Ο James Cameron, η Kate Winslet και το καστ του Avatar στο OneMan
Από το ξύλο του James Cameron με τον Stephen Lang, μέχρι το ρεκόρ του Tom Cruise που έσπασε η Kate Winslet. Αυτά είναι όλα όσα μας είπαν για το Avatar: The Way of Water.
- 15 ΔΕΚ 2022
Όταν ανακοινώθηκαν τα επόμενα 4(!) Avatar του James Cameron, η απορία ήταν έκδηλη. Γιατί ξανά Avatar; Γιατί τέσσερα σίκουελ; Τα ίδια αναρωτιόμουν και εγώ, όμως την ίδια στιγμή ήμουν σίγουρη για ένα τουλάχιστον πράγμα: Για κανέναν λόγο, με κανέναν τρόπο και ποτέ δεν θα στοιχημάτιζα εναντίον του James Cameron. Ούτε καν σε συνθήκες πανδημίας.
Ο σκηνοθέτης επιστρέφει στην Pandora, το σύμπαν της πιο επιτυχημένης εισπρακτικά ταινίας όλων των εποχών, φανταστικό άλλοτε καταφύγιο για μία μερίδα θεατών που εκδήλωναν συμπτώματα κατάθλιψης στην ιδέα ότι αυτός ο κόσμος του Avatar δεν υπάρχει στ’ αλήθεια, εμπλουτίζοντάς τη με νέους χαρακτήρες και τοποθεσίες.
Ο Jake (Sam Worthington) και η Neytiri (Zoe Saldana) είναι ξανά εδώ, αυτή τη φορά με μία οικογένεια τεσσάρων βιολογικών παιδιών και μίας υιοθετημένης κόρης – της Kiri. Την υποδύεται η Sigourney Weaver, η Grace του πρώτου Avatar που όπως αποδεικνύεται υπήρξε έγκυος, με την ηθοποιό να προσαρμόζεται απολύτως στις απαιτήσεις ενός νεότερου χαρακτήρα.
Η οικογένεια Sully λοιπόν υποχρεώνεται να εγκαταλείψει τα δάση της για τις θάλασσες της Pandora, όταν ένας κλώνος του Colonel Miles Quaritch που υποδύεται απολαυστικά εδώ ο Stephen Lang προσγειώνεται ξανά στον πλανήτη για να επιβληθεί στους κατοίκους του. Θα ζητήσουν άσυλο από τον Tonowari (Cliff Curtis) και τη Ronal, την ηγέτιδα της θαλασσινής φατρίας που παίζει η Kate Winslet, αλλά φυσικά τίποτα δεν θα έρθει απλά ή εύκολα.
Το Avatar: The Way of Water δεν δικαιολογεί απαραίτητα την παρουσία του, είναι ωστόσο ένα υπερθέαμα κομμένο και ραμμένο για τη σκοτεινή αίθουσα, με τον Cameron να υπενθυμίζει στιβαρά τους λόγους που θα θεωρείται για πάντα ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες δράσης. Οι παλαιοί χαρακτήρες αποκτούν επίπεδα, οι νεότεροι έχουν μία γοητεία παραμυθιακής απλοϊκότητας, και τα εφέ – παρότι ο Cameron δεν θέλει να αναφέρεται πια τόσο σε αυτά – είναι όσο πιο εμβυθιστικά μπορούν να γίνουν με τις παρούσες δυνατότητες.
Εμείς ήμασταν εκεί για την press conference του Avatar που έλαβε χώρα στο Λονδίνο, παρουσία του James Cameron, της Kate Winslet, της Zoe Saldana, του Sam Worthington, της Sigourney Weaver και του Stephen Lang, και σας μεταφέρουμε το κλίμα μίας ανάλαφρης αλλά ουσιώδους κουβέντας γύρω από την ταινία που θέλει να κλείσει την κινηματογραφική χρονιά με κρότο.
