Jerry Buss, ο playboy ιδιοκτήτης των Lakers που άλλαξε για πάντα το NBA

O Jerry Buss ήταν ένας larger than life χαρακτήρας που, ως ιδιοκτήτης των Lakers από το 1979 έως το θάνατό του το 2013, κατάφερε να φτάσει στους τελικούς 16 φορές και να κερδίσει συνολικά 10 πρωταθλήματα.

Χτίζοντας στην πορεία μια φιλία ζωής με τον Magic Johnson (Nο1 draft pick, που τον έφερε στην ομάδα την 1η του χρονιά), ο οποίος μέχρι σήμερα μιλά συγκινημένος για το πως ο Jerry Buss τον βοήθησε ουσιαστικά να μάθει πως να γίνει ο επιτυχημένος επιχειρηματίας που είναι σήμερα.

Αλλά ας μιλήσουμε για κάθε πάθος του Jerry ξεχωριστά.

Τα έργα και οι ημέρες του Jerry Buss

Όλα ξεκίνησαν το 1979, όταν το παιδί που στο γυμνάσιο ξυπνούσε στις 04.30 το πρωί για να σκάψει χαντάκια στο παγωμένο χώμα του Wyoming δίπλα στον πατριό του πριν πάει στο σχολείο, κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του αγοράζοντας τους Lakers (και μαζί  τους NHL Kings, την αρένα Great Western Forum και ένα ράντσο στα βουνά της Sierra Nevada) έναντι $67,5 εκ. από τον συντηρητικό προηγούμενο ιδιοκτήτη τους.

Συγκεκριμένα, έχοντας παρατηρήσει ότι ο Jack Kent Cooke (στον οποίο ανήκουν και οι NFL Redskins) δεν πήγαινε επί χρόνια στους αγώνες των Lakers και ότι ήταν εν μέσω ενός δύσκολου διαζυγίου που τον είχε αναγκάσει να μετακομίσει στη Νεβάδα, κατάλαβε ότι ήταν η ευκαιρία να τον πιέσει να τους του πουλήσει. Οπότε πούλησε κυριολεκτικά ότι είχε και δεν είχε (τύπου τη μισή  Σάντα Μόνικα) επειδή πίστευε σε αυτούς. Επειδή αυτό ήταν το πραγματικό πάθος του.

Ξέρεις ποια ήταν η πρώτη κίνησή του; Να φτιάξει ένα προσωπικό κλειδί της αρένας που είχε πάντα πάνω του, να πάρει μια καρέκλα, να τη βάλει στη μέση του γηπέδου και να οραματιστεί όλους τους αγώνες και τις συναυλίες που θα μπορούσε πλέον να βλέπει. Έχοντας την καλύτερη θέση στο γήπεδο από όλους. Και αυτό γιατί, όσον αφορά το μπάσκετ, ο Jerry δεν ήταν ιδιοκτήτης αλλά φαν.

Ένας φαν που είχε ως αρχή να φροντίζει να έχει πάντα τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους δίπλα του (όπως π.χ. τους Bill Sharman, Jerry West, Phil Jackson και Mitch Kupchak), να τους πληρώνει πλουσιοπάροχα και να μην ανακατεύεται καθόλου, μα καθόλου στη δουλειά τους εντός του παρκέ. Για αυτό και, στις 33 σεζόν του ως ιδιοκτήτης, ποτέ δεν πήρε θέση για οτιδήποτε είχε σχέση με ποιοι παίκτες ερχόντουσαν και ποιοί έφευγαν.

Η δική του ιδιοφυΐα και ο λόγος που μπήκε στο Hall of Fame, ήταν το sports marketing. Γιατί, το παιδί που έκανε αιματηρές οικονομίες δουλεύοντας στους σιδηροδρόμους, ήταν ο πρώτος που είχε την εξής πολύ απλή, basic με τα σημερινά δεδομένα, ιδέα.

