Οι 30 καλύτερες σειρές του 2020

Από την τηλεοπτική επέλαση του οσκαρικού Steve McQueen και την εδραίωση της Michaela Coel, μέχρι την έκπληξη του “Ted Lasso” και το horror φαντασίας του “Lovecraft Country”, οι καλύτερες σειρές της χρονιάς απογείωσαν το μέσο σε μία περίοδο που ίσως το χρειαζόμασταν περισσότερο.

Small Axe

Με φόντο τις πολύχρωμες δεκαετίες του ’70 και του ’80 (1969 έως 1982 συγκεκριμένα), τα πέντε φιλμ στη σειρά ταινιών του Steve McQueen θα απεικονίσουν αληθινές ιστορίες θάρρους, ελπίδας και επαναστατικότητας, με πρωταγωνιστές πρόσωπα που μέσα από περιστατικά βίας και ρατσισμού συνέβαλαν στην προάσπιση του δικαιώματος στην ίση και δίκαιη μεταχείριση όλων των μειονοτήτων.

Ο οσκαρικός δημιουργός του “12 Χρόνια Σκλάβος” εμπνέεται από το τζαμαϊκανό ρητό που λέει ότι «εάν εσύ είσαι το μεγάλο δέντρο, εμείς είμαστε το μικρό τσεκούρι» και φτιάχνει μία σειρά ανθολογικών ταινιών που θα ανήκαν άνετα στη μεγάλη οθόνη αν ο McQueen δεν ήθελε το πιο φιλόδοξό του πρότζεκτ ως τώρα να προβληθεί συγκεκριμένα από το BBC.

Sex Education

Η πρώτη σεζόν του “Sex Education” ήταν μία βρετανική επιστολή αγάπης στο κλασικό αμερικανικό λυκειακό στόρι ενηλικίωσης. Εκεί είδαμε τον Otis να ανοίγει μια underground σχολική κλινική για σεξουαλικά ζητήματα με τη βοήθεια της κουλ Maeve, σε μια σειρά που προσέγγισε πολύ ειλικρινά και ευαίσθητα τη θεματολογία της και έγινε μία από τις πιο αγαπημένες του κοινού για τη χρονιά που πέρασε.

Στη δεύτερη σεζόν του, το show δεν επέστρεψε απλά καλύτερο. Έγινε η πιο sex positive σειρά αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση, μιλώντας ταυτόχρονα με το σεξ και για τη σεξουαλικότητα, την αγάπη, την απώλεια, το τραύμα, τα διαφυλετικά ζητήματα που απασχολούν τους πρωταγωνιστές της.

Ted Lasso

Ο Ted Lasso που υποδύεται ο Jason Sudeikis είχε αρχικά δημιουργηθεί για λογαριασμό του NBC Sports το 2013. Ο ηθοποιός εμφανιζόταν ως καταπονημένος προπονητής αμερικανικού ποδοσφαίρου που είχε κληθεί να προπονήσει μια αγγλική ομάδα χωρίς καμία εμπειρία στο άθλημα, σε διαφημίσεις που είχαν φτιαχτεί για να προωθηθεί η κάλυψη της Premier League από το κανάλι. Ο χαρακτήρας απέκτησε τελικά τη δική του σειρά ακριβώς τη στιγμή που τη χρειαζόμασταν περισσότερο.

Το “Ted Lasso” είναι ανοιχτόκαρδο, πλήρως απενοχοποιημένο μέσα στην αισιοδοξία του, όχι όσο γλυκερό ή προβλέψιμο περιμένεις, και με τρισδιάστατους χαρακτήρες που έχουν προσωπικούς στόχους και αυτενέργεια. Από όλες τις σειρές της λίστας ήταν μακράν η μεγαλύτερη έκπληξη.

Unorthodox

H Esty εγκαταλείπει τον παραδοσιακό γάμο της και την αυστηρή κοινότητα ορθόδοξου Ιουδαϊσμού της Νέας Υόρκης και δραπετεύει στο Βερολίνο για να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Τη στιγμή όμως που αρχίζει να βρίσκει τα πατήματά της, το παρελθόν της κάνει την εμφάνισή του.

Το ταξίδι της Esty στο Βερολίνο και η απόφασή της να αφήσει πίσω τη θρησκεία της βασίζονται στην πραγματική υπόθεση της Deborah Feldman και στο best-seller βιβλίο της “Unorthodox: The Scandalous Rejection of My Hasidic Roots”. Η σειρά του Netflix δημιουργήθηκε από την Anna Winger των εξαιρετικών “Deutschland 83/86/89” και μέσα σε 4 επεισόδια μάς ισοπέδωσε με την ειλικρίνειά της και την απίστευτη ερμηνεία της Shira Haas που ευτυχώς είδαμε σε τηλεοπτικές υποψηφιότητες.

