Καλώς ήρθατε στο White Lotus, προσοχή στο πτώμα της πισίνας
Το White Lotus ανοίγει ξανά τις πόρτες του και αυτή τη φορά εξετάζει τη δυτική οικειοποίηση της πνευματικότητας.
- 17 ΦΕΒ 2025
Καλώς ήρθατε στο White Lotus. Το ξενοδοχείο μας προσφέρει 24ωρο μπουφέ, προσωπικό μπάτλερ, ιδιωτικές βίλες με θέα θάλασσα, θεραπείες wellness και πισίνες με κρυστάλλινα νερά. Τουλάχιστον μέχρι να αρχίσουν να επιπλέουν πτώματα. Μα περάστε, μη στέκεστε!
Στον τρίτο πια γύρο του, το White Lotus έχει πει σχεδόν όλα όσα έχει να δηλώσει για τα είδη των ανθρώπων που συχνάζουν σε πολυτελή θέρετρα. Οι πλούσιοι είναι εγωιστές, διπρόσωποι, ματαιόδοξοι, αγενείς, αδίστακτοι, μισαλλόδοξοι, απελπισμένοι, βίαιοι, τόσο απορροφημένοι με τον εαυτό τους και τις ορέξεις τους που δεν σκέφτονται καθόλου τον πόνο που μπορούν να προκαλέσουν.
Παρά την επαναληπτικότητα όμως, το χάρισμα του σεναριογράφου-σκηνοθέτη Mike White για δημιουργία χαρακτήρων ακριβείας είναι αυτό που συνεχίζει να κρατάει το White Lotus στην επιφάνεια, προσδίδοντάς του μία εξειδίκευση που επισκιάζει την οικειότητα της κοσμοθεωρίας του.
Αναμειγνύοντας ξανά το σασπένς μυστηρίου δολοφονίας με την διασκεδαστικά εκκεντρική κοινωνική του σάτιρα, μπορεί να μην είναι πλέον απαραίτητα αποκαλυπτική ως σειρά, αλλά στην καλύτερη εκδοχή της είναι ένα αιχμηρό πορτρέτο της ταξικότητας, του πλούτου, της εξουσίας και της σύγκρουσης μεταξύ φαινομένων και πραγματικότητας. Ο διάβολος είναι πάντοτε στις λεπτομέρειες.
Photograph by Fabio Lovino/HBO
Αυτή τη φορά ταξιδεύουμε στην Ταϊλάνδη παρέα με ένα-δυο γνώρισμα πρόσωπα και μια ντουζίνα νέους χαρακτήρες. Την Parker Posey ως Victoria Ratliff, πρώην καλλονή του Νότου και σύζυγο του πλούσιου επιχειρηματία Timothy που υποδύεται ο Jason Isaacs, ο οποίος λαμβάνει διαρκώς δυσοίωνα τηλεφωνήματα. Είναι γονείς τριών παιδιών – του απολαυστικά αποκρουστικού Saxon (Patrick Schwarzenegger), της ιδεαλίστριας κόρης τους Piper (Sarah Catherine Hook) που έχουν συνοδεύσει εκεί γιατί έχει σκοπό να γράψει τη διατριβή της για τον βουδισμό, και του γλυκού, ευγενικού Lochlan (Sam Nivola) που μάλλον θέλει να βγει από τη ντουλάπα αλλά ανήκει σε μία οικογένεια με δυσανεξία στη διαφορετικότητα.
Έχουμε επίσης όπως πάντα το αναπάντεχο ζευγάρι, τον Rick (έναν σταθερά φανταστικό Walton Goggins) και την κατά πολύ νεότερη φίλη του Chelsea (η αξιαγάπητη Aimee Lou Wood του Sex Education). Ο Goggins είναι στη ζώνη του, σε ρόλο βασανισμένης ψυχής που έχει έρθει στο θέρετρο αναζητώντας τον ιδιοκτήτη.
Photograph by Fabio Lovino/HBO
Έχουμε και ένα απολαυστικό τρίο φιλενάδων. Κολλητές από το σχολείο φίλοι που ξαναβρίσκονται για λίγο ποιοτικό χρόνο μαζί μετά από χρόνια. Η Jaclyn (Michelle Monaghan) είναι επιτυχημένη ηθοποιός και πληρώνει για τη διαμονή τους, η Laurie (Carrie Coon) είναι μία υψηλού προφίλ δικηγόρος που αναρρώνει από ένα πρόσφατο διαζύγιο, και η Kate (Leslie Bibb) είναι μία νοικοκυρά που φαίνεται να τα έχει όλα, κυρίως τη διάθεση για θάψιμο αναλόγως με το ποια από τις φίλες της είναι παρούσα ή απούσα.
