Ξενύχτησα βλέποντας (ξανά) το ‘Ημέρα Ανεξαρτησίας’

Πάνε 17 χρόνια από την μέρα που ο Roland Emmerich έβαλε τον -φρέσκο από το Fresh Prince of Bel Air- Will Smith να βγάλει νοκ άουτ έναν εξωγήινο με μια και μόνο μπουνιά. Το πιο χιλιοκραγμένο, αλλά όχι το χειρότερο, στιγμιότυπο από μια πλοκή που μπάζει περισσότερα νερά από ότι ο Τιτανικός μετά την μετωπική με το παγόβουνο.

Η συγκεκριμένη ατάκα του Bill Pullman, τότε προέδρου της Αμερικής, την οποία ξεστομίζει εντός του προεδρικού ελικοπτέρου, δευτερόλεπτα μετά την απογείωση του από το γρασίδι του φλεγόμενου -από την ακτίνα θανάτου των εξωγήινων- Λευκού Οίκου, με έκανε να γελάω επί πεντάλεπτο. 

Και, ταυτόχρονα, να απορώ με τον εαυτό μου που, την πρώτη φορά που το είδα, δεν σηκώθηκα να φύγω από την αίθουσα του θερινού.

Ή που δεν σηκώθηκα να φωνάξω ‘Τι ώρες, ρε παλικαράκι, μέρες εννοείς. Με το που έσκασαν τα διαστημόπλοια πάνω από τις πόλεις, έπρεπε να τις αδειάσεις. Αλλά εσύ περίμενες τον Jeff Goldblum να στο σφυρίξει’.

Εκτός και αν η προεδράρα με το μαλλί που δεν κουνιόταν (ακόμη και όταν η γραβάτα, στον λόγο στο τέλος, κυμάτιζε περήφανη) πίστεψε ότι οι εξωγήινοι είναι εγκληματικά ηλίθιοι. Κάτι πιθανό, αν έκρινε από το γεγονός ότι, για να καταφέρουν να εξαπολύσουν την πανίσχυρη ακτίνα θανάτου τους, έπρεπε να στέκονται ακριβώς πάνω από τον στόχο τους.

Αυτό που λένε ‘κτηνώδης δύναμη, παντελή έλλειψη τεχνολογίας στόχευσης από μακριά’

Θα μου πεις εδώ, στην σκηνή που κυνηγούν το F-18 του Will Smith στο φαράγγι, ΤΟ ΚΥΝΗΓΑΝΕ στο φαράγγι. Ενώ κάλλιστα θα μπορούσουν να σηκωθούν λίγο πιο πάνω και να το περιμένουν να ξεμυτίσει.

Όχι ότι οι ‘δικοί’ μας πιλότοι είναι πρωτοξάδελφα του Ainstain. Απόδειξη ότι περιμένουν να φτάσουν 20 χλμ μακριά από ένα στόχο στο μέγεθος της Αριζόνα πριν εξαπολύσουν τους πυραύλους τους.

Προφανώς όσο πιο κοντά τους ρίξεις, τόσο πιο ισχυροί είναι. Σωστά;

Δεν πειράζει όμως. Τουλάχιστον είναι τρομακτικά χειροδύναμοι και ξέρουν από trash talk.

Γιατί μπορεί εν πτήσει να μην τα πάνε πολύ καλά (σ.σ. τελικα τους ξελασπώνει ο αλκοολικός με το κόκκινο ψεκαστικό), αλλά, αν είσαι εξωγήινος και βρεθείς σε ρινγκ μαζί τους, θα φύγεις ξαπλωτός.

Και μάλιστα ήδη από την πρώτη γροθιά.

Ναι, αυτή που έριξε ο Will Smith στον εξωγήινο,  το διαστημόπλοιο του οποίου μόλις είχε αναγκάσει να κάνει μακροβούτι στην έρημο. Λεγοντάς του ταυτόχρονα ‘Καλωσόρισες στην Γη’.

Οπότε μετά έκανε χαλαρά το πουράκι του, τον ακούμπησε πάνω στο αλεξίπτωτο και τον κουβάλησε (παρότι τον κόβω να ζύγιζε πάνω κάτω 200 κιλά) κάποια χιλιόμετρα υπό 50 βαθμούς.

Προφανώς εξαιτίας αυτού του γεγονότος οι χίπηδες επιστήμονες στην Area 51 (αυτοί που ‘δεν μας αφήνουν να βγαίνουμε έξω πολύ’) που τον παρέλαβαν πίστεψαν ότι έπασχε από ανίατη ηλίαση.

Αλλιώς δεν εξηγείται το γιατί, όταν τον πήγαν στο δωμάτιο αυτοψίας, κανείς δεν φρόντισε να τον δέσει, ναρκώσει (ή να τον ρωτήσει πως είναι και αν χρειάζεται κάτι) πριν ξυπνήσει και τα κάνει λαμπόγυαλο.

Μεταξύ μας είναι λίγο υποκριτικό να το παίζω υπεράνω ενώ ψηνόμουν, μέχρι που ακυρώθηκε, να πάω να την δω ξανά σε re-release σε 3D.

Ενώ ταυτόχρονα συνεχίζω να παρακολουθώ ενδελεχώς το τι γίνεται με το casting του “ID Forever Part One”. Του πρώτου δηλαδή από τα δυο προγραμματισμένα sequel που κυκλοφορεί το 2015 και για το οποίο το μόνο σίγουρο είναι δεν θα παίζει ο Will Smith που φέρεται να ζήτησε 50 εκ. δολάρια.

Δεν πειράζει. Όλοι οι υπόλοιποι που έπαιζαν έχουν γίνει ακόμη πιο φθηνοί πλέον. Άσε που τον έχω ικανό τον  Roland Emmerich να χρησιμοποιήσει και τα ίδια εφέ (σ.σ. που πλέον φαίνονται τραγικά) προκειμένου να κρατήσει το κόστος κάτω.

Τον καταλαβαίνω. Καλά κάνει και κάνει οικονομία. Θα τα χρειαστεί για τα δεκάδες σεναριακά rewrites που θα χρειαστεί να πληρώσει προκειμένου να εξηγήσει όλες τις ηλιθιότητες που σφήνωσε στο πρώτο.

Γιατί δεν είναι εύκολο να βρεις πιο ‘ευφάνταστο’ τρόπο για να εξηγήσεις πως έχεις καταφέρει να τρυπήσεις την ασπίδα ασφαλείας του εξωγήινου αεροσκάφους από το να βάλεις ένα κουτάκι coca cola πάνω και να πεις σε κάποιον να το πυροβολήσει.

Επίσης μάλλον θα χρειαστεί να βάλουν τους εξωγήινους να λένε κάτι παραπάνω από τα ‘Οχι ειρήνη’ και ‘Το μόνο που θέλουμε από εσάς είναι να πεθάνετε’. Δεν σου μιλάω για Σέξπιρ, αλλά να υπάρχει ρε παιδί μου ένας διάλογος επιπέδου Falling Skies.

Σκεφτείτε ενδεικτικά ότι, αμέσως μετά την επιτυχία του πρώτου, ο σεναριογράφος πήρε ένα μάτσο πολλά χρήματα προκειμένου να γράψει το σίκουελ. Ένα χρόνο μετά έκανε κάτι ανήκουστο για το Χόλιγουντ. Τα γύρισε πίσω.

Άσε που, επιστρέφοντας στο cast, θεωρώ μεγαλύτερη απώλεια την μη παρουσία του Randy Quaid (που απoτρελάθηκε και κρύβεται κάπου στον Καναδά). Ο πλέον ταλαντούχος από όλο το μάτσο.

Ενώ έχω και την αγωνία να δω αν η γυναίκα του Will Smith παραμένει στρίπερ.

Καθώς επίσης αν τελικά η NASA τον δέχτηκε στο πρόγραμμά της ή του έστειλε και άλλη απορριπτική επιστολή.

Τουλάχιστον όμως, η ύπαρξη και μόνο του σίκουελ, κλείνει τα στόματα όσων επέμεναν ότι η μεγαλύτερη τρύπα είναι ότι καταφέραμε να εξολοθρεύσουμε μια ολόκληρη εξωγήινη αρμάδα με ένα και μόνο ιο (γραμμένο σε Macintosh που καλά καλά δεν είναι compatible με το γειτονικό του pc).

Και τον αυτοκτονικό γραφικό που κάνει βουτιά μέσα στην ακτίνα (σ.σ. πως είπαμε ότι κατέστρεψαν οι άλλοι λαοί τα υπόλοιπα διαστημόπλοια; Είχαν όλοι πυρηνικά και αλκοολικούς πρόχειρα;)

Ότι δηλαδή δεν υπήρχαν πουθενά άλλα διαστημόπλοια που περίμεναν να δουν τι θα συμβεί.

Αλλά είπαμε, οι εξωγήινοι ήταν ηλίθιοι.

Αλλιώς δεν θα είχαν φτιάξει τα πιλοτήρια τους με τέτοιο τρόπο ώστε ένας άνθρωπος να μπορεί να κάτσει με άνεση μέσα τους (παρόλο που εκείνοι είχαν πλοκάμια).

Αλλιώς δεν θα είχαν κάνει την τεχνολογία τους τόσο compatible με την ανθρώπινη ώστε ο Will Smith έμαθε να πιλοτάρει ένα σκάφος τους μέσα σε πεντάλεπτο. Μόνο και μόνο επειδή τους είχε δει πως το κάνουν.

Αλλιώς θα μας είχαν επιτεθεί το 1940, όταν έπεσε το πρώτο τους διαστημόπλοιο, και δεν θα περίμεναν να περάσουν τα χρόνια και να αποκτήσουμε την πυρηνική βόμβα.

Αλλιώς θα ήξεραν ότι 4η Ιουλίου χωρίς πυροτεχνήματα δεν γίνεται.

Kαι θα είχαν φροντίσει να έρθουν Αύγουστο, που είμαστε όλοι διακοπές.