Οι καλύτερες σειρές του 2017 (ως τώρα)

Το 2017 θα μείνει στην ιστορία της ποπ κουλτούρας ως η χρονιά που ζήσαμε το ‘Twin Peaks: The Return’, αλλά εμείς είμαστε εδώ για να ξεχωρίσουμε και όλα τα υπόλοιπα αγαπημένα μας από το πρώτο εξάμηνο. Σειρές, ταινίες, τραγούδια, κόμικς, παραστάσεις, και όλα αυτά για τα οποία διαβάζετε στο PopCode. Κάθε μέρα κι ένα διαφορετικό top.

***

Το τοπ-5 του Θοδωρή Δημητρόπουλου

Twin Peaks: The Return

H Επιστροφή αυτή θα απαιτήσει φυσικά πολύ μεγαλύτερη ανάλυση, και θα την έχει, όμως για την ώρα, για τις ανάγκες αυτής της λίστας, θα πω απλά αυτό: Νιώθω σαν ο Lynch κι ο Frost να επέστρεψαν σήμερα για να συναντήσουν την τηλεόραση που προφήτευσαν πριν 27 χρόνια, ώστε να την ταξιδέψουν άλλα 27 χρόνια παρακάτω. Αγνοώντας επιδεικτικά την ιδέα του fan service, αφηγούνται μια αληθινή επιστροφή με τρόπο ριζικά διαφορετικό από τον παλιό. Μακριά από την αναγνωρίσιμη δομή επεισοδίων και τα εγκάρδια quirks του παιχνιδιάρικου σαπουνοπερατικού κόσμου μυστηρίου που κάποτε έχτισαν, φλερτάρουν εντονότερα με την αιχμηρή αγριάδα του ‘Fire Walk With Me’, ενώνοντας στοιχεία μέσα σε έναν αβάν γκαρντ τυφώνα εξπρεσιονιστικών εικόνων και υφής κάποιου αληθινού εφιάλτη που ένας Dale Cooper κάποτε ονειρεύτηκε με την ψυχή του παγιδευμένη. Μια ιστορία για νέες αρχές και την ανθρωπιά (και τη βία) του να μαθαίνεις τα πράγματα από την αρχή, το νέο ‘Twin Peaks’ αδιαφορεί για τις συμβάσεις των άλλων σειρών αλλά και του ίδιου του παλιού του εαυτού καθώς, σαν τον κεντρικό του ήρωα, πετάει το δέρμα του και αναγεννιέται, σκηνή-σκηνή, επεισόδιο-επεισόδιο, σε κάτι εντελώς διαφορετικό, ασχημάτιστο, μαγνητιστικό.

* Το ‘Twin Peaks’ προβάλλεται στο COSMOTE CINEMA.

Sweet/Vicious

Μια τέλεια σεζόν τηλεόρασης που ισοφαρίζει τη θλίψη του κοψίματος με τη φοβία πως δε θα μπορούσε ποτέ ξανά να παραμείνει στα ίδια επίπεδα θράσους, διασκέδασης, και θυμού. Ο θυμός, ναι. Το πιο απαραίτητο στοιχείο της σειράς. Σε αυτήν, κοπέλα vigilante αντί να δέρνει τον Joker στα σοκάκια της Gotham, σαπίζει στο ξύλο entitled 20χρονους βιαστές κολεγιόπαιδα. Το kickass δίδυμο των Taylor Dearden (κόρη του Bryan Cranston) και Eliza Bennett είναι τα πάντα, και η σειρά καταφέρνει μέσα από ένα δραματικής κόμικ αισθητικής στόρι να προσεγγίσει ακραίες, δύσκολες καταστάσεις και ζητήματα. Χωρίς να χάνει ποτέ τις ζόρικες ισορροπίες στις οποίες η ίδια προκαλεί τον εαυτό της, χωρίς ποτέ να παύει να είναι εθιστική, και κυρίως χωρίς ποτέ, μα ποτέ, να ξεχνάει πόσο θυμωμένη είναι. Μπράβο.

