Idris Elba, αν ήσουν λευκός, θα έπαιρνες το Όσκαρ

Δεν έχει σημασία αν κερδίσει στα φετινά BAFTA, που ξεκινούν σε λίγες ώρες. Δεν έχουν ιδιαίτερη αξία οι δυο υποψηφιότητες του στα Golden Globes (και για το Luther και για το Beasts of No Nation-τι εννοείς δεν το έχεις δει;) ή το γεγονός ότι οι όμοιοί του φέτος (βλέπε Screen Actors Guild Awards) αναγνώρισαν την αξία του. Η ουσία παραμένει ότι ο Idris δεν είναι αρκετά λευκός για το καλό του.

Η παραπάνω ‘κομψή’ διατύπωση (σκέψου πως θα ακουγόταν αν το έγραφα αντίστροφα) εκφράζει μια τεράστια αλήθεια για τον άνθρωπο που οι πάντες ελπίζουν να επικρατήσει κάποια στιγμή η λογική και να είναι όντως ο νέος James Bond.

Και όχι, κρυφο-ρατσιστή συγγραφέα περιπετειών του 007, που βγήκες, δήλωσες και μετά το πήρες πίσω, ο Idris δεν είναι πολύ ‘street’ για να υποδυθεί τον James.

Στα κιτάπια μου ο Bond οφείλει να είναι επικίνδυνος, που ο Elba είναι. Να μπορεί να φοράει ένα κουστούμι, χωρίς να μοιάζει φλώρος και να είναι κουλ σαν το μαρτίνι του, που ο Elba είναι. Και, επίσης, να κάνει τους άντρες να θέλουν να είναι αυτός και τις γυναίκες να θέλουν να είναι μαζί τους. Κάτι που επίσης ισχύει. Σκέψου ότι μιλάμε για ένα τύπο που, ακόμη και όταν ήταν άσημος (βλέπε μικρέμπορος μαριχουάνας ή πορτιέρης) είχε μεγαλύτερο σουξέ από τους mega dj σταρ στο backstage των συναυλιών των οποίων σύχναζε.

(Μέχρι και η Julia Roberts στα δικά του γόνατα ‘έτρεξε’ να καθίσει, στα πλαίσια της φωτογράφησης για το εξώφυλλο του Hollywood issue του Vanity Fair πριν από δυο χρόνια. Ένα εξώφυλλο στο οποίο βρέθηκε επειδή όλοι αναγνωρίζουν την γκέλα του).

Τους έκλεβε τις groupies και την παράσταση. Όπως κάνει κάθε φορά που εμφανίζεται στα Όσκαρ. Εκεί που μοιάζει ‘καταδικασμένος’ να λάμπει πάντα ως παρουσιαστής και όχι νικητής (όπως έλεγαν στο χωριό μου, ‘πάντα παράνυμφος, ποτέ νύφη).

Το ότι φέτος δεν είναι καν υποψήφιος για Όσκαρ είναι τραγικό. Ίσως η πλέον χαρακτηριστική -μαζί με το σνομπάρισμα του Straight Outta Compton- παράλειψη. Κάτι που βγήκε και δήλωσε μέχρι και ο Spielberg.

(Πέρυσι ‘ξέχασαν’ το Selma. Φέτος, πέρα από τα δυο πιο πάνω, τους Will Smith και Michael B. Jordan και πολλούς αξιόλογους -αλλά δυστυχώς μη λευκούς- σκηνοθέτες).

O ίδιος πάντα, όπως συνήθως, αντιμετώπισε την όλη κατάσταση κουλ και φιλοσοφημένα, λέγοντας κάτι βαθυστόχαστο τύπου, “ταξίδεψα στην Αμερική κυνηγώντας το σεβασμό στη διαφορετικότητα που βρίσκεται στη ψυχή του Αμερικάνικου Ονείρου. Το πρόβλημα είναι στο κενό ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα. Γιατί το ταλέντο υπάρχει παντού. Οι ευκαιρίες για να το δείξεις όχι”.

Η Emma Thompson, από την άλλη, ήταν πολύ πιο σαφής λέγοντας, “τα μέλη της ακαδημίας είναι κυρίως γέροι και λευκοί άντρες. Αυτό είναι γεγονός. Οπότε ή περιμένουμε να πεθάνουν όλοι τους ή τους σκοτώνουμε όλους σιγά σιγά. Δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές”.

Αλλά σκέψου πόσο κουλ -και εκφοβιστικό για κάθε ρατσιστή- θα ήταν να έβγαινε να το έλεγε αυτό ο ίδιος ο Elba. Ιδανικά έξω από το χώρο διεξαγωγής της τελετής με ένα τύπου ‘Ακυρώνω την Αποκάλυψη’ λόγο όπως στο Pacific Rim.

Βέβαια, υπάρχει και η άλλη οπτική. Ότι δηλαδή ευτυχώς που έγινε όλο αυτό φέτος . Ευτυχώς που το σνομπάρισμα ήταν τόσο ελεεινό και η κατακραυγή τόσο μεγάλη (βλέπε #OscarsSoWhite και μποϊκοτάζ από σταρ τύπου Will Smith, Jada Pinkett Smith και Spike Lee ) ώστε η πρόεδρος της ακαδημίας βγήκε και μίλησε για το σχέδιο που έχει ώστε να μπουν όσο περισσότεροι μη λευκοί, γυναίκες και νέοι στο παιχνίδι. Ενώ ταυτόχρονα θέτουν όρια ώστε, την ίδια στιγμή, πολλοί από τους υπερήλικες ψηφοφόρους που δεν κάνουν τον κόπο να δουν τίποτε που να μυρίζει ‘διαφορετικότητα’ να γίνουν επίτιμοι και να τους ακυρωθεί το δικαίωμα ψήφου.

Ευτυχώς γιατί η ερμηνεία του Idris στο Beasts of No Nation ήταν τόσο αψεγάδιαστη (μέχρι και η Jada Pinkett Smith, αντί να μιλήσει για την αντίστοιχη -πολύ καλή- του συζύγου της στο Concussion- για εκείνον έλεγε) που το να μην το αναγνωρίζεις φανερώνει περίτρανα όλα τα κόμπλεξ σου ως ψηφοφόρος και έθνος.

(Άσε που ήδη, λόγω της καμπάνιας, ο Idris τσίμπησε τον πρώτο από τους πολλούς ρόλους που είχαν αρχικά γραφτεί για λευκούς που έρχονται με φόρα προς το μέρος του. Συγκεκριμένα το ρομαντικό δράμα Mountains Between Us στο οποίο αρχικά ήταν να παίξει ο Charlie Hunnam).

Ευτυχώς γιατί η συγκεκριμένη αδικία μπορεί να διορθωθεί (ίσως και άμεσα). Κάνοντας -όπως και θα έπρεπε- τον τίτλο του άρθρου μας να μοιάζει σύντομα άκαιρος και άτοπος.