Ήθελε, κάθε επισκέπτης που έρχεται στο Λος Άντζελες και επιθυμούσε να δει από κοντά ένα σταρ, να γνωρίζει ότι το μόνο μέρος που σίγουρα μπορεί να συμβεί αυτό, είναι το γήπεδο των Lakers. Και ότι γενικότερα επιθυμούσε κάθε φορά που κάποιος πλήρωνε εισιτήριο για να έρθει στο γήπεδο, να ξέρει ότι θα απολαύσει μια εμπειρία επιπέδου Μπρόντγουεϊ.

Για αυτό και φρόντισε να φέρει εντός γηπέδου κανονική ζωντανή μπάντα (αντί για το εκκλησιαστικό όργανο που υπήρχε ως τότε), να δημιουργήσει τις περίφημες μαζορέτες των Lakers (αρχηγός των οποίων ήταν η Paula Abdul) και να μετατρέψει τις courtside seats του γηπέδου (στις οποίες μέχρι τότε κάθονταν οι δημοσιογράφοι) σε αγαπημένο προορισμό για κάθε κινηματογραφικό σταρ (βλέπε Jack Nicholson) που σεβόταν τον εαυτό του.

Επιπλέον, δημιούργησε εντός γηπέδου (ήταν επίσης ο πρώτος που σκέφτεσαι να πουλήσει τα δικαιώματα του ονόματος του γηπέδου) ειδικό VIP χώρο για πάρτι τόσο πριν τον αγώνα όσο και μετά. Εκεί που ποτέ δεν ήξερες ποτέ ποιος μπορεί να εμφανιστεί, όπως μια νύχτα που έσκασε μύτη ταυτόχρονα ο Hugh Hefner με όλες τις Playmates και ο Michael Jackson.

Είπαμε, ένα marketing έπος από έναν άνθρωπο (εκείνος επέμενε να δημιουργηθούν τα NBA playoffs) που, μέχρι τότε, δεν είχε καμία σχέση με όλα αυτά αφού εκείνος πήρε το μεταπτυχιακό του από το USC στη χημεία (εξού και το Dr του τίτλου) και ο οποίος έβγαλε τα χρήματά του από real estate.

Ξεκινώντας με μια πολυκατοικία 14 διαμερισμάτων στο Δυτικό Λος Άντζελες που αγόρασε (μαζί με 4 επενδυτές) με $6.000 προκαταβολή και 100.000 δολάρια δάνειο από την τράπεζα. Και την οποία μετέτρεψε, 18 χρόνια μετά, σε μια αυτοκρατορία αξίας 350.000.000 δολαρίων.

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ο οποίος ποτέ δεν ύψωσε τη φωνή του σε κανέναν, πάντα ήταν ευγενικός και πρόθυμος να συζητήσει και μιλούσε με τον ίδιο σεβασμό σε όποιον είχε απέναντί του (από τον θυρωρό έως τον πρόεδρο των ΗΠΑ) ήταν υπεύθυνος για τη μοναδική ατμόσφαιρα στους αγώνες των Lakers στα 80s που έχουν χαρακτηριστεί ως «Μια μίξη Όσκαρ και Grammy’s με πινελιές από Playboy Mansion και Studio 54».

Ένας αυτοδημιούργητος μεγιστάνας ( λίγο πριν πεθάνει το 2013 έκλεισε τη συμφωνία μαμούθ των $3,6 δις δολαρίων για τα τηλεοπτικά δικαιώματα με την Time Warner) που ποτέ δεν ξέχασε την ταπεινή καταγωγή του (για παράδειγμα, ποτέ δεν φορούσε κουστούμι και γραβάτα και πάντοτε έκανε γιορτές, πικ-νικ και παρτι για όλους τους υπαλλήλους).

Aκόμη και όταν κυκλοφορούσε στα clubs με μια λευκή λιμουζίνα και μίνιμουμ 8 γυναίκες αγκαλιά. Ένας υπέροχος εργοδότης για τον οποίο όλοι οι συνεργάτες του (παίκτες, προπονητές, μάνατζερ) έχουν ένα καλό λόγο και μια φοβερή ιστορία να θυμηθούν.

