ΒΙΒΛΙΟ

Ήξερες εσύ ότι οι start ups ξεκινούν από τις κρουαζιέρες;

Το Oneman βρέθηκε στον διαγωνισμό νεανικής επιχειρηματικότητας CruiseINN και εντυπωσιάστηκε με το πώς μπορεί εν πλω, να γίνουν πράγματα. Και θαύματα.

Οι σοφοί με τα ντιβάνια, λένε ότι καλύτερο σύμμαχο ενάντια στο άγχος από μία βόλτα στη θάλασσα δεν πρόκειται να βρεις. Εγώ πάλι, που από παιχνίδια μυαλού ξέρω μόνο την ταινία με τον φανταστικό Μάικλ Κέιν, λέω να αφήσουμε για λίγο τους ειδικούς να γράψουν τα βιβλία και τις διατριβές τους και να παραδεχτούμε ότι οποιαδήποτε πρόταση έχει μέσα τη λέξη θάλασσα, είναι μία καλή πρόταση. Η αλήθεια είναι ότι με αυτό το επιχείρημα είμαι σίγουρη ότι δεν πιστεύω ότι σε βγάζω και ‘έξω από το μπλε’ που έλεγε και ο ήρωας της Μαρί Τζόουνς στο έργο της Πέτρες στις Τσέπες τους.

Ποιος είπε όμως ότι σκοπός αυτού του κειμένου είναι να σε βγάλει έξω από το μπλε;

Όταν κεντρικό θέμα είναι μία κρουαζιέρα νεανικής επιχειρηματικότητας με σωσίβια τις ευρηματικές ιδέες παιδιών που αντί να βουτήξουν τις ελπίδες τους στον ωκεανό, επιπλέουν μέχρι να βρουν στεριά, τότε καταλαβαίνεις ότι στόχος του σημερινού κειμένου είναι να μπεις στο μπλε. Για τα καλά.

Στις 16 Μαΐου, ημέρα Δευτέρα (κακή μέρα γενικά, ευτυχώς όχι ειδικά) παρέα με την ομάδα του CruiseInn και του ThinkBiz σαλπάραμε από το λιμάνι του Πειραιά για μία κρουαζιέρα που θα περνούσε από τη Μύκονο, το Κουσάντασι, την Πάτμο, τη Ρόδο, το Ηράκλειο, την Σαντορίνη με σκοπό να επιστρέψει τρεις μέρες μετά στο ίδιο σημείο, με τους ίδιους ανθρώπους (προφανώς) αλλά με λίγο πιο δημιουργικά μυαλά. Έστω και ένα τσικ δημιουργικότητας να ανιχνευόταν στον έλεγχο των ‘αποσκευών’ των επιβατών-συμμετεχόντων του διαγωνισμού, θα ήταν αρκετό για να στεφθεί με επιτυχία το όλο εγχείρημα.

Ένα μικρό σπόιλερ που ευελπιστώ να μου συγχωρήσουν οι Λάννιστερ: Η λέξη επιτυχία, όσο και αν έχει χάσει την αξία της, είναι η μόνη που θα μπορούσε να περιγράψει το CruiseInn.

Ήμουν και εγώ στην κρουαζιέρα. Με αυτήν την ατάκα για χάσταγκ και διάθεση που θα μπορούσε άνετα να συναγωνιστεί σε ενθουσιασμό την αντίστοιχη ενός τουρίστα που μόλις βούτηξε στην περιοχή της πισίνας, στα Κουφονήσια, πρέπει να σου εκμυστηρευτώ ότι όσην ώρα συγκεντρώνω τις πληροφορίες για το κείμενο που ακολουθεί, χαμογελάω σαν χαζό.

(και να το βγάλεις το ‘σαν’, δεν θα παρεξηγηθώ)

*Γιατί μεταξύ άλλων, πήγα έστω και για δύο ώρες πρώτη φορά στην Πάτμο, με την οποία, απλά, ενθουσιάστηκα.

