Joe Pesci, ο παντοτινός tough guy του Hollywood

Λίγοι οι δραματικοί του ρόλοι, ακόμα λιγότερο γνωστοί οι δίσκοι που κυκλοφόρησε και η αγάπη του για τη μουσική που τον ώθησε να συμμετάσχει σε video clip του Michael Jackson. Ανακάλυψε τον χώρο του θεάματος στα 5 του και διαρκώς κυνηγούσε ευκαιρίες. Στην εφηβεία του, ήταν φίλος με τον Frankie Valli του Can’t take my eyes off on you και τον βοήθησε στα πρώτα βήματα της μουσικής του καριέρας.

Κωμικά σκετσάκια, παραστάσεις, η ζωή στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες με τον Frank Vincent, με τον οποίο σατίριζαν με χοντροειδές χιούμορ τους Abbott & Costello, αποτέλεσαν τα πρώτα του βήματα, μέχρι την εποχή να τον πετύχει ο DeNiro σε μια ταινία και να τον προτείνει στον Scorsese για τον ρόλο του αδερφού του πρώτου στο Raging Bull. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία και με αφορμή τα 78α του γενέθλια, συγκεντρώσαμε πέντε εμβληματικές στιγμές από την καριέρα του.

Raging Bull (1980) – Joey LaMotta

O Pesci νόμιζε ότι το τηλεφώνημα του Scorsese ήταν μια κακόγουστη φάρσα. Η δυναμική του με τον DeNiro άλλαξε τον αθλητικό χαρακτήρα του Raging Bull, καθώς ταυτόχρονα προσέγγιζε το πώς διαλύονται οι σχέσεις. Πέραν του ότι ο Pesci δημιούργησε το σήμα κατατεθέν της καριέρας του, το «you, βάλε ό,τι βρισιά θες, you», αξίζει να παρατηρήσει κανείς το βλέμμα του, όταν εντοπίζει τη γυναίκα του αδερφού του σε ένα μπαρ, καθώς κρύβει όλο τον ψυχολογικό κόσμο του ήρωα που ερμηνεύει και τον πόνο από το πλευρό που έσπασε στα γυρίσματα της ταινίας.

Goodfellas (1990) – Tommy DeVito

Το Goodfellas του Scorsese θέλει ένα ξεχωριστό κείμενο – ωδή για όλα τα συστατικά του. Από το σενάριο και τις μουσικές επιλογές μέχρι το χτίσιμο των χαρακτήρων και την ελευθερία των αυτοσχεδιασμών. Ωστόσο, ο Joe Pesci βάζει κάτω τον Ray Liotta και τον Robert DeNiro με τη μαγνητική του παρουσία και αυτή η σκηνή είναι άκρως ενδεικτική της ατμόσφαιρας που χτίζει γύρω από τον ρόλο του.

Καθώς διηγείται ένα αστείο, ο Ray Liotta τον αποκαλεί funny guy και ο Pesci σταματάει και τον κοιτάει σοβαρά. «Tι εννοείς αστείος; Αστείος σαν ένας κλόουν; Είμαι εδώ για να σε ψυχαγωγώ;» Οι απανωτές ερωτήσεις προκαλούν αμηχανία, σιωπή τόσο εκκωφαντική σαν πρελούδιο επίθεσης. Η ένταση που κρύβουν εκείνα τα 7 δευτερόλεπτα σιωπής τον βάζουν άνετα στο πάνθεον του κινηματογράφου.

Home Alone (1990 – 1992) – Harry

Το θέμα με το Home Alone δεν είναι το πώς μεταπηδάς από τον ρόλο ενός τρομακτικού μαφιόζου στο Goodfellas στον ρόλο ενός διαρρήκτη τύπου Dalton, αλλά το πώς καταφέρνεις να μην ξεστομίσεις ούτε μία βρισιά και κυρίως το πώς σερβίρεις την κωμωδία σε ένα franchise που στοχεύει σε οικογενειακό κοινό. Το εύρος της φυσικής κωμωδίας του αποδίδεται στις ξεκαρδιστικές εκφράσεις και αντιδράσεις που παίρνει κάθε φορά που πέφτει στις παγίδες του Macaulay Culkin και στο ξύλο που ρίχνει στον συνεργό του Marv (Daniel Stern). Όσο για τις βρισιές, έκανε υπερπροσπάθεια για να τις κρύψει, όπως μαρτυρά και το παραπάνω βίντεο.

Lethal Weapon 2,3,4 (1992 – 1998) – Leo Gatz

Cool, cool, cool επαναλαμβάνει αμήχανα ο Jake Peralta στο Brooklyn Nine-Nine, OK, OK, OK επαναλάμβανε αμήχανα και ο Leo Gatz στις τρεις ταινίες του Lethal Weapon Σε κάθε στραβή, σε κάθε προσπάθεια του να πείσει τους Gibson – Glover πως έχει δίκιο, σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται, το ΟΚ,ΟΚ,ΟΚ αντικαθιστά για λίγο το «you, βάλε ό, τι βρισιά θες, you». Ένα χρόνο αργότερα από το τελευταίο Lethal Weapon που συμμετείχε, αποσύρεται από την υποκριτική, για να επιστρέψει στο Irishman για χάρη του παλιόφιλου του, Martin.

Bonus

Tο 1991, ένα χρόνο πριν συναντηθούν στα γυρίσματα του Ηome Alone 2, η “Pigeon Lady”, Brenda Ficker, θα ήταν εκείνη που θα ανακοίνωνε το όνομα του Joe Pesci για το Όσκαρ Β’ Αντρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Goodfellas. Ο Pesci αποθεώνεται, ανεβαίνει στη σκηνή και στέκεται στο βήμα μπερδεμένος. Σκύβει το κεφάλι του, μοιάζει να ετοιμάζεται να βγάλει λογύδριο και δεν ξέρει πώς να αρχίσει. Ακούγεται ένα γέλιο από το κοινό, εκείνος κουνάει το κεφάλι του σα να λέει f**k it και λέει σχεδόν ψιθυριστά έξι λέξεις. “It was a privilege, thank you” και φεύγει. Απλός, λιτός κι απέριττος.