Κάθε χρόνο, το Φεστιβάλ Βενετίας δείχνει προς τα Όσκαρ

*μικροφωνίζει*

Ναι μας ακούτε;

Ένα δύο ένα δύο. Λοιπόν, ναι, αυτό το Σεπτέμβριο, το πρώτο του δεκαήμερο τουλάχιστον, το PopCode θα βγαίνει από τη Βενετία. Όχι όλο φυσικά, τα αρχηγεία παραμένουν σε πολύ καλά χέρια, αλλά για αυτές τις λίγες μέρες, τις 2 αυτές βδομάδες, θα έχουμε στήσει κι ένα προσωρινό παράρτημα στο Λίντο.

Γιατί αυτό; Επειδή στη Βενετία συμβαίνει.

Συνέβη πέρσι, που το ‘Spotlight’ έκανε παγκόσμια πρεμιέρα και παίζοντας προσεκτικό παιχνίδι συντήρησης δυνάμεων απέναντι σε πιο flashy αντιπάλους, έκλεισε την κούρσα της σεζόν με το χρυσό, παίρνοντας Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

Συνέβη πρόπερσι, που το Φεστιβάλ άνοιξε με το ‘Birdman’, και το ‘Birdman’ πήγε κι πήρε Όσκαρ Ταινίας και Σκηνοθεσίας.

Συνέβη παραπρόπερσι, που το Φεστιβάλ άνοιξε με το ‘Gravity’ και το ‘Gravity’ πήρε Όσκαρ Σκηνοθεσίας και έκανε το 37% του παγκόσμιου πληθυσμού να θυμηθεί πόσο κουλ εμπειρία είναι το σινεμά. (Το νούμερο αυτό το έβγαλα κατά 94% από την κοιλιά μου. Το άλλο 6% είναι εμπειρική αποτίμηση.)

Τελοσπάντων, μην τα πολυλογούμε. Η Βενετία συμβαίνει. Το Φεστιβάλ του Τορόντο ήταν για χρόνια το μέρος που ξεκινά την οσκαρική συζήτηση, αλλά πλέον η κουβέντα έχει, ΟΚ, όχι ακριβώς μεταφερθεί (στο Τορόντο συνεχίζουν να γεννιούνται και να πεθαίνουν σωρηδόν οσκαρικά όνειρα) αλλά τουλάχιστον πάρει ένα νέο ξεκίνημα. Μιλάμε για τέτοια άνεση που ακόμα κι όταν έκανε άνοιγμα εκεί το ‘Black Swan’, γιατί κι αυτό κι εκεί άνοιξε, το βραβείο ερμηνείας δεν το πήρε καν η Natalie Portman που πήρε το αντίστοιχο Όσκαρ μερικούς μήνες μετά. (Fun fact: Την Portman την κέρδισε η Ariane Labed με το ‘Attenberg’.)

Οι Κάννες είναι και παραμένουν το Φεστιβάλ των Φεστιβάλ, εκείνο το δεκαήμερο δηλαδή το οποίο καθορίζει όλο το επόμενο 10μηνο κινηματογραφικών Φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Το Βερολίνο είναι συνήθως ένα τσικ πιο λάιτ και πολλά τσικ πιο ανεξάρτητο, μεταφέροντας εξάλλου κατά βάση το πρόγραμμα του Σάντανς. Η Βενετία; Είναι εκεί, στη μέση.

Έχει τις ταινίες που θα πάρουν τα μεγάλα βραβεία. Έχει, εξίσου σημαντικά, και τις ταινίες που δε θα πάρουν τίποτα αλλά αυτό δε μειώνει τη σημασία τους. Εκεί έχουν κάνει πρεμιέρα τα τελευταία χρόνια δουλειές όπως το ‘Master’ του Paul Thomas Anderson ή το ‘To the Wonder’ του Terrence Malick.

Και εντάξει, το πρεστίζ σινεμά είναι καταπληκτικό για τίτλους και για κεντρικές φωτό άρθρων, όμως στο πρόγραμμα της Βενετίας συναντάς και πράγματα σαν το ‘Spring Breakers’, δηλαδή ταινίες από ακραίους δημιουργούς που δεν κατηγοριοποιείς εύκολα, γι’αυτό και είναι τόσο σημαντικό να βρίσκουν τέτοια μεγάλα πατήματα.

Εμείς, για να το πούμε κι αλλιώς, θα πάμε στο Φεστιβάλ ψάχνοντας και το φετινό ‘Gravity’ και το φετινό ‘Spring Breakers’ και το φετινό ‘Master’.

