Ήρθε η ώρα της δράσης για το φετινό ‘True Detective’

Η έρευνα της ομάδας των Βελκόρο-Μπεζερίδη-Γούντρο φτάνει σε μια πρώτη μεγάλη σύγκρουση την ώρα που ο Φρανκ εμφανίζεται όλο και πιο επίμονος στις δικές του προσπάθειες να σώσει την αυτοκρατορία του.

Καθώς φτάνουμε στη μέση της σεζόν, πάμε να τα δούμε όλα, με spoilers για το επεισόδιο “Down Will Come”.

Κάθε Δευτέρα βράδυ στις 22.00 μέσα από τα κανάλια Novacinema προβάλλονται τα καινούρια επεισόδια της σειράς σε prime time, καθώς και στις 4 τα χαράματα ταυτόχρονα με την πρεμιέρα στην Αμερική και το ΗΒΟ.

***

Για να είμαι ειλικρινής, αυτό το επεισόδιο μου φάνηκε πως θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί επέκταση του προηγούμενου, καθώς συνέχιζα στην ίδια λογική με εκείνο: Οι τρεις ντετέκτιβ ακολουθούν στοιχεία περνώντας από τη μία τοποθεσία στην άλλη, την ώρα που ο Φρανκ Σέμιον προσπαθεί να αποκτήσει ξανά έλεγχο των παλιών του επιχειρήσεων μετά την οικονομική καταστροφή που του επέφερε η δολοφονία του Κάσπερ.

Θα ανησυχούσα, αν δεν έσκαγε η βόμβα του φινάλε, αλλά θα φτάσουμε σε λίγο εκεί.

Κατ’αρχήν, έχουμε την Άνι και τον Ρέι, έχοντας χαλαρώσει λίγο ο ένας απέναντι στον άλλον μετά το τέλος του προηγούμενου επεισοδίου και την καταδίωξη του μασκοφόρου, να συνεχίζουν να αναζητούν τα ίχνη του Κάσπερ. Η έρευνα τους οδηγεί στο εγκαταλειμμένο οικόπεδο που ανοίγει τη σεζόν, έστω και φευγαλέα. Καθώς αναρωτιούνται τι ήθελε ο Κάσπερ σε αυτά τα οικόπεδα, μαθαίνουμε πως τα απόβλητα των εργοστασίων του Βίντσι έχουν επιφέρει ανεπανόρθωτη μόλυνση σε αυτές τις εκτάσεις, των οποίων οι ιδιοκτήτες θέλησαν κακήν κακώς να ξεφορτωθούν.

Προσπάθησε να εξαπατήσει κάποιους ώστε να τους φορτώσει τις άχρηστες μολυσμένες εκτάσεις; Και πώς μπλέκεται σε αυτό ο Φρανκ και τα εκατομμύριά του;

Ο οποίος Φρανκ στο μεταξύ, συνεχίζει τις εντατικές προσπάθειές του να ξαναμπεί στο παιχνίδι των παράνομων επιχειρήσεων, των νυχτερινών κλαμπ και της διακίνησης ναρκωτικών, πράγματα από τα οποία είχε επιτυχημένα διαπραγματευτεί την απομάκρυνσή του, μα τώρα δεν έχει άλλη επιλογή. Ή τουλάχιστον έτσι το βλέπει εκείνος, γιατί η Τζόρνταν (μια χαρακτήρας που αν δεν έχει σημαντικότερο ρόλο στο β’ μισό της σεζόν απορούμε γιατί υπάρχει) τον πιέζει να ηρεμήσει λίγο, να πάρει το χρόνο του, να σκεφτεί και να ζυγίσει τις επιλογές του.

