Η ταινία Σάμμερ ξεκίνησε από μια πτυχιακή εργασία και έφτασε ως τις Κάννες

Η ταινία Σάμμερ έκανε επίσημη πρεμιέρα στις 26 Οκτωβρίου σε μια ειδική εκδήλωση στο BIOS και συγκέντρωσε πολύ θετικές κριτικές από τους θεατές που την παρακολούθησαν. Αυτό, όμως, ήταν μόνο η αρχή του ταξιδιού της ταινίας καθώς τον περασμένο Ιανουάριο συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των Indie Shorts Awards στις Κάννες, μια διάκριση, σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα. Η εξέλιξη αυτή εξέπληξε ακόμη και τον Στέλιο Χριστοφόρου, τον άνθρωπο που υπέγραψε τόσο το σενάριο όσο και τη σκηνοθεσία της ταινίας. Ο δρόμος, όμως, για να φτάσει το Σάμμερ ως εκεί δεν ήταν και ο πιο εύκολος.

Η τυχαία γνωριμία με την πρωταγωνίστρια του Σάμμερ σ’ ένα μπαρ της Αθήνας

Όπως εξηγεί ο ίδιος, όλα ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια. Εκείνος είχε μόλις επιστρέψει στην Ελλάδα από την Αγγλία και το University of Sussex στο οποίο σπούδαζε και έκανε τις διακοπές του στο εξοχικό του στην Εύβοια όπως κάθε καλοκαίρι. Στην παραλία που έγιναν τα γυρίσματα, του γεννήθηκε η ιδέα για το Σάμμερ. Το καλοκαίρι πέρασε, τα μέτρα για τον κορονοϊό, όμως, επανήλθαν και ο Στέλιος έπρεπε να παραμείνει στην Αθήνα. Τότε, λοιπόν, σκέφτηκε να προτείνει στον καθηγητή του πίσω στην Αγγλία να δημιουργήσει αυτή την ταινία στα πλαίσια της πτυχιακής του εργασίας. Εκείνος δέχτηκε και τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν τον δρόμο τους.

Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να βρει τους ηθοποιούς που θα υποδύονταν τους τέσσερις κεντρικούς χαρακτήρες της πλοκής. «Τον Οκτώβριο ξεκίνησα να ψάχνω ηθοποιούς και μέχρι τον Δεκέμβριο τους είχα βρει. Η Λίζα Χουχούα και ο Σωτήρης Μανίκας είναι φίλοι μου και δέχτηκαν αμέσως. Την Ειρήνη Λαφαζάνη, την Ισμήνη της ταινίας, την είδα ένα βράδυ στο Frau και της μίλησα. Όταν έμαθα πως είναι ηθοποιός της εκμυστηρεύτηκα τα σχέδιά μου για την ταινία. Της άρεσε πολύ η ιδέα και δέχτηκε αμέσως» λέει ο Στέλιος Χριστοφόρου, σημειώνοντας πως η επιλογή του ρόλου του Μάνου που τελικά κατέληξε στον Μάνο Ψαλιδά έγινε ύστερα από οντισιόν η οποία ανακοινώθηκε μέσω Instagram.

Για να γίνουν τα γυρίσματα της ταινίας, όμως, έπρεπε να βρεθούν και τα απαραίτητα χρήματα. Ο Στέλιος Χριστοφόρου, λοιπόν, αποφάσισε να δημιουργήσει μια καμπάνια στο Kickstarter και, απευθυνόμενος στο σινεφίλ κοινό της Αθήνας, να συγκεντρώσει τους πόρους που θα του επέτρεπαν να κάνει πραγματικότητα το Σάμμερ. Ο στόχος ήταν υψηλός: 2.500 ευρώ.

