Η Keri Russell είναι η καλύτερη ιδέα που είχε το Netflix εδώ και καιρό
Το Diplomat του Netflix φτάνει στο Νο.1 και η Keri Russell είναι επιτέλους η σόλο σταρ της δικής της σειράς.
- 25 ΑΠΡ 2023
Τη γνώρισες στο Always των Bon Jovi ως αχάμπαρη συγκάτοικο της Carla Gugino. Μέχρι να πεταχτεί η Gugino για ψώνια, η κολλητή της φασωνόταν με τον σύντροφό της στο κρεβάτι τους. Και να τα ψώνια να πέφτουν κάτω από το σοκ, και να το παλικάρι να χτυπιέται για συγχώρεση με τον Bon Jovi να θωπεύει το μικρόφωνό του στο background, και να το συγκλονιστικό μαλλί της Keri Russell να αδιαφορεί μπροστά στις μικροαστικές αυτές δεσμεύσεις.
Το συγκλονιστικό μαλλί της Keri έκανε αμέσως μετά την εμφάνισή του σε κάποιες σειρές στα μέσα των ‘90s, για να προσγειωθεί τελικά στο Felicity του J.J. Abrams το 1998. Το νεανικό show – και πρώτη πραγματικά μεγάλη αγάπη του σεναριογράφου του και μετέπειτα μεγαλοπαραγωγού Abrams – έκανε την πρεμιέρα του στο ηρωικό WB, σπίτι των ιστοριών ενηλικίωσης και των μεταφυσικών συνοδευτικών τους, και έδωσε στη Russell την πρώτη Χρυσή της Σφαίρα.
Πιστές στον καλύτερο συντονισμό τους με τη φρέσκια τηλεόραση από τα Emmy, οι Σφαίρες εντόπισαν την εκκολαπτόμενη σταρ και τη βράβευσαν εγκαίρως. Πριν ο Abrams ερωτευτεί τη Sydney του Alias και αφήσει, όπως κάνει συνήθως, σε άλλα χέρια την πρώτη του αγάπη και αληθινή.
Το Felicity δεν κατάφερε ποτέ να βγει από τη σκιά του συγγενικού του Dawson’s Creek που είχε επικρατήσει στις επικεφαλίδες της εποχής, όμως θα αποκτούσε το δικό του κοινό. Αντίθετα με το Sex and the City που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά και είχε επίσης ως τοποθεσία τη Νέα Υόρκη, η Felicity και οι συμφοιτητές της απείχαν έτη φωτός από τη γκλαμουράτη πλευρά της πόλης. Μάθαιναν πώς να χωρίζουν τα λευκά απ’ τα χρωματιστά για το πλυντήριο (τα καρό κυρίως βασικά), ξερνούσαν στα πάρτι, και πάλευαν να επιλέξουν την ειδικότητά τους.
Η εγκάρδια απλότητα της σειράς καθοδηγούσε όλες τις σχέσεις της Felicity, και η Russell την υπηρετούσε απόλυτα.
Όπως συμβαίνει με τα πραγματικά καλογραμμένα τρίγωνα της μυθοπλασίας, το ερωτικό τρίγωνο του χαρακτήρα της με τον Ben και τον Noel που βρισκόταν στην καρδιά της σειράς και έχει πολύ δικαίως ονομαστεί το καλύτερο τρίγωνο της τηλεόρασης, εξερευνούσε την ίδια τη Felicity και τις δικές της ανάγκες.
Η Russell ήταν το πιο αναζωογονητικό σύμβολο αναποφασιστικότητας στη διάρκειά του. Όταν τόσες σειρές επικεντρώνονται στην Τελική Απόφαση, το συγκεκριμένο show επιχειρηματολογούσε υπέρ της δυσκολίας της να επιλέξει. Η Russell υποδυόταν άψογα τη σύγχυση της ηρωίδας της, τις επιθυμίες της, τον εγωισμό της, την καταπληκτική της ικανότητα να ερωτεύεται και την πλήρη ανικανότητά της να μείνει σε σχέση, την αδυναμία της να καταλάβει αν αγαπάει τον άνθρωπο ή το ίδιο το συναίσθημα του έρωτα.
Ακόμα και στις πιο κουραστικές στιγμές της, η Felicity παρέμενε ο χαρακτήρας που στήριζες και αυτό το όφειλε στον μεγαλύτερο βαθμό στην ηθοποιό της.
