O αγέραστος Τομ Κρουζ

Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχαμε κάνει ένα αφιέρωμα στο αγαπημένο μας “Top Gun” (με την πιο δυσάρεστη των αφορμών, δυστυχώς) και μέσα σε όλα είχαμε ξανα-ανακαλύψει, ήταν και η διαπίστωση πως, δεν εξηγείται αλλιώς, ο Τομ Κρουζ έχει πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο. Αναλογίσου δηλαδή πώς μοιάζει σήμερα ο αισίως 51χρονος Τόμι, και δες πώς μοιάζει η τότε συμπρωταγωνίστριά του, Κέλι ΜακΓκίλις:

Ωραία; Αυτό για λίγη αίσθηση του χρόνου που περνάει- αλλά κατά τα φαινόμενα όχι με την ίδια ταχύτητα για όλους!

Έτσι λοιπόν, μιας και έχουμε έξοδο νέας ταινίας Κρουζ σήμερα, το “Jack Reacher” του Κρίστοφερ “Συνήθεις Ύποπτοι” Μακουόρι, βαλθήκαμε να ακολουθήσουμε την πορεία του. Μέσα από την εξέλιξη της εμφάνισής του.

Έτοιμοι για το πρώτο αέναο scroll down της μέρας;

1981 > “Endless Love”

Ωραία, ΟΚ, δε θα προσποιηθώ καν ότι το έχω δει αυτό, και βασικά εδώ ο Κρουζ θυμίζει ακόμα έφηβο πρωταγωνιστή αγγλικής νεανικής σαπουνόπερας (τον Νίκολας Χουλτ του “Skins” έχω στο μυαλό μου), οπότε προχωράμε.

1983 > “Outsiders”

Εμβληματική ταινία, με τον Κόπολα να μαζεύει τη μισή εθνική ελπίδων του τότε Χόλιγουντ για να πει μια ιστορία ενηλικίωσης στην καρδιά των ’60s και κρίνοντας από τον Τομ Κρουζ εδώ, το πέτυχε το πνεύμα.

1983 > “Risky Business”

Λοιπόν, για όσους κρατάνε σκορ εδώ ο Κρουζ είναι 21 και μοιάζει με 12 περίπου.

1985 > “Ο Θρύλος”

Κι εδώ 14, βοηθάει το μαλλί. (Επίσης λατρεύω αυτή την ταινία, υποτιμημένο διαμάντι.)

1986 > “Top Gun”

Εδώ κάτι αρχίζει να γίνεται. Τα είπαμε και πιο αναλυτικό στο σχετικό κείμενο, είδαμε και την Κέλι ΜακΓκίλις, ας προχωρήσουμε παρακάτω.

1986 > “Το Χρώμα του Χρήματος”

Πρώτη του σοβαρή ταινία με πρωταγωνιστικό ρόλο, όνομα με μεγάλα γράμματα στην αφίσα, είπαμε να τον τιμήσουμε βάζοντας μια Σοβαρή Ασπρόμαυρη Φωτογραφία. Οπτικά σα να πλησιάζουμε, δεν είμαστε ακριβώς…

1988 > “Cocktail”

Α. Νάτο. Σε ηλικία 26 χρονών, ο Τομ Κρουζ έχει μόλις φτάσει στο σταθερό σημείο του. Έτσι θα μοιάζει για τα επόμενα 20 χρόνια.

1988 > “Rain Man”

Τρομακτικό.

1989 > “Γεννημένος την 4η Ιουλίου”

Επίσης τρομακτικό, για άλλους λόγους βέβαια.

1990 > “Μέρες Κεραυνού”

Στο “Top Gun” rip-off που γυρίζει ξανά με τον Τόνι Σκοτ, ο Κρουζ περνάει αυτό το άβολο σύντομο διάστημα της ζωής του όπου μοιάζει με χαρακτήρα του “Vampire Diaries”, 20 ολόκληρα χρόνια πριν το “Vampire Diaries”. Ο τύπος μιλάμε είναι εκπληκτικός.