Schitt’s Creek: Season 6

Το καλά κρυμμένο μυστικό που φέτος σάρωσε στα Emmys. Η sitcom που ακολουθεί την πρώην πάμπλουτη οικογένεια των κακομαθημένων Roses στο μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που τους έχει απομείνει, τη μικρή πόλη του Schitt’s Creek, είχε σνομπαριστεί από τους Αμερικανούς κριτικούς όταν είχαν υποδεχτεί το καναδικό show. Αυτό μπορεί και να λειτούργησε ευεργετικά τελικά για το show, αφού εκτός Καναδά όπου επικρατούσε φρενίτιδα για το “Schitt’s Creek” η σειρά (μάλιστα έστρωσε το έδαφος για άλλες καναδικές κωμωδίες όπως το “Kim’s Convenience” και το “Workin’ Moms”), το αργοπορημένο thumbs up από το Hollywood σήμαινε πρακτικά ότι η σειρά θα ολοκληρωνόταν σύμφωνα με το όραμα του δημιουργού της, Dan Levy, πλήρως ανεπηρέαστη από την πιο παρεμβατική φύση της αμερικανικής τηλεόρασης.

Χωρίς καμία πίεση για μεγάλα ονόματα ως guest stars, χωρίς στραμπουληγμένα storylines για τηλεθέαση, χωρίς συμβόλαια για περισσότερες σεζόν, το “Schitt’s Creek” έμεινε τόσο μακριά από τους μηχανισμούς της βιομηχανίας μέχρι το φινάλε του, όσο και οι Roses από το γκλάμουρ της παλιάς τους ζωής. Έξι χρόνια ελεύθερα από εξωτερικές επιρροές. Μια γωνιά της τηλεόρασης που θα συνεχίσει να ζει την επιτυχία της ως είδος υπό προστασία.

Everything’s Gonna Be Okay

Πριν περάσει στην πρώτη αμερικανική του παραγωγή, ο Josh Thomas είχε πετύχει στη γενέτειρά του, την Αυστραλία, με το ‘Please Like Me’. Μία εντελώς προσωπική κομεντί που έγινε sleeper hit στο Netflix και τον οδήγησε στο Hollywood. Ο βραβευμένος κωμικός/ηθοποιός/σεναριογράφος αποδέχτηκε την πρόσκληση και συνέχισε με το υπέροχο ‘Everything’s Gonna Be Okay’, βγάζοντας για πρώτη φορά την πένα του από τη ζώνη άνεσής της.

Στο ‘Everything’s Gonna Be Okay’ υποδύεται έναν νεαρό Αυστραλό που καλείται να μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες για να φροντίσει τις αδερφές του από τον δεύτερο γάμο του πατέρα του, αφού ο τελευταίος βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο καρκίνου. Η μεγαλύτερη από τις δύο αδερφές είναι στο φάσμα του αυτισμού αλλά και της σεξουαλικότητας. Η μικρότερη έχει εκπαιδευτεί να βάζει όλες τις ανάγκες της δεύτερες – το όνειρό της να κάνει stand-up επίσης – και είναι εκείνη που θα αμφιβάλλει περισσότερο για τις ικανότητες του αδερφού της στη νέα τους πραγματικότητα. Ο ίδιος ο Thomas πρωταγωνιστεί ξανά εδώ και επιλέγει προσεκτικά το υπόλοιπο καστ – την Kayla Cromer που είναι στο φάσμα όπως ο χαρακτήρας της, και την Maeve Press. Τη μικρότερη σε ηλικία κωμικό που έχει κάνει ποτέ live στο Broadway Comedy Club της Νέας Υόρκης. Όπως και στο ‘Please Like Me’, η δουλειά του Thomas ξεχωρίζει λόγω της ανοιχτής του προσέγγισης στο δράμα και την κωμωδία, και της πρόθεσής του να καταπιαστεί με storylines που αγγίζονται δύσκολα από τους δημιουργούς όπως η συναίνεση στο σεξ σε περιπτώσεις ατόμων στο φάσμα του αυτισμού.

The Boys: Season 2

Ο Garth Ennis που έχει γράψει τα κόμικ όπου βασίζεται το “The Boys” σιχαίνεται τους υπερήρωες. Την περίοδο που έγραφε τα κόμικ τον απασχολούσε πιο πολύ ότι ο George W. Bush και ο Dick Cheney δρούσαν ανεξέλεγκτα στο όνομα της εθνικής ασφάλειας, τα θύματα του πολέμου στο Ιράκ είχαν αρχίσει ήδη να ξεχνιούνται, και ο τυφώνας Κατρίνα είχε γονατίσει
τη Νέα Ορλέανη. Η ανάγκη του να γράψει για τη διαφθορά στα υψηλότερα κλιμάκια και για την εγκατάλειψη του απλού πολίτη όσο οι δυνατοί εκμεταλλεύονταν την ισχύ τους, είχε βρει το ιδανικό σάκο του μποξ στο σπάντεξ. Στο “The Boys”, οι δικοί του υπερήρωες ήταν ανήθικοι και οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να τους σταματήσουν ήταν ανηθικότεροι.

