Κόψτε πρώτα αυτά στην TV και αφήστε ήσυχα τα gay φιλιά

Γελάνε ακόμα οι γριές στα μπαλκόνια με την υπόθεση Downton. Αν δεν έχεις πάρει χαμπάρι μιλάμε για την απόφαση της ΕΡΤ να κόψει μία σκηνή gay φιλιού από το πρώτο επεισόδιο της πολυδιαφημισμένης της σειράς Downton Abbey. Η οργισμένη αντίδραση λογική.

Για την σειρά έχουμε να πούμε τα καλύτερα. Και τα είχαμε πει δυο μήνες πριν. Για την ΕΡΤ και το ΕΣΡ έχουμε να πούμε τα χειρότερα. Αυτά θα τα πούμε σήμερα. Γιατί η απαγόρευση αυτής της σκηνής, έστω και για ένα 24ωρο γιατί χθες προβλήθηκε κανονικά το επεισόδιο, είναι μια μικρογραφία της άνομης κατάστασης στη χώρα.

(Θα κάνω μια παρένθεση να πω την θεωρία συνομωσίας μου ότι η ΕΡΤ επίτηδες έκοψε την σκηνή και έβαλε μερικούς δημοσιογράφους να κάνουν σαματά – ένα 15λεπτο μετά το τέλος του επεισοδίου – για να ακουστεί ακόμα περισσότερο η σειρά. Αλλά θα συνεχίσω σαν να είναι πραγματικά ηλίθιοι και να το έκαναν για τους λόγους που ανέφεραν)

Τι έλεγα; Α ναι. Μια μικρογραφία της παρανοϊκής δικανικής διάστασης της κοινωνίας. Όπως το Υπουργείο Οικονομικών κηρύττει την πάταξη της φοροδιαφυγής και πιάνει 2 φοροφυγάδες για τα μάτια του κόσμου και τον φακό της κάμερας, έτσι και τα αρμόδια όργανα της τηλεόρασης κόβουν ένα gay φιλί στο όνομα της κάθαρσης.

Πρώτον. Δεν θα έπρεπε καν να το κόψετε. Έχουμε 2012 και τουλάχιστον στην κουλτούρα μας οι gay αναφορές είναι απόλυτα αποδεκτές. Δεν λέω, κάποιους μπορεί να τους χαλάνε τέτοιες σκηνές. Είναι προσωπικό θέμα του καθενός η αποδοχή. Ειδικά σε μια τόσο συντηρητική κοινωνία όπως η ελληνική. Αλλά αυτό δεν αφαιρεί το δικαίωμα στην τέχνη, λαϊκή και μη να έχει gay αναφορές. Για την ακρίβεια είναι τόσο συνηθισμένο το φαινόμενο σε κάθε κοινωνία που το να μην συμπεριλαμβάνεις ομοφυλόφιλα πρότυπα στην τηλεόραση θα ήταν σαν στις Αμερικάνικες ταινίες να μην έπαιζε ο απαραίτητος έγχρωμος.

Δεύτερον και σημαντικότερον (γιατί ξέφυγα από το θέμα). Αν θέλετε να κάνετε κάθαρση στην ελληνική τηλεόραση πρέπει να κόψετε άλλα. Πολλά άλλα. Και μετά να ρωτήσετε τον Έλληνα αν τον ενοχλούν τα gay φιλιά ή όχι.

Ξεκινήστε κόβωντας…

Τις αναμεταδόσεις εκτελέσεων, λιθοβολισμών και άλλων βαρβαροτήτων

Τι καλό έκανε στον Έλληνα τηλεθεατή το να βλέπει τον Καντάφι αιμόφυρτο και ετοιμοθάνατο; Πόσες φορές πρέπει να δούμε το κρανίο της Αφγανής να ανοίγει από τις πέτρες; Ποιος έχει ξεχάσει το αίμα να τρέχει στον λαιμό του Σολωμού Σολωμού στην πράσινη γραμμή. Κρατήστε τις ειδήσεις, κόψτε τα βίντεο ή έστω προειδοποιήστε.

