Hugh Howey, ένας συναρπαστικός καπετάνιος του διαστήματος
- 26 ΙΟΥΛ 2024
«Συνηθίζω να μην παίρνω τίποτα για δεδομένο, να πορεύομαι με την αμφιβολία αλλά νιώθονται παράλληλα μεγάλη ευγνωμοσύνη για κάθε στιγμή αυτού του συναρπαστικού ταξιδιού που ζω ως full-time συγγραφέας στο είδος που αγαπώ – εάν με ρωτήσεις τώρα, για παράδειγμα, η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας μου πιστεύω είναι αυτή η συνέντευξη που σας δίνω», μου λέει ο Hugh Howey, καθισμένος απέναντι στον καναπέ, όσο εγώ προσπαθώ να πείσω το μέτωπό μου να σταματήσει να ιδρώνει από το τρέξιμο που έριξα για να προφτάσω το ραντεβού.
Αλλά δεν είναι βέβαια αυτοί οι λόγοι που αδυνατώ να συμφωνήσω με την, προφανώς, συμβολική διατύπωσή του.
Ο Αμερικανός sci-fi συγγραφέας που έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες, έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως κι έτσι βρέθηκε να είναι στις λίστες των bestselling συγγραφέων της New York Times και του USA Today, ξεκίνησε κάποτε από αυτοεκδόσεις Αυτό το λες επιτυχία. Πέρυσι δε η επική τριλογία Silo που τον εκτόξευσε, έζησε μια δεύτερη άνθηση με την τηλεοπτική μεταφορά του στο AppleTV+, στην οποία ενεπλάκησαν ονόματα όπως ο Ridley Scott και Steven Zaillian. Αυτό και αν το λες επιτυχία.
Στο ακμαίο του πρόσωπο με τα βαθυγάλανα μάτια αποτυπώνονται εμπειρίες και συγκινήσεις από τη συναρπαστική διαδρομή των κοντά 50 χρόνων που έχει διανύσει ως σήμερα, μέσα και έξω από τις σελίδες, στην ξηρά αλλά και στη θάλασσα, όπου έχει περάσει μεγάλο μέρος της ζωής του. Προτού αφοσιωθεί στη συγγραφή, ο Hugh Howey είχε καταπιαστεί με ένα σωρό δουλειές, έχοντας υπάρξει καπετάνιος θαλαμηγού για σχεδόν μια δεκαετία. Η καθημερινότητα στο πιλοτήριο, πλέοντας άλλοτε σε ήρεμα νερά και άλλοτε σε περιστάσεις που απαιτούσαν να μπει σε mode επιβίωσης, συνδέεται πολύ στενά με το είδος που εκπροσωπεί και τα τεράστια διαστημόπλοια, παραδόξως.
«Με το να εργάζεσαι στα σκάφη μαθαίνεις από πρώτο χέρι πόσο απαραίτητα είναι τα μηχανήματα για να παραμείνεις στη ζωή. Πρέπει να παράγεις τη δική σου ενέργεια, να συλλέγεις και να αφαλατώνεις καθημερινά νερό, να εξασφαλίζεις την τροφή σου για να μείνεις ζωντανός. Ίδιες συνθήκες υπάρχουν σε ένα μετα-αποκαλυπτικό σενάριο», εξηγεί. «Όσο είσαι εν πλω, δεν μπορείς να παραγγείλεις απλώς ένα εξάρτημα από το Amazon. Συχνά, για να επιδιορθώσεις κάτι θα πρέπει να αποσυναρμολογήσεις κάτι άλλο. Βασίζεσαι στις δυνάμεις σου, την εφευρετικότητά σου».
«Καλείσαι για γρήγορες πρακτικές αποφάσεις, σαν να δέχεσαι επίθεση στο εξώτερο διάστημα. Είμαι σίγουρος ότι χωρίς αυτές τις εμπειρίες δεν θα μπορούσα να γράψω τα ίδια βιβλία».
Είχε αγοράσει το πρώτο του σκάφος σε ηλικία 19 ετών, μετακομίζοντας σε αυτό για να βρίσκεται κοντά στο κολλέγιο. Ήταν ένας τρόπος για να εξοικονομεί χρήματα και να αγοράζει περισσότερα βιβλία, όπως μου εξηγεί σήμερα γελώντας. Όταν έκλεισε τα 40, ετοίμασε ένα καταμαράν και έμπνευσε στο πιο νότιο άκρο της Αφρικής, πιστεύοντας ότι «αυτός είναι ο πιο κοντινός τρόπος να ζήσεις ταξίδι στο διάστημα, να πλέεις σε άγνωστα νερά».
Τον ρωτάω εάν πλέοντας στη θάλασσα, ξεκίνησε το συνήθειο του να αποτυπώνει τις σκέψεις του στο χαρτί γράφοντας ιστορίες. Ίσως, την ώρα που έβαζε το σκάφος στον αυτόματο πιλότο και εκείνος ατένιζε τον ορίζοντα.
«Όχι ακριβώς», μου απαντά. «Τις ώρες που ήμουν στη θάλασσα, όμως, γεννήθηκε οι ιδέες που αργότερα βρήκαν τη θέση τους στα βιβλία μου. Ονειροπολούσα ατελείωτα, μια συνήθεια που είχα από μικρό παιδί και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι οι δάσκαλοι στο σχολείο με μάλωναν για αυτό». Ωστόσο, δεν ήταν όλες οι ώρες σε ήρεμη ρότα το σκάφος. «Έχω βιώσει τρελές περιπέτειες, που λίγο έλειψε να μου στοιχίσουν τη ζωή». Μία από αυτές έχει καταγράψει στο βιβλίο Death and Life.