Better Call Saul

Έχω πολεμήσει πολύ φέτος μέσα μου για την 3η σεζόν του ‘Better Call Saul’ αλλά τελικά αποφάσισα να γίνω λιγάκι Jimmy και να κόψω λίγο τις γωνίες που με ενοχλούν, να τις λειάνω, τελοσπάντων να αγνοήσω το εσωτερικό spin-off της σειράς που ασχολείται με τον Mike και με Όλα Αυτά Που Θυμάσαι Από Το ‘Breaking Bad’. Επειδή να, το κομμάτι του Jimmy, με το domestic δράμα με τον αδερφό του που τον μισεί, με έναν μεγαλειώδη Michael McKean, και με την Kim που δεν σταματά ποτέ να βλέπει κάτι άξιο σωτηρίας σε αυτόν, με τις μικρές διαρκείς μάχες ηθικής που ο Jimmy λίγο (πολύ λίγο) κερδίζει, λίγο (λίγο περισσότερο) χάνει, με όλο αυτό το τραγικό δράμα για το πώς ένας άνθρωπος γίνεται αυτό που όλοι πάντα πίστευαν πως είναι, σιγά σιγά, μέρα τη μέρα, ήττα την ήττα, χωρίς ποτέ να χρειαστούν οπερατικά ξεσπάσματα, παρά δοσμένο μέσα από βραδυφλεγές, λεπτομερές δράμα ασφαλιστικού δικαίου; Ας αφήσω τις ενστάσεις μου για του χρόνου πάλι- αυτή η σειρά είναι ένα κέντημα.

* Το ‘Better Call Saul’ στριμάρει στο Netflix.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Στο φινάλε του ‘Better Call Saul’, ο Jimmy χάνει την ψυχή του κομμάτι-κομμάτι

The Good Fight

Μια πραγματικά μεγάλη χρονιά για τα τηλεοπτικά σίκουελ, spin-off και revivals. 3 στις 5 σειρές μου είναι μεταφορές παλιότερων properties, κάτι που μπορεί να είναι τυχαίο, αλλά μπορεί και να σημαίνει πως σε μια αγορά πηγμένη στο περιεχόμενο, οι δημιουργοί έχουν γίνει πολύ πιο αποφασιστικά δημιουργικοί κάτω από τη σημαία ενός προϋπάρχοντος τίτλου- προκειμένου έστω να επιβιώσουν. Το ‘Good Fight’ συνεχίζει τον καλό αγώνα από εκεί που τον άφησε το ‘Good Wife’ μεταφέροντας την Diane σε ένα εντελώς νέο περιβάλλον που αναζωογονεί την σειρά και της δίνει νέα αποστολή, οι guest stars που επιστρέφουν είναι ο ένας πιο απολαυστικός από τον άλλον, η πλοκή σε 10 μόλις επεισόδια (αντί των συνηθισμένων 22) είναι μια αληθινη κατολίσθηση, το καστ είναι έξοχο, το γράψιμο εξοχότερο, και κάπως έτσι έχουμε στα χέρια μιας ένα 100% απολαυστικό και εθιστικό σίκουελ (όχι spin-off– στα αλήθεια πρόκειται περί σίκουελ) που αντί να επαναπαύεται στις παλιές πετυχημένες συνταγές, εξερευνά ιδέες που ακόμα και τον θρυλικό του προκάτοχος ποτέ δεν απασχόλησαν. Ειλικρινά αν αυτή η σειρά ήταν 210 επεισόδια αντί για 10, και πάλι μονορούφι θα τα είχα δει.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Τι γράψαμε για το φινάλε της 1ης σεζόν ‘The Good Fight’