Τον κιτρινισμό και τον ευτελισμό των ανθρώπων

Δεν μπορείς να παίζεις επί δύο ώρες εικόνες της ταλαιπωρημένης από την νευρική ανορεξία Νανάς Καραγιάννης. Αυτά τα θέματα μάς έκαναν να σιχαθούμε την παλαιά κίτρινη μεσημεριανή ζώνη. Νομίζαμε ότι κάτι άλλαξε. Μάλλον όχι.

Την εισφορά για την ΕΡΤ

Ας κλείσει η δημόσια τηλεόραση, δεν πειράζει. Υπάρχουν ελεύθερα ιδιωτικά κανάλια να προβάλλουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε 4 χρόνια από τώρα. Ή έστω να μπορεί ο κάθε πολίτης να το αφαιρέσει από τον λογαριασμό του και να επιλέξει ελεύθερα αν θα βλέπει ΕΡΤ ή όχι.

Τις επαναλήψεις

Και δημιουργήστε πρόγραμμα. Ας έχουμε λιγότερα κανάλια αλλά ας έχουμε κανάλια με εκπομπές, με σειρές και show. Είναι θλιβερό να έχουμε μπει στον Οκτώβρη και να μην ξέρουμε καν αν θα υπάρξει κάτι καινούριο στην Ελληνική τηλεόραση αυτή την σεζόν.

Τους κατευθυνόμενους δημοσιογράφους

Είτε πολιτικούς είτε αθλητικούς συντάκτες που χρωματίζουν κάθε είδηση, κάθε δήλωση, κάθε αναφορά. Μέχρι και οι παρουσιαστές των ειδήσεων πλέον πετούν ένα μικρό σχολιάκι μετά το κάθε βίντεο. Δεν έχουμε ανάγκη δανεικής πολιτικής σκέψης. Έχουμε την δική μας. Ηλίθια ή μη.

Την “ανάλυση” επίμαχων φάσεων

Δηλητηριάζουμε μόνοι μας το ποδόσφαιρό μας. Εντείνουμε την αντιπαράθεση βάζοντας φυτίλι κάθε Κυριακή στα φαντάσματα που ανακαλύπτει η κάθε ΠΑΕ. Δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα. Η λύση δεν είναι η αντιπαράθεση στην τηλεόραση όπου στρατευμένοι της κάθε ομάδας υπερασπίζονται τα των υμετέρων.

Τις ατέρμονες πολιτικές εκπομπές

Οι ίδιοι άνθρωποι μεταπηδούν από κανάλι σε κανάλι και από εκπομπή σε εκπομπή. Οι ίδιες αντιπαραθέσεις, στηριζόμενες σε μια κοινή κομματική γραμμή. Σαπίζει ο πολιτικός μας νους. Η πολιτική είναι εκεί έξω, στην καθημερινότητα, στα πιο απλά και ουσιαστικά.

Τα τηλεπαιχνίδια που υπόσχονται λεφτά

Όταν η κοινωνία βρίσκεται σε τέτοια δινή οικονομική κατάσταση έχει ανάγκη να πιαστεί από κάπου. Δεν γίνεται να πιάνεται από το τηλέφωνο και να ξοδεύει τα τελευταία της ευρώ προσπαθώντας να πιάσει γραμμή.

Την τρομολαγνία της εκπομπής

Το ξέρουμε ότι βρισκόμαστε σε οικονομκή κρίση. Το να μας ενημερώνουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι πόσα μέτρα βαθύς είναι ο λάκκος στον οποίο θα πέσουμε δεν είναι θεμιτό.

Κόψτε αυτά εσείς και αφήστε στην κρίση του καθενός από εμάς αν θα δούμε μια σειρά με gay αναφορές ή όχι.