέρια της να κρύβουν το διάσημο μπούστο της. Η ιδέα της χαρακτηρίστηκε από τον Hefner «βαρετή», αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Την ήθελε διακαώς εδώ και χρόνια στο Playboy. 

Τελικά, το 2006 έγραψε για εκείνη στο Playboy: The Celebrities: «Η Raquel Welch, ένα από τα τελευταία κλασικά σύμβολα του σεξ, προέρχεται από μία εποχή που οι πιο σέξι γυναίκες στον κόσμο δεν χρειαζόταν να βγουν από τα ρούχα τους για να συναρπάσουν. Αρνήθηκε να κάνει γυμνό τότε και την κορόιδευα. Η φωτογράφισή της με έβγαλε λάθος. Είχε πάντα τον τρόπο της να είναι απρόσιτα σαρκική».