Και τώρα ποιος θα μας σώσει από τον Michael Myers;

Οι πιο πολλοί από αυτούς τους θανάτους είναι αποτέλεσμα βλακωδών αποφάσεων που θέτουν σε περιττό κίνδυνο τους πρωταγωνιστές όπως συμβαίνει κλασικά στην παράδοση των slashers, αλλά το Halloween Kills φαίνεται να έχει απόλυτη επίγνωση της ειρωνείας. Η ταινία προτείνει ότι οι χαρακτήρες αυτοί το κάνουν επίτηδες σχεδόν, προσφέροντας τον εαυτό τους για θήραμα σε μία προσπάθεια να επεξεργαστούν τους βαθύτερους φόβους τους. Καλύτερα να πεθάνουν αν πρόκειται να ζήσουν όλη τους τη ζωή τρομοκρατημένοι.

Στο ορίτζιναλ Halloween του John Carpenter, ο Michael είχε μόλις πέντε θύματα. Στα 40 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τότε όμως έχει γίνει πιο αποτελεσματικός. Το Halloween του 2018, την ταινία που σκηνοθέτησε και έγραψε ο David Gordon Green με τον σταθερό του συνεργάτη σε κινηματογράφο και τηλεόραση Danny McBride (έχουν κάνει μαζί τα Your Highness, Eastbound & Down, The Righteous Gemstones και Vice Principals μεταξύ άλλων), είχε σβήσει όλα όσα είχαν μεσολαβήσει στο franchise από το 1978 συστήνοντας έναν δραπέτη Michael που μέσα σε ελάχιστα λεπτά της ταινίας είχε μετρήσει κάπου 7-8 θύματα. Και δεν είχε πέσει καν η νύχτα.

Το Halloween Kills πιάνει την ιστορία ακριβώς από εκεί που την αφήσαμε, με το σπίτι της Laurie Strode να παραδίνεται στις φλόγες και τη γυναίκα να κατευθύνεται μαζί με την κόρη και την εγγονή της στο νοσοκομείο. Ακούγοντας τις σειρήνες των πυροσβεστικών να προσπερνούν το ασθενοφόρο της, η Laurie ουρλιάζει να τα σταματήσουν. Εάν υπάρχει έστω και μία περίπτωση να σωθεί ο Michael με την κατάσβεση της φωτιάς, αυτή είναι μία πιθανότητα που δε θέλει να υπάρχει.

Ο υπερφυσικός Michael Myers

Φυσικά, όμως ο Myers επιβίωσε και αναδύθηκε από το υπόγειο της Laurie πιο φονικός από ποτέ. Σχεδόν κανείς πια δε μπορεί να του γλιτώσει. Οι κάτοικοι του Haddonfield όμως δεν έχουν προλάβει να ακούσουν τα μαντάτα, οπότε είτε διασκεδάζουν σε πάρτι Halloween, είτε κάνουν κάποιο δικό τους πριβέ date στο σπίτι τους. Πολλοί από αυτούς έχουν μαζευτεί σε ένα συγκεκριμένο μπαρ, όπου διαπιστώνουμε ότι κάθε τέτοια νύχτα εδώ και 40 χρόνια συχνάζουν βετεράνοι του franchise όπως η Kyle Richards ως Lindsey, η Nancy Stephens στον ρόλο της Marion, ο Robert Longstreet ως Lonnie, και ο Anthony Michael Hall που υποδύεται εδώ μία ακόμα εκδοχή του Tommy Doyle, του μικρού αγοριού που προστάτευσε η Laurie εκείνο την αιματηρή βραδιά.

Θέλουν να τιμήσουν τη Laurie και τα θύματα του ‘78 που μπορεί να ξεχάστηκαν, αν και ο σκοπός τους γίνεται σύντομα να ξεκάνουν μια και καλή τον Myers. Η όποια απόπειρα γείωσης του θρυλικού φονιά σε προηγούμενες ταινίες έχει τελείως εγκαταλειφθεί εδώ. Ο Michael είναι «ξεκάθαρα κι απλά» το Απόλυτο Κακό που ο Δρ. Loomis είχε δει πίσω απ’ τα μάτια του, γιγαντωμένο ολοένα από κάθε νέο φονικό, επιβεβαιωμένα πια υπερφυσικό, πέρα και πάνω από όλους μας. Σε μία φάση της ταινίας διακτινίζεται μέσα σε ελάχιστα λεπτά από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη. Δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις να τον περιορίσεις, πιστεύει η Laurie. Απλώς θα δυναμώσει περισσότερο.

Η ελπίδα του Halloween του 2018 έχει εξαφανιστεί στο Halloween Kills. Εκείνη η ταινία δεν αφορούσε μόνο το διαγενεακό τραύμα όπως έλεγε ξανά και ξανά η Jamie Lee Curtis στο promo cycle, αλλά και την ιδέα ότι δεν υπάρχουν ασφαλή πεδία για τις γυναίκες. Μέσα, όμως, από τη στήριξη των ανθρώπων που τις αγαπούν – και κυρίως που τελικά τις πιστεύουν – μπορούν να αρχίσουν να φαντάζονται μία καλύτερη επόμενη ημέρα.