Το τηλεοπτικό “Boys” δανείζεται πολλή από αυτή την ενέργεια, εστιάζει όμως στη νοσηρή, αιμομικτική σχέση που μπορεί να αναπτύξουν μεταξύ τους η πολιτική, τα media και η κουλτούρα των σελέμπριτι είναι ικανή να στρέψει τον καθημερινό άνθρωπο εναντίον των ίδιων του των συμφερόντων. Στη δεύτερη – ακόμα καλύτερη σεζόν – το shock value έχει εξατμιστεί μιας που έχουμε εκπαιδευτεί πια τέλεια στον παραλογισμό της σειράς, αντικαθιστάται όμως με την πιο θαρραλέα αντιμετώπιση του φασισμού που έχουμε δει στο υπερηρωικό κύμα της τελευταίας δεκαετίας. Το ‘The Boys’ είναι η καλύτερη απεικόνιση του νεο-Ναζισμού στον υπερηρωικό κόσμο ως τώρα.

Ramy: Season 2

Παράξενη χρονιά για τη βιομηχανία θεάματος, αλλά για τον Ramy Youssef ήταν η καλύτερή του ως τώρα. Την ξεκίνησε με μία απροσδόκητη νίκη στις Χρυσές Σφαίρες ως σταρ και δημιουργός της επιτυχημένης ντραμεντί του Hulu και συνέχισε με την πανέξυπνη, απαισιόδοξα αστεία δεύτερη σεζόν της, εμβαθύνοντας στην προσωπική του αλαζονεία μαζί και πέρα από την εξερεύνηση της μουσουλμανικής του πίστης και των ερωτικών του προτιμήσεων. Η προσθήκη του οσκαρικού Mahershala Ali ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Normal People

Το best-seller της Sally Rooney διασκευάζεται από τον Lenny Abrahamson του οσκαρικού ‘Room’ και ακολουθεί την περίπλοκη σχέση του Connell (Paul Mescal) και της Marianne (Daisy Edgar-Jones) από την εφηβεία τους, μέχρι τα ενήλικά τους χρόνια. Έχει το βασικό DNA της Rooney: Νεαροί Iρλανδοί μπλέκουν σε σχέσεις που ξέρουν πολύ καλά ότι είναι κακή ιδέα, αλλά προχωρούν σ’ αυτές όπως και να ‘χει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Connell ήταν ο δημοφιλής τύπος στο σχολείο που δεν ήθελε να διαδώσει τη σχέση του με μια κατώτερης κοινωνικής αποδοχής κοπέλα όπως η Marianne, όμως η ισορροπία μεταξύ τους αλλάζει στο κολέγιο όπου εκείνη θριαμβεύει και εκείνος βρίσκεται έξω από τα νερά του.

Το “Normal People” είχε ήδη συζητηθεί πριν από την κυκλοφορία του, όχι μόνο ως μεταφορά της Rooney, αλλά και για τις ρεαλιστικές σκηνές σεξ του. Η χρήση intimacy coordinator είναι έκδηλη στη σειρά και κάθε ερωτική σκηνή του ζευγαριού προσδίδει όντως κάτι παραπάνω στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και της αφήγησης, χωρίς να είναι εκεί απλώς για το σοκ του γυμνού.

Η σειρά προβάλλεται στην Ελλάδα από το FOX Life που είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω Cosmote TV, Nova, Vodafone TV και Wind Vision.

I May Destroy You

Μια κοπέλα ξυπνά ύστερα από μια βραδινή της έξοδο και σταδιακά αρχίζει να διαπιστώνει πως έπεσε θύμα σεξουαλικής επίθεσης. Η βραβευμένη Michaela Coel του “Chewing Gum” δημιουργεί και πρωταγωνιστεί σε μία σειρά που κατασκευάζει ως εφιαλτικό αίνιγμα όσο ο χαρακτήρας της προσπαθεί να συμπληρώσει τα κομμάτια του παζλ της εμπειρίας της. Η Coel είναι ένα από τα πιο ενδιαφέρονται βρετανικά ταλέντα που μας έχει δώσει η τελευταία πενταετία και εδώ χρησιμοποιεί θαρραλέα ένα προσωπικό της βίωμα, ξεδιπλώνοντας το τραύμα της σεξουαλικής κακοποίησης με γερές δόσεις μαύρου χιούμορ και στιγμές ακραίας δυσφορίας.

Mrs. America

Η εκκωφαντική άφιξη της Cate Blanchett στην αμερικανική τηλεόραση ήταν τα “Star Wars”, αν η Galactic Empire ήταν το κίνημα εναντίον του φεμινισμού και αν η βασική μας οπτική δεν ήταν του Luke Skywalker αλλά του Darth Vader. Το ιστορικό δράμα εκτυλίσσεται γύρω από την Τροπολογία Ίσων Δικαιωμάτων στο Αμερικανικό Σύνταγμα, E.R.A. εν συντομία (Equal Rights Amendment), που θα κατοχύρωνε την ισότητα των φύλων στα μάτια του νόμου, όπως είχε συμβεί νωρίτερα με τη φυλή και τη θρησκεία. Η εχθρός του E.R.A. είναι η Blanchett ως Phyllis Schlafly, ένας εφιάλτης ντυμένος στα παστέλ που κανείς δεν είχε υπολογίσει.