Μέχρι που η Keri Russell της έκοψε το συγκλονιστικό μαλλί που προαναφέραμε και σόκαρε το σύμπαν. Το γεγονός είχε οδηγήσει έως και σε αρθρογραφία thinkpieces των New York Times για τον ρόλο της τρίχας στην τηλεόραση.
Η πτώση της δημοτικότητας της σειράς μετά την πρώτη, άριστη σεζόν της, έχει διαχρονικά αποδοθεί στο κούρεμα της Felicity στη δεύτερη σεζόν – γεγονός που πάντα αμφισβητούσα (η σειρά άλλωστε έφτασε και σε τέταρτη σεζόν). Αυτό που δεν αμφισβήτησα ποτέ, ήταν ότι Το Κούρεμα από μόνο του ήταν γεγονός που θα ζούσε για πάντα στο πάνθεον της ποπ κουλτούρας.
Δύο δεκαετίες σχεδόν μετά, η Russell ερωτάται συνέχεια (και συνέχεια και συνέχεια) για την κοινή της απόφαση με την παραγωγή να ακρωτηριάσει τη χαίτη της, και οι ποπ αναφορές στην ιστορική στιγμή προδοσίας μάλλον δε θα σταματήσουν ποτέ.
Το πραγματικό θύμα του διαβόητου κουρέματος όμως, δεν ήταν η σειρά. Ήταν η καριέρα της πρωταγωνίστριάς της.
Η Russell, μέσα σε έναν χρόνο μετά το big break και τη βράβευσή της, είχε γίνει συνώνυμη με τις τρίχες της. Ήταν η γυναίκα που πήγε και κουρεύτηκε, και πήρε ένα show στον λαιμό της. Οι σειρές του WB – επιλεκτικά πλέον και του απόγονού του, CW – ήταν star vehicles για τα καστ τους. Στην περίπτωση της Russell, η διαφορά φάνηκε αμέσως μετά το φινάλε. Για τα τρία επόμενα χρόνια είχε μηδενική δραστηριότητα.
Επανεμφανίστηκε το 2005 με το αρκετά πετυχημένο Άλλη Όψη του Θυμού, επανενώθηκε θριαμβευτικά έστω και για λίγο με τον Abrams στο Mission: Impossible III, και θύμισε πόσο χαρισματική ήταν σε κοινό και κριτικούς με το ιδιόρρυθμο Waitress.
Τα υπόλοιπα credits της μέχρι το Americans, κορυφαία σειρά της περασμένης δεκαετίας, έχουν κάποιες σκόρπιες εμφανίσεις της σε σειρές, και μπόλικες συμμετοχές σε ταινίες δίπλα σε μεγαλύτερα ονόματα. Ταινίες που δεν πρόσφεραν τίποτα, σε κανέναν. Υπάρχει λόγος δηλαδή που φέρνεις αμέσως στο νου σου το Bedtime Stories με τον Adam Sandler, το Girl in the Park με τη Sigourney Weaver, το Leaves of Grass με τον Edward Norton, ή το Extraordinary Measures με τον Harrison Ford.
Ανάμεσα σε όλα αυτά, αξίζει να ξεχωρίσουμε το voice-acting της στο αγαπημένο, animated Wonder Woman του 2009, όμως αν κάτι δεν μπορεί να κάνει το animation για τις φωνές του είναι να ενισχύσει το προφίλ τους στην ευρύτερη βιομηχανία.
Έτσι φτάνουμε αισίως στο 2012 και στην πρεμιέρα του Americans. Η σειρά, παρά τις διθυραμβικές κριτικές και τη στέψη της ως η καλύτερη αμερικανική σειρά της δεκαετίας, δεν απέκτησε ποτέ το τεράστιο κοινό που της άξιζε. Το φταίξιμο μπορεί να μοιραστεί.
Ίσως φταίει το FX που δεν το έσπρωξε αρκετά όταν ξεκινούσε γιατί ήταν απασχολημένο με το τελευταίο στάδιο του Sons of Anarchy. Ίσως φταίει ότι δεν πουλάς εύκολα μια σειρά για Ρώσους κατάσκοπους στη γενιά του Reagan. Ίσως φταίει ότι, αντίθετα με το Mad Men για παράδειγμα που ποτέ δεν έγινε οδοστρωτήρας τηλεθέασης αλλά ενδυναμώθηκε από την προσοχή των Emmy, η Ακαδημία Τηλεόρασης άρχισε να τιμά τη σειρά με υποψηφιότητες στις μεγάλες κατηγορίες μετά τη (φανταστική) 4η σεζόν της.