Ο Φρανκ την απορρίπτει χωρίς καν σκέψη, όπως κάνει κι όταν του προτείνει την επιλογή της υιοθεσίας αν δεν καταφέρουν να γίνουν γονείς με φυσικό τρόπο. Ο Φρανκ έξαλλος λέει όχι- “δε θα φορτωθώ τα βάρη κάποιου άλλου,” της λέει με μια φράση που ξεγυμνώνει πλήρως τον τρόπο με τον ποίο αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τον ρόλο του σε αυτόν. Τα παιδιά είναι βάρος, είναι υποχρέωση, είναι μιζέρια. Υπάρχουν απλά και μόνο για τη συνέχεια. Είναι μια υποχρέωση. Τα πάντα για τον Φρανκ αυτό είναι: Ένα ενδιάμεσο στάδιο αγώνα και κόπου προς μια απροσδιόριστη κληρονομιά. Κανένα άγχος δικέ μου.

Άλλος αγχωμένος της ιστορίας είναι ο φίλος μας ο Πολ Γούντρο, ο οποίος όντως φάνηκε πως την καταδιασκέδαζε την έρευνα στο μπαρ στο προηγούμενο επεισόδιο, κι έτσι όπως συχνά συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, ξύπνησε το επόμενο πρωί με χανγκόβερ χωρίς να πολυθυμάται πώς τελείωσε η βραδιά. Το θέμα είναι πως η βραδιά για τον Πολ τελείωσε στην αγκαλιά ενός άλλου άντρα, κάτι που τον κάνει να φρικάρει για μια ακόμα φορά καθώς πραγματικά μισεί τον εαυτό του γι’αυτό. (Και άρα γενικώς.)

Κατά την επιστροφή του στα κεντρικά περικυκλώνεται από δημοσιογράφους που απαιτούν να μάθουν το παρελθόν του στην έρημο (όπως κι εμείς) και λίγο πιο μετά στο επεισόδιο αρπάζει την ευκαιρία να ολοκληρώσει το ψέμα του. Συναντά την όχι-πρώην του σε ένα diner επειδή θέλει να τον ενημερώσει πως είναι έγκυος. Η ευκαιρία που ήθελε ο Πολ! Της προτείνει επί τόπου να παντρευτούν, εξηγώντας της πως μέχρι πριν λίγο ούτε που το είχε σκεφτεί, αλλά όλα άλλαξαν με αυτή την πληροφορία. Και μετά λένε πως ο ρομαντισμός έχει πεθάνει.

Όσο λοιπόν ο Πολ Γούντρο αρνείται τον πραγματικό εαυτό του την ώρα που ο Φρανκ Σέμιον ενδίδει σε αυτόν με αξιοθαύμαστο ζήλο, οι Άνι και Ρέι συνεχίζουν την έρευνά τους για να δουν πού θα τους βγάλει. Επιμένουν να τσιγκλάνε τον Σασάνι, αυτή τη φορά εντοπίζοντας την κόρη του και κάνοντάς της μερικές ερωτήσεις για τον Κάσπερ. Η κόρη του δημάρχου του Βίντσι αποκαλύπτει πως η μητέρα της αυτοκτόνησε πριν χρόνια, ενόσω ήταν υπό την ιατρική παρακολούθηση του μουρλού ‘70s LSD ψυχιάτρου που γνωρίσαμε πριν 2 επεισόδια. Η Άνι ομολογεί πως κι η δική της μητέρα την ίδια μοίρα έχει, και επειδή παραείναι συμπτωματικά όλα αυτά για να είναι απλές συμπτώσεις, επισκέπτονται στη συνέχεια το χίπικο κέντρο του μπαμπά Μπεζερίδη το οποίο είχε αναφέρει κι ο μουρλός ψυχίατρος Πίτλορ.

(Απλά τέλειο νουάρ όνομα.)

Εκεί ο μπαμπάς Μπεζερίδης αποκαλύπτει πως είχε πάρε δώσε με τον μπαμπά Σασάνι και στη συνέχεια ανοίγει ένα άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες (όπου βλέπουμε τη μικρή σκεπτική Άνι) το οποίο ξεκάθαρα θα κρύβει τη λύση του μυστηρίου σε 3-4 επεισόδια από τώρα. Ο Πιζολάτο δεν αφήνει κλισέ στην ησυχία του. Τον αγαπώ.

