Jesse Plemons: Αυτός είναι ο νέος πρωταγωνιστής του Scorsese
Όλοι «κάπου τον έχουμε δει». Τώρα όμως ήρθε επιτέλους η στιγμή να γίνει σταρ πρώτης γραμμής, ως πρωταγωνιστής του επόμενου σκορσεζικού έπους, Killers of the Flower Moon.
- 21 ΦΕΒ 2021
Πριν περίπου 10 χρόνια, σε έναν άλλον, διαφορετικό κόσμο από τον σημερινό δικό μας, το Χόλιγουντ ετοιμαζόταν να στέψει τον επόμενό του πρίγκιπα. Ερχόμενος από τη σειρά Friday Night Lights, ετοιμαζόταν για τον ρόλο του σε ένα αναμενόμενα γιγάντιο μπλοκμπάστερ που θα του έδινε τα κλειδιά του box office. Η ταινία, το Battleship. Ο σκηνοθέτης, Peter Berg, παραγωγός του Friday Night Lights.
Ο σταρ; Ο Taylor Kitsch.
Ναι, ήταν λογικό τότε. Βγαίνοντας από μια βραβευμένη, αγαπητή νεανική σειρά, η προσδοκία ήταν το ποιοι από τους ανερχόμενους σταρ θα μετέφεραν πετυχημένα εαυτόν στη μεγάλη οθόνη. Οι προβολείς ήταν φυσικά πάνω στον Kitsch γιατί είναι τρομερά όμορφος και -στον αγαπημένο των φανς- ρόλο του Tim Riggins έδειξε πως κατέχει και ερμηνευτικές ικανότητες.
Κάποιες φορές όμως τα πράγματα εξελίσσονται περίεργα, όπως κανείς δε μπορεί ποτέ να προβλέψει. Γιατί μια δεκαετία μετά, ο αδιαμφισβήτητος σταρ της υπόθεσης είναι ένας άλλος ηθοποιός από το Friday Night Lights. Που μετά έπαιξε στο Battleship. («Ξέρω πως είναι πολύ καλός για τον Taylor, και κάνει τον Taylor να νιώθει καλύτερα. Οπότε έγραψα όλο αυτό το ρόλο για τον Jesse», εξηγεί ο Berg.) Και που έχοντας ένα από τα πιο περίεργα πρόσωπα του σημερινού Χόλιγουντ, κατάφερε βήμα βήμα να ανελιχθεί.
Να βρει πρώτα μικρούς ρόλους σε μεγάλες σειρές (Breaking Bad), μικρούς ρόλους σε καλές ταινίες (Bridge of Spies), μετά μεγάλους ρόλους σε καλές σειρές (Fargo), μετά μεγάλους ρόλους σε σημαντικές ταινίες (I’m Thinking of Ending Things), και μετά αυτό: «Ο Jesse Plemons αναλαμβάνει τον αρχικό ρόλο του DiCaprio στο Killers of the Flower Moon του Scorsese», αναφέρει η είδηση.
Ο Jesse Plemons έχει πλέον καταφθάσει.
Πώς είναι δυνατόν το σύμπαν να πήρε μια τόσο περίεργη στροφή; Ο Plemons, γεννημένος το ‘88 στο Τέξας, πάντα έμοιαζε με τον κατεξοχήν ηθοποιό που για μια ζωή μένει στη σκιά των πρωταγωνιστών, ένας μόνιμος «κάπου τον έχουμε δει αυτόν!». Βοηθάει σε αυτό το παράξενα σκαμμένο πρόσωπο, σαν μια εκδοχή του Matt Damon φτιαγμένη με πλαστελίνη για κάποιο απόκοσμο stop-motion. Είναι πρόσωπο καρατερίστα ηθοποιού, καμία αμφιβολία εδώ.
Για την ακρίβεια, το ξεκίνημα της καριέρας του βασίστηκε ακριβώς σε κάποιες περίεργες ομοιότητες. Στο All the Pretty Horses, σε ηλικία 12 χρονών, έπαιξε τη νεότερη εκδοχή του Matt Damon (!) ενώ άλλα 12 χρόνια αργότερα, στο Master του Paul Thomas Anderson, έπαιξε τον γιο του Philip Seymour Hoffman. Ήταν μια πρώτη ένδειξη του πώς σημαντικοί σκηνοθέτες μπορούν να δουν κάτι ενδιαφέρον σε αυτό τον περίεργο σχεδόν-έφηβο που είχε μόλις αποφοιτήσει από το Friday Night Lights κι ετοιμαζόταν για την κινηματογραφική του καριέρα.
Στην πορεία η καριέρα αυτή εξελίχθηκε σε κάτι απρόσμενο, αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά που κάτι το απρόσμενο εμφανιζόταν στο δρόμο του Plemons. Ήδη από το Friday Night Lights, το λατρεμένο νεανικό δράμα, είχε κάνει αισθητή την παρουσία του με έναν τρόπο ας πούμε συζητήσιμο. Πολύ απλά, χωρίς να φταίει ο ίδιος σε κάτι, ήταν απλά τόσο καλός στο ρόλο που συνέβαλε στο να γίνει η σειρά -προς στιγμήν, ευτυχώς- κακή.