Legion

Όχι οι X-Men που έχεις συνηθίσει. Βασισμένος σε θρυλικό run των Claremont/Sienkiewicz ο Noah Hawley μας παρουσιάζει ένα X-Men όραμα σε ρυθμό και ατμόσφαιρα αγγλικού crime σινεμά των ‘60s, με μουσική και trippy οπτικές πινελιές που παραπέμπουν σε πρώιμους Pink Floyd (την κεντρική ηρωίδα την λένε Sydney Barrett) και όλα αυτά φτιαγμένα σε τηλεοπτικό πακέτο με την εμμονή πρώτου προσώπου και την φετιχιστική διάθεση ενός ‘Hannibal’. Με αφήγηση ουσιαστικά πρώτου προσώπου, από τη ματιά ενός απόλυτα μπερδεμένου ήρωα (έξοχος ο Dan Stevens, ηγείται ενός απολαυστικού καστ) που δεν ξέρει τι είναι αλήθεια και με τι σειρά συνέβησαν τα όσα πράγματα συνέβησαν, τα πάντα γίνονται ονειρικά, και απολύτως τίποτα δεν είναι σίγουρο. Καθώς ξετυλίγεται με ακανόνιστη ομορφιά το νήμα του μυαλού και της προσωπικότητας του ήρωα, μέσα από φιλίες, κρυμμένα άγχη και έναν υπέροχα γραμμένο στην οθόνη έρωτα-δίχως-άγγιγμα, ο Hawley, σαν άλλος Sienkiewicz, συνθέτει ένα επιθετικό, αποστομωτικά όμορφο κολλάζ εικόνων και χρωμάτων που δεν ακολουθεί τη σύνηθη δομή του genre, ώστε να ζωγραφίσει το πορτρέτο ενός εντελώς ξεχωριστού ήρωα.

* To ‘Legion’ προβάλλεται αποκλειστικά στο FOX. Το FOX είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω COSMOTE TV, Nova και Vodafone TV.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: O δημιουργός του ‘Legion’ εξηγεί πώς επανεφηύρε ένα υπερηρωικό κόμικ για τη μικρή οθόνη

Review: To ‘Legion’ δεν είναι οι X-Men των γονιών σου

Το τοπ-5 της Ιωσηφίνας Γριβέα

Ι Love Dick

Το ‘Transparent’, το πρώτο παιδί της Jill Soloway στο Amazon, είναι μια σκυθρωπή κωμωδία για κυκλοθυμικές καταστάσεις και ανθρώπους, που όμως ξέρεις ότι στη βάση της είναι ένα οικογενειακό dramedy. Το ‘I Love Dick’ κάνει το focus πιο συγκεκριμένο εστιάζοντας στην αποτυχημένη σκηνοθέτιδα Chris Kraus – μια τρομερή Kathryn Hahn – και την εμμονή της με τον γλύπτη και σεξιστοάντρακλα Dick, που αποτυπώνεται σε γράμματα που ντύνουν κάθε επεισόδιο. Όταν το αντικείμενο του πόθου της καλλιτέχνιδας γίνεται η μούσα για τη δίοδο της δημιουργικότητάς της, η ψαλίδα ανοίγει για να μπουν μέσα όλες οι γυναίκες της πόλης Marfa και η δική τους σεξουαλικότητα. Το 5ο επεισόδιο ‘A Short History of Weird Girls’ σκηνοθετήθηκε από την ίδια τη Soloway και μπαίνει ήδη στη λίστα μας για τα καλύτερα επεισόδια του 2017.

* To ‘I Love Dick’ στριμάρει στο Amazon Prime.