Σε αυτή τη σκηνή ο μπαμπάς Μπεζερίδης διακόπτει μια πολύ σοβαρή αφήγηση για να παρατηρήσει πως ο Ρέι έχει τη μεγαλύτερη αύρα που έχει δει ποτέ του- φώναξα από τα γέλια.

Όλα αυτά δεν οδηγούν κάπου, απλά χρησιμεύουν ώστε να γεμίσει η εικόνα των προσώπων ισχύος του Βίντσι και των συνδέσεων που έχουν μεταξύ τους, πράγματα που θα μας χρησιμεύσουν υποθέτω στο πίσω μισό της σεζόν. Προς το παρόν, η μόνη εσωτερική εξέλιξη που αφορά τον Σασάνι είναι πως, υπονοείται ή απλά υποπτευόμαστε, βρίσκεται πίσω από μια εσωτερική καταγγελία εναντίον της Άνι για σεξουαλική παρενόχληση, με στόχο να απομακρυνθεί από το τμήμα. Όσο εκείνη πιέζει, εκείνος απαντά, κι όσο εκείνος απαντά, εκείνη θα πιέζει.

Τα βασικά ερωτήματα: α) Ήξερε ο Σασάνι τη σύνδεση με τους γονείς τους; Απίθανο να μην το γνώριζε, οπότε η τοποθέτηση της Άνι στην υπόθεση μοιάζει όλο και λιγότερο τυχαία, και β) Τι θα κάνει ο Ρέι με όλα αυτά; Βρίσκεται έτσι κι αλλιώς σε λεπτή θέση, ανάμεσα στο δήμαρχο, την υπόθεση, την Άνι και τον Φρανκ, αλλά σε αυτό το επεισόδιο έμοιαζε ξεκάθαρα πιο ανθρώπινος και συνεννοήσιμος. Μάλλον το σοκ από την συνάντηση με τον Birdman τον βοηθά να δει αλλιώς τα πράγματα.

Θα περιμένουν όμως όλα ετούτα, καθώς στο τελευταίο 10λεπτο έχουμε την πρώτη μεγάλη κορύφωση που περιμέναμε. Χάρη σε ένα κλεμμένο ρολόι του Σασάνι, του οποίου ο Πολ εντοπίζει την προέλευση, η ομάδα έρευνας του θανάτου του Κάσπερ βρίσκει τη διεύθυνση ενός νταβατζή κι έτοιμάζει επίθεση. Φυσικά, το σχέδιο πάει κατά διαόλου, αλλά με τρόπο που πραγματικά θα ήταν δύσκολο να προβλέψεις.

Η διεύθυνση αποδεικνύεται σημείο παραγωγής ναρκωτικών, με αποτέλεσμα η έφοδος της ομάδας να σημάνει συναγερμό και άρα επίθεση προς όλα τα μέτωπα. Ακολουθεί μια φανταστική σκηνή δράσης 10 λεπτών, πραγματικό μακελειό, με τον Τζέρεμι Ποντέσουα πίσω από την κάμερα να κάνει ό,τι ακροβατικά είχαν περισσέψει από πέρσι στον Φουκουνάγκα. Σταδιακά, και με άμεσους τρόπους, ένας-ένας όλοι οι συνεργάτες των Άνι-Ρέι-Πολ αρχίζουν να πέφτουν νεκροί, καθώς ο έμπορος ναρκωτικών αποδρά. Η Άνι τον παίρνει στο κυνήγι, σε μια φοβερή σεκάνς, με την κάμερα να μοιάζει κι αυτή να προσπαθεί να ξεφύγει από την Άνι της Ρέιτσελ ΜακΆνταμς, η οποία ΜακΆνταμς για πρώτη φορά μου αρέσει φέτος στη σειρά- η επιτηδευμένη της βραχνάδα με πετούσε συνεχώς έξω από την ψευδαίσθηση της ιστορίας. (Επίσης πολύ καλός εδώ ο Τέιλορ Κιτς: Για πρώτη φορά στη σεζόν ο Πολ δείχνει να θέλει κάτι πολύ, να πετά φλόγες. Ίσως τα όσα συνέβησαν στην έρημο να έμοιαζαν με εμπόλεμες στιγμές σαν ετούτη εδώ.)