Ο αποκλεισμός του Americans μέχρι τότε είχε θεωρηθεί τόσο σκανδαλώδης που, λίγες μέρες πριν την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων το 2016, γράφαμε ότι η συνέχισή του θα έκρινε την αξιοπιστία των βραβείων. Τελικά η Ακαδημία είχε ξυπνήσει από τη χειμερία και ως το 2018 είχε δώσει στην Keri Russell την τρίτη υποψηφιότητά της για τον ρόλο της Elizabeth Jennings.
Η εξέλιξη πρέπει να ήταν τραγική ειρωνεία για την ηθοποιό.
Η τρικλοποδιά της καριέρας της ήταν μια ξαφνική αλλαγή στην εμφάνισή της και η δικαίωση ήταν ο πιο χαμαιλεοντικός ρόλος που θα έχει, πιθανώς, ποτέ. Ως Elizabeth ενσωμάτωνε εκ διαμέτρου αντίθετους αισθητικά χαρακτήρες. Και το κόλπο δεν ήταν να σε πείθει ότι ήταν διαφορετική κάθε φορά, αλλά να τη βλέπεις να πείθει γι’ αυτό τον καθένα, ενώ εσύ παρακολουθούσες τη γυναίκα άνθρωπο που ήξερες καλύτερα απ’ όλους.
Σκληρή και ευάλωτη, φονική και συμπονετική, ήπια και οργισμένη – πολλές φορές όλα αυτά μαζί στην ίδια σκηνή – η Russell ξετύλιγε το εύρος της στο Americans μία πρησμένη φλέβα τη φορά.
Με την ίδια φλέβα γκρέμιζε και τα στερεότυπα. Ακλόνητη στα ιδανικά της, η Elizabeth σήκωνε για χάρη τους πολύ πιο άνετα τον ρόλο του στυγνού εκτελεστή από τον σύντροφό της (έναν εξίσου εκπληκτικό Matthew Rhys). Την ίδια στιγμή τραβούσε μεθοδικά το χαλί κάτω από τα κλισέ της femme fatale κατασκόπου.
Τα θύματά της έπεφταν πάντα σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, αλλά το προφίλ της παγερής, στιλάτης Μάτα Χάρι με την πίπα, το δωδεκάποντο και την ‘20s μπούκλα ήταν μια παρωδία. Μέχρι το τέλος της σειράς η Elizabeth ήταν ένας φορητός τεκές που έσερνε το σαρκίο του σε κάθε αποστολή.
Δεν ανέβηκαν λοιπόν τυχαία οι μετοχές της. Στον απόηχο της τρίτης υποψηφιότητας της για Emmy Α΄ Γυναικείου είχε ανακοινωθεί η συμμετοχή της στην παραγωγή του οσκαρικού Guillermo del Toro Antlers, ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχαμε μάθει για μία ακόμα επανένωσή της με τον Abrams στο Rise of Skywalker.
Πάντοτε επιλεκτική στις δουλειές της, έπαιξε στη συνέχεια στο φετινό Cocaine Bear αλλά και στο Extrapolations του Apple TV+ όπου παρελαύνουν οι πάντες, από τη Meryl Streep και τη Marion Cotillard ως τον Edward Norton και τον Kit Harington.
Αυτές τις μέρες φιγουράρει στο No.1 του ελληνικού Netflix με το The Diplomat, ένα πολιτικό θρίλερ κομμένο και ραμμένο πάνω της όπου υποδύεται μία διπλωμάτισσα καριέρας με νέο ρόλο πρέσβειρας στο Λονδίνο, γεγονός που φέρνε τεράστιες συνέπειες στη δουλειά και στην προσωπική της ζωή, και όλα αυτά ενώ στο παρασκήνιο εκτυλίσσεται μία διεθνής κρίση. Showrunner και δημιουργός του show είναι η Deborah Cahn, συμμετέχουσα σε πολλές αγαπημένες σειρές των τελευταίων δύο δεκαετιών, συμπεριλαμβανομένων των Homeland, Fosse/Verdon και Grey’s Anatomy.
Η Keri Russell είναι σταρ. Το να έχει δική της σειρά ήταν σίγουρα μία από τις καλύτερες ιδέες που είχε το Netflix το τελευταίο πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.