The Keepers

Το ‘The Keepers’ προωθήθηκε σαν το νέο ‘Making a Murderer’ και η σύνδεση είναι απολύτως κατανοητή. Μία καλόγρια δολοφονείται λίγο πριν εκπνεύσουν τα ‘60s και οι παλιές της μαθήτριες προσπαθούν να εξιχνιάσουν τον φόνο της πριν παραγραφεί το έγκλημα. Το 2ο επεισόδιο τραβάει το χαλί κάτω από το φαινομενικό whodunnit ντοκιμαντέρ για να αποκαλύψει ένα διαβρωμένο σύστημα που δε μπόρεσε να προστατεύσει ούτε την ίδια, ούτε τα κορίτσια που τη λάτρευαν στο θηλέων όπου δίδασκε. Το ‘MaM’ είχε συνθλίψει τα συστήματα προστασίας του πολίτη κομμάτι-κομμάτι, με τρόπο που σε έκανε έξαλλο για την ίδια τους τη δομή. Η νέα σειρά του Netflix δε θα σε θυμώσει, όσο θα σε αφήσει αδειανό μπροστά στην ικανότητα του ανθρώπου να σε εκπλήσσει με το πόσο τερατώδης μπορεί να είναι. Αυτή τη φορά κιόλας, με έμφαση στο θύμα και όχι τον θύτη. Μέχρι το τέλος της σειράς, ανάμεσα σε όσους φυλάνε τη μνήμη της Cathy Cesnik δεν είναι μονάχα οι μαθήτριες και οι άνθρωποι που την αγαπούσαν. Είσαι κι εσύ. Και όσο περισσότεροι είμαστε οι Keepers, τόσο θα μικραίνει η σκιά όσων συντηρούν την νοσηρή πραγματικότητα που αντιμετώπιζε.

* Το ‘The Keepers’ στριμάρει στο Netflix.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Ξεκίνα τώρα το ‘Making a Murderer’

The Americans

Όπως το ‘Sopranos’ δεν ήταν στην πραγματικότητα για τη μαφία, έτσι και το ‘Americans’ δεν είναι στ’ αλήθεια για τις κατασκοπευτικές αποστολές των πρωταγωνιστών της. Περισσότερο από οποιοδήποτε φιρμάνι της Σοβιετικής Ένωσης στο εκπαιδευμένο της δίδυμο, στο κέντρο της η σειρά θα έχει για πάντα την οικογένεια. Συνήθως παίρνοντας συναισθήματα που σε άλλο σόου θα έφτιαχναν δραματικά κρεσέντα, για να τα πατικώσει και να τεντώσει το σκοινί χωρίς να ειπωθεί λέξη. Το ‘Americans’ θα είναι για πάντα η σειρά που θα σε έχει στην τσίτα ακόμα κι όταν οι χαρακτήρες της σκάβουν μια τρύπα επί 10 λεπτά. Μιλώντας, πάντως, για το περίβλημα της κατασκοπείας, όσο κι αν είναι ακριβώς αυτό, ένα πλαίσιο, δε μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο και το γεγονός ότι η σεζόν προβλήθηκε τη χρονιά που η Ρωσία έφερε τα πάνω-κάτω στην Αμερική χωρίς να πέσει μισή σφαίρα.

* To ‘The Americans’ προβάλλεται αποκλειστικά στο FOX. Το FOX είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα μέσω COSMOTE TV, Nova και Vodafone TV.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Οι κατάσκοποι που αγαπήθηκαν

American Gods

Ο Bryan Fuller το έκανε πάλι. Στο ‘American Gods’ θα δεις τη Gillian Anderson να κάνει τον Bowie και τη Lucille Ball, και τον Χριστό να περπατάει στα ποτάμια ως Μεξικανός μετανάστης. Η σειρά είναι αλλόκοτη, ευρηματική, πνιγμένη στο αίμα και τόσο επιδέξια στην αισθητική της που δε μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από την οθόνη. Δεν είναι εύκολο να την περιγράψεις αλλά δε χρειάζεται, είναι από τις σειρές που πρέπει να τους παραδοθείς.

