Η Kathryn Hahn ήταν πάντοτε ο άσσος στο μανίκι του Hollywood
Από slapstick και τηλεοπτικές ντραμεντί, μέχρι το ανεξάρτητο σινεμά και την επέλασή της στο WandaVision, τελικά τι δεν μπορεί να κάνει η Kathryn Hahn;
- 5 ΜΑΡ 2021
Ο Brad Pitt είναι καρατερίστας σε σώμα πρωταγωνιστή. Η Rose Byrne έπρεπε να είχε γίνει η Julia Roberts της νεότερης γενιάς. Η Judy Greer άξιζε να είναι η πρωταγωνίστρια σχεδόν σε όλες τις ταινίες που έχει παίξει. Υπάρχουν πολλές τέτοιες οικουμενικές αλήθειες για τη βιομηχανία θεάματος και μία εξ αυτών είναι πως η Kathryn Hahn έχει υπάρξει ο άσσος στο μανίκι του Hollywood εδώ και είκοσι χρόνια.
Το ήξερα, το ξέραμε, το ήξεραν οι περισσότεροι, και τώρα με την υποδοχή του ρόλου της στο WandaVision δε θα μπορέσει να το αρνηθεί ποτέ κανείς πια: “It was Kathryn Hahn All Along!”.
Slapstick απελπισμένης μάνας; Το έχει κάνει. Επικεφαλής καμπάνιας σε mockumentary; Έγινε. Κολλητή φίλη που σου στέκεται στα δύσκολα; Όλα τα ‘00s έτσι τα πέρασε. Γυναίκα ώριμη σε αναζήτηση της σεξουαλικής της αφύπνισης; Συνέβη back-to-back και ταυτίστηκε το σύμπαν. Ανεξάρτητο σινεμά; Πέρασε από το Sundance και της υποκλίθηκαν. Μεταγλώττιση κινουμένων σχεδίων; Την έσκισε κι αυτή. Τελικά, τι δεν μπορεί να κάνει η Kathryn Hahn;
Απολύτως τίποτα και θα στο αποδείξω με την παρακάτω αναδρομή στα άπαντα της Hahn όσο περιμένουμε να καταφτάσει επίσημα η Disney+ στην Ελλάδα εντός του έτους και να την απολαύσουμε σε όλη της την αίγλη.
Το κεφάλαιο της Καλύτερης Φίλης
«Έπαιζα συνέχεια την αλλοπρόσαλλη κολλητή διαφόρων ξανθών πρωταγωνιστριών», είχε πει σε συνέντευξη με τον Hollywood Reporter. «Η Judy Greer και εγώ παίζαμε τις καλύτερες φίλες την ίδια περίοδο, πάντα πηγαίναμε για τους ίδιους ρόλους των φιλενάδων, και μου έλεγε ο άντρας μου ότι έπρεπε να παίξουμε τις κολλητές σε μία ταινία όπου ανά τακτά διαστήματα θα έβλεπες την Kate Hudson να τρέχει πίσω στο background».
Πράγματι η Hahn είχε ξεκινήσει την καριέρα της ως η go-to κολλητή φίλη σε ρομαντικές κομεντί όπως οι Think How to Lose a Guy in 10 Days, Win a Date with Tad Hamilton!, A Lot like Love, και The Holiday, και ήταν σε όλες τους αλησμόνητη παρά τον περιορισμένο χρόνο της στην οθόνη.
Slapstick και καφρίλες
Το εύρος της Kathryn Hahn στην κωμωδία είναι απαράμιλλο και θα σου πρότεινα να το πιάσεις από το Step Brothers του 2008. Την ταινία του Adam McKay που την έβαλε στα σοβαρά στο ραντάρ της βιομηχανίας. Η Hahn βρέθηκε εκεί ανάμεσα σε Will Ferrell, John C. Reilly, Mary Steenburgen και τους έκλεψε την παράσταση τραγουδώντας σε έκρυθμη κατάσταση το Sweet Child O’ Mine.
Θα ακολουθούσαν slapstick εκρήξεις στο We’re the Millers και τις δύο ταινίες Anchorman, η συμμετοχή της στο The Greatest Event in Television History του Adult Swim όπου μας ευλόγησε με τη συνεργασία της με την Catherine O’Hara (Schitt’s Creek), και το πέρασμά της από το Parks and Recreation όπου αγαπήθηκε πολύ από το κοινό ως θρασύτατη και απαιτητική Jennifer και, ενώ η ιστορία του χαρακτήρα θα ολοκληρωνόταν κανονικά σε μία σεζόν, ο Mike Schur αποφάσισε να φέρει πίσω και αυτήν και το δραματικό της πόντσο.
