Marvel ή DC;

Η επιλογή του σημερινού Διλήμματος δεν ήταν εύκολη. Πέρασε από σάραντα κύματα και άλλα τόσα e-mails. Γενικά το πώς διαλέγουμε τι θα γράψουμε κάθε Παρασκευή είναι μια ιστορία από μόνο του και νομίζουμε πώς έφτασε η ώρα να στην πούμε ή τέλος πάντων να σας τη δείξουμε.

Παρότι, λοιπόν, η διεύθυνση του ΟΝΕΜΑΝ ξέρει ότι τα e-mails εναπόκεινται στο νόμο περί προσωπικών δεδομένων, η ταλαιπωρία που τραβάει κάθε εβδομάδα για να βγάλει άκρη με όσους εμπλέκονται στα Αιώνια Διλήμματα, δεν ξεπληρώνεται εύκολα.

Πληρώνεται όμως ακριβά και για αυτό, πριν διαβάσετε για τη DC και τη Marvel, δείτε το”Making of” της πιο αγαπημένης (μέχρι την επόμενη) στήλη του ΟΝΕΜΑΝ. Τουλάχιστον από εμάς τους ίδιους, ελπίζουμε κι από εσάς τους ίδιους.

Marvel ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Ένα πόντο στη Marvel γιατί έχει τον γαμάτο πέτρινο τύπο των Fantastic Four. Ένα πόντο στη DC γιατί έχει τον Μπάτμαν. Ένα πόντο μείον στη Marvel που τόλμησε να βγάλει μια τόσο κακή ταινία όπως το Captain America. Δέκα πόντοι μείον στη DC για τον Σούπερμαν, τον άνθρωπο με τις υπερφυσικές δυνάμεις που προτίμησε να γίνει φλώρος. Άλλοι δέκα πόντοι μείον για τυπάκια σαν τον Aquaman, τον Green Lantern και φυσικά τον Ρόμπιν. Και τέλος 268 πόντους συν στη Marvel για τους Χ-ΜΕΝ, γιατί αν τελικά γινόταν μια υπέρτατη μάχη ο τελευταίος που θα έμεινε όρθιος θα ήταν ο Γουλβερίν, απλά γιατί είναι ξεροκέφαλος και πρέπει να περάσει το δικό του.

Και bonus: Ironman!

Make Mine Marvel ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Είτε χάρτινα είτε κινηματογραφικά είτε απλά ως ονόματα, λίγο ως πολύ όλος ο κόσμος οι πρώτοι υπερήρωες που γνωρίζει είναι της DC, o Σούπερμαν ή/και ο Μπάτμαν. Πέντε χρονών πιτσιρίκι έβλεπα τις ταινίες του Σούπερμαν στην τηλεόραση και διάβαζα το θάνατό του στα κόμικς και έβλεπα εφιάλτες με τον Πιγκουίνο του Τιμ Μπάρτον, πολλά χρόνια πριν αγγίξω Marvel κόμικ. Όμως είναι το θέμα αυτό ακριβώς: Ως τότε ήμουν απλώς τουρίστας. Τα κόμικς τα αγάπησα μόνο όταν ξεφύλλισα το πρώτο μου Marvel. Μαγεύτηκα από το ατελείωτο καστ των X-Men, το θράσος του Wolverine, τις ατάκες του Spider-Man -και την ανθρώπινή του διάσταση ως Πίτερ Πάρκερ, δηλαδή έναν απλό μαθητή όπως εμείς τότε-, την ιδέα όλων αυτών των φοβερών υπερανθρώπων που μαζεύονται σε μια ομάδα ως Avengers για να υπερασπίζονται τη Γη, αλλά που σαν ομάδα είναι δυσλειτουργικοί σαν μια οποιαδήποτε παρέα απλών ανθρώπων. Η DC είχε τα μεγάλα αρχέτυπα, τους εμβληματικούς ήρωες που όλοι μαθαίνουν πρώτα, που όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς γράφουν κάποτε στην καριέρα τους, αλλά η Marvel είχε τους δικούς μας ήρωες, εκείνους που πίσω από τις υπερδυνάμεις τους είχαν αδυναμίες, προβλήματα, ζωές, με ρίζες όχι στο μύθο, αλλά στην καθημερινότητα. Οι ήρωες της Marvel με έκαναν να νοιάζομαι.

DC ο Μάνος Μίχαλος

Δεν μπορώ, ούτε πιθανόν να έχω το δικαίωμα να πω Marvel (γιατί όπως είπε ο Θοδωρής, εγώ στην 9η Τέχνη είμαι ένας απλός τουρίστας και όχι ντόπιος). Κι από τη στιγμή που οι εμπειρίες μου από comics είναι ξεκάθαρα στον κινηματογράφο, την τηλεόραση ή στα video games, δεν έχω τη γεύση του τυπωμένου χαρτιού (εκτός αν θέλετε να πούμε για το γάμο του Λούκυ Λουκ) για να ξέρω σε βάθος τι συμβαίνει στον πλανήτη της Marvel.