Το “Mrs. America” ήταν απολαυστικό από την αρχή ως το τέλος του, εξοργιστικό για όσους γνωρίζαμε ήδη πως αυτή τη φορά το Καλό δεν θα νικούσε, και ολοκληρωμένο ως προς την αντιμετώπιση του φεμινισμού των ‘70s. Χωρίς παρωπίδες. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η διαθεματικότητα είναι ζωτική για τον φεμινισμό, όμως πολλές από τις λευκές γυναίκες που πρωτοστατούσαν εκείνη την εποχή δεν βρίσκονταν ακόμα σε αυτό το στάδιο. Και αν βρίσκονταν ακόμα, όπως διαφαίνεται για παράδειγμα από την ευαίσθητη, προοδευτική Steinem της Byrne, η ανάγκη τους να συμβιβαστούν εν μέρει με άντρες ‘συμμάχους’ τους για να πετύχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα κέρδη στις θέσεις τους, τις εμπόδιζαν από να ακολουθήσουν την καρδιά τους. Πόσα έχουν πραγματικά αλλάξει από τότε;

Η σειρά προβάλλεται στην Ελλάδα από το FOX Life που είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω Cosmote TV, Nova, Vodafone TV και Wind Vision.

Better Call Saul: Season 5

Το “Better Call Saul” ήταν δύο σειρές ως τώρα. Αυτή για τον διεφθαρμένο πλην συμπαθέστατο Jimmy McGill που χτίζει τη δικηγορική του καριέρα, και αυτή για τον πρώην αστυνομικό Mike που γίνεται σιγά-σιγά μέρος του τοπικού κυκλώματος ναρκωτικών του Gus Fring. Στην πέμπτη του σεζόν, τα δύο νήματα επιτέλους ενώθηκαν και τίποτα πια δεν είναι ασφαλές.

Αν η μεταστροφή του Walter White πήρε ουσιαστικά μόνο μερικά επεισόδια, η σχέση του Jimmy με την εγκληματικότητα είχε τον χρόνο να αναπτυχθεί πλήρως υπό τους όρους του Vince Gilligan και να γίνει στα πολλά, απλωτά βήματα που συνθέτουν μία πραγματική πραγματεία στην ψυχοσύνθεση του μικροαπατεώνα. Γι’ αυτό και ως ψυχογράφημα, το “Better Call Saul” έχει ήδη ξεπεράσει τον πρόγονό του.

Queer Eye: Season 5

Δύο χρόνια, πέντε σεζόν, δύο σπέσιαλ και επτά βραβεία Emmy μετά, η γνώμη μου δεν έχει αλλάξει. Το “Queer Eye” του Netflix είναι η καλύτερη unscripted ριάλιτι εκπομπή αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση. Πέντε ειδικοί στον τομέα τους, ο Jonathan (grooming), ο Tan (fashion), ο Bobby (decoration), ο Karamo (life coach) και ο Antoni (food & drink), κάνουν makeovers σε άντρες και γυναίκες που το χρειάζονται κοιτώντας πέρα από την επιφάνεια.

Το σύγχρονο “Queer Eye” ασχολείται με τους βαθύτερους λόγους που δημιούργησαν τις κακές συνήθειες των συμμετεχόντων της εκπομπής, και μέσα από αυτή την εξερεύνηση αποδομεί συχνά και την τοξική αρρενωπότητα που μπορεί να τις έχει προκαλέσει. Η 5η σεζόν του show τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορική Φιλαδέλφεια και ξεκίνησε με ένα επεισόδιο γύρω από έναν gay Λουθηρανό ιερέα που θέλει να γίνει ηγέτης αλλαγής στην κοινότητά του.

What We Do in the Shadows: Season 2

Πριν το υπερηρωικό του πέρασμα με το “Thor: Ragnarok”, ο Taika Waititi ήταν ένας τύπος από τη Νέα Ζηλανδία που έφτιαχνε φεστιβαλικά χιτ με το κουλό του χιούμορ. Ένα από αυτά, το “What We Do in the Shadows”, έγινε σειρά και μετέφερε τη δράση από τη Νέα Ζηλανδία στο Staten Island.

Τρεις συγκάτοικοι που τυχαίνει να είναι βαμπίρ χρειάστηκε να ανασυνταχθούν μετά μια αναπάντεχη επίσκεψη και το mockumentary του Waititi – και του συνεργάτη του Jemaine Clement που δημιουργεί τη σειρά – πήρε την ιδέα και έτρεξε. Η ευελιξία του κεντρικού κόνσεπτ έχει αποδειχθεί αδιανόητη στα χέρια του Clement, ο οποίος δεν φαίνεται να θεωρεί καμία ιδέα πολύ τρελή για να τη γράψει. Από «ενεργειακά βαμπίρ», μέχρι έναν από τους πρωταγωνιστές βρικόλακες να γίνεται μπάρμαν σε μια μικρή πόλη και φανατικός του γυναικείου βόλεϊ. Εκτός από τους κλασικούς Matt Berry, Natasia Demetriou και Kayvan Novak, φέτος είδαμε στο ρόστερ και τον Mark Hamill των “Star Wars”.

