Η νέα Galadriel θα έχει σύντομα το Hollywood στο πιάτο της
Υποκλινόμαστε στη Morfydd Clark, τη νέα Galadriel του τηλεοπτικού 'Lord of the Rings'.
- 15 ΟΚΤ 2020
Η Morfydd Clark διανύει μία από τις καλύτερες περιόδους της καριέρας της, αλλά δεν το έχει πάρει χαμπάρι. Όχι εξαιτίας της πανδημίας – αν και θα αρκούσε ως λόγος – αλλά επειδή εμείς βλέπαμε το όνομά της να φιγουράρει σε όλο και περισσότερες επικεφαλίδες, εκείνη βρισκόταν στη Νέα Ζηλανδία παίζοντας τη Galadriel. Εκεί βρίσκεται ακόμα, χωρίς κανένα σημάδι διαλείμματος.
Η Clark περιορίζεται τόσο πολύ σε όσα της επιτρέπεται να πει για το ‘Lord of the Rings’ του Amazon που δεν έχει επιβεβαιώσει καν δημοσίως τον ρόλο της. Η κοινή παραδοχή του ρεπορτάζ όμως επιμένει ότι η ηθοποιός θα υποδυθεί τη Galadriel της Δεύτερης Εποχής και κανείς δεν έχει φροντίσει να το διαψεύσει. Ευτυχώς. Η ανερχόμενη σταρ έχει παραπάνω απ’ όσα χρειάζονται για να παίξει το αγαπημένο ξωτικό της Μέσης Γης.
Ως τις αρχές της Δεύτερης Εποχής, η Galadriel θεωρείτο ήδη ξεχωριστή φιγούρα στον κόσμο των ξωτικών, ιδιαιτέρως σοφή και αφοσιωμένη στη Μέση Γη όπου και παρέμεινε από επιλογή της μετά την Πρώτη Εποχή. Όταν ο ‘Annatar’, ο Sauron στην πραγματικότητα, άρχισε να αποκτά ισχυρούς δεσμούς επιρροής με τα ξωτικά, η Galadriel εξαρχής δεν του είχε δείξει καμία εμπιστοσύνη. Ήταν εκείνη που είχε συμβουλεύσει να κρυφτούν τα δαχτυλίδια, ενώ είχε γίνει και φύλακας ενός εκ των Τριών Δαχτυλιδιών των Ξωτικών – το Nenya, το Δαχτυλίδι του Νερού.
Η Clark, όπως πλέον αναγνωρίζουν όσοι κριτικοί υποκλίνονται ως τώρα στην ερμηνεία της στο φετινό θρίλερ ‘Saint Maud’ της Α24, έχει τον τέλειο συνδυασμό για τον ρόλο της Galadriel. Μία επιβλητική παρουσία που μπορεί να ξεγελάσει με μια πιο εύθραυστη εντύπωση που αφήνει σε πρώτη ματιά. Στη νέα παραγωγή τρόμου του στούντιο, το ντεμπούτο της σεναριογράφου-σκηνοθέτη Rose Glass που έχει παραλληλιστεί με το ‘Hereditary’, τον ‘Εξορκιστή’ και το ‘Carrie’, η ηθοποιός υποδύεται μία διαταραγμένη ιδιωτική νοσοκόμα που ασπάστηκε πρόσφατα τον Χριστιανισμό. Πεπεισμένη ότι ο Θεός τής μιλάει, η Maud ξεκινά μια εκστρατεία ‘διάσωσης’ μίας καρκινοπαθούς ασθενούς της (Jennifer Ehle) από τις αμαρτίες της – το ποτό, το σεξ και άλλα ανθρώπινα πάθη.
Η Clark περνά με χαρακτηριστική άνεση από μια στάση συμπονετικής μελαγχολίας σε βλέμματα βιβλικού σκότους στην ερμηνεία του πρώτου της πρωταγωνιστικού ρόλου στον κινηματογράφο, αλλά το εύρος της εντοπίζεται ούτως ή άλλως πανεύκολα στις τελευταίες της δουλειές.
Πριν τη Galadriel, ήταν μία πολύ διαφορετική Mina στο ‘Dracula’ του BBC (με μία αδιανόητη περούκα που μας προξένησε πολεμικά φλάσμπακ από το ‘Lost’, αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα). Στο ‘His Dark Materials’ ήταν μία αδίστακτη νοσοκόμα. Στο ‘Eternal Beauty’ ήταν η νεαρή βερσιόν της Sally Hawkins, μίας γυναίκας που υπέφερε από σχιζοφρένεια. Στο ‘Personal History of David Copperfield’, μία πολύχρωμη, εμπνευσμένη μεταφορά του έργο από τον Armando Iannucci, υποδύθηκε τη μητέρα αλλά και την αρραβωνιαστικιά του David. «Το γεγονός ότι λίγοι άνθρωποι συνειδητοποίησα ότι έπαιζε και τους δύο ρόλους είναι απόδειξη του πόσο εμβυθίζεται στον κάθε ρόλο», είχε αναφέρει περήφανος ο σκηνοθέτης στον Guardian. «Και οι δύο ρόλοι συνδυάζουν πολλές διαθέσεις – κωμωδία, φόβο, αφέλεια, σοφία, λύπη – και θέλει κόπο για να τις ισορροπήσεις. Η Morfydd το έκανε τέλεια. Αποπνέει μια φοβερή γαλήνη, αλλά από κάτω υπάρχει μια ενέργεια που βουίζει διαρκώς. Είναι καθηλωτικό».
