House of the Dragon: Η κρυφή ιστορία πίσω από το ατσαλένιο στιλέτο
Ποιος ήταν ο Aenar Targaryen, ο κάτοχος του στιλέτου που αναφέρθηκε στο House of the Dragon, και τι σημασία είχε στην ιστορία του Οίκου;
- 14 ΣΕΠ 2022
Το γνωστό από το Game of Thrones στιλέτο από βαλυριανό ατσάλι έκανε την εμφάνισή του και στο House of the Dragon. Την πρώτη φορά που το είχαμε δει ήταν στα χέρια ενός πληρωμένου δολοφόνου με την αποστολή να σκοτώσει τον κωματώδη Bran Stark, το γεγονός που θα πυροδοτούσε τελικά τον Πόλεμο των Πέντε Βασιλιάδων. Ήταν όμως επίσης και το όπλο που έδωσε τέλος στον Μεγάλο Πόλεμο εναντίον των White Walkers, όταν η Arya Stark το χρησιμοποίηση για να σκοτώσει τον Night King.
Στο House of the Dragon το στιλέτο βρίσκεται στην κατοχή του βασιλιά Viserys I όπως είδαμε στο επεισόδιο Protector of the Realm, όταν αποκάλυψε στην πριγκίπισσα και διάδοχό του Rhaenyra την πραγματική του σημασία.
Ο Viserys κάλεσε την κόρη του στις κάμαρές του για να μιλήσουν για το σκάνδαλο που κινδυνεύει να ξεσπάσει για τις περιπέτειες της Rhaenyra και του Daemon στα πορνεία του King’s Landing, με σκοπό να τη συνετίσει και τονίσει εκ νέου τη σοβαρότητα του ρόλου της.
Της λέει λοιπόν πως το στιλέτο ανήκε κάποτε στον Aegon the Conqueror. Αυτό το γνωρίζαμε. Δεν γνωρίζαμε όμως πριν το House of the Dragon πως ακριβώς πριν από τον Aegon το όπλο ανήκε στον Aenar Targaryen.
Ποιος ήταν ο Aenar Targaryen που αναφέρθηκε στο House of the Dragon
Ο Aenar ήταν ένας δρακοάρχοντας της Valyria, την πόλη στο Essos που ήταν κάποτε το σπίτι του Οίκου Targaryen και του Οίκου Velaryon. Η κόρη του Aenar ήταν η Daenys που, όπως είχαμε αναφέρει στο podcast POP για τις Δύσκολες Ώρες, ήταν εκείνη με το θρυλικό όνειρο που προμήνυε την καταστροφή της πόλης και που ώθησε τους Targaryens να εγκαταλείψουν τη γενέτειρά τους.
Δώδεκα χρόνια μετά το όνειρό της, μία σειρά ηφαιστείων γνωστή ως Δεκατέσσερις Φλόγες εξερράγη, παράγοντας θερμότητα ικανή να σκοτώσει δράκο. Το γεγονός αυτό, συνδυαστικά με άλλα γεγονότα, θα γινόταν γνωστό ως Doom of Valyria και θα μετέτρεπε το έδαφος εκείνο σε πολλά μικρότερα νησιά.
Ο Aenar είχε ακούσει την κόρη του και είχε μεταφέρει την οικογένειά του στο Dragonstone, την επίσημη έδρα των Targaryen στο Westeros. Και μπορεί ο Viserys να μη γνωρίζει ποιος άλλος κατείχε κάποτε το στιλέτο, αποκάλυψε ωστόσο στη Rhaenyra πως η λεπίδα είναι μία φυσική αναπαράσταση του οράματος του Aegon.
«Πριν από το θάνατο του Aegon, ο τελευταίος από τους Βαλυριανούς πυρομάντες είχε κρύψει το τραγούδι του στο ατσάλι», λέει στη Rhaenyra, δείχνοντάς της την ανάγλυφη επιγραφή που έχει χαραχτεί πάνω στο στιλέτο, ορατή μόνο όταν θερμαίνεται από τη φωτιά. Η φράση είναι: «Από το αίμα μου βγήκε ο Πρίγκιπας που Είχε Υποσχεθεί, και η θέλησή του είναι το Τραγούδι του Πάγου και της Φωτιάς».
Όπως ειπώθηκε στο πρώτο επεισόδιο του House of the Dragon, ο Aegon είχε προβλέψει το τέλος της ανθρωπότητας μέσα από ένα όραμα που είχε ονομάσει το Τραγούδι του Πάγου και της Φωτιάς, τον τίτλο που έχει δώσει ο δημιουργός του Game of Thrones, George R.R. Martin, στη σειρά βιβλίων όπου βασίζονται οι σειρές.
Ο Aegon είχε δει όνειρο για έναν ατελείωτο χειμώνα που θα ξεσπούσε από τον Βορρά και θα κάλυπτε τα πάντα στο πέρασμά του, δηλαδή όπως διαπιστώσαμε τον Night King και τον στρατό των White Walkers.
Θέλοντας να σώσει την ανθρωπότητα, ο Aegon κατέκτησε το Westeros με σκοπό να ενώσει τα βασίλειά του για να έχουν κοινό μέτωπο ενάντια στον μελλοντικό εχθρό – πάντα υπό την καθοδήγηση ενός Targaryen στον Σιδερένιο Θρόνο. Αυτό είναι το καθήκον που δεν αφήνει σε ησυχία τον Viserys και η ευθύνη που θέλει να μεταδώσει στη Rhaenyra.
«Το βάρος αυτής της γνώσης, είναι μεγαλύτερη από τον θρόνο, τον βασιλιά», της εξηγεί. «Είναι μεγαλύτερο από εσένα και τις επιθυμίες σου».
Όπως έχουμε ήδη δει σε προηγούμενα τρέιλερ του House of the Dragon, το στιλέτο θα επανέλθει σε μία κρίσιμη στιγμή της σειράς.
Γνωρίζουμε πως η Alicent, παιγμένη πια από την Olivia Cooke που θα αντικαταστήσει την Emily Carey στην πορεία της σεζόν, θα αρπάξει σε κάποιο στιγμιότυπο το στιλέτο από τη θήκη του Viserys και θα ορμήσει, φαινομενικά, προς τη Rhaenyra.