Μερικές ακόμα καλύτερες μεταφράσεις για το Poor Things από τo «Χαμένα Κορμιά»

Μερικές μέρες άδειας φαίνεται να ζητούν εσπευσμένα οι millennials εργαζόμενοι της χώρας για να πάρουν απόσταση από τα γεγονότα και να κατακαθίσει μέσα τους το συναίσθημα για να αποφανθούν με ψυχραιμία εάν και κατά πόσο αριστούργημα θεωρούν τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, άμα τελικά αποδέχονται τον όρο «φεμινιστική» για την ταινία ή τη φτύνουν κατάμουτρα ως παράγωγο της πατριαρχικής κοινωνίας.

Όσο περνάνε οι μέρες από την κυκλοφορία της ταινίας στις αίθουσες, γίνεται όλο και πιο αδύνατο να εκφράσεις κάτι που δεν έχει εκφραστεί στο ελληνικό ίντερνετ: το male gaze και οι αχρείαστα πολλές σκηνές γυμνού και πορνό, τα φροϋδικά μηνύματα που υποβόσκουν, τα υπέροχα πλάνα και το τέντωμα στα νεύρα, γιατί πόση τέχνη να αντέξεις έπειτα από κανονικό οχτάωρο; Το μυαλό σου (και το στομάχι σου) χορεύει πιο αψυχολόγητα και από την Emma Stone στο μπαρ του ξενοδοχείου.

Δεν υπάρχει λάθος και σωστό σε αυτή τη συζήτηση, λοιπόν. Άλλωστε, καμία άποψη δεν είναι λανθασμένη, όταν είναι «λανθισμένη» (συγγνώμη γι’ αυτό).

Το πιο ασφαλές είναι να τοποθετηθείς με σαφήνεια ανάλογη του Κυριάκου Μητσοτάκη, που δεν άντεχε να λείπει από το πάρτι, συγχαίροντας τον σκηνοθέτη για την «προσέγγιση επίκαιρων και ταυτόχρονα διαχρονικών θεμάτων μέσα από εκφραστικούς τρόπους με το δικό του μοναδικό στίγμα». Επίκαιρα και ταυτόχρονα διαχρονικά θέματα με «τον δικό του μοναδικό τρόπο» πιάνει επίσης στα βιβλία του ο Στέφανος Ξενάκης, στις εκπομπές του ο Τάκης Τσουκαλάς, στις δηλώσεις του ο Βασίλης Τσιάρτας, αλλά ποιος τολμά να μιλήσει για αυτούς τους γκουρού;

Το μόνο λάθος σε αυτή τη συζήτηση είναι ο τίτλος στην ελληνική του εκδοχή: Χαμένα Κορμιά. Γνωρίζουμε, φυσικά, ότι η μετάφραση αυτή για το Poor Things προέρχεται από το μυθιστόρημα του Gray Alasdair (στο οποίο βασίστηκε ο Λάνθιμος) και την απόδοση που επέλεξε ο εκδοτικός οίκος (μετάφραση του Δημήτρη Βαρθουλάκη).

Από τη μία, έχει μια αίσθηση βρωμιάς και αλητείας ο όρος, κάτι από Μπίτνικ λογοτεχνία, κάτι από Ηλία Πετρόπουλο και το τιμημένο περιθώριο του Πειραιά. Εύκολα θα μπορούσε να ήταν ακυκλοφόρητο κομμάτι του ΛΕΞ, εάν δεν είχε όντως κυκλοφορήσει τραγούδι με αυτόν τον τίτλο μαζί με τον Θύτη. Από την άλλη, υπάρχουν μερικές ακραία καλύτερες και σίγουρα πιο απολαυστικές αποδόσεις του τίτλου που φέρνουν την ιστορία πιο κοντά στα εγχώρια δεδομένα, όπως μέρες τώρα έχουν βαλθεί να αποδείξουν οι απανταχού Λάνθιμος Χούλιγκαν του ελληνικού ίντερνετ.

# 1 Για τον Μάκαρο

«Πήγαινε μέχρι τέλους, αλλιώς μην ξεκινήσεις καν», έλεγε ο Charles Bukowski, χωρίς βέβαια να έχει καμία πρόθεση να υπονοήσει ότι πίσω απ’ τη μετάφραση του Poor Things κρύβεται η αθάνατη επιτυχία του Μάκη Χριστοδουλόπουλου.

#2 Οι ξεφτιλισμένοι

Σε σχέση με το παραπάνω δίλημμα, εμείς θα διαλέγαμε κορμιά μεταλλαγμένα. Θα ήταν και ένα inside reference στο μεγάλο φωτιστικό που βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια της Emma Stone σύμφωνα με το λεξικό του auteur, πάντα.

#3 Φτωχά Πλάσματα

Τίτλος για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου ή για το comeback δημοφιλούς σειράς των 00s με τρεις φίλους. Όποιος προλάβει.

#4 Τα Ψευτοπράγματα

Ένα έμμεσο σχόλιο σε όλες τις βαθυστόχαστες αναλύσεις, που αναπόφευκτα θα ακολουθούσαν την κυκλοφορία.

#5 Φτωχολογιά

Φήμες λένε ότι απέρριψε ο ίδιος ο Λάνθιμος τη συγκεκριμένη απόδοση τελευταία στιγμή, διαβάζοντας ότι η χώρα πήρε επενδυτική βαθμίδα. Κατάλαβε ότι η ταύτιση θα ήταν ανέφικτη, θέτοντας σε κίνδυνο την εισπρακτική επιτυχία.

#6 Όσοι δεν έζησαν ΠΑΣΟΚ

Άμα ο Λάνθιμος είχε μείνει Ελλάδα, θα γνώριζε την ανάκτηση της δημοτικότητας του πράσινου ήλιου στους νέους. Αλλά για κακό δικό του, μένει στα ξένα.

#7 Η φτώχεια θέλει καλοπέραση

Επίσης, ανάθεμα δυο πράγματα, φτώχεια και γεράματα.

#8 Θα τους βάλει σε Μπελα…δες

Κάθε βράδυ, στο θέατρο Δελφινάριο.

#9 Τα Έρμα (Στόουν)

#10 Πτωχάλες

Επειδή άκουσε διαμαρτυρίες για τη μετάφραση, ο Γιάννης Βασαλάκης ετοίμασε μια σειρά από εμπνευσμένα πόστερ με τη σωστή μετάφραση του Poor Things που ποτέ δεν έδειξαν. Η καλύτερη, οι Πτωχάλες.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