Ποιος (δεν) φοβάται τον John Wick; 5 πράγματα που λατρέψαμε στo ‘Chapter 3’

Η τριλογία του ‘JOHN WICK’ ολοκληρώνεται με το ‘JOHN WICK ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3’. Μόνο που μάλλον δεν θα μείνουμε στην τριλογία. Με τη σειρά ‘Continental’ στα σκαριά και ένα πολλά υποσχόμενο τέλος της ταινίας που δεν θα προδώσουμε εδώ, το Wickverse πήγε από ένα ανέλπιστο καλτ χιτ σε ένα franchise δράσης διαφορετικό από οτιδήποτε παρόμοιο έχουμε δει στις οθόνες μας τα τελευταία χρόνια.

Εμείς είδαμε ήδη την ταινία και καταγράφουμε όσα ξεχωρίσαμε. In Babba Yaga we trust.

(Ακολουθούν πολύ ελαφρά spoilers από τις πρώτες εντυπώσεις μας).

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΛΕΠΤΑ

Όπως και το ‘Chapter 2’ πριν το τρίτο κεφάλαιο του franchise δεν χάνει καιρό για να μπει με το κεφάλι στην πλοκή. Η ταινία ξεκινά δευτερόλεπτα από εκεί που αφήσαμε τον Wick – τρέχοντας δηλαδή στη Νέα Υόρκη μετά την παραβίαση του κανόνα που του απέκλειε τη βία στους χώρους του Continental. Έχοντας παραβεί τον κανονισμό, ο Wick έχει γίνει στόχος άλλων εκτελεστών που θα ήθελαν πολύ 14 εκατομμύρια δολάρια στον λογαριασμό τους, αλλά και το παράσημο για τον φόνο του διάσημου Boogeyman.

Στα πρώτα τριάντα λεπτά της ταινίας – τα προσωπικά μου αγαπημένα κιόλας – η βία είναι ανελέητη αλλά εφευρετική. Περιλαμβάνουν και τον Boban Marjanović σε ένα απροσδόκητο face-off σε μια δημόσια βιβλιοθήκη. Τα γιγαντιαία μέλη του σε συνδυασμό με τις στακάτες κινήσεις του Reeves δίνουν μια σχεδόν slow-motion διάσταση στη χορογραφία, ενώ η τελευταία κάνει έξυπνη χρήση των βιβλίων στον χώρο και επιστρατεύει μια κίνηση ματ για το γκραν φινάλε που μου διαπέρασε το είναι. Δεν μπορώ να τη σκεφτώ χωρίς να ακούσω εκκωφαντικά ‘άουτς!11!’ στον εγκέφαλό μου. Στα ίδια λεπτά έχουμε πολύπλοκα knife-fights, αλλά και φονικά υποβοηθούμενα από άλογα. Είδα κάπου τον όρο ‘horse-fu’ και πραγματικά, μπράβο.

ΤΟ WORLDBUILDING

Το ‘Chapter 2’ δεν απέρριψε ακριβώς την απλότητα του πρώτου φιλμ. Επένδυσε όμως πάνω σε ένα μπαρόκ Wickverse με αρτίστικ ευαισθησίες οπερατικού μεγέθους και έφτιαξε τον πιο αλλόκοτο υπόκοσμο. Εκεί όπου οι πυροβολισμοί στο κεφάλι είναι τετριμμένοι, αλλά ο κώδικας τιμής εκπολιτισμένος και διαφοροποιητικός. Το έγκλημα στο Continental (και αλλού στο δίκτυο εκτελεστών) δεν είναι για αυγολέμονους, σου λέει συνεχώς η αφήγηση. «Οι κανόνες είναι το μοναδικό πράγμα που μας διαχωρίζει από τα ζώα» ακούμε σε κάποιο σημείο του ‘Chapter 3’. Μιλάμε για την ίδια ταινία που βάζει το καστ να ανταλλάσσει χωρίς ειρωνεία χρυσά νομίσματα με βλοσυρό ύφος, να απασχολεί γραμματείς που ανακοινώνουν συμβόλαια φόνων σαν μετοχές στο χρηματιστήριο και να κατασκευάζει ένα σύστημα επικοινωνίας από περιστέρια τον 21ο αιώνα.

Τα πάντα λειτουργούν άριστα όμως, και ενισχύονται εδώ και από νέα πρόσωπα και τοποθεσίες. Μία σχολή εκπαίδευσης εκτελεστών που διοικεί η Anjelica Huston κάτω από τη βιτρίνα σχολής μπαλέτου και πάλης κρύβει στοιχεία για το παρελθόν του Wick, ένα ταξίδι στο Μαρόκο μας εισάγει σε ένα πολύ διαφορετικό Continental που διοικεί η Halle Berry σε έναν σύντομο αλλά ευχάριστο ρόλο, και μία Κριτής εκ μέρους της Υψηλής Τραπέζης (Asia Kate Dillon, Billions) προσφέρει μια καλύτερη εικόνα της ιεραρχίας που σκιαγραφεί το franchise. Η σειρά ‘Continental’ έχει καθυστερήσει αλλά θα ξεκινήσει την παραγωγή της μέσα στο 2019. Δεν φαντάζομαι πως τα τυράκια των ταινιών δεν θα αναπτυχθούν σε βάθος στο show.