 

Διαγωνισμός επιχειρηματικότητας σε κρουαζιερόπλοιο; Τι φάση;

 

Μία ημέρα πριν την ανακοίνωση του αποτελέσματος του νικητή του φετινού CruiseINN, στο Horizons Bar, με θέα τον ωκεανό και με μία τεράστια επιθυμία να μείνω εκεί για πάντα, εντόπισα την Δήμητρα Βλάχου, την Experiential Marketing Manager της Celestyal Cruises και κριτή του διαγωνισμού, να παρακολουθεί τη δουλειά των παιδιών πριν την τελική παρουσίαση. Το έκανα να φανεί κάπως τυχαίο, και κάθισα δίπλα της σε ένα από τα περιστρεφόμενα σκαμπό του χώρου. Παρεμπιπτόντως, η Βουγιουκλάκη στη σκηνή με τον Άγιο Πέτρο, τα ‘αυτά’ και το ‘συγχωρείτε ήταν τυχαίο’, ήταν πιο πειστική.

Ξεκινήσαμε να μιλάμε για την εταιρεία, το διαγωνισμό, τα παιδιά. Τα highlights της συζήτησης, ακολουθούν.

Ήταν μία ιδέα που ξεκίνησε πέρσι σε συνεργασία και με το ThinkBiz το σύλλογο επιχειρηματικότητας που ξεκίνησε από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο λόγος που επιλέχθηκε ως χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού ένα καράβι είναι γιατί δίνει τη δυνατότητα στις ομάδες να είναι συνεχώς μαζί επί τρεις ή τέσσερις ημέρες και έτσι μπορούν όλοι μαζί να δουν τους προορισμούς και να τους αξιοποιήσουν προς όφελος της ιδέας τους“.

Οι συμμετέχοντες έχουν ουσιαστικά, τη δυνατότητα να ζήσουν την εμπειρία της συνεργασίας με άτομα που γνωρίζουν για πρώτη φορά μέσα σε ένα πλοίο“.

Είμαστε η μόνη εταιρεία που γίνεται διεξάγει επιχειρηματικό διαγωνισμό εντός κρουαζιερόπλοιου. Μας ενδιαφέρει ως Celestyal Cruises να συνδράμουμε στην ελληνική επιχειρηματικότητα και συγκεκριμένα τους δύο βασικούς πυλώνες της, τον τουρισμό και τη ναυτιλία“.

Η λογική της Celestyal βασίζεται σε τέσσερα βασικά στοιχεία: Την ομαδικότητα, τον πολιτισμό, τη διασκέδαση και την οινογαστρονομία. Βάσει αυτών, δημιουργούνται και τα δύο CruiseInn της κάθε χρονιάς. Προγραμματίζουμε το ένα να γίνεται τον Οκτώβριο και το άλλο το Μάιο. Ουσιαστικά εμείς αυτό που θέλουμε είναι να παρέχουμε την αυθεντική τοπική εμπειρία“.

Θέλουμε να πάμε τον ελληνικό τουρισμό ένα βήμα παραπέρα με τις ιδέες που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια ενός CruiseInn και αυτό γιατί ο στόχος του να γεμίσεις απλώς ένα πλοίο με επιβάτες, είναι εξαιρετικά βραχύπνοος. Το βασικό μας μέλημα, είναι το επίπεδο των αλλοδαπών που έρχονται να είναι τέτοιο ώστε να αυξήσει πραγματικά τον τζίρο και την οικονομία της Ελλάδος“.

Σταματήσαμε να μιλάμε και έκανα να κατέβω από το σκαμπό. Αμ, δε. Σιγά μην έφευγα από εκεί χωρίς έστω ένα μικρό σπόιλερ για το ποια ομάδα από τις διαγωνιζόμενες είχε ξεχωρίσει από το CruiseInn. Δεν μου είπε, αλλά ένα μικρό σπόιλερ, μου το έκανε.

Ένα από τα βασικά κριτήρια είναι το ίδιο το πρότζεκτ. Κατά πόσο είναι ρεαλιστικό και βιώσιμο“.