1992 > “Ζήτημα Τιμής”

Καλά, προφανώς δε θα βάζαμε άλλο screencap από αυτή την ταινία. Μιας και εμπεδώσαμε ότι βασικά τώρα ο Κρουζ είναι παντού ίδιος, αρπάξαμε την ευκαιρία για να θυμηθούμε για μια ακόμα φορά μια από τις αγαπημένες μας σκηνές/ταινίες/ερμηνείες/διαλόγους/οτιδήποτε.

1993 > “Η Φίρμα”

Τυπικός ’90s-Κρουζ αλλά με μπλαβί μακιγιάζ γύρω από τα μάτια επειδή παίζει σε Αγωνιώδες Δικαστικό Θρίλερ Του Συγγραφέα / Πολυμηχανή / Εσπρεσιέρα Τζον Γκρίσαμ. Δεν ξεγελά κανέναν βέβαια, ο Τομ Κρουζ είναι.

1994 > “Συνέντευξη Με Έναν Βρικόλακα”

Ομοίως κι εδώ, αλλά περιέργως εδώ το όλο σύνολο δούλευε. Βέβαια ψιλο-φοβάμαι να δω ξανά αυτή την ταινία σήμερα. Παρένθεση: Τα “Twilight” πιστεύετε πως έχουν καταστρέψει ολοσχερώς και δια παντός τα βαμπίρ για τον μέσο θεατή ή υπάρχει ελπίδα κάποτε να μπορέσουμε να ξαναδούμε μια τέτοια ταινία σαν άνθρωποι; Το ελπίζω γιατί αυτή ήταν πολύ καλή.

*ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ* για μαι μικρή ένθεση σχετικότητας του χρόνου. Αυτή:

σήμερα είναι αυτή:

Κι ο Τομ Κρουζ είναι, σταθερά, ο Τομ Κρουζ. Όποιος άλλος αισθάνεται γέρος αυτή τη στιγμή, χαλαρά, πιες μια γουλιά από τον καφέ σου, όλοι στον αγώνα είμαστε. Κι ακόμα δε φτάσαμε στα μέσα των ’90s.

1996 > “Mission: Impossible”

Εδώ το μαλλί έχει μαζέψει κάπως, πρέπει να δείχνουμε και λίγο badass για το ρόλο.

1996 > “Jerry Maguire”

Εντάξει, ερμηνεία ζωής, κατά τα άλλα Κρουζ κλασικό.

Αλλά πάμε μια στιγμή για ένα ακόμα *ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ* για να ρίξουμε μια ματιά πάλι στη σχετικότητα του χρόνου.

Όσο ο Κρουζ παρέμεινε ο Κρουζ, το αξιολάτρευτο πιτσιρίκι από την ταινία εξελίχθηκε σε αυτό.

Μαγεία.

1999 > “Μανόλια”

Καπάκι ερμηνειάρα στο ρόλο ενός εκ των Μεγάλων Douchebags της ιστορίας του αμερικάνικου σινεμά. Για τις ανάγκες του ρόλου άφησε το μαλλί σε ένα χαλαρό καρεδάκι και φόρεσε κάτι περίεργα δερμάτινα γιλεκάκια. Γενικά έκανε μια προσπάθεια να αποχωριστεί το στάνταρ ίματζ του, αλλά η Κρουζ-οσύνη ήταν ακόμα πολύ ισχυρή μέσα του για να μπορέσει να την καταπιέσει.

1999 > “Eyes Wide Shut”

Συνεχίζει τρελό σερί, εδώ παίζει στην τελευταία ταινία του Κιούμπρικ και κοίτα κάτι κόκκινα μαγουλάκια λες κι είναι τελειόφοιτος κολεγίου.

2000 > “Mission: Impossible II”

Εντάξει τελειόφοιτε που έβγαλες και λίγο χνούδι, χαλάρωσε τη φάση σου λίγο.

2001 > “Vanilla Sky”

Εντάξει, καλή προσπάθεια, αλλά και πάλι με πρωταγωνιστής του CW μοιάζει, σαν αυτόν στο καινούριο “Beauty and the Beast” που έχει και καλά αυτές τις σοκαριστικές, τρομακτικές, αποκρουστικές πληγές που όμως στην πραγματικότητα φαίνεται πως είναι απλά ένα μοντέλο με δυο γρατζουνιές πάνω του. Μπορείς και καλύτερα, ναι; (By the way, επίσης αγαπημένη ταινία. Μικρές πινελιές αναφορών και ζεστασιάς έκαναν τις λεπτές διαφορές από το ψυχρό πρωτότυπο έργο του Αμενάμπαρ. Αλλά ξεφεύγουμε.)

