Είδαμε τα 3 πρώτα επεισόδια του Handmaid’s Tale και αρματωθήκαμε για την επανάσταση
Η 3η σεζόν της πολυβραβευμένης σειράς φαίνεται ότι θα κάνει την ευχή μας πραγματικότητα.
- 5 ΙΟΥΝ 2019
Όταν το ‘Handmaid’s Tale’ ήταν ακόμα σε παραγωγή το 2016, η Αμερική προετοίμαζε τις εκλογές της. Η σειρά βασιζόταν στο έργο της Margaret Atwood, ένα βιβλίο σαράντα ετών που η συγγραφέας εμπνεύστηκε από τη μακρά ιστορία της βίας εναντίον των γυναικών σε όλο τον πλανήτη, και όσο o Donald Trump έλεγε κατ’ ιδίαν σε κασέτες πως αν είσαι πλούσιος μπορείς να κάνεις τα πάντα στις γυναίκες – “you can grab them by the pussy” – και πως οι γυναίκες που κάνουν έκτρωση θα πρέπει να υποστούν κάποιου είδους τιμωρία , η επερχόμενη σειρά φάνταζε άθελά της σαν προειδοποίηση.
Όταν έκανε πια πρεμιέρα τον Απρίλιο του 2017, ο Trump είχε εκλεγεί, οι πρώτες επιθέσεις στα δικαιώματα των γυναικών είχαν ξεκινήσει και η σειρά είχε παρέα της παρελάσεις γυναικών σε όλη την Αμερική. Μέχρι τη συγκινητική βράβευσή της στα Emmy, η φιγούρα της Handmaid είχε γίνει σύμβολο διαμαρτυρίας στη χώρα προέλευσής της και όχι μόνο, με τις γυναίκες των διαδηλώσεων να κρύβονται κάτω από την κόκκινη μπέρτα της κεντρικής ηρωίδας στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Πολωνία, στην Αργεντινή, στη Νότια Ιρλανδία, στην Κροατία.
Μπορεί η φορεσιά της ‘πορφυρής δούλης’ να είναι ένδειξη σκλαβοποίησης, όμως η επιβλητική της μορφή σου απαγορεύει να κοιτάξεις αλλού. Είμαι εδώ, σου φωνάζει. Και εσύ με έκανες έτσι. Ο μισογυνισμός, η ανοχή ή ο φόβος σου. Και αφού ο άνθρωπος στρέφεται συχνά στην οθόνη και τη λογοτεχνία για να αντιληφθεί τον κόσμο και να επεξεργαστεί τις μαύρες σελίδες του, ήταν επόμενο ότι θα δανειζόταν την τόσο ισχυρή εικονογραφία της σειράς, αλλά και ατάκες όπως “Under His Eye” και “Nolite Te Bastarde Carborundorum” σε T-shirts και Twitter bios, για να επικοινωνήσει την απογοήτευσή του με την πραγματικότητα.
Το ‘Handmaid’s Tale’ όμως, όσο hype κι αν είχε αποκτήσει ως το μελλοντικό ‘πρώτο πραγματικό χιτ του Hulu’ όπως το είχαμε ονομάσει πολλοί στις προβλέψεις μας – μια εικασία που είχε περισσότερο να κάνει με τη δημοτικότητα του βιβλίου και την ερμηνευτική ορμή της πρωταγωνίστριας Elisabeth Moss – δεν θα μπορούσε να είχε οραματιστεί τον εναρμονισμό του με το πνεύμα των καιρών. Θα ήταν μια ιστορία που είχε κάτι να πει για τη διαχρονική επίθεση στη γυναίκα και για τα φασιστικά μορφώματα που μπορούν να γεννηθούν όσο κοιτάς από την άλλη. Το χρονικό όμως σημείο της άφιξής του γιγάντωσε τη βαρύτητά του και, ως τώρα τουλάχιστον, η σειρά φαίνεται να την αγκαλιάζει. Στην προσπάθειά της όμως να χτυπήσει δυνατά το καμπανάκι, να δείξει πως στην αληθινή ζωή δεν υπάρχουν επεισόδια που τελειώνουν με κάποιο ‘80s χιτ όπως συνέβαινε στην 1η σεζόν, ενέδωσε στα επικίνδυνα ένστικτά της και έγινε ουσιαστικά μία σειρά τρόμου στον 2ο κύκλο που αξιοποιούσε ανάλγητα τη βία και έπνιγε κάθε ελπίδα για πρόοδο. Κυρίως, αποκάλυψε το μεγάλο πρόβλημα που μοιράζεται με άλλες κονσεπτικές σειρές, βλέπε ‘Prison Break’.
Μέχρι το τέλος της 2ης σεζόν, ήταν σαφές ότι οι χαρακτήρες έπαιρναν τις παράλογες αποφάσεις τους όχι για οργανικούς απαραίτητα λόγους, αλλά γιατί διαφορετικά η σειρά δεν θα είχε άλλο καύσιμο. Όταν είδαμε τη June να παραδίδει στην Emily την κόρη της και να μη δραπετεύει μαζί τους στον Καναδά, μία ήταν η ερώτηση. Για πόσο θα μπορεί να επιβιώσει το show χωρίς την επανάσταση;
Τα τρία επεισόδια που μας έγιναν διαθέσιμα από την 3η σεζόν φαίνονται, ευτυχώς, να αναγνωρίζουν πως όχι για πολύ.