Και παρότι κινηματογραφικά έχω περάσει τρεις φορές εξαιρετικά καλά με τους X-Men, από εκεί και πέρα οι συμπαντικές μάχες ακόμη και των Avengers μου είναι πολύ wow για τα γούστα μου. Προσωπικά, για τα επόμενα χρόνια, θα ψάχνω να βρω αντίδοτο στο πόσο κολλημένος ήμουν από μικρός από τον Μπάτμαν και πως ο Κρίστοφερ Νόλαν εξέλιξε αυτή την εμμονή σε ανίατη ασθένεια. Ναι, ξέρω ότι ο Dark Knight είναι πολύ σκοτεινός ακόμη και για τις “ρίζες” του ίδιου του Μπάτμαν, αλλά στους υπερήρωες μου αρέσει πολύ η σκιά του παρελθόντος τους. Ακόμη και αν πρόκειται για τον Φάντομ Ντακ.

Marvel η Αμαλία Κουλακιώτη

Μπορώ να πω άνετα DC. Θα έπρεπε να πω άνετα DC καθώς τα τελευταία χρόνια τα διαβάσματά μου ανήκουν σχεδόν αποκλειστικά στο σύμπαν της. Πλέον δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με τους υπερήρωες αλλά αγαπώ υπερβολικά τα κόμικς για να σταματήσω να διαβάζω. Θα έπρεπε να πω άνετα DC αφού και τα δυο πιο αγαπημένα μου κόμικς είναι DC, το Watchmen και το Lucifer (Vertigo το τελευταίο, δηλαδή DC).

Αλλά από την Marvel και τους σαφέστατα πιο κουλ υπερήρωές της άρχισαν όλα. Μπορεί τώρα να μην διαβάζω αλλά τότε, μετά τους γενναίους Γαλάτες, τον badass καουμπόη με το ακόμα πιο badass άλογο του και τους δεκάδες άλλους τίτλους της τιτανοτεράστιας Μαμουθκόμιξ, μετά από τα χιλιάδες πιο “παιδικά” κόμικς, ήταν το επόμενο στάδιο.

Marvel λοιπόν για τον Thor, για τον Hulk, για τους Τέσσερις Φανταστικούς, για τον Iron Man, για τους X-Men.

Άλλα πιο πολύ, Marvel για τον Spider-Man, για τα τεύχη που δεν έχανα κάθε μήνα, για τις άθλιες ελληνικές μεταφράσεις, για την ειδική κρυψώνα που είχα στο γραφείο μου, όταν οι καημένοι γονείς μου πίστευαν πως διάβαζα τα μαθήματά μου…

DC ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Δεν ξέρω αν στέκει αυτό που λέω αλλά οι ήρωες της DC μού φαίνονταν ανέκαθεν πιο γήινοι, πιο ανθρώπινοι και πιο ρεαλιστικοί. Πόσο ρεαλιστικός μπορεί να είναι ο κρυπτονίτης και ένα batmobile δεν ξέρω αλλά η Marvel μού έμοιαζε πάντα με κάτι πολύ μοντέρνο και νεωτεριστικό για τα γούστα μου.

Η DC για μένα είναι ολντσκουλιά. Βλέπω Superman γιατί μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Βλέπω Batman γιατί το κρατάει αληθινό στη γειτονιά του. Ενώ Fantastic Four θα δω απλά για να χαζέψω λίγο την Jessica Alba. Κι αυτό λέει πολλά για το ποιόν. Και το δικό μου και της αδιάφορης (καλά, όχι κι έτσι) Marvel.

Marvel ο Πάνος Κοκκίνης

Το πεντοχίλιαρο που είχα τσιμπήσει από την μακαρίτισσα την κομουνίστρια την θεία μου δεν ξοδευόταν με τίποτα. Είχα φορτώσει, ως συνήθως, ότι κόμικ βρισκόταν μπροστά μου στο ψιλικατζίδικο (εκτός από σούπερ Κατερίνα) και πάλι ο τύπος επέμενε να μου δίνει ρέστα.Και αυτό συνέβαινε κάθε Πέμπτη, επί πολλά, πολλά χρόνια.Μέχρι δηλαδή που αγόρασα το πρώτο μου βίντεο και έπεσα με τα μούτρα στις ταινίες. Με άλλα λόγια, όσον αφορά τα κόμικ, ήμουν εντελώς παμφάγος.Και μου πήρε χρόνια να συνειδητοποιήσω την ξενερωσιά στο DNA των ηρώων της DC (με μπροστάρη τον υπερφυσικό μπούλη Superman) σε σχέση με τους υπέροχα κατεστραμμένους, σχεδόν ψυχοπαθείς αντίστοιχους της Marvel (Wolverine I love you, ακόμη και αν το μοναδικό που έχουμε κοινό είναι το πλούσιο τρίχωμα). Από τότε δεν κοίταξα ποτέ πίσω μου. Και όχι, ένας Νόλαν δεν φέρνει την άνοιξη.

