Ο Denzel Washington δεν συγχωρεί

Στο “Flight” ο Denzel Washington παίζει τον πιλότο Ουίπ Ουίτακερ, ο οποίος καταφέρνει, ως εκ θαύματος, να προσγειώσει το αεροπλάνο στο οποίο είναι κυβερνήτης, μετά από μια σοβαρή βλάβη του αεροσκάφους. Παρόλο όμως που ο κόσμος τον θεωρεί ήρωα, εκείνος αναρωτιέται ποιος και τι έφταιγε πραγματικά.

Η ταινία του Robert Zemeckis έφερε τον Washington υποψήφιο για ένα ακόμη Όσκαρ, για την στιβαρή απεικόνιση ενός άντρα σε διαρκή πάλη με τους δαίμονες του εθισμού και το αλκοολισμού του, σε μια ταινία που αναρωτιέται πώς πρέπει η κοινωνία να τιμωρεί ή να αντιμετωπίζει τις πιο ιδιάζουσες περιπτώσεις ανθρώπων. Αν ο Ουίπ δεν είχε τους εθισμούς του, θα ήταν εξίσου αποτελεσματικός; Και τι σημαίνει αυτό;

Στη συνέντευξη που εξασφάλισε αποκλειστικά το ΟΝΕΜΑΝ με αφορμή την κυκλοφορία του “Flight” σε DVD, ο Denzel Washington απαντά τις δύσκολες ερωτήσεις σχετικά με την ηθική ενός τέτοιου χαρακτήρα, και μιλά για το πώς μπήκε στο πετσί ενός άντρα παραδομένου στους εθισμούς του.

Ήταν τρομακτικό το να μπορέσεις να κάνεις έρευνα για την ταινία ως προς την συμπεριφορά του πιλότου;

Όχι ιδιαίτερα. Ήταν διασκεδαστικό το να μπαίνω σε αυτούς τους προσομοιωτές. Έμαθα πολλά. Δεν ήξερα ας πούμε πως όταν ανεβάζεις ταχύτητα στον αεροδιάδρομο κοντρολάρεις την κατεύθυνσή σου με τα πόδια σου. Υπάρχει αριστερό και δεξί πετάλι. Οπότε τις δυο πρώτες φορές νόμιζα πως θα τρακάρουμε. Όταν μίλησα στους ειδικούς στη διάρκεια της έρευνας, εντυπωσιάστηκα με το πώς οι πιλότοι φροντίζουν ο ένας τον άλλον. Αν κάποιος έχει ένα πρόβλημα και τη διάθεση να βοηθηθεί , θα κάνουν ότι μπορούν για να τον βοηθήσουν. Προφανώς οι πιλότοι έχουν πολύτιμο φορτίο. Δεν πρέπει να το λέω έτσι, δεν ακούγεται ωραίο, αλλά ξέρεις τι λέω, έτσι; Απλά φροντίζουν ο ένας τον άλλον.

Ο πιλότος στο “Flight” πίνει πολύ στη δουλειά. Πιστεύεις πως οι εθισμένοι ακολουθούν πάντα τα ίδια μοτίβα άρνησης;

Υποθέτω ναι. Όποιος κι αν είναι ο εθισμός σου, είτε είναι σεξ είτε το να πίνεις πολύ, νομίζω πως αυτό είναι μέρος του. Δεν έκανα πολλή έρευνα για εθισμό γιατί νομίζω πως ο χαρακτήρας μου δεν ήξερε πως ήταν εθισμένος. Δεν ξέρω αν ήταν εθισμένος πριν το συμβάν ή αν άρχισε μετά. Και δε νομίζω πως το λέμε όντως ποτέ, δε θυμάμαι, θα μπορούσε να είναι πως πάρταρε άγρια εκείνο το ένα βράδυ. Αλλά προφανώς χάνει γρήγορα τον έλεγχο.

Μα έπινε ακόμα και στο αεροπλάνο.

