Μέσα σε ένα ανακαινισμένο ρετιρέ φορτωμένο με αθηναϊκή ιστορία

«Η ιδέα της διατήρησης όσο το δυνατόν περισσότερων στοιχείων της αρχικής δομής, μεταμορφώνοντας παράλληλα τους εσωτερικούς χώρους με έμφαση στις σύγχρονες ανάγκες διαβίωσης, καθοδήγησε τη διαδικασία του σχεδιασμού και οδήγησε σε μια ουσιαστική σύνθεση» σχολιάζει ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Μπούρας για την ανακαίνιση που ανέλαβε να κάνει το γραφείο του σε μεσοπολεμικό διαμέρισμα στο Κολωνάκι.

Το παρκέ στους χώρους διημέρευσης, τα τσιμεντοπλακάκια, το μωσαϊκό στους διαδρόμους, αλλά και οι συρόμενες δρύινες πόρτες είναι μερικά μόνο από τα στοιχεί τα οποία μαρτυρούν την ιστορική σημασία ενός τέτοιους διαμερίσματος και τα οποία ο Κωνσταντίνος Μπούρας και οι συνεργάτες τους θέλησαν να διατηρήσουν, προκειμένου οι κατοικία να μη χάσει τον χαρακτήρα της.

«Στην κουζίνα και τα δύο μπάνια προστέθηκαν νέα δάπεδα, με υλικά που συμβαδίζουν αισθητικά με τα υπάρχοντα αυθεντικά δάπεδα, σε μία ισορροπημένη χρωματική παλέτα, επιτυγχάνοντας έτσι μια οπτική διαβάθμιση όλων των χώρων, ανεξάρτητα από το έντονο σχέδιο του καθενός από τα επιμέρους δάπεδα», εξηγεί ο αρχιτέκτονας.

Μετά την ανακαίνιση του διαμερίσματος στο σαλόνι προστέθηκε ενεργειακό τζάκι, σε μια νέα σύνθεση τοίχου, ενώ οι υπάρχουσες βιβλιοθήκες αναδιατάχτηκαν στον χώρο του καθιστικού και της τραπεζαρίας, για να καλύψουν ανάγκες αποθήκευσης βιβλίων και άλλων αντικειμένων.

Ο Κωνσταντίνος Μπούρας σημειώνει πως, «Ο τοίχος που υπήρχε μεταξύ της τραπεζαρίας και της κουζίνας αντικαταστάθηκε από ένα γυάλινο χώρισμα με μια πόρτα διέλευσης, συνδέοντας λειτουργικά και οπτικά τους δύο χώρους. Αυτή η οπτική επέκταση της κουζίνας επιτρέπει ανεμπόδιστη θέα στον λόφο του Λυκαβηττού, ενώ ταυτόχρονα η τραπεζαρία φωτίζεται πλέον με περισσότερο φυσικό φως».

Η νέα είσοδος της κουζίνας έχει πλέον τοποθετηθεί σε τέτοια αξονική σχέση με την κύρια είσοδο του διαμερίσματος, έτσι ώστε η εντυπωσιακή θέα προς τον Υμηττό από το παράθυρο της κουζίνας να γίνεται αμέσως αντιληπτή κατά την είσοδο στο διαμέρισμα.

Όσον αφορά στο κύριο υπνοδωμάτιο, το αρχιτεκτονικό γραφείο αποφάσισε να το σχεδιάσει σαν διαφώτιστο, προκειμένου μα δημιουργηθεί μια αρμονική αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς, με αναφορές στην ιαπωνική αρχιτεκτονική, αποφεύγοντας τις τυποποιημένες τάσεις που παρατηρούνται σε πρόσφατες ανακαινίσεις.

Έτσι, στις ντουλάπες αντί για πόρτες μπήκαν κουρτίνες για να πλαισιωθούν και να οριστούν ως τα φωτισμένα μέρη της σύνθεσης του χώρου, δίνοντας έμμεσο φως στον χώρο.