Κατάσκοποι, Coppola, Nia Vardalos: Ταινίες που όντως γυρίστηκαν στην Ακρόπολη

Την εβδομάδα που μας πέρασε, ο πιο διακεκριμένος και πιο πολυβραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης του 21ου αιώνα αιτήθηκε να γυρίσει μια σκηνή της επόμενης ταινίας του μπροστά στην Ακρόπολη, αλλά το ΚΑΣ στη γνωμοδότηση και το Υπουργείο Πολιτισμού στην επισημοποίηση, αρνήθηκαν επειδή, λίγο-πολύ, «δεν είναι τώρα πράγματα αυτά».

Η αλήθεια είναι πως σε αντίθεση με άλλα μνημεία που εμφανίζονται συχνά πυκνά σε σκηνές μεγάλων ταινιών (καταστροφής ή μη), η Ακρόπολη παραμένει εσωστρεφής στο πέρασμα των δεκαετιών, με ελάχιστες αδειοδοτήσεις γυρισμάτων. Αυτό ακριβώς θα έκανε και τόσο κουλ το να την δούμε ως φόντο σε κάποιον ανατρεπτικό λανθιμικό εφιάλτη, αλλά θα μου πείτε τώρα, ποιος έχασε το χιούμορ και το κουλνες του για να το βρούμε εμείς.

Είναι όμως όντως λιγοστές οι φορές που έχουν πραγματοποιηθεί τέτοια γυρίσματα. Τον Οκτώβρη του 2007, το Reuters μεταδίδει μια τέτοια σπάνια είδηση με τίτλο «Οι ελληνικές αρχές έδωσαν σπάνια άδεια για μια σκηνή σε Χολιγουντιανό φιλμ να γυριστεί στην Ακρόπολη», αναφερόμενο στα γυρίσματα της κομεντί My Life in Ruins (Έρωτας αλά Ελληνικά) της Nia Vardalos. Κανένας Λάνθιμος.

Δείτε ένα ρεπορτάζ της εποχής από τα γυρίσματα της Vardalos στην Αθήνα:

Πριν την Vardalos, η αμέσως προηγούμενη σχετική άδεια είχε δοθεί 20 ολόκληρα χρόνια νωρίτερα στον Francis Ford Coppola και ακόμα πιο πριν μία μόνο φορά, σε μια ταινία με τη Sophia Loren (να ένα παρεάκι). Έκτοτε όμως έχει γίνει σχετικά πιο συχνή η αδειοδότηση: Στα τελευταία 18 χρόνια έχουν γυριστεί στην Ακρόπολη περισσότερες ταινίες/σειρές από ότι τα 50 χρόνια που προηγήθηκαν.

Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να τονίσουμε πως κανείς Έλληνας σκηνοθέτης δεν έχει ποτέ κάνει γύρισμα ταινίας στην Ακρόπολη – ακόμα κι η ελληνοαμερικανίδα Vardalos, δεν γύρισε η ίδια το My Life in Ruins. Έτσι είναι, σκληρή η Ελλάδα με τα παιδιά της. *βαράει ζεϊμπέκικο*

Πάμε λοιπόν μια σύντομη αναδρομή για να θυμηθούμε όλες τις προηγούμενες φορές που μια ταινία (συν μια σειρά) κατάφεραν να πάρουν την πολυπόθητη άδεια και να γυρίσουν κάποια χαρακτηριστική τους σκηνή στον Ιερό Βράχο.

Το Παιδί και το Δελφίνι (1957)

Ξεκινάει το τρέιλερ διατυμπανίζοντας: «Για πρώτη φορά, μια ταινία σας μεταφέρει στη χώρα των χρυσών θεών! Την Ελλάδα!» Εκεί εκτυλίσσεται μια περιπέτεια γεμάτη ρομάντζο, πάθος, τραγούδι και χορό. Αν το αρχαίο μνημείο έπρεπε αργά ή γρήγορα να μπει κάποια στιγμή στο σινεμά, δεν θα μπορούσε να τα έχει πάει και πολύ καλύτερα από το να κάνει το ντεμπούτο του παρέα με τη Sophia Loren.