Στο Halloween Kills όμως το καλό είναι ψευδαίσθηση. Δεν έχουμε ελπίδα για το μέλλον γιατί το παρελθόν μας είναι ισόβια κάθειρξη (ή θανατική ποινή στη συγκεκριμένη περίπτωση). Ακόμα και τα παιδιά, κάποτε απαγορευμένα για τις ορέξεις του Michael Myers στα χέρια του Carpenter, εδώ έχουν μεγαλώσει και είναι διαθέσιμα.

Ο νιχιλισμός του Halloween Kills

Παρότι το Halloween του 2018 είχε κάνει τη Laurie παρία, την τρελή του χωριού που κανείς δεν έπαιρνε στα σοβαρά, ξαφνικά σύσσωμο το Haddonfield δε μπορεί να θυμηθεί τη ζωή του χωρίς τον Michael Myers. Με την τοπική αστυνομία να καταρρέει και να εξευτελίζεται το σύστημα αποτυγχάνει μπροστά στα μάτια τους, και ο φόβος έχει μετατρέψει τους κατοίκους σε έναν ασυγκράτητο όχλο (σε μία σκηνή η Laurie τους αποκαλεί πρόβατα) που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και αθώους στον θάνατο.

«Το Κακό πεθαίνει σήμερα» φωνάζουν και, γνωρίζοντας ήδη πως μετά το Halloween Kills θα ακολουθήσει το Halloween Ends, το γεγονός πως ξέρεις ότι η σταυροφορία τους θα αποτύχει εντείνει ακόμα περισσότερο τον σαδισμό της ταινίας.

Το Halloween Kills παραδόθηκε πολλούς μήνες πριν την επίθεση στο Καπιτώλιο, αλλά δε θα χρειαστείς κάποιον κερασφόρο εκδικητή για να κάνεις τη σύνδεση με τον Τραμπισμό που επιδιώκει ο Green. Και όχι μόνο με αυτόν. Όσες κοινωνίες και κοινότητες αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια την άνοδο της ακροδεξιάς, έχει χρειαστεί να αντιμετωπίσουν και μία ζόρικη αλήθεια. Πως εάν ανήκεις σε κάποια, όποια και με όποιον τρόπο, περιθωριοποιημένη ομάδα, κάμποσοι από τους διπλανούς σου θα ήταν ψιλο-ok με την πιθανότητα θανάτου σου.

Δεν είναι καν λεπτές οι αποχρώσεις που αποδίδει ο Green. Ένα εκτεταμένο voiceover της Laurie εξηγεί πως ο Michael Myers είναι η εκδήλωση όσων μας χωρίζουν, μία κακόβουλη δύναμη που μπορεί να μεταμορφώσει καλούς, αξιοπρεπείς κατά τ’ άλλα ανθρώπους σε τέρατα. Τόσες είναι οι ταινίες – και σίγουρα οι σειρές – που καταπιάνονται με το πολιτικό χάσμα αλλά είναι το Halloween Kills που γράφει τα απομνημονεύματα της ανθρώπινης αρρώστιας, ανακυκλώνοντας μία ιδέα του Halloween 4: The Return of Michael Myers όπου είχε πυροβοληθεί κατά λάθος ένας αθώος άνθρωπος.

Ο σαδισμός της ταινίας πάντως δεν είναι πρόβλημα. Ή δε θα έπρεπε να είναι γιατί πρόκειται για ταινία τρόμου. Και τουλάχιστον ο Green αφήνει χώρο σε στιγμές πένθους που άλλα θρίλερ προσπερνούν. Το κάνει αβάσταχτο καμιά φορά – και προδίδει τις ρίζες του Green στον ανεξάρτητο αμερικανικό κινηματογράφο – όμως οι χαρακτήρες του Halloween Kills κλαίνε για τους ανθρώπους που χάνουν, σφαδάζουν μπροστά στην απώλεια, παίρνουν χρόνο για να πλύνουν το αίμα τους από τα χέρια τους.

Οι τονικές αλλαγές όμως κινούνται τόσο ανακριβώς στην ταινία που κάνουν κάποιες σπαρακτικές ερμηνείες να μοιάζουν ενίοτε ψεύτικες. Σα να συμβαίνουν σε άλλη ταινία ή, ακόμα χειρότερα, να φλερτάρουν επικίνδυνα με το trauma porn.

Έπειτα η ταινία θέλει την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Καταδικάζει τον αιμοσταγή όχλο, ενώ παροτρύνει ταυτόχρονα τους θεατές να τον υποστηρίξουν όταν τελικά βρίσκει τον Michael. Αποσυμπιέζει, επίσης, συναισθηματικές της κορυφώσεις με μία άναρχη δομή, μπερδεύει αναίτια τη γεωγραφία σε αρκετές από τις σκηνές δράσης και παρατάει τη Laurie στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.

Το πιο αδύνατο σημείο της συνολικά ωστόσο πρέπει να είναι η αιώρησή της. Πιθανώς τα μηνύματα της ταινίας θα μοιάζουν πιο στέρεα αφού ο Green ολοκληρώσει το όραμά του με το Halloween Ends – και το γεγονός ότι η ιστορία που είχε σκεφτεί με τον McBride προοριζόταν για δύο ταινίες και όχι τρεις είναι πολύ εμφανές εδώ – προς το παρόν όμως το Halloween Kills είναι άμορφο και, εξαιτίας αυτού, δυσπρόσιτο.