James, ποια ήταν η στιγμή που ήξερες ότι θα επέστρεφες στην ιστορία;
Cameron: Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Γιατί μοιάζει προφανές σε όλους. «Α, βγάλατε πολλά λεφτά, οπότε θα κάνετε σίκουελ, σωστά;». Ο Steven Spielberg όμως δεν έκανε σίκουελ για το E.T. και ήταν η πιο επιτυχημένη ταινία στην εποχή του. Δεν είναι εύκολη απόφαση. Πόσο εύκολο είναι να καλέσεις την αστραπή στο ίδιο σημείο δεύτερη φορά; Είναι πολλές οι προσδοκίες. Είχαμε βέβαια και αυτό το εκπληκτικό καστ που θα επέστρεφε και βρήκαμε και έναν τρόπο να φέρουμε πίσω τη Sig παρότι ο χαρακτήρας της από την πρώτη ταινία έχει πεθάνει.
Είχαμε μία φοβερή οικογένεια καλλιτεχνών. Όταν βλέπετε μία σκηνή πλήθους με εκατό άτομα είναι τα ίδια δέκα άτομα που πάνε πέρα-δώθε (γέλια). Είμαστε μικρή ομάδα και αγαπάμε ο ένας τον άλλον και απολαμβάνουμε τη διαδικασία. Είχε την ευκαιρία να μπει και η Kate [Winslet] σε αυτό και νιώσει αυτή την ενέργεια. Αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό κίνητρη για την επιστροφή μου.
Πόσο εύκολο ήταν να βρεις το πού ήθελες να πάει η ιστορία και οι χαρακτήρες;
Cameron: Πιστεύω ότι είναι σημαντικό για ένα σίκουελ να τιμήσει αυτό που αγάπησε το κοινό την πρώτη φορά. Την ίδια στιγμή όμως να τους αποσταθεροποιείς κιόλας, να κάνεις πράγματα που δεν περιμένουν. Υπάρχουν πολλές εκπλήξεις σχετικά με το πού πηγαίνει η ιστορία στην ταινία που δεν έχουμε βάλει στα τρέιλερ και τα σποτ μας. Πρέπει να το βιωθούν. Πηγαίνει επίσης βαθύτερα σε σχέση με την καρδιά και τα συναισθήματα. Την πρώτη φορά οι ιστορίες και οι χαρακτήρες ήταν απλούστεροι. Εμπνεύστηκα από το γεγονός ότι η Zoe και ο Sam είναι γονείς πια. Είμαι πατέρας πέντε παιδιών και θέλαμε να ασχοληθούμε με τις δυναμικές σε μία οικογένεια και τις ευθύνες της γονεϊκότητας.
Sam, ο χαρακτήρας σου και αυτός της Neytiri έχουν ζήσει ήδη πολλά χρόνια μαζί όταν τους ξαναβλέπουμε. Μίλησέ μας για το πού τους βρίσκουμε τώρα και για όσα συζητήσατε για τους ρόλους σας.
Worthington: Ο Jim μου έδωσε ένα σενάριο για το «Avatar 1.5» ας το πούμε έτσι, που ήταν εκπληκτικό και λεπτομερές, γεμάτο πληροφορίες για όσα είχαν περάσει οι δυο τους στη διάρκεια αυτού του διαστήματος. Ο Jim συνειδητοποίησε πως η ιστορία θα αφορούσε εκείνους ως πολεμιστές, αλλά ήθελε να εξερευνήσει αυτή την οικογενειακή δυναμική, τη φυσική επέκταση αυτή της ιστορίας αγάπης. Μας έδωσε μία καλή αφετηρία για να καταλάβουμε πώς γεμίζει το κενό που προέκυψε. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα έμεναν σε εκείνο το σενάριο, αλλά όχι αυτός εδώ ο τύπος.
Πώς ήταν η επιστροφή στη Neytiri;
Saldana: Τρομακτική. Είναι περίεργο. Όταν κάτι είναι πολύ παρόμοιο με σένα δεν μπορείς να το δεις. Είναι τόσο κοντά σου που πλέον δεν βρίσκεται μπροστά σου. Η Neytiri και εγώ έχουμε ζήσει παράλληλες ζωές κατά κάποιον τρόπο. Υπάρχει ένα επίπεδο γενναιότητας και επανάστασης που έχω ως άτομο και έχει και η Neytiri. Είμαστε συγγενείς ως προς αυτό. Το άλμα του να ερωτεύεσαι κάτι έξω από σένα, που να σε προκαλεί να δεις κάτι που δεν έχεις ξαναδεί – αυτό υπήρξε πάντα το δίλημμά της. Το να παραδοθεί σε αυτό και το να φέρει τους καρπούς αυτής της αγάπης στον κόσμο. Αυτό αποτελεί πρόκληση για εκείνη. Γιατί την αναγκάζει να μεγαλώσει, την υποχρεώνει να αγαπήσει κάτι που έχει μάθει να μισεί. Είναι κάτι πολύ, πολύ δύσκολο.