Better Things: Season 4

Η Sam Fox είναι μία ηθοποιός χωρίς φίλτρο, αλλά και μητέρα που μεγαλώνει τρεις κόρες μόνη της στο Λος Άντζελες, ενώ ταυτόχρονα φροντίζει και τη μετανάστρια Βρετανίδα μητέρα της. Η Pamela Adlon δημιουργεί, γράφει, παίζει και σκηνοθετεί στη σειρά που έχει κερδίσει Critics’ Choice και Peabody βραβεία, ενώ έχει υπάρξει και δύο φορές υποψήφια για Emmy Α΄Γυναικείου Ρόλου σε κωμωδία. Το “Better Things” είναι μια κωμική, φεμινιστική, πολύ συχνά ωμή ματιά στη μητρότητα και στην ύπαρξη της γυναίκας στον σύγχρονο κόσμο. Στην τέταρτη σεζόν, η Sam έκανε επιτέλους απόσβεση των ηρωικών της προσπαθειών να είναι η καλύτερη μητέρα που θα μπορούσε να είναι, και η σειρά έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα – να κάνει τις μικρότερες στιγμές να πλημμυρίζουν από συναίσθημα.

Pen15: Season 2

Είτε πέρασες φανταστικά στο Γυμνάσιο, είτε δεν θέλεις να το θυμάσαι, το “Pen15” είναι αφιερωμένο σε εκείνον τον φίλο που έκανε τις μέρες σου καλύτερες. Οι δημιουργοί και πρωταγωνίστριες Maya Erskine και Anna Konkle είναι κολλητές φίλες στην αληθινή ζωή, οπότε βάσισαν τους χαρακτήρες τους σε αυτοβιογραφικά στοιχεία και κατάφεραν να κερδίσουν μία υποψηφιότητα Emmy για το ωμό σενάριό τους στο φανταστικό επεισόδιο “Anna Ishii-Peters” της 2ης σεζόν. Το μεγαλύτερο εσωτερικό αστείο της κωμωδίας είναι το γεγονός ότι οι δύο γυναίκες παίζουν τους εαυτούς τους δίπλα σε πραγματικούς εφήβους και η παραφωνία είναι ξεκαρδιστική.

My Brilliant Friend: The Story of a New Name

Η Τετραλογία της Νάπολης όπως ονομάζεται συχνά η διάσημη σειρά βιβλίων της Elena Ferrante μεταφέρει το έργο συγγραφέως στη μικρή οθόνη ως τώρα έχει καταφέρει να ικανοποιήσει και τους κριτικούς και τους φανατικούς των βιβλίων. Η ιστορία ξεκινά το 2010 και παίρνει την αφορμή της από την εξαφάνιση της 60χρονης Elena. Η φίλη της, Lila, θυμάται και καταγράφει ό,τι μπορεί από την παλιά της φίλη και τη σχέση τους που ξεκίνησε στη Νάπολη των ‘50.

Το “My Brilliant Friend” συνεχίζει να παντρεύει φανταστικά την απίστευτη φωτογραφία και τα πλούσια τοπία του με την ασχήμια της ζωής που βιώνουν οι δύο νεαρές πρωταγωνίστριες. Η σειρά είναι ένας από τους μικρούς θησαυρούς που μας έχει δώσει η στροφή της τηλεόρασης σε παγκόσμιες παραγωγές.

Little America

Δεν είχαν την προώθηση του “Morning Show’”, ούτε τα νούμερα του “Ted Lasso”, αλλά είναι μία από τις αθόρυβα καλύτερες σειρές στον προγραμματισμό της Apple TV+ ως τώρα.

Η δημιουργική ομάδα πίσω από το υποψήφιο για Όσκαρ “The Big Sick”, o Alan Yang και o κωμικός Kumail Nanjiani (Silicon Valley, Portlandia, Eternals), βάσισαν το ανθολογικό “Little America” στις αληθινές, τρυφερές, αστείες, συχνά αναπάντεχες ιστορίες μεταναστών που έχει δημοσιεύσει το Epic Magazine, και τις εμπιστεύτηκαν σε λιγότερο γνωστό υποκριτικό και σκηνοθετικό ταλέντο που αποδείχθηκε απολύτως κατάλληλο για να τις ζωντανέψει. Οι ανθολογικές σειρές είναι φύσει ασυνεπείς ως προς την ποιότητα κάθε επεισοδίου τους ξεχωριστά, πέντε ωστόσο από τα οκτώ επεισόδια του “Little America” είναι πραγματικά σπουδαία.

I’ll Be Gone in the Dark

Η Michelle McNamara βοήθησε ανυπολόγιστα στη δημοσιοποίηση της δράσης του διαβόητου Golden State Killer από τα 1970s, δυστυχώς όμως δεν έζησε για να δει τη σύλληψή του μετά από σαράντα χρόνια.