Επίσης θα πάμε ψάχνοντας να βρούμε διάσημο κόσμο επειδή μη γελιόμαστε, για ένα χάι φάιβ με τον Ryan Gosling τα κάνουμε όλα.

Φέτος λοιπόν ανάμεσα στους καλεσμένους συναντάμε κόσμο σαν: τον Ryan Gosling, την Emma Stone, τον James Franco, τον Bryan Cranston, τον Nicolas Winding Refn και τον Dario Argento, τον Mel Gibson, την Amy Adams και τον Jeremy Renner, τον Ethan Hawke και τον Denzel Washington, τον Michael Fassbender και την Alicia Vikander, τον Jim Carrey και τον Keanu Reeves, τελοσπάντων γενικά μην το κουβεντιάζουμε και πάρα πολύ, θα υπάρχει πολύς λαός.

Ελπίζουμε όλα τα παραπάνω να εξηγούν ικανοποιητικά γιατί αποφασίσαμε το πρώτο κινηματογραφικό Φεστιβάλ του PopCode να είναι η Βενετία. Ή γιατί θελήσαμε να ταξιδέψουμε στο Λίντο για λόγο που δεν σχετίζεται με το να βολτάρουμε με γόνδολες.

Το PopCode θα γράφει καθημερινά από τη Βενετία μέχρι και το τέλος του Φεστιβάλ, στις 10 Σεπτεμβρίου. Θα μιλάμε για καλές ταινίες, για κακές ταινίες, για βιαστικές συναντήσεις με σταρς, για ό,τι σωστό και λάθος ειπωθεί σε συνεντεύξεις τύπου, για αγουροξυπνημένες δημοσιογραφικές, για κόκκινα χαλιά, και, δεν ξέρω, ίσως και για γόνδολες. Μάλλον όχι. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

***

Οι 5 ταινίες της φετινής Βενετίας πιο πιθανό να κερδίσουν ένα από τα 4 μεγάλα Όσκαρ:

Nocturnal Animals

Η νέα ταινία του Tom Ford, που είναι κυρίως γνωστός ως σκηνοθέτης του ‘A Single Man’ και ως O Tom Ford. Η Amy Adams παίζει την ιδιοκτήτρια μιας γκαλερί που νιώθει να απειλείται από το βιβλίο του πρώην της, ένα θρίλερ εκδίκησης που πιστεύει πως αποτελεί απειλή για την ίδια.

Arrival

Χέι, κι άλλη Amy Adams! Με ποια από τις δύο ταινίες λέτε να πετύχει την νομικά κατοχυρωμένη φετινή της υποψηφιότητα; Εγώ λέω με αυτήν, που θα είναι κι ευκαιρία της βιομηχανίας να επισημοποιήσει τη στήριξή της προς τον Denis Villeneuve. Sci-fi πρώτης επαφής φτιαγμένο με πρεστίζ ματιά; Αν είναι καλό θα πάει πολύ μακριά.

Jackie

Βιογραφία της Τζάκι Κένεντι Ωνάση με τη Natalie Portman στον ομώνυμο ρόλο; Να πακετάρουμε από τώρα το Όσκαρ να μην κουράζεται πάλι η Amy Adams με την φετινή, 675ή της υποψηφιότητα;

La La Land

Ο Damien Chazelle του ‘Whiplash’ (και του εξίσου καλού ‘10 Cloverfield Lane’) επιστρέφει με τη νέα του ταινία, που είναι ένα μιούζικαλ με τον Ryan Gosling και την Emma Stone. Μπράβο σε όλους τους εμπλεκόμενους. Ταινία έναρξης.

The Light Between the Oceans

Ο σκηνοθέτης του ‘Blue Valentine’ παίρνει τον Michael Fassbender και την Alicia Vikander και τους βάζει να μεγαλώσουν ένα μωρό στην Αυστραλία(!) και ειλικρινά εγώ και με αυτό ΟΚ είμαι, δηλαδή ας τους αφήσει αυτούς τους δύο στην οθόνη για δυο ώρες απλά να κοιτάζονται και να κοιτάζουν τον ορίζοντα, τι να σας πω, θα το έβλεπα. Υποθέτω θα γίνονται κι άλλα πράγματα στην ταινία βέβαια, αλλά δεν το θεωρώ και εντελώς απαραίτητο.

Να έρχεστε καθημερινά στην Βενετιοενότητα του PopCode όπου θα μιλάμε για ταινίες, για σταρς του σινεμά και για καλές συνταγές (αλλά κυρίως για σινεμά) ως τις 10 Σεπτεμβρίου.