* To ‘American Gods’ στρημάρει στο Amazon Prime.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Η θεϊκή σκηνή σεξ και άλλες 5 στιγμές από το ‘American Gods’

The Leftovers

Η 1η σεζόν μας ζόρισε, η 2η μας έπεισε, η 3η θα μπει στο πάνθεον must τηλεόρασης. Εάν απογοητεύτηκες από τη δουλειά του Damon Lindelof στο LOST, εδώ θα σου αποδείξει ότι κατέχει την τέχνη του απογειωτικά συναισθηματικού φινάλε όσο λίγοι. Το ‘Leftovers’ επανεφηύρε τον εαυτό του τοποθετώντας τη δράση από τη Νέα Υόρκη και το Τέξας μέχρι την Αυστραλία, με τους χαρακτήρες του να προετοιμάζονται για το Τέλος των Ημερών μέσα από παραβολές, όνειρα και άλλα στοιχήματα που έβαλε η δημιουργική ομάδα, σε μια σεζόν που υπενθύμιζε διαρκώς ότι η χάρη της αγάπης μπορεί να σε αγγίξει ακόμα κι αφού χάσεις τα πάντα. Το καστ, με την Carrie Coon να αποκαλύπτεται ως κρυφό όπλο της βιομηχανίας, θα σε καθηλώσει.

* Το ‘The Leftovers’ προβάλλεται στη NOVA.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Η θεϊκή άφιξη του ‘Leftovers’

Το τοπ-5 του Πάνου Κοκκίνη

Big Little Lies

Στα χαρτιά, πρωταγωνίστριες -και μάλιστα πρωτοκλασάτες- ήταν οι Nicole Kidman, Reese Witherspoon και Shailene Woodley. Στην πραγματικότητα την παράσταση έκλεψαν το εθιστικό τραγούδι των τίτλων έναρξης (αν το ακούσεις μια φορά, είσαι ‘καταδικασμένος’ να το σιγοτραγουδάς για πάντα), τα υπέροχα ‘θα ήθελα να ήμουν πλακάκι στο 7ο μπάνιο τους’ σπίτια (πάνω στην άμμο, πάνω στα βράχια, εντελώς εκτός budget μας), τα πανέμορφα παιδιά, το πέος του ‘Ταρζάν’ Alexander Skarsgård και η γενικότερη κυριλο-pulp ατμόσφαιρα. Ένας όρος που μπορεί να μην είναι ‘δόκιμος’, αλλά περιγράφει επακριβώς το πιο prestige drama της σεζόν που αποτελεί και από τις ελάχιστες σειρές που μπορεί άνετα να ‘μασουλήσει’ -χωρίς ενοχές ή περιττές θερμίδες- ένα ζευγάρι μαζί.

* Το ‘Big Little Lies’ προβάλλεται στη NOVA.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Το ‘Big Little Lies’ είναι η χαρά του κτηματομεσίτη

Silicon Valley

Μου είναι πραγματικά ακατανόητο γιατί κάποιος από τους εγωμανείς tech δισεκατομυριούχους της Κοιλάδας που τόσο εύστοχα σατιρίζει/ ξεφτιλίζει δεν σηκώνει το τηλέφωνο για να μιλήσει με τον Mike Judge και να αγοράσει όλο το πράγμα προκειμένου να το καταχωνιάσει κάπου βαθιά και ανήλιαγα. Ειδικά αφού το βλέπουν ότι κάθε σεζόν είναι καλύτερη/ τους κάνει μεγαλύτερη ζημιά στην υστεροφημία τους από την προηγούμενη (έξοχο το επεισόδιο με το Blood Boy). Κάτι λογικό αφού, πέρα από το γράψιμο και το συνολικό όραμα, το cast είναι ότι πιο ομαδικά ταλαντούχο έχουμε δει μαζί από την εποχή του Parks and Recreation. Με ειδική, πάντα, μνεία στον Jared Dunn του Zach Woods, ταυτόχρονα ότι πιο γλυκό και ψυχωτικό κυκλοφορεί εκεί έξω, και στους ‘Διόσκουρους’ Martin Starr και Kumail Nanjiani.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Είναι το ‘Silicon Valley’ το επόμενο ‘Big Bang Theory’;