Ναι, ισχύει. Εννοείς πως δεν έχει υπάρξει ποτέ ένας συγγραφέας που ήπιε κάτι ενώ δούλευε; (γελάει) Αλλά αυτό θέλω να πω, αυτή είναι η συνταγή για ένα καλό δράμα.

Θα έδινες συγχωροχάρτι στον χαρακτήρα σου; Διότι αν μη τι άλλο έσωσε σχεδόν τους πάντες σε αυτό το αεροπλάνο. Υπάρχει μια συζήτηση.

Ελπίζω πως όχι. όχι. Δεν πρέπει να του δωθεί συγχωροχάρτι. Αν τον έπιαναν να κάνει αυτό που έκανε και επιβίωναν οι πάντες, τότε όλα θα ήταν ΟΚ;

Όχι, δε θα ήταν ΟΚ, αλλά πολύς κόσμος πιστεύει πως δε θα έπρεπε καν να πάει στη φυλακή.

Το σκέφτηκα και είπα στον Ρόμπερτ Ζεμέκις, ότι πιστεύω πως έπρεπε να έχει πάει στη φυλακή ακόμα περισσότερο. Υπήρχαν 6-7 νεκροί μετά το δυστύχημα. Δε νομίζω πως αυτά τα 4-5 χρόνια στη φυλακή ήταν αρκετά. Αν ήταν το παιδί σου που είχε πεθάνει, θα πίστευες πως ήταν αρκετά; Όχι, δε νομίζω πως ήταν αρκετά, προσωπικά.

Το ρόλο γιατί θέλησες να τον δεχτείς;

Ήταν ένα πολύ καλό σενάριο. Ήταν ενδιαφέρον ότι μου ήρθαν ταυτόχρονα σχεδόν δύο σενάρια, το “Safe House” και το “Flight”. Νομίζω ήταν και οι δύο ενδιαφέρουσες ταινίες που πήγαιναν σε αντίθετες κατευθύνσεις. Οπότε, ένα πολύ καλό σενάριο κι ένας ενδιαφέρων κόσμος προς εξερεύνηση. Και πάνω απ’όλα αυτά, ο συγχωρεμένος ο ατζέντης μου, Εντ Λιμάτο, μου έδωσε αυτά τα δύο σενάριο προτού πεθάνει. Δεν θέλω να πω πως ένιωσα υποχρέωση να τα κάνω, αλλά κάπως ήθελα να τα κάνω για εκείνον. Μετά ανέλαβε το πρότζεκτ ο Ρόμπερτ Ζεμέκις και ενθουσιάστηκα. Δεν το πίστευα όταν εκδήλωσε ενδιαφέρον.

Πιστεύεις πως τα πάντα συμβαίνουν για ένα λόγο; Πιστεύεις πως έχουμε ελεύθερη βούληση ή τα πάντα απλώς συμβαίνουν;

Πιστεύω στην ελεύθερη βούληση. Σαν είδος έχουμε ελεύθερη βούληση.

Στην ταινία ο χαρακτήρας σου έχει την ευκαιρία να τη γλιτώσει στο τέλος. Θα έκανες την ταινία ακόμα κι αν τη γλίτωνε;

Δεν ξέρω. Αλλά νομίζω πως είναι μια ενδιαφέρουσα ανατρποπή κι ο Ζεμέκις σίγουρα παίζει με αυτή. Μιλάγαμε για την άρνηση προηγουμένως. Νομίζω πως αυτή είναι μια διάσταση του εθισμού, η ικανότητα να λες ψέμματα, να σκεπάζεις τα πράγματα. Ξεκινά με μια μέντα και πάει όλο και πιο βαθιά. Ο πιλότος έλεγε ψέμματα στους πάντες σε αυτή την πτήση  ενώ πίνει την ίδια στιγμή. Τελικά φτάνει στο σημείο όπου δε μπορεί να πει ούτε ένα ακόμα ψέμμα. Είναι πολύ συγκινητικό, πιστεύω.