Το τηλεοπτικό “I’ll Be Gone in the Dark” μεταφέρει το ομότιτλο βιβλίο της και χρονογραφεί τη μάχη μιας γυναίκας για τη λύση ενός μυστηρίου που οι αρχές είχαν περίπου εγκαταλείψει. Δεν είναι απλώς ένα ακόμη true crime ντοκιμαντέρ – αν και ως τέτοιο επιτυγχάνει απολύτως – αλλά ένας φόρος τιμής σε μια γυναίκα με προσωπικούς δαίμονες που προσπάθησε με την εκστρατεία της να αποδώσει δικαιοσύνη σε δολοφονημένες γυναίκες που είχαν ξεχαστεί. Ένα μωσαϊκό τραύματος, εμμονής και επιβίωσης.

The Good Lord Bird

Σου προτείναμε το “Good Lord Bird” από την αρχή της τηλεοπτικής σεζόν και θα επιμείνουμε.

Όταν είχε κυκλοφορήσει το βραβευμένο “The Good Lord Bird” του James McBride το 2013, ένα βιβλίο εμπνευσμένο από τον θρυλικό υπέρμαχο της κατάργησης της δουλείας John Brown, πολλοί είχαν φανταστεί μία μεταφορά του κάποια στιγμή από τον Quentin Tarantino. Τελικά το κείμενο μεταφέρθηκε από το Showtime με τον Ethan Hawke στον ρόλο του Brown, τον Daveed Diggs του “Snowpiercer” ως Frederick Douglass και τον πρωτοεμφανιζόμενο Joshua Caleb Johnson στον ρόλο του Onion – ένα αγόρι δούλο που γίνεται μέλος της ετερόκλητης ομάδας που έχει δημιουργήσει ο Brown για να αντιταχθεί στη δουλεία. Η σειρά απεικονίζει την επιδρομή που οργάνωσε ο Brown στη Δυτική Βιρτζίνια με σκοπό να προκαλέσει την επανάσταση των σκλάβων, γεγονός που μπορεί να απέτυχε να φέρει ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα αλλά σήμανε την αρχή του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου.

Ο Hawke δίνει μία εμπρηστική ερμηνεία σταυροφόρου, σίγουρα από τις καλύτερες στην καριέρα του, η καρδιά της σειράς όμως χτυπά εξίσου στον χαρακτήρα του νεαρού Onion.

Cheer

«Αυτοί είναι πιο σκληροί αθλητές που έχω κινηματογραφήσει», είχε πει ο Greg Whiteley στο Wrap και δεν αναφερόταν στους αθλητές που ακολουθεί για την επιτυχημένη, αναγνωρισμένη σειρά-ντοκιμαντέρ του, “Last Chance U”.

Μιλούσε για την πολυβραβευμένη ομάδα cheerleading από το Navarro College στο Texas που θα σε πείσει ότι το cheerleading αξίζει να γίνει ολυμπιακό άθλημα. Γιατί το cheerleading στο Navarro δεν μοιάζει με τις χορογραφίες που θα δεις να συνοδεύουν συνήθως ένα παιχνίδι στο γήπεδο. Είναι αντιπροσωπευτικό του ανταγωνιστικού cheer πρωταθλητισμού που εδώ και χρόνια έχει αναπτυχθεί σε κολεγιακό επίπεδο και, κυρίως, στο επίπεδο All-Stars. Του διαγωνισμού δηλαδή των ειδικευμένων γυμναστηρίων που φτιάχνουν αδιανόητους αθλητές. Αυτό το cheerleading έχει σπασμένα κόκαλα, μεγάλα όνειρα και ποτάμια από δάκρυα. Το ‘Cheer’ γυρίστηκε τους μήνες που η ομάδα cheerleading του Navarro προετοιμαζόταν για τον μεγάλο της τελικό (τον δικό της τελικό, όχι της ομάδας αμερικανικού ποδοσφαίρου που επευφημεί) και είναι μια αποκαλυπτική ματιά σε ένα από τα πιο υποτιμημένα αθλήματα στον κόσμο.

Lovecraft Country

Ο Atticus Black, ένας νεαρός μαύρος άνδρας στα ‘50s, ξεκινά ένα οδικό ταξίδι μαζί με τον θείο του και τη φίλη του, Letty, με σκοπό να ανακαλύψουν πού βρίσκεται ο εξαφανισμένος πατέρας του.

Το σκοτεινό horror fantasy βιβλίο του Matt Ruff εξερεύνησε το 2016 τον συνδυασμό του θαυμαστού εγκεφαλικού τρόμου για τον οποίο εγκωμιάζεται ο H.P. Lovecraft με τον ρατσισμό εναντίον των μαύρων στην Αμερική την εποχή του Jim Crow στις Ηνωμένες Πολιτείες, τοποθετώντας μαύρους πρωταγωνιστές σε ιστορίες όπου σπανίως συμμετείχαν ή συμμετείχαν κυρίως για να πεθάνουν πρώτοι (ο ρατσισμός του ίδιου του Lovecraft είναι εκτενώς καταγεγραμμένος).

