Ξέρω τι έκανες στο chat του MAD
Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε ένα Tinder για 12χρονα.
- 27 ΣΕΠ 2018
Καμιά φορά σε εμάς τους δημοσιογράφους(;) μας αρέσει να σπάμε τον τέταρτο τοίχο(;) και να δείχνουμε ότι έχουμε ζωή(;) και δεν είμαστε μποτ. Έτσι και εγώ έχω ανοιχτεί κατά καιρούς και έχω πει για εκείνη τη φορά που πήγα στα μπουζούκια ή για τα χρόνια που έκανα οτοστόπ, για τότε που ήμουν κομπάρσος και για το walk of shame που έκανα στις Σπέτσες ακούγοντας Σαμπάνη.
Έφτασε λοιπόν ακόμη μία φορά που θα μοιράσω εμbeerία και αυτή είναι για το chat του MAD και τα γόμορρα που γίνονταν μέσα σ’ εκείνη τη γλυκιά εποχή που το MAD ήταν πολύ χοτ ανάμεσα στους νέους.
Ξεκινούσες βάζοντας ψευδώνυμο. Ποτέ κανείς δεν έβαζε το πραγματικό του όνομα. Δεν έβαζε καν την πραγματική του ιδιότητα. Επίσης σχεδόν πάντα το έκανες μαζί με παρέα. Οπότε είτε ήσουν μια παρέα κοριτσιών, είτε μια παρέα αγοριών, κάνατε μια μικρή σύσκεψη και διαλέγατε το κατάλληλο, πολλά υποσχόμενο ψευδώνυμο.
Μετά έμπαινες στο χαοτικό τσάτρουμ και αναζητούσες τον πιθανό συνομιλητή. Στην αρχή έγραφες ένα “geiaaa”/“hello” και αν ήσουν κορίτσι με τη μία σε χαιρετούσε όλο το τσατ. Μετά διάλεγες αυτόν που ήθελες και του λεγες @__ prv?. Και τότε έμπαινες σε πριβέ παράθυρο και έλεγες ό,τι ήθελες. Υπήρχε το στάνταρ αρχικό ηλικία, ύψος, μαλλιά, μάτια, σώμα. Όταν η σχέση γινόταν σοβαρή έλεγες και “τηλ?”.
Συνάδελφος μου είπε ότι μαζευόταν με φίλους του και κλείνανε ραντεβού σε αγόρια με ψεύτικο γυναικείο nickname σε όλους στο ίδιο μέρος την ίδια ώρα και τους έλεγαν να φοράνε και τα ίδια ρούχα και καλά για να τους αναγνωρίσουν. Το ραντεβού ήταν κάπου στην Κηφισιά (αν υπάρχει κάποιος αναγνώστης που έπεσε θύμα), αλλά ποτέ δεν πήγαν οι ίδιοι στο ραντεβού για να δουν αν πήγε όντως κάποιος.
Φανταστείτε 2-3 (προ)εφήβους μαζί μπροστά από υπολογιστή, να νιώθουν ότι κοροϊδεύουν αυτόν που βρίσκεται στην άλλη άκρη του τερματικού, ενώ στην άλλη άκρη του τερματικού βρίσκεται επίσης μια παρέα 2-3 ή περισσότερων (προ)εφήβων που επίσης πιστεύει ότι κοροϊδεύει τον συνομιλητή.
What I think I do
What I really do
Οι εμπειρίες μου είναι πολύ lame σε σχέση με τις ιστορίες που μου είπαν οι coworkers από άλλα τσάτρουμ, οπότε επιφυλασσόμαστε για δεύτερο πιο juicy part στο Oneman.
Η πιο αξιομνημόνευτη εμπειρία μου είναι ότι μου είχε δώσει ένας το κινητό του και εγώ του έστειλα μήνες μετά, ένα άσχετο μήνυμα, χωρίς να πω ότι ήμουν εκείνη που μιλούσε στο MAD. Μετά κάναμε αναπάντητες για κάποιο καιρό.
Ο φίλος του σάιτ, Παντελής Κατσιάκος, γνώρισε στο MAD chat τη γυναίκα του.
Ήθελα να δω τι άλλο έχει γραφτεί στο ίντερνετ για το chat του MAD και το μόνο που βρήκα ήταν ένα γενικό thread στο insomnia που δεν λέγαν και πολλά για το MAD, οι πιο πολλοί λέγαν για το IRC. Τεσπά, το καλύτερο πράγμα που βρήκα στη συζήτηση ήταν το σχόλιο του Leokatana
Στα chat rooms ψάρευες λογαριασμούς για MSN. Άλλες εποχές!!!
Και μου άρεσε πολύ γιατί θυμάται σαν παππούς μια άλλη εποχή που δεν είχαν δει αυτοκίνητο και ρεύμα στο χωριό.
Ας θυμηθούμε και εμείς αυτό το πολύ ωραίο τραγούδι/ύμνο στα chat rooms των ONE.
ΚΙ ΑΛΛΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