Η Hahn έφτασε peak καφρίλας στο Bad Moms και το A Bad Moms Christmas τραβώντας το χαλί κάτω από τα πόδια των πιο καθιερωμένων ως leads Mila Kunis και Kristen Bell (ενώ στο μεταξύ ήταν και αυτές υπεροχότατες στις ταινίες!), όπου έδωσε μία απολύτως άφοβη ερμηνεία αναίσχυντου χιούμορ χωρίς φραγμούς.
Το indie darling
Στο Afternoon Delight η Kathryn Hahn έπαιξε μία παντρεμένη γυναίκα σε απόγνωση, κουρασμένη από τους δύο βασικούς της ρόλους, αυτούς της συζύγου και της μητέρας, και χωρίς ενεργή σεξουαλική ζωή. Θα ήταν η πρώτη συνεργασία της με τους Joey Solloway (θα βρεις τις επόμενες παρακάτω) και της δόθηκε η ευκαιρία να επιδείξει, εκτός από το κωμικό της timing, και τη δραματική της πλευρά.
Στο Private Life τώρα, ένα από τα διαμαντάκια που πρέπει να ξετρυπώσεις στο Netflix γιατί δεν θα στο προτείνει ο αλγόριθμος, υποδύθηκε τη Rachel. Μία γυναίκα που δεν μπορεί να κάνει παιδιά με τον σύζυγό της (Paul Giamatti) και έτσι αποφασίζει να ζητήσει από την ανιψιά τους να τους δωρίσει κάποιο ωάριο. Οι δραματικές δυνατότητες της ηθοποιού βρέθηκαν στο επίκεντρο εδώ, χωρίς ευτυχώς να της στερήσουν το πνεύμα που την είχε κάνει τόσο αξιόπιστη στην κωμωδία.
Η Kathryn Hahn στη Χρυσή Τηλεόραση
Μετά την επανένωσή της με τους Joey Solloway στο Transparent όπου είχε παίξει τη ραβίνο Raquel κερδίζοντας μία υποψηφιότητα για Emmy, μία πνευματική και προσγειωτική παρουσία στον κόσμο των εγωκεντρικών Pfeffermanns, ακολούθησε το I Love Dick των ίδιων δημιουργών.
Η σειρά χάθηκε μέσα στον καταιγισμό του streaming, υπήρξε όμως σταθμός στην καριέρα της Hahn γιατί ήταν το πρώτο πρότζεκτ που την τοποθέτησε στο κέντρο του και χτίστηκε γύρω της (και στα δικά σου Judy!). Ήταν επίσης μία από τις αγαπημένες μας σειρές για το 2017! Εκεί έπαιξε μία αποτυχημένη σκηνοθέτη που αναπτύσσει ψυχοσεξουαλική εμμονή με τον Dick (Kevin Bacon), πριν περάσει σε μία ακόμη σειρά ερωτικής αφύπνισης – το Mrs. Fletcher του HBO. Η Eve που υποδύθηκε στη μίνι σειρά ήταν μία διαζευγμένη μητέρα που μετά τη μετακόμιση του γιου της εκτός σπιτιού για να σπουδάσει, αρχίζει να εξερευνά τη σεξουαλικότητά της εκ νέου. Θεματολογικά τα κοινά σημεία με το I Love Dick είναι εκεί, όμως η Kathryn Hahn του Mrs. Fletcher είναι εντελώς διαφορετική. Μακριά από την ισχυρή φωνή που διέτρεχε τους ρόλους της ως τότε.
Ως Dessa, την πρώην σύζυγο ενός εκ των χαρακτήρων του Mark Ruffalo στο I Know This Much Is True του HBO που χάρισε στον ηθοποιό ένα Emmy και μία Χρυσή Σφαίρα, ήταν επίσης αγνώριστη. Και παρότι η παρουσία της στο show ερχόταν μόνο κατά τόπους, η Hahn κατάφερε να δημιουργήσει έναν χειροπιαστό χαρακτήρα.
Η φάση Marvel
Η αρχή έγινε με το Spider-Man: Into the Spider-Verse όπου χάρισε τη φωνή της στη villain της ταινίας Olivia Octavius και κατάπινε τις σκηνές της όταν είχε ατάκες.
Στο WandaVision που θα δούμε και εμείς επισήμως μέσα στη χρονιά, η Kathryn Hahn συνοδεύει την Elizabeth Olsen ως γειτόνισσα της Scarlet Witch σε ένα ειδυλλιακά κατασκευασμένο Westview. Όπως και η Olsen, η Hahn προσαρμόζεται αριστοτεχνικά στον διαφορετικό sitcom τόνο που έχει κάθε επεισόδιο, υιοθετώντας τους μανερισμούς που καθένα από αυτά απαιτεί βάσει των επιρροών του από διαφορετικές κωμωδίες ανά τις δεκαετίες.