Ως Landry κρατούσε ένα ρόλο κυρίως comic relief στην 1η σεζόν, όμως έγινε γρήγορα αγαπητός και στο κοινό και στο δημιουργικό τιμ, ώστε με τον ερχομό της 2ης να πάρει κάποιου είδους προαγωγή. Που, συνήθως σε τηλεοπτικά δράματα, σημαίνει και πιο σοβαρός ρόλος, και μεγαλύτερος. Αυτό που έγινε είναι ένα από τα πιο κοινώς αποδεκτά φιάσκα της πρόσφατης Αμερικάνικης τηλεόρασης: Ο χαρακτήρας του μπλέκεται σε μια υπόθεση φόνου, έχοντας νωρίτερα γίνει μέρος της ομάδας φούτμπολ σχολείου.
Η τηλεοπτικίλα αυτού του storyline ήρθε σε ρήξη με τον ως τότε λυρικά ρεαλιστικό τόνο του σόου βυθίζοντας τη 2η σεζόν, τη στιγμή που ο ίδιος ο Landry δεν έπειθε ως μέλος πλέον της ομάδας. Ειρωνικό. Γιατί για άλλη μία φορά η πραγματικότητα του Plemons δεν ήταν η αναμενόμενη: Στην πραγματικότητα, αυτός ήταν καλύτερος στο φούτμπολ από όλα τα άλλα μέλη του καστ, έχοντας παίξει το άθλημα στο σχολείο κι ο ίδιος, και κάνοντας και πολλά από τα stunts του στη σειρά.
Αποφοιτώντας από το Ντίλον, ο Plemons έπιασε γρήγορα δουλειά, βρίσκοντας μικρούς ρόλους που ξεχώριζαν (ή ο ίδιος τους έκανε να ξεχωρίζει) σε ταινίες σκηνοθετών σαν τον Spielberg, τον Anderson, τον Doug Liman, τον Stephen Frears. Έπαιξε ποδηλάτες και δημοσιογράφους, έπαιξε μαφιόζους, σερίφηδες και υπολοχαγούς, έπαιξε κάθε μορφής καρατερίστα. (Και στο πολύ καλό Game Night… ό,τι μαγικό ήταν αυτό που έκανε εκεί.) Δουλεύοντας παράλληλα στην τηλεόραση αλλά με μια εξαιρετική αίσθηση εξέλιξης και καλών επιλογών.
Όσο χτίζει την κινηματογραφική του διαδρομή, παίρνει το ρόλο ενός ψυχάκια στην τελική ευθεία του Breaking Bad– τόσο καλός εκεί που προλαβαίνει να γίνει series regular στα τελευταία επεισόδια. Εμφανίζεται σε επεισόδιο του Black Mirror για το οποίο προτείνεται για βραβεία. Και, κυρίως, πρωταγωνιστεί στη 2η σεζόν του Fargo, μαζί με την Kirsten Dunst με την οποία σύντομα παντρεύεται και αποκτά παιδί. Οι δυο τους είναι απολαυστικοί στη σεζόν, που θεωρείται από πολύ κόσμο η καλύτερη της σειράς- ένα αληθινό διαπιστευτήριο για το κατά πόσο αυτός ο περίεργος Τεξανός μπορεί να σηκώσει ένα έργο στις πλάτες του.
Στην πορεία αυτή επιδεικνύει μια εντυπωσιακή γκάμα απεικόνισης διαρκούς έκπληξης στο πρόσωπό του, άλλοτε κωμικός, άλλοτε μελαγχολικός, άλλοτε δραματικός. Βλέποντάς τον έχεις διαρκώς την αίσθηση πως κάτι κρύβει, εκπλήσσοντας συχνά μέχρι και τον εαυτό του. Φτάνει γρήγορα σε ένα σημείο ζηλευτό για κάθε καρατερίστα, όπου κάθε του μικρή ή μεγάλη εμφάνιση ξεχωρίζει από όλη την ταινία, είτε μιλάμε για φιλμ αδιάφορο είτε εξαιρετικό.
Όταν πια ο Charlie Kaufman τον βάζει σε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο-κλειδί στο φετινό του I’m Thinking of Ending Things, η νέα του θέση μοιάζει τελικά φυσιολογική. Σε αυτό το εγκεφαλικό κολάζ αναμνήσεων, ιδεών και πληγωμένων «θέλω», ο Plemons μοιάζει με αναπόσπαστο κομμάτι της (εντυπωσιακής, να τα λέμε αυτά) ταπετσαρίας. Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο- σα να ήταν πάντα εκεί, να μονολογεί μέσα από τα δόντια του, με λίγο θυμό και λίγη έκπληξη, όλες τις εσωτερικές μας αβεβαιότητες μπροστά στον καθρέφτη.
Σε αυτό το σημείο παύει οριστικά να είναι Εκείνος Ο Ένας Τύπος, ο Landry, ο “Meth Damon”, όπως θες πες τον. Και, έχοντας ήδη δουλέψει με τον Scorsese στον μνημειώδη Irishman, φτάνει τώρα επιτέλους σε μια κάποια κορυφή. Αναλαμβάνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην επόμενη ταινία του Marty, λίγο πριν ξεκινήσει η παραγωγή- παίζοντας πλέον δίπλα, ισότιμα (ή κάτι ακόμα παραπάνω!) στον DiCaprio και τον De Niro, αναμφίβολα τους δύο εμβληματικότερους πρωταγωνιστές της καριέρας του Scorsese.
Μπορεί αυτός να είναι ο επόμενος;