Veep

Στην αρχή της σεζόν είχα τις αμφιβολίες μου για το πόσο αστεία μπορεί να είναι η αντιπρόεδρος Selina Meyer -και το επιτελείο ηλιθίων της-εκτός Λευκού Οίκου. Κυρίως επειδή πάντοτε είναι αμήχανο όταν ένα cast που έχει συνηθίσει να είναι μαζί στον ίδιο χώρο, διασκορπίζεται στα 4 σημεία του ορίζοντα. Στο τέλος το μόνο που μένει είναι η ανακούφιση ότι εκεί που μετράει (στη άκρατη φιλοδοξία και την ‘δημιουργική’ βωμολοχία) τίποτα δεν έχει αλλάξει. Εκτός, ίσως, από την διαπίστωση ότι ο Jonah Ryan είναι ένας χαρακτήρας που αξίζει με τα χίλια το δικό του spin off. Ίσως γιατί είναι ο μοναδικός πολιτικός πιο σουρεάλ, πιο βαθιά τραυματισμένος, πιο εγκληματικά αδαής και πιο αναίτια γεμάτος αυτοπεποίθηση από ότι ο Donald Trump.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Πότε επιτέλους θα αρχίσεις να βλέπεις το ‘Veep’;

Master of None

Μετά από την αψεγάδιαστη 2η σεζόν του Master of None, που ξεκίνησε με εκείνον να μας πηγαίνει σε ένα άκρως λαχταριστό γαστρονομικό tour της Ιταλίας (και επίσης εμπεριέχε τα πάντα όλα, μέχρι και tribute στο Vittorio De Sica), οφείλω να ομολογήσω ότι τον είχα παρεξηγήσει ‘βάρβαρα’ τον Aziz Ansari. Ναι, στο Parks and Recreation ήταν καλός, αλλά σίγουρα όχι ο καλύτερος. Ναι, στην 1η σεζόν μας έδωσε καλά δείγματα όσον αφορά το τι σημαίνει να είσαι γιος μεταναστών (επίσης ελεύθερος την εποχή του tinder) στη Νέα Υόρκη του σήμερα. Αλλά κανένας, πέρα ίσως από τον ίδιο, δεν περίμενε το εύρος και το βάθος της εμπειρίας που μας πρόσφερε εδώ. Μπράβο του. Και με αγωνία περιμένουμε πότε θα αξιωθεί να φτιάξει και την πρώτη του ταινία. Γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι το παλικάρι έχει πράγματα να μας πει.

* Το ‘Master of None’ στριμάρει στο Netflix.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Ξενύχτησα βλέποντας την 1η σεζόν του ‘Master of None’

The Handmaid’s Tale

Είναι πολύ δύσκολο να χτίζεις στην τηλεόραση έναν ολοκληρωμένο κόσμο. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να χτίζεις ένα θεοκρατικό εφιαλτικό σύμπαν, πείθοντας μας από το πρώτο καρέ ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να μας συμβεί σε τρεις ή σε έξι μήνες από τώρα. Αλλά βοηθάει το να έχεις καλή πρώτη ύλη, όπως συνέβη εδώ. Και βοηθάει ακόμη περισσότερο το να έχεις στη διάθεση σου ως πρωταγωνίστρια την Elizabeth Moss, το βλέμμα της οποίας μεταφέρει την απόγνωση και την οργή με μεγαλύτερη ίσως πειστικότητα από κάθε τηλεοπτική ηθοποιός της γενιάς της. Μια άκρως επίκαιρη σειρά που σε κερδίζει (με την έξοχη ατμόσφαιρά της) και σε εξοργίζει φουλ (δείχνοντας πόσο εύθραστη είναι ακόμη η θέση της γυναίκας στην κοινωνία μας).

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: