Και οι 8 ήταν Ηρακλήδες

Τον “Ηρακλή” του Κέλαν Λουτζ θα τον ξεχάσουμε πάρα πολύ γρήγορα, ωστόσο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την αφορμή της κυκλοφορίας του έργου “Η Αρχή του Θρύλου” για να θυμηθούμε εκείνους που δεν ξεχάσαμε ποτέ. Εξάλλου ο Ηρακλής πάντα γοήτευε τους Αμερικάνους, αποτελώντας αν μη τι άλλο αρχέτυπο τραγικού υπερήρωα. Οι ενσαρκώσεις του σε σινεμά, τηλεόραση ουκ ολίγες.

Εμείς επιλέξαμε να θυμηθούμε 8 από αυτές, και μαζί τους λόγους που μας έχουν μείνει στο μυαλό.

O Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ

Πού: “Hercules in New York” (1970)

Τι έκανε μετά: Εξολόθρευσε, κυβέρνησε και είχε την τιμή να παίξει σε τρεις ταινίες δίπλα στον Συλβέστερ Σταλλόνε.

Ο κατάλληλος Ηρακλής για: Όποιον γουστάρει ταινίες τύπου “Kate & Leopold” (τύπος εντελώς έξω απ’τα νερά του στη σύγχρονη πόλη) απλά ξέρεις, με λιγότερη Μεγκ Ράιαν και περισσότερο “Κόναν”.

Έδερνε τον Χαλκ; Παιδιά ξεκάθαρα.

Ο Στιβ Ριβς

Πού: “Hercules” (1958), “Hercules Unchained” (1959)

Τι έκανε μετά: Απέρριψε τον ρόλο του πρώτου Τζέιμς Μποντ. Τσακάλι.

Ο κατάλληλος Ηρακλής για: Κυριακές απογεύματα που στην πραγματικότητα δεν δίνεις αληθινή προσοχή στην οθόνη παρά χαζεύεις το κινητό σου, φτιάχνεις καφέ ή παίζεις τάβλι με τον θείο που έχει έρθει για επίσκεψη. Πολύ μπλα μπλα και λιγοστό ξύλο ανάμεσα σε ημίγυμνους αγροίκους και χιτωνάτους σνομπ. Α, και χαλάρωσε λιγάκι με αυτό το μούσι.

Έδερνε τον Χαλκ; Θα το επιχειρούσε. Θα αποτύγχανε.

Ο Κέβιν Σόρμπο

Πού: “Ηρακλής” (1995-1999)

Τι έκανε μετά: Έπαιξε ξανά τον Ηρακλή! Δηλαδή περίπου. Του δάνεισε τη φωνή του στο βιντεοπαιχνίδι “God of War III”. Επίσης έπαιξε στα “O.C.” και “Ανδρομέδα”. Το “O.C.” το αναφέρουμε κυρίως επειδή ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που πέρασε από τη σειρά και κατάφερε να μην έχει χημεία με τη Μελίντα Κλαρκ.

Ο κατάλληλος Ηρακλής για: Απογοήτευση! Όχι, αλήθεια η κορυφαία στιγμή της καριέρας του μπορεί και να είναι αυτή η λάθος ανάγνωση σεναρίου, όπου ένα “Αυτός δεν είναι ο κόσμος μου [απογοήτευση]” διαβάστηκε από τον Σόρμπο ως “Αυτός δεν είναι ο κόσμος μου. ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ!!!!” Ό,τι αστειότερο έχει συμβεί ποτέ.

Έδερνε τον Χαλκ; LOL, όχι. Η Ζήνα ναι.

Ο Τέιτ Ντόνοβαν

Πού: “Hercules” (1997)

Τι έκανε μετά: Τι φάση; Έπαιξε κι αυτός στο “O.C.” Κανένας Όλυμπος τελικά, μόνο Καλιφόρνια.

Ο κατάλληλος Ηρακλής για: Ξερωγώ; Για όποιον έχει κέφι; Από τα πιο υποτιμημένα ντισνεϊκά animation, είναι βασικά μια τζαζ παραλλαγή πάνω στο μύθο, και αστείο και με φανταστικό κακό και με απ’όλα.

Έδερνε τον Χαλκ; Τον έσκιζε στα δύο ο Χαλκ, αχακαλόε.

Ο Λου Φερίνιο

Πού: “Hercules” (1983), “The Adventures of Hercules” (1985)

Τι έκανε μετά: Τον “Απίθανο Χαλκ”.

Ο κατάλληλος Ηρακλής για: Όταν έχεις– συγγνώμη, συγγνώμη. Τι ακριβώς κάνει εδώ; Ναι, τι έλεγα; Α ναι, είναι για όταν έχεις όρεξη για– συγγνώμη, τι στα κομμάτια γίνεται σε αυτή τη μάχη με την αρκούδα και τι είναι αυτά τα λέιζερ όταν της ρίχνει γροθιά στο κεφάλι; ΟΚ, το πιάσατε νομίζω, είναι η κατάλληλη ταινία για όταν θες μια καραμπινάτη καλτίλα. Δε θα σε απογοητεύσει.

Έδερνε τον Χαλκ; Χα!

The Rock

Πού: “Hercules” (2014)

Τι έκανε μετά: Ακόμα δεν το έχουμε δει αυτό, αλλά για το ‘μετά’ υπάρχει ένα ακόμα “Fast & Furious”. Και σοβαρά, “Pain & Gain”. Δείτε το. Δίνει την κωμική ερμηνεία της χρονιάς.

Ο κατάλληλος Ηρακλής για: Όσους θέλουν ακόμα και τους μυθικούς ήρωές τους να αποτελούν διασκευές κόμικς. Η ταινία του Μπρετ Ράτνερ (ugh) θα είναι μεταφορά του κόμικ “The Threcian Wars” του Στίβεν Μουρ. Αλλά τελοσπάντων, βασικά The Rock.

Έδερνε τον Χαλκ; Πανεύκολα.

Ο Ράιαν Γκόσλινγκ

Πού: “Young Hercules” (1998-1999)

Τι έκανε μετά: Οδήγησε, διάολε, οδήγησε.

Ο κατάλληλος Ηρακλής για: Το 7χρονο ανιψάκι σου. Αν ήμασταν ακόμα στα ’90s δηλαδή, γιατί αν το έβαζες αυτό στο 7χρονο ανιψάκι σου σήμερα θα γύρναγε να σου πει με ύφος, “τι είναι αυτά ρε θείο”.

Έδερνε τον Χαλκ; Όχι, αλλά είναι πιο κουλ.

Ο Άλμπερτ Φίνεϊ

Πού: “Έγκλημα στο Όριαν Εξπρές” (1974)

Τι έκανε μετά: “Έριν Μπρόκοβιτς”, “Big Fish”, “Bourne Ultimatum”, “Skyfall”, “Before the Devil Knows You’re Dead’. Μεγάλη καριέρα, τρομερός ηθοποιός.

Ο κατάλληλος Ηρακλής για: Το τσάι.

Έδερνε τον Χαλκ; Όχι, αλλά μπορεί να εξιχνιάσει το μυστήριο του ποιος τον έδειρε. (Δηλαδή ο Rock.)