Τι είδους αλκοόλ σου αρέσει;

Μου αρέσει το κρασί. Το κόκκινο κρασί.

Ποιο ήταν το δυσκολότερο κομμάτι της ταινίας για σένα;

Νομίζω το να γυρίζω γυμνός με το στομάχι μου έξω. Αυτό ήταν δύσκολο. Έπρεπε να αφήσω τον εαυτό μου να ξεφύγει κάπως, κι αυτό με δυσκόλεψε. Αλλά αν συνεχίσεις να κυλιέσαι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά θα γίνεται όλο και χειρότερη η κατάσταση μέχρι που κάτι αληθινά άσχημο θα συμβεί.

Όταν είδες την ταινία, ήταν αυτό που περίμενες;

Την έχω δει 5-6 φορές τώρα και νομίζω είναι πολύ δυνατή, πολύ συναισθηματική. Ήταν μια κάποια διαδικασία για μένα. Ήταν επίπονο να την παρακολουθώ,  δεν ήταν ταινία που μπορούσα να τη δω με τη μία και να πω “ουάο, μου άρεσε!”

Πώς ήταν να δουλεύεις με μικρότερο μπάτζετ;

Δουλεύω με μικρότερα μπάτζετ κι όταν κάνω θέατρο! Αλλά ναι, δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο όμως ήμασταν σε πολύ ικανά χέρια, οπότε δε μου φάνηκε περίεργο ή δύσκολο. Δεν ξέρω πόσες μέρες ήταν τα γυρίσματα, αλλά δεν ένιωσα πως ήταν ταινία χαμηλού προϋπολογισμού, ούτε στο ελάχιστο.

Ο Ζεμέκις έκανε ένα μικρό διάλειμμα από τη σκηνοθεσία. Η αίσθησή σου είναι πως ήταν ενθουσιασμένος που επέστρεψε;

Όταν έμαθα πως τον ενδιέφερε αυτή η ταινία, χάρηκα πολύ και ήταν μια περίοδος που δεν πέρναγε καλά σε αυτή την πόλη. Είτε είχε κάτι να αποδείξει είτε όχι, δεν μιλήσαμε ποτέ για αυτό και ποτέ δε σκέφτηκα με αυτό τον τρόπο. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως ενθουσιάστηκα όταν έμαθα πως ενδιαφερόταν επειδή ποτέ δε θα το φανταζόμουν. Προφανώς από όλες τις ταινίες που έχει κάνει, από την “Επαφή” ως το “Φόρεστ Γκαμπ” και τον “Ναυαγό” ήξερα πως ήμουν στα χέρια ενός σκηνοθέτη ηθοποιών, οπότε αυτό ήταν κάτι πολύ καλό για μένα. Ήταν εμφανέστατα ένας καπετάνιος που εμπιστευόμουν.

Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στο σενάριο, τι θα ήταν;

Δεν ξέρω. Είχα την ευκαιρία να αλλάξω τα πάντα, είναι μια διαδικασία.

Ας μιλήσουμε για τις σκηνές του μεθυσιού. Είναι δύσκολο να παίζεις έναν μεθυσμένο σε διαφορετικές βαθμίδες μεθυσιού; Πώς το κάνεις αυτό;

Είμαι ηθοποιός. Υποδύεσαι, αυτό κάνεις. Δε μπορώ να το απαντήσω σε δυο δευτερόλεπτο. Δεν ήπια για να το κάνω, ας αρκεστούμε να πούμε αυτό. (γελάει)

Υποθέτω κάθε ηθοποιός έχει μια άλλη διαδικασία.

Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Αλλά αυτό κάνω. Είναι μέρος της δουλειάς μου. Και πάλι, κάποιες φορές αν ξεπερνάς κάποια όρια πρέπει απλά να εμπιστεύεσαι το σκηνοθέτη να σε καθοδηγήσει. Επειδή εκείνος μπορεί να το δει. Εγώ όχι.

* To “Flight” κυκλοφορεί σε Blu Ray και DVD από την Odeon.