Επίσης ο φόβος. Στην προσωπική μου ζωή, όταν έγινα μητέρα ο φόβος μπήκε στη σφαίρα μου. Ο φόβος της απώλειας για κάτι που αγαπάς τόσο πολύ. Και ξαφνικά περνάς τόσο πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου σου δημιουργώντας αυτά τα υποθετικά σενάρια που είναι εντελώς ανεκδιήγητα. Όταν διάβασα το δεύτερο σενάριο, ήταν αυτή, ήταν η Neytiri. Δεν το έβλεπα τότε. Το βλέπω τώρα. Γιατί η δουλειά μου δεν ήταν να το δω, ήταν να είμαι αυτό.
Cameron: Όταν δεν είχες παιδιά μπορείς να είσαι ατρόμητος. Όταν έχεις παιδιά μαθαίνεις τον φόβο, όταν υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σου που θα μπορούσες να χάσεις. Αυτό είναι που αντιμετωπίζουν και οι δύο αυτοί οι χαρακτήρες. Ο Sam υποδύεται έναν χαρακτήρα που θα μπορούσε να πηδήξει από έναν λεονοπτέρυγα, να πετάει στον αέρα χωρίς αλεξίπτωτο, να προσγειωθεί πάνω στο μεγαλύτερο, χειρότερο αρπακτικό στον πλανήτη, για να λύσει το πρόβλημά του. Θα το έκανε αυτό ως πατέρας τεσσάρων παιδιών; Νομίζω πως μάλλον όχι (γέλια).
Ο Stephen [Lang] είναι πίσω. Με διαφορετικό τρόπο, αλλά είναι πίσω.
Lang: Ήταν συναρπαστικό. Ήταν μεγάλη τιμή το να μπορέσω να εμβαθύνω και να επεκτείνω το όραμα που είχε ο Jim για αυτόν τον χαρακτήρα. Νομίζω πως στην πρώτη ταινία ήταν πολύχρωμος, είχε προσωπικότητα, είχε κάποια υπέροχα στοιχεία, αλλά κινούταν ουσιαστικά σαν καρχαρίας. Σε αυτή την εκδοχή υπάρχει πρώτα απ’ όλα η απόλυτη, υπέροχη ειρωνεία που έγραψε ο Jim για την επιστροφή του ως αυτό που προσπαθούσε να καταστρέψει. Και πρέπει να προσαρμοστώ σε αυτό. Ήταν τρομερή ευχαρίστηση να συνεχίσω με αυτόν τον χαρακτήρα, να βρω το βάθος και λίγη από την ανθρωπιά που υπάρχει μέσα του. Είναι τόσο ζεστός χαρακτήρας και αγαπητός σε τόσους πολλούς (γέλια). Ας με σταματήσει κάποιος. Ένιωσα πολύ υπεύθυνος. Ότι πρέπει να κοιτάξω να το κάνω σωστά. Ήθελα να κάνω το καλύτερο που μπορούσα για να εκπληρώσω τις προσδοκίες του Big Bad.
Cameron: Είναι ταπεινός. Όταν βλέπει κανείς το Avatar, βλέπει πόσο σημαντικός και πόσο περίπλοκος είναι ο χαρακτήρας του. Αλλά θέλω να τονίσω ότι ο Stephen είναι επίσης σεναριογράφος, πολύ επιτυχημένος κιόλας, οπότε έφερνε ιδέες που μπόρεσα να ενσωματώσω στη φάση του σεναρίου. Όπως για παράδειγμα όταν βρίσκει τα λείψανά του στο δάσος. Αυτή ήταν στην πραγματικότητα πρόταση του Stephen. Είμαι ανοιχτός σε οτιδήποτε.