«Η προσπάθεια να βρούμε χρήματα μέσω crowdfunding ήταν η πιο δύσκολη και σίγουρα λιγότερο δημιουργική διαδικασία της ταινίας. Υπήρχαν πολλά γραφειοκρατικά ζητήματα που έπρεπε να λύσουμε. Ψάξαμε να βρούμε και χορηγούς. Εκεί ήταν ακόμη πιο ζόρικα τα πράγματα. Σκέψου ότι από τις περίπου ενενήντα εταιρείες που στείλαμε πήραμε θετική απάντηση μόνο από τέσσερις» προσθέτει ο ίδιος.

Η ανταπόκριση του κοινού, όμως, ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, καθώς το όριο των 2.500 ευρώ όχι απλά πιάστηκε αλλά ξεπεράστηκε, μάλιστα, κατά πολύ. Με τους πόρους πια να είναι επαρκείς και τους ηθοποιούς έτοιμους να ξεκινήσουν τα γυρίσματα, το Σάμμερ έβαλε μπρος την άνοιξη του 2021.

Τα γυρίσματα στην χιονισμένη Εύβοια

Όλη η ταινία είχε αποφασιστεί από τον Στέλιο Χριστοφόρου να γυριστεί εξ ολοκλήρου στην Εύβοια και συγκεκριμένα σε όλα εκείνα τα οικεία μέρη από τις καλοκαιρινές του διακοπές. Τα απρόοπτα, όμως, κάπου εκεί ξεκίνησαν. «Πριν αρχίσουμε τα γυρίσματα είχαμε δει πως ο καιρός θα ήταν πολύ καλός. Την πρώτη μέρα είχαμε γύρισμα στο λιμάνι και πήγε μια χαρά. Την επόμενη μέρα κάναμε πρόβες. Την τρίτη μέρα θα ξεκινούσαμε τη διαδρομή προς την παραλία της Χιλιαδού. Όταν ανεβαίναμε, όμως, στο βουνό άρχιζε να ρίχνει χιονόνερο, το οποίο στη συνέχεια έγινε χιόνι κανονικό. Αυτό ήταν κάτι που δεν είχαμε υπολογίσει. Βλέπαμε πως οι σκηνές και το σενάριο που είχα γράψει δεν ήταν πια υλοποιήσιμο» επισημαίνει.

«Ξεκίνησα να σκέφτομαι εναλλακτικές. Τότε θεώρησα πως θα ήταν έξυπνο να αλλάξω το σενάριο. Αναρωτήθηκα ότι αφού υπάρχουν τέσσερις χαρακτήρες και τέσσερις εποχές του χρόνου “γιατί να μην γίνει σουρεάλ το Σάμμερ”; Τους το πρότεινα και δέχτηκαν να βγουν γυμνοί στο χιόνι και να γυρίσουν τη σκηνή. Έτσι προέκυψε μια νέα ταινία με εντελώς διαφορετικές συνθήκες από αυτές που είχα στο μυαλό μου».

Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν σε πέντε μέρες. Από εκείνο το σημείο άρχισε το post production της ταινίας το οποίο τελείωσε μόλις δυο 24ωρα πριν από την πρώτη της προβολή στο κοινό. Ο ίδιος μετά την ολοκλήρωση του Σάμμερ ένιωσε ένα κενό μέσα του, ωστόσο, σήμερα έχει ανοίξει τα τετράδιά του και γράφει τις ιδέες του για την επόμενη ταινία.

Αγαπά τις ταινίες που ασχολούνται με τις ανθρώπινες σχέσεις και θαυμάζει το σύμπαν του Βασίλη Κεκάτου. «Δεν μου αρέσουν οι πολύ ξεκάθαρες ταινίες. Εγώ θα ήθελα, όποιος δει το Σάμμερ, να σταθεί σε κάτι διαφορετικό. Η ταινία, για μένα, δεν ξεκινά την ώρα που θα τη δεις αλλά την ώρα που θα πέσουν οι τίτλοι τέλους και θα ξεκινήσεις να σκέφτεσαι τι παρακολούθησες. Κι αν μια ταινία το καταφέρει αυτό, πάει να πει πως έχει πετύχει τον στόχο της».