Η δημιουργός της διασκευής του για την τηλεόραση, Mischa Green, επαναδιεκδικεί το δικαίωμα συμμετοχής της μαύρης εμπειρίας στη genre μυθοπλασία τραβώντας αναφορές από Lovecraft και “Ανατριχίλες” μέχρι Stephen King, και βρίσκει αψεγάδιαστα την ισορροπία μεταξύ ενός περιβάλλοντος που φιλοξενεί εξαρχής παραφυσικά φαινόμενα με τη ρεαλιστική πραγματικότητα των μαύρων πολιτών της εποχής.

The Great

Η πολυαναμενόμενη ιστορική κωμωδία της Paramount “The Great” ξεδίπλωσε την πορεία της Μεγάλης Αικατερίνης – από τα νεανικά της χρόνια, όταν άφησε την Αυστρία για να μεταβεί στη Ρωσία και να προχωρήσει σε έναν κανονισμένο γάμο με τον αυτοκράτορα Πέτρο, μέχρι την κατάκτηση του θρόνου και την πολυετή παραμονή της σε αυτόν. Πολιτικοί και θρησκευτικοί αντίπαλοι, άνθρωποι της αυλής και ο σύζυγός της, είναι μερικά από τα εμπόδια που η ίδια καλείται να ξεπεράσει με κάθε τρόπο.

Η σειρά γράφτηκε από τον Tony McNamara της “Ευνοούμενης” που επιστρατεύει και εδώ τον ίδιο αιχμηρό, διαπεραστικό φακό του υποψήφιου για Όσκαρ σεναρίου του. Οι εκπληκτικές ερμηνείες του Nicholas Hoult και της Elle Fanning – σίγουρα η καλύτερη δουλειά που έχουμε δει από τους δυο τους ως τώρα – είναι οι πυλώνες που κάνουν τα πάντα στη σειρά να λειτουργούν.

The Haunting of Bly Manor

Το “Haunting of Hill House” ήταν ισόποσα μία άσκηση για τις αντοχές ενός κατατρομαγμένου θεατή, όσο και μία μελέτη γύρω από την κατάθλιψη και το διαγενεακό τραύμα. Το “Bly Manor” αφήνει τα jump scares για έναν βαθύτερο τρόμο – τη συνειδητοποίηση πως δεν υπάρχουν happy endings. Μόνο χαρούμενες στιγμές.

Όταν αγαπάμε αληθινά έναν άνθρωπο, υποστηρίζει η σειρά, συνδέουμε τη ζωή μας μαζί του χωρίς να σκεφτόμαστε πως κάποια στιγμή θα έρθει υποχρεωτικά το τέλος του θανάτου. «Οι άνθρωποι είναι οργανική ύλη», λέει η Jamie στη Dani σε μία σκηνή, είναι τρωτοί και εύθραυστοι. Όταν μπαίνουμε σε σχέσεις μαζί τους εκτιθέμεθα αυτόματα στο ρίσκο μιας ζωής χωρίς εκείνους, με πόνο πιθανώς αδιαχείριστο. Όλα κάποτε τελειώνουν και, όταν σβήσουν τελικά και οι αναμνήσεις τους, χάνονται αναγκαστικά για πάντα.

Το ‘Bly Manor’ εξερευνά τον έμφυτο τρόμο που έχει κάθε τέτοια επένδυση, κάθε απόφασή μας να τον παραγκωνίσουμε και να δοθούμε, να εμπιστευτούμε την αγάπη μας σε κάποιον που μπορεί ανά πάσα στιγμή να φύγει χωρίς επιστροφή. Μπορεί να μην είναι τόσο ευδιάκριτος αυτή τη φορά, είναι όμως πιο ύπουλος και μας αφορά όλους. Είναι μία πανανθρώπινη συνθήκη που θα αντιμετωπίσουμε οι πάντες χωρίς εξαίρεση ή ‘ιδανική’ προετοιμασία. Η διαχείρισή της από μια τέτοια σειρά είναι η απόδειξη του εύρους που μπορεί να έχει το είδος του τρόμου στα σωστά χέρια.

On My Block: Season 3

Το αγαπημένο μας Netflix original του 2018 έχει φέρει επιτυχημένα την κωμωδία στην ιστορία ενηλικίωσης εφήβων που ζουν σε πολύ πιο αντίξοες συνθήκες από τους εφήβους του John Hughes. Το all-diverse καστ επέτρεψε στη σειρά να μεταφέρει τις διαφορετικές εμπειρίες, τις ταυτότητες και τον αυτοπροσδιορισμό των παιδιών, χωρίς να ενδιαφέρεται για τη βολή ενός λευκού κοινού αλλά και χωρίς να γίνει ποτέ δυσπρόσιτο. Η τρίτη ακόμα πιο αστεία, με ακόμα πιο ριψοκίνδυνες συνθήκες για την παρέα σεζόν της σειράς, είχε ένα γλυκόπικρο φινάλε που αργά ή γρήγορα θα ερχότα, αφήνοντας τη σελίδα σχεδόν κενή για τη συνέχεια.