Συμβαίνει περιφερειακά και ένα τρυφερό ειδύλλιο που προκύπτει μεταξύ του φρουρού ασφαλείας του ξενοδοχείου Gaitok (Tayme Thapthimthong) και της «γκουρού ευεξίας» Mook (η Lalisa Manoban, μέλος του kpop band Blackpink), και ένα ακόμη μεταξύ της Belinda που ξέρουμε από την πρώτη σεζόν της σειράς και ενός άλλου μέλους του προσωπικού.
Photograph by Fabio Lovino/HBO
Η ακρίβεια της αφήγησης παραμένει αριστοτεχνική. Η σειρά είναι τόσο εξαιρετικά γυρισμένη και σεναριακά σχεδιασμένη, με ρυθμό και ερμηνεία απόλυτα συντονισμένα, μία πανδαισία για όλες τις αισθήσεις. Ένα mood piece περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Και αν είναι καρτουνίστικο σε στιγμές, το White Lotus είναι λεπτότερο από αυτό, και εδώ έγκειται η ευφυΐα του. Αν υπάρχει μία επιπόλαιη απλότητα στην επιμονή του ότι τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία, ξέρει ταυτόχρονα πώς να περιγράψει τις πολύ ειδικές δυσαρέσκειες των πλουσίων. Ξαπλωμένοι στις ξαπλώστρες τους, παρατηρούν την τελειότητα και βιώνουν την ανηδονία στην πιο έντονη μορφή της.
Ο τρίτος κύκλος του White Lotus είναι προσηλωμένος στον ψυχικό πόνο, με τους χαρακτήρες του να διχάζονται μεταξύ του υλισμού και των ανέσεων που τον συνοδεύουν, και της πνευματικότητας και της ψυχικής ικανοποίησης που αυτή προσφέρει, αναρωτώμενο στην πορεία: Μπορούμε να αλλάξουμε; Μπορούμε να θεραπευτούμε; Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να αποδεχτούμε τις αμαρτίες μας; Μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και τους άλλους;
Photograph by Fabio Lovino/HBO
Ο White αντιμετωπίζει αυτές τις ιδέες με ίσα μέρη εξωφρενικής τρέλας και καυστικής περιφρόνησης, οι ανατροπές της ιστορίας κάνουν καλή δουλειά στη δημιουργία αγωνίας, και οι γκεστ σταρ (συμπεριλαμβάνεται ένας βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός που εύχομαι του χρόνου να σαρώσει τα βραβεία) είναι πάντοτε διασκεδαστικές εκπλήξεις.
Αυτή τη φορά ανακρίνεται και η θρησκεία. Συγκεκριμένα η δυτική οικειοποίηση των ανατολικών θρησκειών και πρακτικών. Τα καλά τους κομμάτια, που μπορούν να συσκευαστούν ως ασαφής «πνευματικότητα» και όχι ως κάποια θεμελιώδης αρχή γύρω από την οποία μπορεί να οικοδομηθεί μία ηθική ζωή.
«Πολλοί άνθρωποι έρχονται εδώ από τη χώρα σας, νομίζω, λόγω πνευματικής δυσφορίας», λέει ένας μοναχός σε ένα μέλος του φετινού θιάσου. «[Έχουν] χάσει τη σύνδεση με τη φύση, με την οικογένεια, με το πνεύμα… τι έχει απομείνει; Ο εαυτός, κυνηγώντας το χρήμα, την ευχαρίστηση. Όλοι τρέχουν από τον πόνο προς την ευχαρίστηση, αλλά όταν φτάνουν εκεί, βρίσκουν μόνο περισσότερο πόνο. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον πόνο».
Το να βλέπεις πλούσιους μαλάκες να γκρινιάζουν για το αν έχουν την καλύτερη σουίτα, ή μία απλώς υπέροχη, υπήρξε πάντοτε γελοίο. Το να βλέπεις όμως τον πλούτο που νόμιζαν ότι θα τους έσωζε να απογυμνώνεται καθώς το ρολόι χτυπάει αντίστροφα – είτε στη ζωή τους, είτε στον εσώτερο εαυτό τους – είναι εξαιρετικά ικανοποιητικό.
«Τα κακά πράγματα έρχονται σε τριάδες», λέει διαρκώς η Chelsea στη διάρκεια της σεζόν. Το White Lotus αποδεικνύει πως, ευτυχώς, συμβαίνει και το αντίστροφο.
Το White Lotus στριμάρει στο Vodafone TV από τη Δευτέρα 17/2.