DC ο Ηλίας Αναστασιάδης

Η επιλογή μου γίνεται καθαρά με βάση το ρόστερ των υπερ-ηρώων ως οντότητες, είτε στο χαρτί είτε στο σινεμά είτε ως παιδικά στην τηλεόραση. Μεγαλωμένος λοιπόν με τον έως και κωμικό Batman του ABC που έτρεχε συνήθως με τα πόδια παρέα με τον Robin (το Batmobile στα 60s μάλλον έκαιγε κάρβουνο) για να πιάσει τους κακούς, η πλάστιγγα (που λένε και οι εκφωνητές της ΕΡΤ) γέρνει προς DC μεριά με το καλημέρα.

Πρόσφατα, βλέποντας και εκτιμώντας την αρωγή του Entourage στον ανδρικό πλούτο, έμαθα και το Aquaman, τον ρόλο που εκτόξευσε την καριέρα του Vinnie Chase στη σειρά. Ε, πολύ θέλει ο άνθρωπος νομίζεις;

DC η Ελιάνα Χρυσικοπούλου

Κανονικά μάλλον δεν θα έπρεπε να ψηφίζω, αλλά τι να κάνεις, όπως διαπιστώσαμε και τον Ιούνιο αυτή είναι η δημοκρατία, ψηφίζουν και οι ηλίθιοι/ απαίδευτοι/ άσχετοι.    Διαβάζοντας τη λίστα με τους υπερήρωες της DC σκέφτομαι: γνωστά κόμιξ και μια ταινία που παίζεται τώρα στις αίθουσες και θέλω να τη δω. Κοιτάζοντας τους υπερήρωες της Marvel σκέφτομαι: άγνωστα κόμιξ και μπλοκμπάστερς που δεν θέλησα να δω ποτέ. Αυτό το δίλημμα είναι για μένα σαν να ρίχνεις μπιλιά στη ρουλέτα. Πας ενστικτωδώς. Και το ένστικτό μου μου λέει να ποντάρω στο μαύρο. Στον Σκοτεινό Ιππότη, δηλαδή, που είναι και το πρώτο μου ραντεβού μόλις γυρίσω από τις διακοπές μου.

Marvel o Στέλιος Αρτεμάκης

Τα πράγματα είναι απλά, μη μπερδεύεστε. Ο Hulk και ο Captain America μοιράζουν “χωριάτικες” στους Hawkman, Green Arrow, Martian Manhunter, Green Lantern και Flash.  Τον δε Robin, ως ανήλικο, του τραβάνε το αυτί και τον γυρνάνε στη μάνα του. Την ίδια στιγμή ο Spiderman κάθεται στη φωλιά του και προσπαθεί να λύσει τα υπαρξιακά του προβλήματα. Δε χρειάζεται να προσπαθήσει βλέπεις. Η DC είναι γεμάτη γατάκια. Ο μοναδικός που θα μπορούσε να κάνει κάτι είναι ο Superman αλλά έχει ξωμείνει από κρυπτονίτη. Ή μήπως ζελέ για τη φράτζα του και μας δουλεύει ψιλό γαζί; Και ο Κρίστοφερ Νόλαν (που αναφέρθηκε παραπάνω) έχει πάει τη στολή του Batman στο ράφτη για να την μικρύνει. Όταν το κάνει τα λέμε. Αλλά μέχρι τότε καμία DC.

ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… MARVEL με 55.5%

Δεν θα μπορούσε να μην κριθεί σε μια superhero λεπτομέρεια αυτή η μάχη και πιθανότατα δεν τελείωσε. Αποκλείεται ο Μπάτμαν να το αφήσει έτσι, αρκεί ο Superman να αφήσει τα γκομενιλίκια με την Wonder Woman και να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα. Μέχρι λοιπόν οι DC να γίνουν “Εκδικητές”, οι X-Men και ο Ironman μπορούν να περηφανεύονται. Ειδικά ο τελευταίος, ζει από κάτι τέτοια.

Πάρε μέρος και ‘συ στο Αιώνιο Δίλημμα ψηφίζοντας μέσω Twitter

και

διάβασε εδώ το Making Of του Διλήμματος