Να τι θα έκανε όλες τις αθλητικές μεταδόσεις ακόμα καλύτερες: Ο Μπομπ Σφουγγαράκης
H πρώτη σπουδαία αθλητική μετάδοση της χρονιάς έγινε από το παιδικό κανάλι Nickelodeon. Επειδή γιατί όχι.
- 13 ΙΑΝ 2021
Δεν είναι όλοι οι αγώνες φτιαγμένοι για να μας κρατάνε καθηλωμένους ούτε είναι όλα τα πλέι-οφ παιχνίδια φτιαγμένα με τον ίδιο τρόπο. Άλλες φορές κολλάς στην οθόνη μη χάσεις ούτε μια φάση, άλλες φορές απλώς χαζεύεις περιμένοντας να περάσει η ώρα, περισσότερο από έναν συνδυασμό υποχρέωσης και βαριεστημάρας, παρά αληθινού ενθουσιασμού.
Φαντάσου όμως τώρα, το πιο βαρετό νοκ-άουτ παιχνίδι της φάσης των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Πρώτο ματς έχει έρθει 3-0, η ρεβάνς είναι ήδη ας πούμε 1-1, είμαστε στο β’ ημίχρονο, ξέρεις, οι πάντες απλώς περιμένουν να περάσουν τα λεπτά να πάνε σπίτια τους. Βλέπεις ένα μακρινό σουτ της απόγνωσης έξω από τη μεγάλη περιοχή. Βαρετό. Και ξαφνικά πάνω στα δίχτυα, εμφανίζεται ο Μπομπ Σφουγγαράκης.
Κάτι τέτοιο μαγικό έγινε στην Αμερική το περασμένο ΣΚ, όταν το μακράν πιο ανταγωνιστικά άνισο από τα ματς του πρώτου πλέι-οφ γύρου του φετινού NFL, μεταδόθηκε από το παιδικό κανάλι Nickelodeon. Σα να βλέπαμε εδώ ημιτελικό της Α1 ή κάποιο προημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας στο Junior TV ή σε περιγραφή Λυκούργου και Καρολίνας. Γιατί; Γιατί όχι!
Ήταν μια σύμπραξη της Viacom (στην οποία ανήκει το CBS που είχε τα δικαιώματα μετάδοσης του αγώνα) και του ίδιου του οργανισμού του NFL ώστε να γίνει ένα εμπνευσμένο πρόμο του σπορ σε νεότερο κοινό. Το αποτέλεσμα ήταν ίσως η πιο διασκεδαστική αθλητική μετάδοση της χρονιάς. Το Nickelodeon φρόντισε να μεταφέρει πολλά από τα γνώριμα στοιχεία του μες στη ροή του αγώνα: Όταν ας πούμε μια ομάδα σκόραρε, 4 ψηφιακοί πίδακες γέμιζαν το end zone με το χαρακτηριστικό slime με το οποίο περιλούζονται συχνά οι καλεσμένοι στις εκπομπές του δικτύου.
Σε όλη τη διάρκεια της μετάδοσης, ο σχολιαστής περιέγραφε τη δομή του παιχνιδιού σε μια πιο κατανοητή, παρομοιάζοντας το να κατεβαίνεις το γήπεδο με το να κάνεις τις ασκήσεις για το σπίτι. Όποτε υπήρχε φάουλ, ο Young Sheldon εμφανιζόταν για να εξηγήσει, για παράδειγμα, πως η άκυρη εκκίνηση είναι «όπως στο τραπέζι ο μπαμπάς αρχίζει να τρώει πριν η μαμά πει προσευχή».
Η απόσταση ανάμεσα στα δοκάρια όπου εκτελούνται τα field goals γέμιζε με μια τεράστια εικόνα του Μπομπ Σφουγγαράκη, κάνοντας το θέαμα έξτρα αστείο όταν ένας kicker έχασε το σουτ του- ήταν σα να τρόμαξε στη θέα του γιγάντιου Μπομπ.
Τα ριπλέι ήταν γεμάτα χρώματα και εφέ, με κεραυνούς και θαυμαστικά να δίνουν στη δράση τη χροιά ενός κόμικ δράσης.
Διάφορα φίλτρα χρησιμοποιήθηκαν ώστε να μετατρέψουν παίχτες σε μια παρανοϊκή μίξη καρτούν και live-action, σα να βγήκαν από την ταινία του Roger Rabbit. Ενώ η ομάδα των γραφικών χρησιμοποιούσε διαρκείς αναφορές στον animation κατάλογο του καναλιού. Το «δυναμικό δίδυμο» των quarterbacks των Saints είναι, για παράδειγμα, «κάτι σαν τον Μπομπ και τον Πάτρικ». (Ενδιαφέρον.)
Η ανάλυση των φάσεων γινόταν με roblox, επειδή καλές οι κάμερες και τα διαγράμματα, αλλά άμα δε δεις τον σχηματισμό της ομάδας και την κίνηση μέσα από ψηφιακά τουβλάκια, δεν έχεις καταλάβει στα αλήθεια τι είδες.
Και ναι, στο τέλος ο προπονητής των νικητών Saints έκατσε και λούστηκε με την πράσινη γλίτσα χαιρετώντας τους νεαρούς θεατές. (Η θεαματικότητα υπολογίζεται γύρω στα 2 εκατομμύρια.)
Το παιχνίδι; Ήταν μια τυπική μάχη ανάμεσα σε μια ισχυρή και μια μέτρια ομάδα. Αλλά το μόνο που θα θυμάται κανείς είναι το πόσο καλά περάσαμε βλέποντας μια μάλλον πρωτόγνωρη μετάδοση. Ελπίζω να βλέπει η UEFA, το εορταστικό Euro του καλοκαιριού θα απαιτεί δίχτυα με τη μορφή του Μπομπ Σφουγγαράκη. Τόσα έχουμε περάσει, το αξίζουμε.