Η ασταμάτητη εφηβεία της Νατάσσας Μποφίλιου

Από μωρό κοιμάμαι με το φως σβησμένο
Απ’ το σκοτάδι ξέρω τί να περιμένω
Έχω ένα λύκο στο μυαλό μου αναθρεμμένο

Κι όσο τη γη αυτή γυρίζω μ’ ένα σώμα
Δεν έχω κλείσει τις παρτίδες του ακόμα
Κι όσο στο στήθος η καρδιά μου θα χτυπάει
Θα με κρατάει αυτή η ζωη κι ας μην με παει

Στάση 1: Μια δύσκολη ισορροπία στους 5 ανέμους

Φεβρουάριος 2019, Κρεμλίνο: Η Νατάσσα Μποφίλιου και ο Θέμης Καραμουρατίδης επάνω στη σκηνή σε ένα μουσικό άλμπουμ αναμνήσεων, μαζί με την μπάντα των μουσικών που τους συνοδεύει τα τελευταία χρόνια, αλλά και μαζί με το άγρυπνο μάτι του στιχουργού – συν-οραματιστή τραγουδιών, Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Ήταν η δεύτερη φορά που ‘συνάντησα’ τη Νατάσσα live, ύστερα από εκείνη την παράσταση- εμπειρία ζωής που είχε συμβεί μόλις λίγους μήνες πριν. Ήταν μια παράσταση που αποδείχθηκε τελικά, ένα ακόμα μικρό θαύμα, ένα sequel διακριτικής ομορφιάς του ‘Μπελ Ρεβ’. Όμως για το ‘Μπελ Ρεβ’ θα μιλήσουμε στη συνέχεια.

Μικρόφωνο στον Θέμη Καραμουρατίδη: “Με το ‘Ελληνικά Διάφορα’ κουραστήκαμε λίγο παραπάνω, δυσκολευτήκαμε λίγο περισσότερο σε σχέση με άλλες παραστάσεις που έχουμε στήσει παρέα. Αλλά ήταν πάρα πολύ όμορφο το αποτέλεσμα, δεν θα άλλαζα τίποτα.” μου λέει ο Θέμης, δίνοντας την αίσθηση πως ακόμα και σε εκείνο το μεσημέρι μιας καθημερινής του Φεβρουαρίου, ξαναζεί στιγμές δίπλα στη Νατάσσα.

“Συνήθως αυτό που συμβαίνει πριν από το σχεδιασμό μιας παράστασης, είναι ότι θα μαζευτούμε παρέα σε κάποιο σπίτι, θα παραγγείλουμε φαγητό, θα ακούσουμε άπειρες μουσικές, θα γελάσουμε, θα συμφωνήσουμε, θα διαφωνήσουμε και στο τέλος θα βγει κάτι, μια εσωτερική ανάγκη που θέλουμε από κοινού να εκφράσουμε. Η Νατάσσα είναι ένα λαμπερό πλάσμα, μια γνήσια ‘θεατράλ’ παρουσία, που χαρίζει απλόχερα το φως της όπου κι αν βρεθεί. Και στα ‘Ελληνικά Διάφορα’ και στο ‘Μπελ Ρεβ’ δώσαμε την ιδεα και εκείνη την έκανε κτήμα της και ύστερα την εκτόξευσε.” μου αφηγείται ο Γεράσιμος.

Στάση 2: Μια ‘Μπελ Ρεβ’ ως τον ουρανό

“Για μένα ήταν μια υπέροχη παράσταση, ίσως και η καλύτερη μέχρι τώρα δημιουργική εμπειρία μας ως προς τις παραστάσεις τουλάχιστον, ακόμα και τώρα θυμάμαι στιγμές από το ‘Μπελ Ρεβ’ και δακρύζω από χαρά και συγκίνηση. Πάρα πολύ όμορφο επίσης είναι και το νέο μας πρόγραμμα στο Piraeus Academy 117, μια παράσταση που γουστάρουμε πολύ, που είναι σαν να παίζουμε στο ‘γήπεδο μας’ και την απολαμβάνουμε όλοι, περισσότερο απ`όλους νομίζω, η ίδια η Νατάσσα.” λέει ο Θέμης και η ταύτιση απόψεων με τον Γεράσιμο είναι απόλυτη.

“Η Νατάσσα επί σκηνής δεν είναι ένας άνθρωπος που μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο, διαφορετικό από αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Η Νατάσσα αποκαλύπτεται επί σκηνής. Και είναι μεγάλη μου χαρά που όσο περνάνε τα χρόνια δημιουργούμε μαζί μουσικές, τραγούδια, συναυλίες, που βγάζουν προς τα έξω την ψυχή μας.” Ό Θέμης μιλάει για την σύνυπαρξη του με τη Νατάσσα και τον Γεράσιμο σαν αφηγητής ντοκιμαντέρ, ή σαν να περιγράφει εικόνες από ένα view master μιας ολόκληρης ζωής.

