Ο Γιώργος Λάνθιμος κυκλοφορεί το πρώτο του φωτογραφικό βιβλίο
- 24 ΑΠΡ 2024
Με την επιτυχία του Poor Things να τον ακολουθεί ακόμα, το Kinds of Kindness δεν είναι το μοναδικό πρότζεκτ που θα δούμε προσεχώς -η ταινία θα βγει στις αίθουσες στις 21/06- από τον Γιώργο Λάνθιμο.
Ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Βιβλίου (23/04), ο εκδοτικός οίκος Void ανακοίνωσε ότι ο Έλληνας σκηνοθέτης έχει έτοιμο το πρώτο του φωτογραφικό βιβλίο και ταυτόχρονα, ότι οι προπαραγγελίες μόλις ξεκίνησαν.
Το βιβλίο τιτλοφορείται Dear God, the Parthenon is still broken. Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από μια καρτ ποστάλ που η Bella Baxter (Emma Stone) του Poor Things επρόκειτο να στείλει στον πατέρα της, God (Willem Dafoe), από την Αθήνα σε μία σκηνή, που κόπηκε από την τελική εκδοχή της ταινίας.
Εμπνευσμένο από το Poor Things είναι και το αδημοσίευτο ποίημα της Patti Smith, που μας εισάγει στον κόσμο του βιβλίου. Όπως αναφέρει ο Λάνθιμος, «αν και δημιουργήθηκε κατά τα γυρίσματα της ταινίας στη Βουδαπέστη, το βιβλίο κατοικεί σε έναν ξεχωριστό κόσμο, αδέσμευτο από τον χρόνο και τον τόπο».
Οι φωτογραφίες, άλλες ασπρόμαυρες και άλλες έγχρωμες, συνθέτουν μια ονειρική ατμόσφαιρα που ακροβατεί ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, ενώ πολλαπλά επίπεδα πραγματικότητας, μυθοπλασίας και φαντασίας ξεδιπλώνονται σταδιακά στα μάτια του αναγνώστη.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του εκδοτικού οίκου: «Το Poor Things διαδραματίστηκε σε διάφορες τοποθεσίες στα τέλη του 19ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένου του Λονδίνου, της Λισαβόνας, της Μασσαλίας και ενός κρουαζιερόπλοιου – με όλες τις τοποθεσίες να έχουν αναδημιουργηθεί σε στούντιο στη Βουδαπέστη. Αυτές οι κατασκευασμένες πόλεις και εσωτερικοί χώροι παρέχουν το σκηνικό για τις φωτογραφίες.
Οι χαρακτήρες που κατοικούν τους φανταστικούς αυτούς κόσμους πλαισιώνονται από οθόνες, σκαλωσιές, εξέδρες, φώτα και τα μέλη του συνεργείου. Ο Λάνθιμος ανοίγει συνειδητά το κάδρο, ώστε να αποκαλύψει την πολυδιάστατη γοητεία της δημιουργίας και να αναδείξει μια νέα ιστορία μέσα στην ιστορία. Με έμπνευση από αυτή την προσέγγιση του δημιουργού, η έκδοση ακολουθεί τη λογική των αναδιπλώσεων, όπου το περιφερειακό φόντο αποκαλύπτεται μέσα από τους χαρακτήρες και δημιουργώντας ένα νέο βιβλίο μέσα στο βιβλίο.
Εν αντιθέσει με τους ταχείς ρυθμούς της ταινίας, ο Λάνθιμος υιοθέτησε μία πιο αργή προσέγγιση στις φωτογραφίες του, χρησιμοποιώντας μία μηχανή μεγάλου φορμάτ και εστιάζοντας στην ακινησία, την τονικότητα και στο φως».
Η εμφάνιση των αρνητικών έγινε σε συνεργασία με τη Stone, που βραβεύτηκε με Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία, ενισχύοντας την καλλιτεχνική σύνδεση που έχει αναπτύξει με τον σκηνοθέτη. Μετά από μια κουραστική ημέρα γυρισμάτων, η εμφάνιση των αρνητικών γινόταν σε έναν αυτοσχέδιο σκοτεινό θάλαμο σε ένα μπάνιο και η -σχεδόν- αλχημική αυτή πράξη λειτούργησε ως μια δημιουργική διέξοδος, πέρα από τα όρια και τους περιορισμούς της ταινίας.
Ο Λάνθιμος εξηγεί σχετικά με την απόφασή του να εκδώσει το πρώτο του φωτογραφικό βιβλίο: «Πάντα ήλπιζα ότι θα κατάφερνα να βγάλω αρκετά αξιοπρεπείς φωτογραφίες ώστε να φτιάξω ένα βιβλίο, ένα σύνολο έργων που θα μπορούσε να υπάρξει από μόνο του, ανεξάρτητα από την ταινία. Δεν μπορούσα να καταλάβω αν το πετύχαμε στο Poor Things, μέχρι που αρχίσαμε να βλέπουμε τις αρχικές επεξεργασίες των λήψεων.
Η δημιουργική συνενοχή που έχω με την Emma λειτούργησε ως κινητήριος δύναμη για αυτό το εγχείρημα. Ο ένας παρακινούσε τον άλλον, όσο κουρασμένοι κι αν ήμασταν μετά από μια εξαντλητική ημέρα γυρισμάτων, για να εμφανίσουμε τα αρνητικά τα βράδια».
Με τη σειρά της, η Emma Stone αναφέρει: «Μια μέρα ρώτησα αν μπορούσα να προσπαθήσω να εμφανίσω μερικά αρνητικά στο μικρό αντίσκηνο που είχε στήσει ο Γιώργος, μετά προχώρησα στα χημικά και τελικά με έπιασε εμμονή. Η συγκέντρωση που απαιτεί αυτή η διαδικασία, που φτάνει σε μορφή υψηλού διαλογισμού, ήταν πολύ ιδιαίτερη: πρέπει να διατηρείς τον έλεγχο, δεν θέλεις να χαλάσεις τις φωτογραφίες, και μπορεί να είναι μόνο φωτογραφίες, αλλά είναι οι δικές του εικόνες, η δική του τέχνη, όχι η δική μου».
Θυμάται μάλιστα μια φορά ότι έκοψε πολύ χαμηλά κατά λάθος ένα όμορφο πορτρέτο στο στάδιο του στεγνώματος και μέχρι σήμερα υπάρχουν τα σημάδια από αυτό. «Ή όταν δεν τοποθέτησα σωστά το φιλμ με αποτέλεσμα μερικές φωτογραφίες να βγουν με μία μαύρη μπάρα, πάχους μερικών εκατοστών. Εστιάζω φυσικά σε αυτά γιατί ήταν λάθη. Είναι όμως μια στιγμιαία υπενθύμιση ότι όλα -φωτογραφίες, ταινίες, ζωή- είναι γεμάτα σφάλματα και ανθρώπινα λάθη που μπορεί επίσης να καταλήξουν σε κάτι πολύ όμορφο και ζωντανό».