Ένας μέντορας ζωής για πολλούς από τους παίκτες και κυρίως για τον Magic Johnson τον οποίο αντιμετώπιζε κανονικά ως μέλος της οικογενείας του δίπλα στην πολυαγαπημένη κόρη του -και νυν πρόεδρο των Lakers- Jeanie Buss (που κάποια στιγμή, άγνωστο γιατί, φωτογραφήθηκε γυμνή στο Playboy και έκανε και 6μηνη σχέση με τον Dennis Rodman).

O πρώτος που κατάλαβε ότι, για να πετύχεις στο Los Angeles, δεν αρκεί να νικάς αλλά πρέπει να δείχνεις κουλ όσο το κάνεις.

Όσον αφορά το άλλο του πάθος, αυτό που δεν είναι εύκολο να καταπιεί κανείς την εποχή του #Metoo, έχει να κάνει με τις γυναίκες. Γιατί ο Jerry, πατέρας 6 παιδιών (με τα ονόματα όλων να ξεκινάνε με το J) ήταν επίσης βαθιά ηδονιστής. Κάτι που ποτέ του δεν έκρυψε. Του άρεσε να καπνίζει πολύ, να πίνει πολύ, να τζογάρει πολύ (βλέπε πονταρίσματα της τάξεως των 120.000 δολαρίων) και να κάνει πολύ σεξ.

Δεν είναι τυχαίο ότι, σε κάθε φωτογραφία του από τα 80s ήταν συνήθως είτε μαζί με παίκτες είτε με ένα τσούρμο ωραίες γυναίκες, συνήθως οριακά πάνω από 20. Αν και, ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, τα δημοσιεύματα θέλουν να είναι εντελώς gentleman.

Επίσης, συνήθιζε να κάνει το πάρτι γενεθλίων των γιων του (καλώντας 1.000 άτομα) στο περιβόητο ράντσο με τις ιερόδουλες στην Nevada και σύχναζε συχνά στο Playboy Mansion.

Έχοντας δημιουργήσει, προς τα μέσα της δεκαετίας του 1980, τη δική του εκδοχή στην πολυτελή βίλα του 42 δωματίων στο Pickfair (που κάποτε άνηκε στους Douglas Fairbanks και Mary Pickford). Εκεί που τα φιλανθρωπικά του events και τα πάρτι του παρουσία επωνύμων όπως οι Elizabeth Taylor, Michael Jackson, Muhammad Ali, Ronald Reagan, συχνά κατέληγαν σε κάτι άλλο, πιο extreme.

Για την ακρίβεια, για όλη εκείνη τη δεκαετία, τα δυο πιο hot μέρη για πάρτι στο Los Angeles ήταν η έπαυλη του Buss και, λίγο πιο κάτω, η 9.000 τ.μ. έπαυλη του Magic Johnson στο Μπελ Ερ. Εκεί που κάθε νύχτα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, κατέληγε σε πολύ σεξ. Με τον Magic (που ποτέ δεν έπινε και ποτέ δεν έκανε ναρκωτικά) να είναι κάτι σαν ενορχηστρωτής.

Ένα χούι που του έμεινε ως τα βαθιά γεράματα αφού η τελευταία του σχέση (στα 80 του) και αυτή στην οποία άφησε κληρονομιά την Bentley του και μια μεζονέτα στη Χαβάη ήταν μια 25χρονη φοιτήτρια κτηνιατρικής.

Ένας άνθρωπος που κατάφερε, με πολύ κόπο και ιδρώτα, να ζήσει τη ζωή του ακριβώς με τους όρους που ήθελε. Βάζοντας το δικό του ανεξίτηλο σημάδι σε μια ολόκληρη εποχή την οποία πλέον μπορούμε να δούμε να στριμάρει μπροστά μας.

Εκείνος που έσωσε τη λίγκα από τηνμετριότητα και τη μετέτρεψε στο χρυσωρυχείο που είναι σήμερα. Και αυτό δεν το λες και μικρό επίτευγμα.