Παρακαλούνται οι επιβάτες, όπως διασκεδάσουν με την ψυχή τους

Κρατιέμαι με νύχια και με δόντια τόσην ώρα για να μην γράψω ότι ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα κρουαζιέρα στη ζωή μου και αλήθεια, όπως οι περισσότερες πρώτες φορές (σε παρακαλώ πέτα στη θάλασσα την σκέψη που σου ήρθε για την πολιτική, είναι βιοδιασπώμενη) ήταν μία πραγματικά φανταστική εμπειρία. Σε ένα κείμενο το οποίο θα χρωστάω, σκοπεύω να σου αναλύσω επακριβώς τις φιγούρες που θα πετύχεις στην διπλανή ξαπλώστρα να πίνει ένα καραβίσιο μεν αλλά όχι τόσο αποτυχημένο όσο φαντάζεσαι μοχίτο, στο εστιατόριο του πλοίου να γεμίζει δέκα πιάτα από τον μπουφέ και να τρώει τα έντεκα ή στο κλαμπ με ένα σεντόνι περασμένο στο λαιμό του (και μαγιό ή εσώρουχο από μέσα, ευτυχώς) θα χορεύει εν εξάλλω στους ρυθμούς ενός τόνγκα* πάρτι.

*αλήθεια, πρώτη μου φορά άκουγα πάρτι με τέτοιο όνομα, αλλά το έπαιξα άνετη ότι ‘ναι καλέ, εμείς τα τόνγκα πάρτι τα είχαμε λιώσει στο σχολείο‘.

Πριν κλείσω την παρένθεση που άνοιξα σε αυτό το υποκεφάλαιο θέλω να πω ότι μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η θέληση των παιδιών να δουλέψουν το πρότζεκτ τους και να μην διασκεδάσουν παρά μόνο αφότου το παρουσιάσουν στην τελική του μορφή.

Καλά, περιττό να σου πω ότι εκείνο το τελευταίο βράδυ δεν κοιμήθηκε κανείς. Με Μαρία Παπιδάκη στα decks και highlight τη χαρά στα μάτια των παιδιών που είδαν την προσπάθειά τους να ανταμείβεται ή τουλάχιστον, να ακούγεται και το stagedive του μέντορα, Παναγιώτη Χατζηδάκη, ομολογώ ότι ζήλεψα λίγο που δεν είχα και εγώ μία πιο ενεργή συμμετοχή στο όλο εγχείρημα. Όχι ότι θα μπορούσα αλλά εντάξει, να έχουμε να λέμε.

Ιδέες υπάρχουν, ποιες ήταν οι ιδέες;

Εν πλω, στο δρόμο προς τη Μύκονο, οι ιδέες των 30 συμμετεχόντων κέρδισαν την προσοχή μας. Όποιος ήθελε, έπαιρνε το μικρόφωνο και τραγουδούσε μοιραζόταν την ιδέα του με την ελπίδα ότι αυτή θα βρει τους υποστηρικτές που θα δουλέψουν (σκληρά) τις επόμενες τρεις ημέρες ώστε να μπορέσουν να τη δουν να κερδίζει το πρώτο βραβείο δηλαδή το χρηματικό βραβείο των 3500 ευρώ και υπηρεσίες στέγασης στο Κέντρο Στήριξης Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Και ναι το γράφω με bold γιατί να σου πω κάτι; Είναι φανταστικό και υπέροχο όταν υπάρχουν άνθρωποι που αυτό το ‘από τη θεωρία στην πράξη’ δεν το αφήνουν να αραχνιάζει στο λεξικό δίπλα στο γράμμα κ και τη λέξη κλισέ.

Από τις έντεκα ιδέες που ειπώθηκαν, οι έξι απέκτησαν τη δική τους ομάδα.

Συστάσεις, παρακαλώ.

*Για έναν λόγο που μπορείς να τον πεις και κάπως υπερτυπικούρικο (πού τη βρήκα πάλι αυτήν τη λέξη, δεν ξέρω) επέλεξα να σου παρουσιάσω μόνο τις ιδέες που έλαβαν κάποιο έπαθλο και άρα οι εμπνευστές τους, έχουν ένα κάποιο εχέγγυο ότι η πνευματική τους ιδιοκτησία δεν θα υποκλαπεί.

VESSEL HERO

 

Οι ‘Vesselers’: Γιώργος Πρωτονοτάριος, Κωνσταντίνος Σπηλιωτόπουλος, Γιώργος Κοκοσιούλης.

