Joey Jordison, κάτι πολύ περισσότερο από ντράμερ των Slipknot
Ο Αμερικανός μουσικός έφυγε σε ηλικία μόλις 46 ετών. Το χέρι πάει από μόνο του στο repeat. Τα ντραμς του Jordison ακούγονται πιο δυνατά από ποτέ.
- 28 ΙΟΥΛ 2021
Ντε Μόιν, Αιόβα, αρχές δεκαετίας του ’90. Ένας πιτσιρικάς παίζει μπάσκετ στην αυλή του σπιτιού του, κάπου εκεί στη μέση του αμερικανικού πουθενά. Μεγαλώνει ακούγοντας φανατικά ραδιόφωνο και βλέποντας λίγη τηλεόραση. Μαθαίνει να παίζει ντραμς. Γουστάρει το thrash metal αλλά το death τον κερδίζει σιγά-σιγά. Βοηθάει στο γραφείο τελετών του πατριού του, δουλεύει νυχτερινές βάρδιες για να κάνει πρόβες το πρωί, την ψάχνει με τις μπάντες της περιοχής. Λίγο αργότερα θα περάσει από οντισιόν, θα βάλει μια μάσκα, θα φορέσει φόρμες που θυμίζουν φυλακή και θα κάτσει πίσω από το drum kit των Slipknot. Οι μπαγκέτες στα χέρια, τα πόδια στις μπότες, έκρηξη.
Ο Joey Jordison δεν ήταν απλά ο ντράμερ μιας από τις σημαντικότερες μπάντες (αν όχι η σημαντικότερη) του νέου αμερικάνικου heavy metal. Μαζί με τον The Clown στα κρουστά άφησαν το ανεξίτηλο σημάδι τους στον σκληρό ήχο.
Μία ηχητική τρομοκρατία που έπαιρνε ομήρους τους ακροατές και τους κρατούσε για ώρες εκεί· σε έναν ασφυκτικό, βίαιο αλλά τρομερά πωρωτικό κόσμο.
Όσοι βρέθηκαν στη θρυλική συναυλία του Λυκαβηττού καταλαβαίνουν από πρώτο χέρι τι ήταν ο Jordison. Μπορούσε να κατεδαφίσει πλανήτες με το παίξιμό του.
O Joey Jordison δεν είναι πια εδώ
Πριν λίγες ώρες, ο πρώην ντράμερ των Slipknot έφυγε αθόρυβα στον ύπνο του. Ήταν μόλις 46 χρονών. Έπασχε από εγκάρσια μυελίτιδα, μια επικίνδυνη ασθένεια που θυμίζει σκλήρυνση και τον δυσκόλευε πολύ να παίξει ντραμς. Μέχρι στιγμής, όμως, κανείς δεν γνωρίζει αν αυτή είχε σχέση με τον θάνατό του.
Η μπάντα που τον έκανε διάσημο σε όλον τον πλανήτη έριξε μαύρο στο social media επιλέγοντας αυτόν τον τρόπο για να τον τιμήσει. Άλλωστε, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Αντίστοιχα, κάθε μουσικό Μέσο αφιερώνει αυτήν τη στιγμή ένα προφίλ, ένα μικρό αφιέρωμα, μια φωτογραφία, κάτι, κάτι οτιδήποτε για έναν ντράμερ που άλλαξε τον μουσικό χάρτη του σκληρού ήχου στα τέλη των 90s.
Αν το αμερικανικό middle of nowhere δημιουργεί αισθήματα βαρεμάρας και ασφυξίας, το παίξιμο του Jordison είχε μια ένταση που κουβαλούσε τις δικές του παραστάσεις αλλά την ίδια στιγμή τις ξόρκιζε.
Από το πρώτο δευτερόλεπτο του πρώτου track στο ντεμπούτο των Slipknot μέχρι το αφιερωμένο στην περιοχή που τους μεγάλωσε άλμπουμ (Iowa), αλλά και τους επόμενους δίσκους, ο Joey Jordison δεν πάτησε ποτέ φρένο. Έδινε πάντα τα ρέστα του φορώντας τη χαρακτηριστική μάσκα που κρατούσε τα τέρατα μακριά. Ο τίτλος People=Shit λέει τόσο πολλά μέσα σε δύο μόνο λέξεις.
Όχι, δεν ήταν απλά ο ντράμερ των Slipknot, ήταν ένας μουσικός θρύλος για το heavy metal, ένας μουσικός που έγινε αφίσα σε χιλιάδες εφηβικά δωμάτια.
Για όσους πατήσαμε το play εκείνο το καλοκαίρι του 1999 στο παράξενο CD που για εξώφυλλο είχε εννιά μασκοφορεμένους τύπους από την Άιοβα με κόκκινες φόρμες, για όσους φάγαμε την έκρηξη που έσκασε στα ηχεία με κάτι που δεν είχαμε ακούσει ξανά μέχρι τότε, η είδηση του θανάτου του είναι απλά πολύ πικρή για να την καταπιούμε.
Το χέρι πάει από μόνο του στο repeat. Τα ντραμς του Jordison ακούγονται πιο δυνατά από ποτέ.