DAN LAUSTEN & KEVIN KAVANAUGH

Εκτός από τον Keanu Reeves και τον Chad Stahelski, τον πρώην stunt-man του Reeves στο ‘Matrix’ και stunt coordinator που ως σκηνοθέτης έχει γίνει auteur δράσης, η δουλειά που ακτινοβολεί περισσότερο είναι του διευθυντή φωτογραφίας Dan Laustsen (The Shape of Water, Crimson Peak) και του production designer Kevin Kavanaugh (Sicario: Day of Soldado, The Dark Knight Rises). Το φλούο, pulp, νεο-νουάρ περιβάλλον του Wickverse προσγειώνει το Hong Kong στη Νέα Υόρκη και παρουσιάζει τη digital φωτογραφία και ανάλυση στα καλύτερά της. Ξεχωρίζει ένα τελευταίο set piece ενός γυάλινου λαβύρινθου αλά ‘Enter the Dragon’. Shout-out και στο μοντάζ του Evan Schiff που δεν κρύβει το καστ στα stunts του.

ΚΙ ΑΛΛΑ ΣΚΥΛΙΑ, ΠΟΛΛΑ ΣΚΥΛΙΑ, ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ

Μετά την τραυματική εμπειρία του πρώτου ‘JOHN WICK’, το franchise δεν θυσίασε άλλο σκυλί για το πένθος του πρωταγωνιστή του. Αφ’ ενός θα επαναλαμβανόταν, αφ’ ετέρου μάλλον οι συντελεστές θα έπρεπε να μπουν σε κάποιο Πρόγραμμα Προστασίας Μαρτύρων για να γλιτώσουν απ’ τους φαν. Εδώ έχουμε και δύο φανταστικά μαλινουά παρέα με τη Halle Berry που κάνουν όση ζημιά κάνει και η ιδιοκτήτριά τους.

“GUNS. LOTS OF GUNS”

Το reunion του Reeves με τον Laurence Fishburne ήταν στα high points του ‘Chapter 2’. Μαζί με τον Stahelski είναι το ‘Matrix’ τρίο του franchise. Εδώ επανέρχονται και επανέρχεται και η ατάκα “Guns, lots of guns” του Neo από το στόμα του Wick, σε μία αναφορά που αναδεικνύει ξανά την ευγνωμοσύνη του Stahelski στις αδελφές Wachowski. Σε συνέντευξή του με το Rotten Tomatoes μάλιστα, δηλώνει ότι πήγε «στη σχολή Wachowski».

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ

Δεν υπάρχει πόλεμος χωρίς όπλα. Σίγουρα όχι στον κόσμο του JOHN WICK όπου η βροχή από σφαίρες στο κεφάλι (σε εκατοντάδες κεφάλια) σε απευαισθητοποιεί απέναντι στη βία. Τα ‘Wick’ προχωρούσαν πάντα ως πίστες σε video game – πόσα kills μπορείς να πετύχεις πριν περάσεις στην επόμενη; Χωρίς ιδιαίτερο συναισθηματικό βάρος στους φόνους και με την οπλοχρησία στην Αμερική να έχει διαμορφώσει ένα ανεξέλεγκτο gun culture που δύσκολα μπορούμε να συλλάβουμε οι της αντίπερα όχθης, το γεγονός ότι αυτές οι ταινίες δεν θέλουν να πουν κάτι σχετικά με αυτό μπορεί να τους στερεί κάτι. Μπορεί και όχι. Παρ’ όλα αυτά, η αφήγηση του ‘Chapter 3’ έχει αρχίσει να αναρωτιέται για το εξής. Αξίζει ο JOHN WICK να μένει στη ζωή;

Η ερώτηση είναι ένα νέο στοιχείο που παλαιότερα βρίσκαμε περισσότερο στο μυαλό μας παρά στο χαρτί. Ο Stahelski έχει δηλώσει πως δεν βλέπει κάποιο ελπιδοφόρο μέλλον για τον ήρωα. Όχι όταν έχει σκοτώσει τριψήφιο αριθμό ανθρώπων. Το ‘Chapter 3’ φαίνεται να βάζει τον πρώτο σπόρο της απάντησης.

* To ‘JOHN WICK: CHAPTER 3’ θα κυκλοφορήσει στις αίθουσες από τη Spentzos Films.