Ποτέ την Κυριακή (1960)

Από την Loren στη Μερκούρη, για το κλασικό φιλμ του Jules Dassin από το οποίο και η παραπάνω αξέχαστη σκηνή διαφωνίας με αφορμή τη Μήδεια (και τον Αριστοτέλη). Θρυλική ταινία, και μια μεγάλη κινηματογραφική μνήμη για την Ακρόπολη.

New York Stories (1987)

Κάνουμε ένα γενναίο χρονικό άλμα για να επιστρέψουν στον Ιερό Βράχο πάλι παρέα με έναν θρύλο – κι ας είναι μόνο πίσω από την κάμερα αυτός. Ο Francis Ford Coppola σκηνοθέτησε μια από τις ιστορίες του σπονδυλωτού φιλμ, με τίτλο Life Without Zoe, που έγραψε μαζί με την μικρή του τότε κόρη, Sofia. (Legend.) Στην ιστορία αυτή, ένα 12χρονη κορίτσι θέλει να φέρει ξανά μαζί τη μητέρα της (μια φωτογράφο) και τον πατέρα της (έναν φλαουτίστα). Η κλιμάκωση γίνεται σε μια συναυλία, με τον Giancarlo Gianni (στο ρόλο του φλαουτίστα) να δίνει πόνο μπροστά στην Ακρόπολη.

Έρωτας αλά Ελληνικά (2009)

Άλλο ένα άλμα δεκαετιών. Μετά την Loren, τη Μελίνα και τον Coppola, σειρά παίρνει η Vardalos. Η οποία παίζει ξεναγό μνημείων (ανάμεσα στα οποία η Ακρόπολη) που βρίσκει τον έρωτα εκεί ανάμεσα στα αρχαία και τους τουρίστες. Συρτάκι, kefi, «καλέ εσείς εδώ μιλάτε και αγγλικά!!!» αστεία, κι άλλα τέτοια περήφανα του ελληνικού πολιτισμού. Την παράσταση από την Ακρόπολη κλέβει πάντως η χαίτη του Αλέξη Γεωργούλη. Σόρι Ακρόπολη!

Τα Δύο Πρόσωπα του Ιανουαρίου (2014)

Εδώ έχουμε πολύ γρήγορη επιστροφή, με το θρίλερ του Hossein Amini βασισμένο σε βιβλίο της Patricia Highsmith. Μια καθοριστική συνάντηση στο ξεκίνημα του φιλμ συμβαίνει στην Ακρόπολη, καθώς η ταινία ακολουθεί τη διαδρομή ενός απατεώνα, της συζύγου του κι ενός αινιγματικού ξένου που τρέχουν μακριά από την Αθήνα όταν εμπλέκονται σε έναν ύποπτο θάνατο. Παίζουν Viggo Mortensen, Kirsten Dunst, Oscar Isaac – δεν είναι κάτι τρομερό η ταινία αλλά μια χαρά όλα, και η ίντριγκα, και τα ονόματα.

The Little Drummer Girl (2018)

Και κλείνουμε με άλλο ένα τόσο δα χρονικό άλμα – δείτε ξαφνικά εξωστρέφεια μέσα σε μια δεκαετία! Ο Park Chan-wook σκηνοθετεί την Ακρόπολη πιο εντυπωσιακά από κάθε άλλον (σόρι ε) στο τηλεοπτικό κατασκοπικό θρίλερ του, βασισμένο στο βιβλίο του John Le Carre. Σε ένα παιχνίδι ταυτοτήτων, αγωνίας και εξαπάτησης, βάζει Florence Pugh και Alexander Skarsgard να φιληθούν με φόντο τη νυχτερινή Ακρόπολη. (Το πρώτο νυχτερινό γύρισμα ever στην Ακρόπολη.) Κι άντε μετά να μη νιώσεις ότι τα πάντα είναι αληθινά.

Εδώ είμαστε σήμερα – κι όσο περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η επόμενη τυχερή παραγωγή που θα ανέβει τα σκαλιά στον Ιερό Βράχο, ο Γιώργος Λάνθιμος θα ρίξει κάποιο άλλο παγκόσμιο μνημείο στη μεγάλη του οθόνη.