Ο 2ος ημιτελικός της Eurovision έγραψε (ανθρώπινη) ιστορία

Σε αντίθεση με τις προβλέψεις που κάναμε για τις χώρες του Α’ Ημιτελικού, κυρίως για τη συμμετοχή των κοριτσιών μας και των εκπλήξεων που πρόσφεραν τα αποτελέσματά του, στον Β’ Ημιτελικό του 64ου Διαγωνισμού Τραγουδιού της Γιουροβίζιον, επτά από τα δέκα εισιτήρια ήταν προβλέψιμα.

Η άβυσσος του – απόλυτου φαβορί εδώ και μήνες – Ολλανδού, Ντάνκαν Λόρενς, το γκόσπελ της Σουηδίας, η επίδειξη των φωνητικών ικανοτήτων του γνώριμου από το 2016, Σεργκέι Λάζαριεφ (σε μουσική Δημήτρη Κοντόπουλου και χορογραφία Φωκά Ευαγγελινού), το κεντημένο στη Σουηδία ποπ του Αζερμπαϊτζάν, η αντιγραφή του περυσινού τραγουδιού της Φινλανδίας από τη Νορβηγία, η ανδρική εκδοχή της Φουρέιρα από τις ελβετικές Άλπεις και ο χαμαιλέοντας της Μάλτας ήταν οι επτά σίγουρες προκρίσεις.

Από την άλλη, οι τρεις εναπομείνασες θέσεις δόθηκαν σε τρία αουτσάιντερ: τη Βόρεια Μακεδονία, την Αλβανία και τη Δανία. Η γειτονική χώρα, με το νέο της όνομα, κατόρθωσε να προκριθεί στον τελικό μετά από επτά χρόνια με μια ιδιαίτερα ισχυρή, κρεσενταριστή μπαλάντα, με θέμα το κίνημα του #metoo. Η έτερη γειτονική χώρα αποδεικνύει πως κάθε χρόνο ο αλβανικός στίχος της ταιριάζει γάντι. Η δουλειά που γίνεται στο Festival i Kenges κάθε χρόνο και η απόφαση του RTSH (εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας) να μην αλλάζει πια τη γλώσσα των στίχων έχει δώσει στη χώρα δύο συνεχόμενες προκρίσεις και μια 11 η θέση πέρυσι. Τέλος, η Δανία με ένα γλυκανάλατο τραγούδι που έμοιαζε να είναι σε τεντωμένο σκοινί μεταξύ πρόκρισης και αποκλεισμού.

Eurovision.tv/Andres Putting

Αν πρέπει να θυμόμαστε κάτι από αυτή τη βραδιά, δεν είναι ούτε οι εμφανίσεις χωρών που πλήρωσαν ένα σκασμό λεφτά για το τίποτα (100 χιλιάδες για το staging της Ρουμανίας), ούτε ο μένταλιστ – διάδοχος του (επίσης Ισραηλινού) Γιούρι Γκέλερ, αλλά μονάχα το interval act.

Πάμε λίγο πίσω, στον Φεβρουάριο. Τα τελευταία χρόνια, το μοντέλο επιλογής για τον εκπρόσωπο του Ισραήλ είναι το Rising Star, το οποίο ήρθε για μια χρονιά στην Ελλάδα από τη συχνότητα του ΑΝΤ1. Φέτος, οι αιτήσεις των καλλιτεχνών ξεπέρασαν κάθε προσδοκία για το ΚΑΝ, καθώς υπήρχε η σκέψη της εκπροσώπησης στο ‘σπίτι’, με αποτέλεσμα να δούμε στη σκηνή Αιθίοπες, ισραηλινό συγκρότημα να συνθέτει και να ερμηνεύει ελληνικά τραγούδια και το Shalva Band.

Το Shalva Band είναι ένα μουσικό συγκρότημα, αποτελούμενο από οκτώ μουσικούς με ειδικές ανάγκες, υπό την αιγίδα της ΜΚΟ για την οργάνωση της φροντίδας και της συμπερίληψης των ΑμΕΑ στην ισραηλίτικη κοινωνία (Shalma). Ενώ ήταν το φαβορί για τη νίκη, το γεγονός πως η πρόβα των επιτροπών για τον τελικό της Γιουροβίζιον γίνεται Παρασκευή βράδυ (τότε ξεκινάει το Shabbat, η ιερότερη μέρα της εβδομάδας) τους ανάγκασε να αποσυρθούν. Γι’ αυτό τον λόγο, οι υπεύθυνοι του ΚΑΝ αποφάσισαν να τους συμπεριλάβουν ως act στον Ημιτελικό της Πέμπτης.

Δύο μέρες μετά την προβολή του γκέι φιλιού, την ώρα που η Ντάνα Ιντερνάσιοναλ τραγουδούσε για την αγάπη, το ΚΑΝ συνεχίζει να σπάει στερεότυπα και να προβάλλει ένα από τα πιο δημοφιλή και ταλαντούχα acts που έχει να προσφέρει η χώρα. Ήταν σίγουρα η πιο ξεχωριστή στιγμή, όχι μόνο της άχαρης βραδιάς, αλλά και του διαγωνισμού τα τελευταία χρόνια.

Οι υπόλοιποι επιλαχόντες του Rising Star και οι κορυφαίοι Ισραηλινοί σταρ εμφανίζονται καθημερινά στο Eurovillage, το οποίο ειδικά σήμερα, κατά τη διάρκεια του ΄Β Ημιτελικού, είχε κατακλυστεί από χιλιάδες κόσμου. Γι’ αυτόν τον λόγο, ενώ θέλαμε να παρακολουθήσουμε τους Balkan Beat Box, οι υπεύθυνοι ασφαλείας δεν μας επέτρεψαν την είσοδο. Μπορεί το Eurovillage να είναι πραγματικά τεράστιο, μπορεί να ελκύει η θέα του ηλιοβασιλέματος στη Μεσόγειο, αλλά καθημερινά η προσέλευση ξεπερνάει κάθε προσδοκία.

Δεν υπάρχει ανησυχία, ωστόσο, καθώς ειδικά χθες η πόλη του Τελ Αβίβ πρόσφερε τη ‘Λευκή Νύχτα’ στους επισκέπτες της (όχι, καμία σχέση με την αντίστοιχη του Πατούλη, προς Θεού). Σε όλους τους δρόμους και στις πυκνές σε βλάστηση λεωφόρους της πόλης, υπάρχουν μικρές συναυλίες πλανόδιων και επιφανών τραγουδιστών και συγκροτημάτων, γλύπτες και ζωγράφοι εκθέτουν τα έργα τους με θέμα τη Eurovision, φωταγωγημένα κτίρια με μουσικές των ABBA, γνωστών ισραηλινών τραγουδιών, αλλεπάλληλα drag shows σε κάθε μπαράκι της πόλης ή στο Λιμάνι του Τελ Αβίβ, όπου κάνουν lipsync και λοιδορούν δημοφιλείς συμμετοχές του διαγωνισμού, καθώς και θεματικά δείπνα.

Παράδειγμα, στην κεντρική πλατεία της Γιάφο, στήθηκε ένα ελληνικό γλέντι. Φήμες εδώ στο Ισραήλ ισχυρίζονται πως διοργανώθηκε, όχι μόνο για την αγάπη των Ισραηλινών στην ελληνική μουσική, αλλά για την προώθηση ενός ελληνόφερτου ποπ τραγουδιού για μια ταβέρνα στη Θεσσαλονίκη από τρεις δημοφιλείς καλλιτέχνες του Ισραήλ, το οποίο δεν πήγε τόσο καλά όσο προηγούμενα τραγούδια, όπως το Tudo Bom (55 εκατ. προβολές στο YouTube).

Τις προηγούμενες μέρες, μάλιστα, η Ελπίδα (ναι, του ‘Σωκράτη’ και όχι μόνο) έφτασε στο Ισραήλ μετά από 40 χρόνια για μια εμφάνιση στο Euroclub. Οι Ισραηλινοί του ΚΑΝ την πήραν χαμπάρι στην τελετή έναρξης, και μετά την Ελένη Φουρέιρα και τη Νέττα, την κάλεσαν για μια μικρή συνέντευξη. Η ίδια ακόμα απορεί για ποιο λόγο λατρεύεται στο Ισραήλ, από μικρούς και μεγάλους που ασχολούνται με τη Eurovision.

Ακόμα και αυτοί που δεν δίνουν δεκάρα, δεν μπορούν να ξεφύγουν από το επιθετικό μάρκετινγκ προς τους τουρίστες. Παράδειγμα πρώτο, οι διαφημίσεις στα αγγλικά με μπέργκερ που έχουν το όνομα Europe, διοργανώσεις με τίτλο ‘Yummyvision’ και το καλωσόρισμα βιβλιοπωλείων στα αγγλικά. Παράδειγμα δεύτερο, οι βιτρίνες του εμπορικού κέντρου Ντίζενγκοφ με μπλουζάκια – στάμπες των δίσκων τεσσάρων δημοφιλών γιουροβιζιονικών τραγουδιών και ρούχα που τονίζουν το γεγονός πως η Γιουροβίζιον βρίσκεται στο Ισραήλ, ενώ δεν είναι στην Ευρώπη. Παράδειγμα τρίτο, μαγαζιά που αναγράφουν με τεράστια γράμματα το τζάμπα, γιατί οι τιμές χτυπάνε στο κεφάλι.

Μπύρες με 5 ευρώ, ένα τίμιο βρώμικο με πατάτες δεν βρίσκεται κάτω από 8 ευρώ και μπουκαλάκι νερό, μπορεί και 1,5 ευρώ. Απορώ με τι θυσίες καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες (στέγη, φαϊ, πάρτι) οι δημοσιογράφοι του Press Center που έρχονται εθελοντικά να καλύψουν τον Διαγωνισμό για 15 μέρες, μόνο και μόνο γιατί το γουστάρουν.

Πολλοί αδράττουν την ευκαιρία να δραπετεύσουν με οργανωμένες εκδρομές στη Νεκρά Θάλασσα και το Ειλάτ, το θέρετρο στην Ερυθρά Θάλασσα, στην 70 χλμ μακρινή Ιερουσαλήμ, όπου τα αυτιά βουλώνουν, μιας και από το σχεδόν μηδενικό υψόμετρο πηγαίνουμε στα 900μ ή στις τουριστικές γειτονιές του Τελ Αβίβ. Υπάρχουν ωστόσο εκείνοι που τολμάνε και πηγαίνουν ως την Χεβρόνα, η οποία αποτελεί μία από τις πόλεις όπου έχει χτιστεί το διαχωριστικό τείχος της Δυτικής Όχθης. Τεράστιες διαφημίσεις στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν και στον αυτοκινητόδρομο Άγιαλον καλωσορίζουν τους τουρίστες, χρησιμοποιώντας το σλόγκαν του διαγωνισμού και την ελευθερία, και τους προσκαλούν να συμμετάσχουν στα τουρ που κάνουνε στην Παλαιστίνη.

Οι αντιδράσεις από μέλη του Κοινοβουλίου ήταν αναμενόμενες, αλλά μέχρι στιγμής τίποτα δεν κατέβηκε. Αντίθετα, ανήκει στους πιο δημοφιλείς όρους αναζήτησης του ισραηλινού Google. Άλλη μια νίκη για το κράτος του Τελ Αβίβ και άλλη μια πλευρά του, τελικά, όχι και τόσο εντυπωσιακού διαγωνισμού που είχα γράψει προηγουμένως, αλλά σίγουρα του πιο πολιτικού. Διότι δεν είναι μόνο το Παλαιστινιακό, αλλά και όσα έχουν συμβεί στους δύο ημιτελικούς με την προβολή του γκέι φιλιού (καλά, δεν υπήρχε αντίθετη επιλογή, βάσει των αυστηρών κανόνων του διαγωνισμού σε επιτηδευμένες διακοπές σήματος) και το ταλέντο του Shalva Band. Ίσως το Τελ Αβίβ να έκανε τελικά περισσότερο καλό στη Γιουροβίζιον απ’ ό,τι το αντίθετο. Αυτά όμως θα τα σχολιάσουμε, μαζί με τα αποτελέσματα, μετά τον τελικό του Σαββάτου, όπου η Ελλάδα θα διαγωνιστεί στην 13 η θέση, ανάμεσα στο ολλανδικό φαβορί και τη διοργανώτρια χώρα.

Καλή τύχη στα κορίτσια μας και τους συντελεστές τους!

Για ανταποκρίσεις από το Ισραήλ, ρεπορτάζ και καθημερινή ενημέρωση για τον διαγωνισμό της Εurovision, συντονίσου στο Ραδιόφωνο News24/7 στους 88.6, και στην εκπομπή ‘Το Lifestyle Φταίει’, κάθε απόγευμα 16:00-18:00.