Lang: Είναι μεγάλη ευχαρίστηση. Ο Jim κι εγώ έχουμε μ;iα πολύ καλή, νομίζω, εργασιακή σχέση, νομίζω το αισθάνεται κι εκείνος. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι εγώ παίζω έναν άλφα, και είναι κι αυτός ένας άλφα, και έτσι σε ποιον ανήκει αυτό το σετ; Αυτό που διαπιστώσαμε ήταν ότι τείνουμε να συνεργαζόμαστε με πολύ δημόσιο τρόπο. Είναι παράσταση σχεδόν και ξέρω πως το συνεργείο πάντα το απολάμβανε όταν δουλεύαμε μαζί, γιατί πάντα μου τα χώνει και το κάνω κι εγώ στον βαθμό που νιώθω άνετα να το κάνω. Είναι μια αρρωστημένη αγάπη (γέλια). Για να το κάνουμε εικόνα: Σχεδόν κάθε μέρα πριν ξεκινήσουμε το capture, περνούσαμε μία ώρα κάνοντας γυμναστική, κάνοντας Muay Thai kickboxing και χτυπώντας ο ένας τον άλλον. Οπότε ξέρετε, το εκτονώνουμε από πριν.
Kate, πώς ήταν η εμπειρία για σένα; Έχεις παρελθόν με τον James αλλά ήρθες στο σετ ενός νέου κόσμου. Ποια ήταν η προσδοκία σου και ποια η πραγματικότητα;
Winslet: Εφόσον μιλάμε για τον Jim περίμενα απλά τα καλύτερα σε κάθε επίπεδο. Είναι ακριβής, είναι μελετημένος, είναι εμπεριστατωμένος, είναι σχολαστικός και νομίζω ότι αυτό που με τράβηξε περισσότερο από όλα, πάνω απ’ όλα, είναι οι χαρακτήρες που δημιούργησε. Ο Jim έγραφε πάντα χαρακτήρες για τις γυναίκες που δεν είναι απλώς δυνατοί αλλά ηγετικοί. Ηγούνται με την καρδιά τους, με ακεραιότητα, με την αλήθεια τους, και διεκδικούν τη δύναμή τους. Έχουν και αξιοθαύμαστη σωματική δύναμη, και ήταν τόσο κολακευτικό που ο Jim ζήτησε να με δει έτσι. Γιατί ο Jim δεν έχει χρόνο για χαζούς και ήξερε όταν με ρωτούσε ότι θα ήταν πολύ χαζό εκ μέρους μου να μην πω “Α, βλέπεις κάτι τέτοιο σε μένα; Λοιπόν, μάντεψε. Θα κάνω ακριβώς αυτό που έχεις φανταστεί, και ίσως και το άλλο, και ίσως και εκείνο. Δεν περίμενε τίποτα λιγότερο.
Όταν έφτασα εκεί ένιωσα ευπρόσδεκτη στον κόσμο που είχαν δημιουργήσει τα παιδιά. Αυτό που έκαναν η Zoe και ο Sam την πρώτη φορά ήταν να του δώσουν παλμό. Είναι άλλο πράγμα να το γράφει ο Jim και άλλο να το βρει κανείς, να του δώσει ζωή, σφυγμό και αληθινό αίμα στις φλέβες του. Και είναι εκπληκτικό το να είσαι σε αυτή την ενέργεια. Δεν είναι κάποια παράσταση. Δεν είναι πράγματα που σκαρφίζονται αυθημερόν. Είναι ένα σύμπαν. Είναι μία αγάπη. Είναι κάτι χειροπιαστό, που το αισθάνεσαι, είναι ένας κενός χώρος που γεμίζει με αλήθειες και δυναμικές και παλμούς που έχτισαν αυτοί οι άνθρωποι. Το έχτισαν, το μοιράστηκαν, και είναι ειλικρινά πολύ, πολύ ξεχωριστό το να συμμετέχεις σε αυτό.
Δεν ξέρω αν περιμένατε να έχει η Kate το ρεκόρ για την περισσότερη ώρα κάτω από το νερό κρατώντας την ανάσα της.
Cameron: Όχι και είμαι ακόμα τσαντισμένος γιατί είμαι δύτης εδώ και πενήντα χρόνια. Έσβησε και εμένα και όλους τους υπόλοιπους. Ήταν και η Sig πολύ κοντά βέβαια, να το πούμε κι αυτό.
Winslet: Ναι, και η Sig. Βασικά, αυτό που θέλω να ξέρω είναι το εξής. Λένε διαρκώς ότι έσπασα το ρεκόρ του Tom Cruise, που ισχυρίζονται ότι είναι έξι λεπτά και κάτι. Πώς ξέρουμε ότι δεν έχεις κερδίσει και εσύ τον Tom Cruise; Γιατί είχες κάνει έξι λεπτά και τριάντα δευτερόλεπτα. Έτσι δεν είναι; Μπορούμε να μάθουμε μέχρι το τέλος της συνέντευξης Τύπου; Πρέπει να μας πει κάποιος.