Το όχημα με το οποίο δραπέτευσε ο έμπορος τρακάρει σε ένα λεωφορείο, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια μικρή πολιορκία. Η ομάδα κρούσης τον περικυκλώνει, όμως το κακό έχει ήδη γίνει, καθώς δεν έχουν σκοτωθεί μόνο όλοι οι αστυνομικοί, μα και όλοι οι αθώοι παρευρισκόμενοι, πολίτες που ήταν εκεί για μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντιο στο πλάνο επέκτασης του τρένου εις βάρος των τοπικών συγκοινωνιών που τους βόλευαν στις μεταφορές τους. Μην ξεχνάμε- όλοι αυτοί οι εργάτες δουλεύουν στο Βίντσι αλλά δεν μένουν εκεί. Κάποιος λοιπόν κάνει δημοτικά πλάνα με βάση όχι το δημόσιο συμφέρον, αλλά κάποιο άλλο συμφέρον, και οπωσδήποτε αυτό το συμφέρον θα συνδέεται με τα σχέδια του Κάσπερ και του Σέμιον

(Σχετικοάσχετη παρένθεση. Τώρα που αρχίζουμε να έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα του τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτή την υπόθεση και ποια είναι τα διακυβεύματα, μια πρόταση με βάση θεματική συνάφεια μα και παντελώς διαφορετική υφολογική προσέγγιση παρεμφερούς υλικού. Αν λοιπόν σας αρέσει το φετινό “True Detective”, δείτε το “Terriers”. Αν ΔΕΝ σας αρέσει το φετινό “True Detective”, δείτε το “Terriers”.)

Και κάπως έτσι λοιπόν φτάνουμε στην κορύφωση, ακριβώς στα μισά της διαδρομής της φετινής σεζόν, με μια μεγάλη σκηνή δράσης όπως ακριβώς είχε συμβεί και πέρσι. (Με το θρυλικό πια μονοπλάνο του Φουκουνάγκα στο τέλος του 4ου επεισοδίου.) Αυτό το αδιανόητο, αναίτιο και ανεξέλεγκτο μακελειό αφήνει μοναδικούς όρθιους τους τρεις ήρωες της ιστορίας, μα δε βλέπω πώς οι θέσεις τους θα παραμείνουν ως έχουν και την επόμενη του μακελειού.

Αν προσέξει κανείς, θα παρατηρήσει πως το τελευταίο αυτό πλάνο, με τους Άνι-Ρέι-Πολ να στέκονται πάνω από μια λεωφόρο πτωμάτων, παγώνει πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους. Είναι μια ανεπαίσθητη ένδειξη πως εδώ ολοκληρώνεται κατά κάποιο τρόπο ένα πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας; Θα το ξέρουμε σύντομα. Είτε πάντως γίνει κάποιο αξιοσέβαστο χρονικό άλμα στο επόμενο επεισόδιο, είτε συνεχίσουμε από την αμέσως επόμενη μέρα, είναι μάλλον προφανές πως μετά από αυτό το φινάλε, τίποτα δε θα είναι ίδιο για τους τρεις πρωταγωνιστές.

Είναι σαν ως τώρα να κοιτάζαμε προσεκτικά και υπομονετικά, ένα-ένα όλα τα κομμάτια του παζλ, και τώρα να ήρθε κάποιος και όχι απλά να τα σκόρπισε κάτω από το τραπέζι, αλλά να τους έβαλε και φωτιά.