«Το να βλέπω μεγάλους άντρες να με φοβούνται δεν ήταν κάτι που περίμενα ποτέ να μου συμβεί και είναι το σπουδαιότερο επίτευγμά μου!», είπε γελώντας η ηθοποιός στο περιοδικό Wonderland με αφορμή τις πρώτες προβολές του ‘Saint Maud’. Στην αληθινή ζωή, η Clark γελάει και μιλά τραγουδιστά, λέει συχνά συγνώμη, προσπαθεί να ξεχνά τις οντισιόν στις οποίες συμμετέχει ώστε να εκπλήσσεται όταν κερδίζει κάποια, και αποφεύγει να αναφέρεται στην ηλικία της μιας που οι ρόλοι της ήταν για καιρό εφηβικοί.
Γεννήθηκε στη Σουηδία όπου ο πατέρας της βρήκε δουλειά όταν η παιδίατρος μητέρα της ήταν επτά μηνών έγκυος και παρέμεινε εκεί μέχρι τα δύο της χρόνια. Πλέον θυμάται μόνο το “δεν έχουμε χαρτί τουαλέτας” στα σουηδικά, γιατί η οικογένειά της εγκαταστάθηκε γρήγορα στο Cardiff. Είχε συνεχώς μπελάδες στο σχολείο, αιφνιδίαζε τους δασκάλους της όταν έβγαινε ξαφνικά από την αίθουσα ή όταν φώναζε χωρίς να παίρνει ανάσα, αλλά στα 7 της χρόνια θα είχε πια τη διάγνωση ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. «Όταν δεν βρίσκω κάτι ενδιαφέρον δεν μπορώ να συγκεντρωθώ», εξηγεί στον Independent. «Στα 13 μου, ανάγκασα τον εαυτό μου να διαβάσω το ‘Όνειρο Θερινής Νυκτός’, το ‘Ρωμαίος και Ιουλιέτα’ και το ‘Όπως Σας Αρέσει’. Έβρισκα πάντα δύσκολα τα μυθιστορήματα, αλλά είχα εντυπωσιαστεί που μπορούσα να διαβάζω Σαίξπηρ γιατί ο έμμετρος λόγος και τα σύντομα αποσπάσματα λειτουργούσαν στο μυαλό μου».
Μετά τις γενικές εξετάσεις που δίνουν οι μαθητές του Ηνωμένου Βασιλείου στα δεκάξι, η Morfydd εγκατέλειψε το σχολείο και, αφού πέρασε ένα μήνα τρώγοντας σοκολάτες στις πυτζάμες της, ακολούθησε τη συμβουλή της μητέρας της και έδωσε εξετάσεις για δραματική σχολή. Έδωσε για τρία προγράμματα, πέρασε σε όλα και κατέληξε στο Λονδίνο. Μετά την αποφοίτησή της ήρθαν κάμποσοι ρόλοι σεξουαλικής αφύπνισης στο θέατρο, αλλά και τηλεοπτικά πρότζεκτ όπως το βρετανικό ‘The Falling’. Θα ακολουθούσαν το ‘Love & Friendship’ με την Kate Beckinsale, το ‘Interlude in Prague’ γύρω από τον Μότσαρτ, το ‘Women In Love’ και ο ‘Βασιλιάς Ληρ’ στη σκηνή.
Για τη Galadriel δεν της παίρνεις λέξη, για την παραγωγή του ‘Lord of the Rings’ όμως έχει να πει μόνο τα καλύτερα . Ειδικά μετά από όλους εκείνους τους μήνες που είχαν αποκλειστεί όλοι μαζί στο lockdown της Νέας Ζηλανδίας. «Είναι παράξενο να είσαι σε lockdown με ανθρώπους με τους οποίους μόλις ξεκίνησες να συνεργάζεσαι, αλλά νομίζω πως φερόμαστε ο ένας τον άλλον σαν οικογένεια», δήλωνε προσεκτικά τις προάλλες στο NME.
«Οι φίλοι μου λατρεύουν το ‘Lord of the Rings’. Όποτε γυρνούσαν στο Cardiff από το πανεπιστήμιο και γυρνούσα κι εγώ από τη δραματική, μπαίναμε σε χειμερία νάρκη σε κάποιο σπίτι και βλέπαμε τις τρεις ταινίες back-to-back. Αλλά όταν τους είπα ότι έχω προσληφθεί για τη σειρά, μου είπαν ‘Α, ναι; Ανυπομονούσαμε να τη δούμε αλλά τώρα που θα είσαι εσύ μέσα δεν θα την ευχαριστηθούμε το ίδιο’. Σε προσγειώνει πολύ να το ακούς!».
Ταινίες που έστειλαν έντρομους θεατές στο νοσοκομείο, κανίβαλοι, φουτουριστικές αιρέσεις, δαιμονισμοί που σπάνε τα στερεότυπα. Ποιες ταινίες τρόμου σού έχουν ξεφύγει; Μάθε για τις 13 πιο υποτιμημένες ταινίες τρόμου της δεκαετίας στο νέο επεισόδιο του POP για τις Δύσκολες Ώρες!