Weaver: Ένα, βέβαια, από τα πολύ καλά πράγματα εδώ είναι πως δεν πρόκειται για διαγωνισμό.
Winslet: Έχω βίντεο από τη στιγμή που ανέβηκα πάνω μετά από εκείνη τη φορά που κράτησα την ανάσα μου και ο μόνος λόγος που το έχω είναι επειδή είχε έρθει στα κρυφά. Ήξερα ότι θα το έκανα εκείνη τη μέρα γιατί ο Kirk μου είχε πει ότι θα κάναμε μία ακόμα τέτοια λήψη τότε. Είχα πει στον Ned, «Κοίτα, μην έρθεις γιατί δεν θέλω να παίρνεις βίντεο και θα νιώθω πίεση. Απλά μην είσαι εκεί». Χώθηκε όμως και έχω ένα βίντεο με μένα να βγαίνω στην επιφάνεια και να λέω, «Είμαι νεκρή; Πέθανα;». Και μετά ρωτάω, «πόσο έφτασα;». Ήθελα αμέσως να μάθω τον χρόνο μου και δεν πίστευα όταν ήταν επτά λεπτά και δεκαπέντε δευτερόλεπτα. Και αφού έμαθα τον χρόνο μου, ξέρετε τι ήταν το αμέσως επόμενο πράγμα που είπα; Πρέπει να ειδοποιήσουμε το σετ. Ήθελα να το μάθει αμέσως ο Jim. Ήταν το πρώτο πράγμα που ήθελα να κάνω.
Cameron: Καθόλου ανταγωνιστικό.
Winslet: Ούτε λίγο. Σε καμία περίπτωση.
Sigourney, είναι πολύ όμορφος ο τρόπος που βρίσκεσαι στην ταινία, μέσα από τον νέο χαρακτήρα που παίζεις. Είναι τόσο ξεχωριστή. Πώς ένιωσες που ήταν μέρος του προηγούμενου χαρακτήρα που είχες υποδυθεί;
Weaver: Όταν μιλήσαμε για πρώτη φορά γι’ αυτό είχαμε 2010 και είχαμε την ιδέα για ένα κορίτσι που ένιωθε πιο άνετα στο δάσος, με όλα τα πλάσματα, τη χλωρίδα και την πανίδα. Την πιστώνεται ο Jim που θέλησε να δημιουργήσει έναν περίπλοκο χαρακτήρα. Μου άρεσε πολύ που είχα την ευκαιρία να παίξω κάποια που από πολλές απόψεις είναι πραγματική έφηβη αλλά μαθαίνει ταυτόχρονα και για πολλά άλλα φωτεινά της σημεία.
Ένιωσα ότι με τιμούν, ένιωσα ενθουσιασμό, ένιωσα τρόμο. Αλλά ευτυχώς υπήρχε πολύς χρόνος για να προετοιμαστώ, οπότε επισκέφθηκα τάξεις Γυμνασίου κι έκανα και κάποια άλλα πράγματα για να ακούσω τον τόνο και το ύψος των φωνών τους. Υπάρχει μεγάλο εύρος μεταξύ των 12 και των 15 ετών. Όταν το διαπίστωσα αυτό, είπα πως μπορώ να αφήσω την Kiri να βγει. Όποια και αν ήταν, σε συνδυασμό με το ποια ήμουν εγώ στα 14. Είχα πολλά με τα οποία μπορούσα να δουλέψω οπότε όταν έφτασα [στα γυρίσματα] το διασκέδαζα τόσο πολύ που άφηνα αυτό εδώ το κέλυφος και γινόμουν αυτό το κακομαθημένο (γέλια).