Με αυτή την κουβέντα, οδηγούμαστε στο μυθιστόρημα του Howey που μεταφράστηκε πιο πρόσφατα στα ελληνικά (εκδόσεις Anubis, από τις οποίες έχουν επίσης μεταφραστεί τα τρία βιβλία της συλλογής του Silo) – το Φάρος 23. Μια ιστορία πολύ πιο εσωτερική και υπαρξιακή από τη σειρά που τον καθιέρωσε διεθνώς, με ήρωα έναν φαροφύλακα του μέλλοντος, ο οποίος είναι ακροβολισμένος στο εξώτερο διάστημα, με σκοπό να εξασφαλίζει την ομαλή μετακίνηση των «πλοίων» που ταξιδεύουν με ταχύτητες εικοσαπλάσιες του φωτός.
Πώς εγγράφονται αυτοί οι άνθρωποι στη συνείδηση ενός ανθρώπου της θάλασσας;
«Πάντα με γοήτευαν οι φάροι, ένα σήμα ελπίδας που επίσης σημαίνει συχνά ότι κοντά υπάρχει λιμάνι. Πάντα φέρνω στον νου μου έναν πολύ εντυπωσιακό, στριφογυριστό φάρο που θυμάμαι από παιδί στη Βόρεια Καρολίνα. Και με τα χρόνια, συνειδητοποίησα πόσο ρομαντική είναι η ιδέα του φαροφύλακα: ένας άνθρωπος που παραμένει απομονωμένος από το κοινωνικό σύνολο με αποκλειστικό σκοπό να προστατεύει αυτό το σύνολο. Ενώ η κοινωνία αδιαφορεί στην ουσία. Θα ενδιαφερθεί μόνο όταν παρουσιαστεί πρόβλημα». Ειδάλλως, είναι σαν αόρατοι, ενώ εκείνοι έχουν θυσιάσει τις ανάγκες τους για το κοινό καλό.
Σε μεγάλο μέρος, το βιβλίο με τον ανώνυμο πρωταγωνιστή στον φάρο της NASA, ακολουθά τα σκοτεινά μονοπάτια των εσωτερικών σκέψεων ενός μυαλού αποκομμένου από το κοινωνικό σύνολο, που επίσης πάσχει από PTSD εξαιτίας του πολέμου μεταξύ ανθρώπων και εξωγήινων. Αδυνατεί να διαχειριστεί τον θόρυβο από τα μηχανήματα, το τραύμα, τον αντίλαλο μέσα του. Η υποχρεωτική στασιμότητα καταλήγει ένας απίστευτος μαραθώνιος.
«Νομίζω με αυτή την ιστορία και περισσότερο τον τρόπο που εκτυλίσσεται, ήρθα αντιμέτωπος με έναν νέο τρόπο γραφής. Έπρεπε να εφευρίσκω τρόπους να περιγράφω παρόμοια δεδομένα, εμβαθύνοντας στον χαρακτήρα και τον τρόπο που τα βλέπει. Καθόλου εύκολο να γράφεις βιβλίο χωρίς διαλόγους».
Οι χαρακτήρες ήταν από την αρχή εκείνο που έλκυε περισσότερο τον Hugh Howey. «Μέσα από τους χαρακτήρες ταυτίζεται ο αναγνώστης. Βλέπω πολλούς συναδέλφους από το είδος της επιστημονικής φαντασίας πόσο πολύ παθιάζονται με τους κόσμους που επινοούν, δίνοντας μεγαλύτερη βάση στα εξαρτήματα και τα μηχανήματα με ατελείωτες περιγραφές. Ενώ κάτι τέτοιο θα ενδιέφερε μόνο τους σκληροπυρηνικούς φαν. Αυτό που έχει σημασία είναι οι ιστορίες. Το sci-fi είναι απλά ένα ενδιαφέρον πλαίσιο για να ακουστούν».
Κλείνοντας, αναρωτιέμαι γιατί τα σενάρια με ρομπότ και διαστημόπλοια που ταξιδεύουν σε άγνωστους πλανήτες συνεχίζουν να συναρπάζουν, ειδικά από τη στιγμή που πολλές από τις θεματικές κατηγορίες του είδους είναι σήμερα μέρος της καθημερινότητάς μας – η τεχνητή νοημοσύνη, ο αυτοματισμός. «Πάντα, όταν θα πετάξεις μια πέτρα στον αέρα, όλοι θα αναρωτηθούν πού θα καταλήξει. Κανείς δεν θα απορήσει για τα σημεία που θα διανύσει. Είναι στο DNA μας να θέλουμε να δούμε το μέλλον που έρχεται». Πώς το βλέπει ο ίδιος, άραγε;
«Με αισιοδοξία. Τουλάχιστον, όσον αφορά το άμεσο μέλλον, γιατί στο απώτερο ξέρουμε ότι η Γη θα έχει καταστραφεί».
***
INFO
Από τις εκδόσεις Anubis κυκλοφορούν με την υπογραφή του Hugh Howey τα εξής: Η τριλογία Σιλό, Σκόνη και Βάρδια, η Μηχανική Μάθηση και το νεότερο Φάρος 23.