Τι είναι το Vessel Hero: Μία online πλατφόρμα η οποία θα παρέχει σε ιδιοκτήτες σκαφών αναψυχής υπηρεσίες όπως εύρεση πάρκινγκ, ανεφοδιασμό καυσίμων και νερού, συλλογή σκουπιδιών, παραγγελία φαγητού.

Τι κέρδισε: Την τρίτη θέση και υπηρεσίες στέγασης από το Aephoria.net.

CUSTOMER HERO

 

Οι ‘Ήρωες’: Θωμάς Παπασπύρος, Πέτρος Δημητρακόπουλος, Sid Karunaratne.

Τι είναι το Customer Hero: Μία πλατφόρμα δημιουργίας αυτοματοποιημένων μηχανισμών εξυπηρέτησης πελατών μέσω μηνυμάτων κειμένων με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Μπορείς να το σκεφτείς λίγο σαν μία εξειδικευμένη στα τουριστικά γενόμενα, SIRI.

Τι κέρδισε: Την δεύτερη θέση, η οποία προσφέρει στους νικητές υπηρεσίες Στέγασης από το Orange Grove, μία τριήμερη κρουαζιέρα και αξιοποίηση υπηρεσιών από τη Celestyal Cruises.

RYDE

Οι ‘Ryders’: Οι Αχιλλέας Βουτσινάς, Δημήτρης Μεσσίνης, Κωνσταντίνος Τετραδάκος, Κώστας Καραβέζης, Γρηγόρης Μπογράκος, Ιζαμπέλα Ζουλινάκη.

Τι είναι το Ryde: Ένα λογισμικό το οποίο φιλοδοξεί να βοηθήσει όλες τις επιχειρήσεις ενοικίασης οχημάτων ώστε να διαχειρίζονται το εμπόρευμά τους. Τη θέση, τη διαθεσιμότητα, τις κινήσεις. Σε δεύτερο στάδιο, το Ryde θέλει να δημιουργήσει ένα application, με το οποίο οι ενδιαφερόμενοι ενοικιαστές, θα κάνουν τις κρατήσεις τους από το κινητό τους τηλέφωνο.

Τι κέρδισε το Ryde: Την πρώτη θέση. (θαυμαστικά, αγκαλιές, φιλιά)

Πριν το happy end, μία ιδέα, ένα πρότζεκτ, μία start up, όπως το Travelplanet24

Την Παρασκευή πριν την κρουαζιέρα βρέθηκα στα γραφεία του online ταξιδιωτικού πρακτορείου, Tripsta, τα οποία σημειωτέον πέρσι κέρδισαν (δικαίως) το βραβείο καλύτερου εργασιακού χώρου για το 2015. Ο Φίλιππος Μπρίνκμανν, εμπνευστής της ιδέας του Travelplanet24 που έγινε αρωγός για τη δημιουργία της εταιρείας που σήμερα, έχει παραρτήματα σε Βουκουρέστι και Κωνσταντινούπολη και συνεργάζεται με 45 χώρες παγκοσμίως, με υποδέχθηκε στο γραφείο του και λίγο πριν μοιραστεί με τους συμμετέχοντες του διαγωνισμού CruiseInn την εμπειρία του, μίλησε μαζί μου γι αυτήν.

Όλα ξεκίνησαν το 2004 στη Μήλο. Είχαμε έρθει μαζί με την παρέα μου από τη Γερμανία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και για διακοπές και δεν μπορώ να σου περιγράψω πόση δυσκολία συναντήσαμε στο να βρούμε ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Αυτή η ταλαιπωρία, έγινε η αφορμή για να δω το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ξένοι που θέλουν να κάνουν διακοπές στα ελληνικά νησιά και να σκεφτώ ότι πρέπει να υπάρξει ένας τρόπος να μπορούν να εξυπηρετηθούν online. Κάπως έτσι, το 2005 μαζί με έναν συνεργάτη μου Γερμανό, τον Κριστόφ Κάιμ, ανοίξαμε ένα μικρό γραφείο πίσω από το Χίλτον. Το πρώτο site, βγήκε στον αέρα τον Απρίλιο του 2006, και σιγά σιγά άρχισε να μεγαλώνει. Το 2013 ήρθαμε στο Σύνταγμα και το 2015 κάναμε τη συγχώνευση με την Airtickets. Το 80% του τζίρου μας είναι από πελάτες του εξωτερικού“.