James, το σίκουελ έχει πολλούς επιβλητικούς γυναικείους χαρακτήρες. Υπάρχει αυτό ούτως ή άλλως στη φιλμογραφία σου, αλλά πώς προσέγγισες αυτή τη συμπερίληψη για το Avatar: Way of Water;
Cameron: Ήταν εύκολο με τον χαρακτήρα της Zoe, τη Neytiri, γιατί ήταν πολύ δυνατή από την πρώτη ταινία. Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι πως έχει γίνει μητέρα και υπάρχει κάτι έξω από εκείνη που την κάνει να βάζει τον εαυτό της σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τις προτεραιότητές της. Την περηφάνια της ως κόρη του αρχηγού, ως πριγκίπισσα της φυλής. Αλλά ποιο είναι το καινούριο της κοινωνικό στάτους; Οπότε είχε ενδιαφέρον να δούμε το πώς η Zoe, με όλη αυτή την εσωτερική δύναμη και ένταση που έχει, θα πήγαινε στην άλλη όχθη, να πρέπει να πάει μπροστά στη Ronal, τη Metkayina, και να φάει τη γλώσσα της, να φανεί υποτακτική. Αυτό βέβαια όπως φαντάζεστε δεν μπορεί να κρατήσει πολύ με εκείνη κι έτσι προκύπτουν μεγάλες σπίθες μεταξύ αυτών των δύο άλφα. Αυτό επιλύεται στην πορεία, όχι μόνο σε αυτή την ταινία αλλά και στην τρίτη.
Και φυσικά ήταν μεγάλη μας χαρά να δουλέψουμε ξανά με τη Sig. Ο χαρακτήρας της είναι νεκρός, οπότε πώς θα μπορούσαμε να τη φέρουμε πίσω. Το avatar της Grace είναι ακόμα ζωντανό αλλά δεν έχει δικό του μυαλό, χρειαζόταν τη συνείδησή της για να κινηθεί, να μιλήσει και όλα αυτά. Αποκαλύφθηκε ωστόσο ότι ήταν έγκυος, ένα δοχείο για ένα μωράκι που στην πορεία γίνεται η υιοθετημένη κόρη του Jake και της Neytiri. Ο Jake είχε μητρική σχέση με τη Grace στο πρώτο Avatar, τον είχε βάλει κάτω από τη φτερούγα της, οπότε φυσικά και θα προστατεύσει το παιδί της, θα το μεγαλώσει σαν δικό του. Είναι η κόρη λοιπόν, αλλά υπάρχει και κάτι αινιγματικό σε εκείνη.
Η Sig περπάτησε την όμορφη γραμμή της κλασικής εφηβικής αμηχανίας αλλά, όταν ανακαλύπτει τη δύναμή της, δεν είναι πολεμίστρια. Δεν θα λειτουργούσε όπως η Neytiri για παράδειγμα. Μέχρι να τη δούμε να εκδηλώνει τις δυνάμεις της δεν είναι άλφα. Ένιωσα ότι είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε στα έφηβα κορίτσια με τρόπο που να βγάζει νόημα γι’ αυτά. Είχα γνώση του προβλήματος, έχω διαβάσει το Reviving Ophelia, έχω κόρες και τις έχω δει να περνούν δύσκολα, να μπερδεύονται, να αναρωτιούνται ποιες είναι και ποιος τις ακούει. Όλα αυτά που βιώνεις όταν είσαι στην εφηβεία. Το είχα ερευνήσει για τον Τιτανικό αυτό, και μετά το έζησα και ως πατέρας. Σκεφτόμασταν ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να επιδεικνύεις δύναμη, για να επιδεικνύουν οι γυναίκες δύναμη.
Ο χαρακτήρας της Kate από την άλλη πηγαίνει στη μάχη έξι μηνών έγκυος και δε διστάζει. Όταν τα παιδιά της βρίσκονται σε κίνδυνο, μπουμ, κινείται αμέσως. Είναι ακαριαίο. Αγαπώ ένα κοντινό της όπου η απόφασή της πάει από το μηδέν στα χίλια. Πάει και παίρνει αμέσως το όπλο της. Ο άντρας της, ο χαρακτήρας του Cliff Curtis προσπαθεί να τη σταματήσει, βάζει το χέρι του στην κοιλιά της και την παρακαλάει να μην πάει.
Πώς ένιωσες όταν είδες το Avatar: The Way of Water, Sam;
Worthington: Υπάρχει μία ατάκα που λέει η Kiri, είναι και στο τρέιλερ. Τη ρωτούν «πώς είναι ο χτύπος της καρδιάς της;» και απαντάει «Πανίσχυρος». Αυτό ένιωσα.