The Plot Against America

Οι δημιουργοί του “The Wire”, David Simon και Ed Berns, βασίζουν τη νέα τους σειρά στο “Plot Against America” του Philip Roth και φαντάζονται μία Αμερική στην οποία είχε εκλεχθεί το 1940 ως Πρόεδρος ο φιλικά διακείμενος στους Ναζί, Charles Lindbergh. Η σειρά μπορεί να είναι εναλλακτικής ιστορίας, όμως το “America First” σλόγκαν του Lindbergh είναι αληθινό και προσφέρεται εύκολα για παραλληλισμούς με αντίστοιχες φράσεις στο πολιτικό σήμερα.

Με τη Zoe Kazan και τον Morgan Spector σε ρόλο ενός ζευγαριού Εβραίων που δεν είναι πια ευπρόσδεκτοι στη χώρα τους, και τη Winona Ryder και τον John Turturro να υποδύονται πρόθυμους συνεργάτες του Lindbergh, το “Plot” δανείζεται άψογα την αισθητική των φιλμ της περιόδου, μόνο που στη συγκεκριμένη εκδοχή τους το Αμερικανικό Όνειρο διαστρεβλώνεται σε κάτι βρώμικο.

The Good Place: Finale

Το “Good Place” τελείωσε στην ώρα του. Η σειρά είχε λιγοστά μόνο επεισόδια στην τελευταία της σεζόν, ήταν όμως αρκετά για να παρουσιάσει μερικά από τα σπουδαιότερες, πιο αισιόδοξες, ζεστές, ελπιδοφόρες του στιγμές. Το αλεξίσφαιρο worldbuilding του Michael Schur απέδωσε και εδώ απολύτως, και το φινάλε της σειράς έκλεισε με μία υπέροχη τελική σεκάνς που συνόψισε συγκινητικά το νόημα της ζωής.

Harley Quinn: The Animated Series

Ο μόνος τρόπος να δεις το “Harley Quinn’ και να μην το λατρέψεις είναι να μην έχεις – και να μη θες να έχεις – σχέση με τη Gotham. Ή με animation ακατάλληλο για ανηλίκους. Ή με τη φωνή του Tom Hardy. Ή με τη διασκέδαση γενικότερα.

Το “Harley Quinn” είναι εφευρετικό, τολμηρό, ξεκαρδιστικό, με πολλή αγάπη για τους χαρακτήρες του και το χάος τους, φρενήρες όσο και η κεντρική του ηρωίδα. Το εμβληματικό γκάλερι της Gotham μεταφέρεται ευφάνταστα σε μία από τις καλύτερες διασκευές των κόμικ του Batman που έχουν γίνει ποτέ.

Bojack Horseman: Season 6

Μία μαύρη κωμωδία animation για ένα ξοφλημένο άλογο του Hollywood αποδείχθηκε μία από τις πιο καίριες και διορατικές δημιουργίες που είδαμε ποτέ στην τηλεόραση. Στο τέλος του, δεν είχε ούτε πλαστά happy endings, ούτε εύκολες απαντήσεις. Οτιδήποτε άλλο δεν θα ήταν “Bojack Horseman”. Ήταν απλώς ένα τέλειο φινάλε για τη σειρά, μελαγχολικό αλλά ελπιδοφόρο, συναισθηματικό αλλά ρεαλιστικό ως προς τη φύση της ανθρωπότητας, το τι είμαστε ή μπορούμε να γίνουμε ο ένας για τον άλλον, και το πώς μπορούμε να θέτουμε στόχους αυτοβελτίωσης.

Devs

Ο υποψήφιος για Όσκαρ σεναριογράφος και σκηνοθέτης των “Ex Machina” και “Annihilation”, Alex Garland, ετοιμάζει εδώ και δύο χρόνια μία μίνι σειρά γύρω από μία μηχανικό υπολογιστών (Sonoya Mizuno) που διερευνά την εταιρεία του Forrest (Nick Offerman) γιατί πιστεύει ότι κρύβεται πίσω από την εξαφάνιση του συντρόφου της. Το ανατριχιαστικό, αλλόκοτο θρίλερ του Garland για έναν ανάλγητο μεγιστάνα της τεχνολογίας που σκοτώνει όποιον θα μπορούσε να μπει εμπόδιο στη δημιουργία του, είναι στριφνή τηλεόραση από έναν ιδιόμορφο auteur που συνδέει το νέο του πρότζεκτ με ένα από τα προηγούμενα με σοκαριστικό τρόπο. Αγνά παράξενο, συναισθηματικό όταν δεν το περιμένεις, γενναιόδωρο με το καστ του.

Η σειρά προβάλλεται στην Ελλάδα από το FOX Life που είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω Cosmote TV, Nova, Vodafone TV και Wind Vision.