Κάναμε τον κόσμο από εκεί που έκλεινε offline, να ξεκινήσει να κλείνει online“.

Είναι πολύ σημαντικό να έχει κάποιος καλή ομάδα και σίγουρα πρέπει να είναι σε θέση να πάρει αρκετά ρίσκα. Το σημαντικότερο όμως, κατά τη γνώμη μου, είναι να έχει υπόψιν του τι πάει να κάνει. Σε τι μπαίνει. Το λεγόμενο emotional rollercoaster όταν είσαι επιχειρηματίας και δη νέος, έχει μεγάλη διάρκεια. Πολλοί έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι επιχειρηματίας σημαίνει αυτομάτως και κάτι glamorous, δεν είναι έτσι. Υπάρχουν υπερβολικά πολλές φάσεις που δεν θα είναι έτσι. Ακόμη και αν η ιδέα του έχει μεγάλη επιτυχία. Θέλει πολλές θυσίες. Τα τελευταία δέκα χρόνια, δεν έχω πάρει περισσότερο από μία εβδομάδα συνεχόμενη διακοπές“.

Το start up πρέπει να έχει μία εξωστρέφεια. Κατά τη γνώμη μου, δεν έχει νόημα μία επιχείρηση που θα ασχολείται μόνο με ζητήματα της Ελλάδας. Πρέπει να υπάρχει ένας παγκόσμιος στόχος“.

Όταν ξεκίνησα το 2005, τη λέξη start up δεν ήξερε κανείς να τη γράφει. Θεωρώ πολύ θετικό το γεγονός ότι σήμερα υπάρχει τέτοια αναγνώριση στις start up εταιρείες. Είναι λίγο ένα global trend αλλά δεν με ενοχλεί αυτό“.

Η κρίση, έφερε μία αλλαγή στην κουλτούρα της Ελλάδας. Όταν εγώ, ήρθα στην Ελλάδα το 2005 ήμουν σοκαρισμένος που τόσα άτομα στην ηλικία μου (ήμουν 25) είχαν όνειρο να ξεκινήσουν μία καριέρα στο δημόσιο. Ήταν τρομακτικό. Υπήρχε άπειρος κόσμος που θεωρούσε μία τέτοια δουλειά ιδανική. Το θεωρούσα απαράδεκτο“.

Πόσο δίκιο είχε. Πόσο θα ξεφύγουμε από το θέμα μας αν σχολιάσω αυτήν την τελευταία του πρόταση.

Ευχαριστούμε που επιλέξατε τη Celestyal Cruises για το ταξίδι σας, ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα

Το ταξίδι έφτασε στο τέλος του τα ξημερώματα της 20ης Μαΐου. Άυπνη, με τη βαλίτσα στο χέρι και με soundtrack άνετα το ‘Into the sea’ του Sivert Høyem περπατούσα και σκεφτόμουν ότι εκεί έξω, στα ανοιχτά, 30παιδιά, με τη στήριξη οχτώ μέντορων ξεπέρασαν τους εαυτούς τους. Βγήκαν από τη λούπα του ‘κρουαζιέρα θα πει διασκέδαση’ και δούλεψαν σκληρά. Με το πλεονέκτημα του φόντου του μπλε.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, πέρα από το #ήμουν_και_εγω_στην_κρουαζιερα μπορεί να μπει και το #βαλτε_μας_στο_μπλε.

Ξέφυγα.

Και πάλι μπράβο, παιδιά.

Υ.Γ.: Οι μέντορες που προανέφερα είναι οι εξής οχτώ: Παναγιώτης Χατζηδάκης, Πάμελα Καραβάς, Σάββας Γεωργίου, Φίλιππος Πρωτογερίδης, Βασίλης Μάντζιος, Γιώργος Γιαννακέας, Γιάννης Ζάρας, Βασίλης Γεννάρης, και ήταν όλοι τους, υπέροχοι.