Lost: Τα μοναδικά πράγματα που μετάνιωσαν οι δημιουργοί για το φινάλε
Δεν είσαι ο μοναδικός που έχει παράπονα από το φινάλε του Lost. Δες τι θα άλλαζαν οι showrunners της σειράς Damon Lindelof και Carlton Cuse.
- 3 ΜΑΡ 2021
We have to go back, γι’ αυτό και αφιερώσαμε μία ολόκληρη σειρά επεισοδίων του POP για τις Δύσκολες Ώρες στο show που υπήρξε ίσως η τελευταία μας τόσο συλλογική εμπειρία τηλεοπτικά παγκοσμίως. Το φινάλε του Game of Thrones που είδαμε πρόσφατα ήταν γιγάντιο, και άλλα φινάλε θα τα πήγαιναν ακόμα καλύτερα σε τηλεθέαση (του Big Bang Theory ας πούμε!), όμως ποιο τηλεοπτικό γεγονός από το φινάλε του Lost έχει υπάρξει το ίδιο αναμενόμενο στ’ αλήθεια; Όπως μας υπενθύμισε το υπέροχο oral history του φινάλε που δημοσίευσε μόλις το Vulture, μέχρι και ο Obama είχε μετακινήσει το State of the Union εκείνης της χρονιάς για να μην πέσει μαζί με τη μετάδοση του επεισοδίου.
Το oral history καλύπτει τα πάντα γύρω από το φινάλε, από τη σύλληψή του μέχρι τα γυρίσματα και τις απαραίτητες (;) επεξηγήσεις – ειλικρινά, αν ακούσω έστω και μία φορά ακόμα πως ήταν όλοι νεκροί εξαρχής η μόνη λύση θα είναι πια η αυτοανάφλεξη – και φυσικά τη γνώμη των δύο showrunners για το τελευταίο επεισόδιο του Lost, του Carlton Cuse (Bates Motel) και του Damon Lindelof (Watchmen, The Leftovers), πλέον από μία χρονική απόσταση που επιτρέπει ενδοσκόπηση και αναθεωρήσεις.
Οι δυο τους έχουν στηρίξει διαχρονικά τις δημιουργικές τους αποφάσεις για το φινάλε, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν αναγνωρίζουν ότι οι φαν του Lost που έμειναν με παράπονα από το τελευταίο επεισόδιο ήταν παράλογοι. Έχουν και οι ίδιοι άλλωστε πράγματα που θα άλλαζαν, αν και τίποτα που θα διαφοροποιούσε τρομακτικά το τελικό αποτέλεσμα.
«Μορφάζω λίγο με κάποια πράγματα», ανέφερε αρχικά ο Lindelof. «Δεν είναι ακριβώς μετάνοια, αλλά νομίζω πως αν δεν είχαμε εκείνο το ρημάδι το ψηφιδωτό παράθυρο θα είχαμε πάρει μεγαλύτερο βαθμό για το φινάλε». Μιλάει για το παράθυρο στην εκκλησία όπου βρέθηκαν στο τέλος οι χαρακτήρες που εκπροσωπούσε όλες τις θρησκείες. «Η κυριολεξία του παραθύρου – αυτό είναι ένα μέρος του που με κάνει να σφίγγω τα δόντια μου λίγο και να πω, θεέ μου, γιατί; Πιστεύαμε τότε πως ήταν καλή ιδέα, αλλά πρέπει να συγχωρήσουμε τους εαυτούς μας. Αλλά ήταν υπερβολικό».
Ο Cuse πάλι, ανέτρεξε στα λίγα εκείνα δευτερόλεπτα μετά το τέλος του Lost που ακόμα και σήμερα μπερδεύουν το κοινό (και οδηγούν εμένα σε αυτοανάφλεξη).
«Στην πραγματικότητα έχω μονάχα ένα πράγμα που μετανιώνω για το συνολικό ταξίδι του Lost και ήταν στο πολύ, πολύ τέλος. Ο Barry Jossen (παραγωγός), είχε πάρει τηλέφωνο τον Damon κι εμένα και είχε πει “ξέρετε, ανησυχώ γιατί θα φύγουμε από ένα τρομερά συναισθηματικό τέλος της σειράς και θα πάμε σε καμιά διαφήμιση της Procter & Gamble και δεν θα είναι ωραίο. Υπάρχει κάποιος τρόπος να απαλύνουμε τη μετάβαση κάπως ή να τη βελτιώσουμε; Υπάρχει κάποιο υλικό που θα μπορούσαμε να κολλήσουμε στο τέλος για να οδηγήσουμε το κοινό πιο εύκολα από τη σειρά στις διαφημίσεις;”».
«Το μόνο πράγμα που είχαμε ή που μπορούσαμε να βρούμε, ήταν κάποια στιγμή στη διάρκεια της πρώτης σεζόν, οπότε και ερχόταν ο χειμώνας και όλα τα κομμάτια του αεροπλάνου έπρεπε να μεταφερθούν έξω από την παραλία στη Χαβάη. Τον χειμώνα αλλάζει η γεωγραφία στη βόρεια ακτή του Oahu. Έρχονται τεράστια κύματα και οι παραλίες διαβρώνονται. Ήταν μία περιβαλλοντολογική καταστροφή. Οπότε πριν μεταφερθούν όλα τα κομμάτια του Oceanic, πήγε ένα συνεργείο και τα βιντεοσκόπησε».
«Οπότε βάλαμε εκείνο το υλικό στο τέλος της σειράς και νομίζω ότι το πρόβλημα ήταν πως το κοινό είχε συνηθίσει τόσο στην ιδέα ότι στο Lost είχαν τα πάντα νόημα, στόχο και σκοπιμότητα. Οπότε σε αυτό το υλικό διάβασαν πως, ξέρεις, ήταν νεκροί εξαρχής. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός. Ήταν να δημιουργήσουμε ένα αφηγηματικό διάλειμμα. Αλλά ήταν πολύ δυσοίωνο. Πήρε άλλη σημασία. Αλλά αυτή η σημασία νομίζω πως παραμόρφωσε τον στόχο μας και βοήθησε στο να δημιουργηθεί η παρεξήγηση […] Νομίζω πως θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει κάποια πράγματα για να το κάνουμε πιο ξεκάθαρο, αλλά δεν ήταν αυτό που έπρεπε να εκληφθεί. Όμως ένας από τους στόχους της σειράς ήταν η σκόπιμη ασάφεια και το να δίνουμε στον κόσμο την ευκαιρία να αφομοιώσει και να ερμηνεύσει το Lost με τον δικό τους τρόπο».
Εάν θες να μάθεις περισσότερα για το φινάλε του Lost, για το πώς στήθηκε και για την εμπειρία του καστ, για τις επιρροές του, για το όραμα των δημιουργών και τη σημασία των flash-sideways, αλλά και για τη φρέσκια ανάλυσή του που συμβαίνει ξανά τα τελευταία χρόνια, άκου το αφιέρωμά μας στο POP για τις Δύσκολες Ώρες!