«Η μαμά έχει δουλειά».
Με αυτές τις σκέψεις άφησε την κόρη της η June στα χέρια της Emily και έμεινε στη Gilead για να διεκδικήσει την πρώτη της κόρη, αλλά και τη θέση της στην επανάσταση. Οι δύο πιο ενδιαφέρουσες εξελίξεις στο εισαγωγικό μέρος του νέου κύκλου είναι ότι πρώτον, η απόφασή της αυτή δεν της δίνει υπόσταση μάρτυρα και ότι δεύτερον, απεγκλωβιζόμαστε επιτέλους από το σπίτι των Waterfords.
Η σειρά δεν αντιμετωπίζει το πισωγύρισμα της June ως ηρωικό και θαρραλέο, αλλά ως δείγμα αχαριστίας και απερισκεψίας. Το ίδιο συμβαίνει και με τις άτσαλες κινήσεις της για να γίνει μέλος της αντίστασης, χωρίς πρώτα να έχει διανοηθεί τις συνέπειες για τους ανθρώπους που θέτουν καθημερινά τον εαυτό τους σε κίνδυνο για χάρη της αλλαγής. Το τελευταίο το πληρώνει ακριβά με μια προσωπική τιμωρία που την επαναφέρει στην πραγματικότητα και, λίγο αργότερα, με το κόστος μιας σκληρής επιλογής που εξερευνά τις ηγετικές ικανότητές της.
Παράλληλα λέει αντίο στους Waterford και γίνεται η handmaid του αινιγματικού Commander Lawrence – του καλύτερου μακράν αντρικού χαρακτήρα της σειράς και του μοναδικού που έχει ακόμα το προνόμιο να σε αφήνει με απορίες για τα κίνητρά του – όχι όμως πριν δει το σπίτι τους να παραδίδεται στις φλόγες σε ένα ποιητικό, αποκαλυπτικό πλάνο. Ο διευθυντής φωτογραφίας Colin Watkinson αποδίδει γλαφυρά το “burn, motherfucker, burn” της June και, μαζί με το σπίτι, η σειρά καίει και την επίπονη επαναληπτικότητα και κλειστοφοβία των αποτυχημένων αποδράσεων της πρωταγωνίστριας στη 2η σεζόν.
REUTERS
Την ίδια στιγμή, η Emily φτάνει στην ελευθερία και η Alexis Bledel δικαιώνει σε κάθε της καρέ το Emmy που σήκωσε πριν δύο χρόνια. Ο χρόνος που περνάμε μαζί της είναι εγκληματικά λίγος, αλλά η σειρά τον κάνει να μετράει. Όταν η Emily φτάνει έντρομη σε ένα νοσοκομείο του Τορόντο και ακούει τον κόσμο να τη χειροκροτά, νιώθεις πως η σειρά απέκτησε την πρώτη αληθινή της νίκη.
Μία ακόμη νίκη που χρεώνεται μάλλον στην κατακραυγή των φαν και των κριτικών, είναι πως το ‘Handmaid’s Tale’ επιλέγει φέτος να απομακρυνθεί από το torture porn – στα επεισόδια τουλάχιστον που είδαμε – και αποδίδει τη βία διακριτικά χωρίς να την κρύβει. Με τις ακραίες νομοθετικές επιθέσεις κατά των αμβλώσεων στην Αμερική και τις παραβιάσεις των γυναικείων δικαιωμάτων να κρατούν καλά παγκοσμίως, οι κινήσεις αυτές είναι σωστές. Δεν ξέρω τι χρήση θα είχε πλέον η απόλυτη παράδοση στον νιχιλισμό και τη μαυρίλα, όταν μπορείς απλά να τις αναζητήσεις γυρίζοντας το κανάλι στο CNN.
Το νέο, όμως, ερώτημα που ανακύπτει είναι το δεκαετές πλάνο του showrunner Bruce Miller για το show. Εάν αυτός είναι ο σκοπός του (και σύμφωνα με περασμένη συνέντευξή του, αυτός είναι), φοβάμαι ότι η αίσθηση ελπίδας που αποπνέουν τα επεισόδια ‘Night’, ‘Mary and Martha’ και ‘Watch Out’ θα είναι αναγκαστικά η στάχτη στα μάτια πριν πατήσουμε ξανά το rewind.
Προς το παρόν, blessed be the fight.
***
Με το σύνθημα «Ξύπνα Αμερική» κάνει πρεμιέρα ο πολυαναμενόμενος τρίτος κύκλος της βραβευμένης με πολυάριθμα Emmy και Χρυσές Σφαίρες σειράς, ‘The Handmaid’s Tale’, την Πέμπτη 6 Ιουνίου, και κάθε Πέμπτη, στις 22:00, αποκλειστικά και σε Α’ τηλεοπτική προβολή από το Novacinema4HD. Την Πέμπτη 6 Ιουνίου θα προβληθούν τα τρία πρώτα επεισόδια, ενώ κάθε επόμενη Πέμπτη θα προβάλλεται από ένα μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος των συνολικά 13 επεισοδίων.
ΚΙ ΑΛΛΟ HANDMAID’S TALE:
