Ξενύχτησα βλέποντας το νέο Rocky

Δεν είναι ηλίθιοι. Οι άνθρωποι που το έφτιαξαν εννοώ. Για αυτό και όταν ο Tom Hardy (ως λιποτάκτης από τους πεζοναύτες που επιστρέφει σπίτι του στο Pittsburgh για να συμμετέχει σε ένα υπερ-διαγωνισμό UFC) πρωτομπαίνει στο συνοικιακό γυμναστήριο, σκυφτός και απειλητικός, με προφορά κάτι ανάμεσα σε Marlon Brado και Sylvester Stallone, του κάνουν χοντρή πλάκα τύπου ‘Rocky, που είναι η Adrian’.

Όντως το Warrior θυμίζει χιπ sequel του Rοcky, με το οκτάγωνο του UFC να ντουμπλάρει για το ρινγκ στο οποίο θριάμβευσε ο Italian Stallion. Και ναι, είναι φουλ στις κουλές ‘συμπτώσεις’. Ξεκινώντας με τον πρώην πρωταθλητή του wrestling που επιστρέφει σπίτι του και έρχεται αντιμέτωπος πρώτα με τον πρώην αλκοολικό πατέρα του Nick Nolte (ο οποίος έδερνε την μάνα του, άρα εκείνη τον πήρε και έφυγε, αρρώστησε και πέθανε). Και στην συνέχεια με τον μεγαλύτερό του αδελφό (δάσκαλος που προσπαθεί να πληρώσει τα χρέη για το νοσοκομείο της κόρης του ως μαχητής UFC). Όπυ η αδελφική διαμάχη ξεκινάει εκτός και ολοκληρώνεται εντός εξαγώνου.

Αλλά είναι ακριβώς όλο αυτό το οικογενειακό δράμα που κάνει την ταινία επικίνδυνα εθιστική και όχι ένα ακόμη κλωτσομπουνίδι. Και φυσικά ο ίδιος ο Tom Hardy(που ίσως να τον θυμάσαι από το εξίσου βίαιο Bronson), αγνώριστος κάτω από τα 25 κιλά μυς που πήρε και εξαιρετικά πειστικός ως επικίνδυνα βίαιος και ψυχολογικά διαταραγμένος. Σε σημείο που μου θύμισε ελαφρώς τον Marlon Brando στο Λιμάνι της αγωνίας.

Αν δεν πιστεύεις εμένα, πίστεψε το imdb που του δίνει εξαιρετικό rating 8,3. Και έχε στο μυαλό σου ότι ο μόνος λόγος που το Warrior δεν αποθεώθηκε όσο του άξιζε όταν κυκλοφόρησε πέρυσι, ήταν ότι βγήκε ταυτόχρονα με το αντίστοιχης λογικής The Fighter του Mark Wahlberg και του Christian Bale.

Όσον αφορά το βαθμό αληθοφάνειας σχετικά με το κανονικό UFC, σε αυτό προσδίδει η παρουσία του Kurt Angle στον ρόλο του Koba, ενός ανίκητου Ρώσου πρωταθλητή. Ναι, το ξέρω, να άλλη μια σύμπτωση με το Rocky.

Άσε που ο Tom Hardy, στα χαρτιά, ήταν ο εντελώς λάθος άνθρωπος για τον ρόλο. 33χρονών, Βρετανός και λεπτεπίλεπτος. Με το σενάριο αρχικά να θέλει τον ήρωα Ισπανόφωνο, με κοτσίδα, ο οποίος κάθε πρωί πήγαινε για κολύμπι φορώντας ένα σακίδιο γεμάτο βράχους.

Όπως λέει ο Hardy ’Ήθελαν κάτι σαν τον Chuck Norris. Και εγώ δεν μπορούσα να γίνω αυτός ο άνθρωπος’. Ευτυχώς έγιναν οι απαραίτητες αλλαγές. Και μετά ήρθε η σκληρή προπόνηση, με εντελώς ανορθόδοξες μεθόδους ΄Για να φτιάξεις αυτό το σώμα, πρέπει μέσα στην ημέρα να στέλνεις μηνύματα στο σώμα σου, ώστε αυτό να προσαρμοστεί στην κατεύθυνση που θέλεις. Είναι καλύτερο λοιπόν να κάνεις 10 press ups κάθε ώρα, παρά 100 σε μια φορά. Αν το κάνεις μια άσκηση αρκετά συχνά μέσα στην ημέρα, το σώμα σου θα αναγκαστεί να υποκύψει στην θέληση σου’