“Στο Μπελ Ρεβ πιστεύω πως η Νατάσσα ανέδειξε όλο τον ερμηνευτικό της πλούτο, έφτασε σε μια μοναδική δημιουργική κορύφωση. Φτάνοντας στο σήμερα, θα έλεγα ότι και στις συναυλίες που κάνουμε αυτή την εποχή και στον δίσκο που ήδη έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε, συμβαίνει αυτό που ανέφερε και ο Θέμης, είμαστε σε ένα χώρο που γουστάρουμε πολύ, κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Δεν είναι απλά, μια ροκ παρουσίαση, είναι οι κοινές μας εμπειρίες, τα βιώματα και οι αδυναμίες μας, αυθόρμητα και ειλικρινά δοσμένα σε μια παράσταση.”

Στάση 3: “Εγώ Μεγάλωνα Για Σένα”

Για σένα ήμουν και γινόμουν
το κάλο και το κακό μου
και δεν είχα μόνον έναν εαυτό
για σένα άλλαζα σαν φύλλα
τη χαρά και τη μαυρίλα
και το σπίτι μου είχα πάντα ανοιχτό

“Έλα μωρέ ποιά είναι αυτή η Μποφίλιου; Όλο ‘Μποφίλιου και Μποφίλιου!’ Αυτό σκεφτόμουν όταν πρωτοάκουσα τη Νατάσσα και μπορώ να σου πω ότι δεν ήταν κάτι σαν ‘έρωτας με την πρώτη ακρόαση’. Όταν την άκουσα να τραγουδάει εκτός σκηνής, εκτός στούντιο, στο σπίτι μου, με ‘χειροποίητα’ μέσα, ήταν που είπα για πρώτη φορά ότι αυτό το κορίτσι είναι η μούσα μου, ο άνθρωπος που θέλω να γίνει η φωνή των τραγουδιών μου.” διηγείται ο Γεράσιμος. “Την άκουσα για πρώτη φορά στο σπίτι του Κώστα Τσίρκα (συνθέτης των τραγουδιών που περιλαμβάνονται στο δίσκο ‘100 Μικρές Ανάσες’ με ερμηνεύτρια τη Νατάσσα Μποφίλιου), να τραγουδάει ένα κομμάτι του Μάνου Χατζιδάκι και είπα από μέσα μου “Τι μαγικό πλάσμα είναι αυτό!”. Τότε αποφάσισα να της δώσω στίχους μου.” θυμάται ο Θέμης.

“Σήμερα είμαστε σαν αδελφάκια. Ξέρω κάθε στιγμή που βρίσκεται, αν είναι καλά στην υγεία της, αν είναι χαρούμενη ή στεναχωρημένη. Μεγαλώνουμε μαζί και με την Νατάσσα και με τον Γεράσιμο.” Πόσο εύκολο ή δύσκολο γίνεται όμως αυτό το μεγάλωμα στο πέρασμα του χρόνου; “Μπορούμε στο 40% όσων συζητάμε κάθε μέρα να διαφωνήσουμε, να φτάσουμε να μην μιλάμε, να παρεξηγηθούμε (και να τα βρούμε σχεδόν αμέσως) για μια λέξη, μια κουβέντα που θα έχω πει εγώ ή εκείνη και θα έχει προκαλέσει μάχη και στο τέλος θα έχουμε βγει ακόμα πιο αγαπημένοι. Άλλες φορές μπορεί να συζητάμε για τη σύνθεση ενός λαϊκού τραγουδιού και η Νατάσσα να μελετάει εκείνη τη στιγμή μια rock ερμηνεύτρια! Σουρεαλιστικά πράγματα συμβαίνουν μεταξύ μας, αλλά στο τέλος αυτό που μένει είναι ένα κοινό συναίσθημα, μια κοινή αλήθεια μέσα από τις αναμνήσεις και τις ζωές μας, που όσο μεγαλώνουμε βρίσκει – και χαίρομαι πάρα πολύ γι`αυτό- νέους εκφραστικούς δρόμους για να βγει προς τα έξω.”

Αφήνω τα λόγια του Θέμη αλλά και εκείνα του Γεράσιμου να γίνουν η γέφυρα για ένα ακόμα συναυλιακό πάρτι γεμάτο ηλεκτρική ενέργεια που θα χαρίσει η Νατάσσα Μποφίλιου στο Piraeus Academy 117. Η ασταμάτητη εφηβεία της Νατάσας ευτυχώς, δεν έχει φρένο.

Η Νατάσσα Μποφίλιου ολοκληρώνει τον κύκλο των συναυλιών της στο Piraeus Academy 117, την Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου. Να είστε εκεί.