2002 > “Minority Report”

ΟΚ, αυτός είναι ο Κουλ Κρουζ. Ή ο Κρουζ του μέλλοντος. Αλλά όχι μακρινού. Εξακολουθεί να μοιάζει 27.

2003 > “Ο Τελευταίος Σαμουράι”

Ακόμα και με τα μαλλιά και με τα μούσια. Άστο φίλε, ξέρουμε απ’αυτά τα κόλπα.

2004 > “Collateral”

ΕΔΩ ΜΑΛΙΣΤΑ. Εκπληκτικός Κρουζ, καταφέρνει για πρώτη φορά στην καριέρα του να χαθεί μέσα σε ένα ρόλο και να μη τον αναγνωρίζεις σε κινήσεις, σε ύφος, όπως και σε σουλούπι. Για πρώτη φορά μοιάζει μεγαλύτερος, σοφότερος.

2005 > “O Πόλεμος των Κόσμων”

Α, να, κι εδώ χάθηκε. Κάπου μες στην ταινία. Οι εξωγήινοι ήταν φοβερά κουλ πάντως.

2006 > “Mission: Impossible III”

Η στιγμή που ο Τζέι Τζέι Έιμπραμς καταλάβαμε πως θα κάνει μεγάλα πράγματα στο Χόλιγουντ: Κατάφερε να μας δείξει πειστική σκηνή δράσης με τον κοντό Τόμι να τρέχει λυσσασμένα και να παίζει ξύλο λες κι είναι ο Τζέισον Στέιθαμ.

2007 > “Lions for Lambs”

Εκπληκτικό για δύο λόγους: Πρώτον, είχα παντελώς ξεχάσει την ύπαρξη αυτής της ταινίας. Δεύτερον, αν ο ιστορικός του μέλλοντος ανακαλύψει για κάποιο λόγο αυτό το πόστερ (δεν ξέρω γιατί θα έχει επιβιώσει αυτό το πράγμα, λέμε τώρα) βάσει του πώς μοιάζουν οι Ρέντφορντ-Στριπ-Κρουζ θα τοποθετήσει την ταινία περίπου στο 1993.

2008 > “Valkyrie”

Αυτό που πας και γυρνάς μια ωραιότατη ταινιούλα δράσης με σχέδιο δολοφονίας του Χίτλερ και λίγο πιο μετά βγαίνει στις αίθουσες το “Inglourious Basterds”.

2008 > “Tropic Thunder”

Εδώ απλά προσκυνάμε Λες Γκρόσμαν. Ό,τι καλύτερο είχε η -γαμάτη έτσι κι αλλιώς- ταινία. Χρόνια μετά το meltdown στην Όπρα και τα μέτρια αποτελέσματα στο box office, o Κρουζ μεταμορφώνεται σε κάτι εντελώς άλλο, μας κάνει να ψοφήσουμε στο γέλιο, και κερδίζει άπειρους πόντους street cred που είχε απωλέσει.

2011 > “Mission: Impossible – Ghost Protocol”

Περνούν μαζεμένα χρόνια ώστε να στηθεί ένα σωστό, ολοκληρωμένο comeback καθώς ο Κρουζ φτάνει πια τα 50. Το τσεκάραμε: Είναι ακόμα πειστικός σε ταινίες δράσης.

2012 > “Rock of Ages”

Και καθώς παίζει εδώ έναν παλιοροκά, αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε…

2012 > “Jack Reacher”

…είναι δυνατόν αυτό που βλέπουμε να είναι ο Κρουζ που αρχίζει πια επιτέλους…

2013 > “Oblivion”

…να μοιάζει… ναι ναι, είναι αλήθεια. Στα 51 του, ο Τομ Κρουζ μοιάζει επιτέλους με καλοδιατηρημένο σαραντάρη.

Εύγε νέε μου.