Cameron: Είναι όλοι παντοδύναμοι στο Avatar, ο καθένας με τον τρόπο του. Είχα δει την ταινία μία φορά πριν από έξι μήνες, ήταν ημιτελής, τα εφέ δεν είχαν τελειώσει, δεν ήταν σε 3D. Την είδα ξανά πριν μία εβδομάδα, για πρώτη φορά τελειωμένη. Προσπαθώ να το κάνω πολύ αραιά αυτό. Δουλεύω τις λεπτομέρειες κάθε μερά, 10-11 ώρες τη μέρα, αλλά σπανίως από την αρχή ως το τέλος. Και αυτό που με χτύπησε ήταν η δουλειά, οι ερμηνείες, οι άνθρωποι. Κοιτάω πέρα από το θέαμα, τον σχεδιασμό, τα πλάσματα. Τη βλέπω και δεν είμαι απλώς περήφανος για τη δουλειά μας αλλά για ολόκληρη την ομάδα, τα πάνω από χίλια άτομα που τη συντήρησαν τόσο εκπληκτικά. [Απευθυνόμενος στη Winslet] Υπάρχουν φορές που δε λες λέξη, μία σκηνή σου για παράδειγμα με τον Cliff όπου δεν υπάρχει διάλογος αλλά υπάρχουν απανωτά κοντινά, και όλος ο διάλογος είναι στα μάτια τους.
Η επιδεξιότητα στη συντήρηση αυτών των στιγμών μάς επιτρέπει να είμαστε όσο λεπτομερείς και συγκεκριμένοι θέλουμε όταν φτάνουμε στο capture motion. Το να είμαστε κοινότυποι δεν είναι κάποια πρόκληση. Σε αυτό το στάδιο της ζωής και της καριέρας μας θέλουμε την πρόκληση, θέλουμε να βρίσκουμε το ηχόχρωμα κάθε στιγμής. Αλλά εάν δεν μπορείς να εμπιστευτείς τη διαδικασία της ομάδας, ότι θα το αποδώσουν αυτό στους CG χαρακτήρες, ποιο το νόημα;
Ο Jake είναι ο οδηγός μας στον κόσμο του Avatar μέχρι που βρίσκει ένα σπίτι και την αγάπη. Έχει βρει ένα νέο ταξίδι στην πατρότητα;
Worthington: Στο πρώτο Avatar ακούμε το voiceover να λέει «άνοιξε τα μάτια σου». Νομίζω ότι άνοιξε τα μάτια του στην αγάπη, στην αγάπη για αυτόν τον πολιτισμό, για τον πλανήτη και τη Neytiri. Η φυσική προέκταση είναι ότι έχουν πια οικογένεια και θέλει να προστατεύσει αυτή την αγάπη, τον κόσμο και την κουλτούρα. Η σύντροφός του είναι ένα πολύ φλογερό άτομο, εκείνος προσπαθεί να είναι η γη, και η ιστορία τυχαίνει να περιτριγυρίζεται από το νερό. Έχει να κάνει με τα στοιχεία.
Το ταξίδι του Jake είχε πάντα αυτές τις προεκτάσεις σχετικά με το πού ανήκει στον κόσμο και με το να βρει κάτι για το οποίο θα αξίζει να παλέψει. Και ένας από τους γιους του περνάει το ίδιο. Οι γιοι του εκτοπίζονται και, όπως οι περισσότεροι έφηβοι, προσπαθούν να καταλάβουν τη θέση τους στον κόσμο. Ο Jake είναι ο τέλειος άνθρωπος για τους βοηθήσει σε αυτό, αλλά δυστυχώς κάποιες φορές ως πατέρας δεν μπορεί να βρει αυτή την ενσυναίσθηση – ή προσπαθεί να τη βρει – για να βοηθήσει πραγματικά τον Lo’ak που υποδύεται ο Britain Dalton και τον Neteyam που παίζει ο Jamie Flatters. Νομίζω ότι μπορεί να συνδεθεί πιο εύκολα με την Kiri. Ο Jake είναι πολεμιστής αλλά μερικές φορές πρέπει να γίνεις περισσότερο ειρηνιστής και να ηρεμήσεις για να ακούσεις τα παιδιά σου. Νομίζω ότι το έχω μάθει κι εγώ αυτό.
Το Avatar: The Way of Water κυκλοφορεί στις αίθουσες από τη Feelgood στις 15/12.