O Joaquin Phoenix κάποτε πήγε να πεθάνει με τον πιο ηλίθιο τρόπο

O Joaquin Rafael Bottom (κατά κόσμον Joaquin Phoenix) γεννήθηκε στο Puerto Rico ως το τρίτο από πέντε αδέρφια τα οποία ακολούθησαν όλα -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- την υποκριτική. Οι γονείς του, πριν ο ίδιος γεννηθεί, ακολούθησαν ένα cult, τα ‘Παιδιά του Θεού’, μια παραχριστιανική οργάνωση με κοινόβια σε διάφορες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Η οργάνωση έγινε γνωστή λόγω του ‘Flirty Fishing’ μιας πρακτικής σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες θα έπρεπε να σαγηνεύουν άντρες -ακόμα και να προχωρούν σε σεξουαλικές σχέσεις μαζί τους- προκειμένου να τους προσηλυτίσουν.

Μαζί με τους γονείς του και εντός αυτού του πλαισίου, ο Joaquin ταξίδευε χωρίς μόνιμη βάση σε όλη τη Νότια Αμερική, μέχρι που το 1978 αποφάσισαν να φύγουν από την οργάνωση, μια απόφαση που τους οδήγησε στο να ξεμείνουν στη μέση του πουθενά με ελάχιστα χρήματα. Τότε ήταν που αποφάσισαν να αλλάξουν το όνομά της οικογένειας σε Phoenix, το πτηνό της ελληνικής μυθολογίας που μπορούσε να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του. Αυτή η αλλαγή έγινε ως σύμβολο της νέας αρχής που θα επιχειρούσε η οικογένεια.

Η πιο συνήθης ιστορία για έναν ηθοποιό είναι ότι η επιλογή του να ακολουθήσει τον χώρο συναντάει τον δισταγμό ή ακόμα και την πλήρη εναντίωση των γονιών του. Στην περίπτωση του Joaquin Phoenix τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Τα αδέρφια άρχισαν να κάνουν performance στον δρόμο, σε διαγωνισμούς ταλέντων και σε show, προκειμένου να βοηθήσουν την οικογένειά τους που τα έβγαζε πολύ δύσκολα πέρα. Υπάρχουν κάποιες φορές που η τέχνη γίνεται ένας τρόπος για να βάλεις φαγητό στο πιάτο σου. Ελάχιστες είναι η αλήθεια.

Ο Joaquin μαζί με τα αδέρφια του τελικά τραβάει την προσοχή του Iris Βurton, ενός από τους μεγαλύτερους ατζέντηδες του Hollywood για παιδιά-ηθοποιούς. Τα πέντε αδέρφια άρχισαν να κάνουν διαφημιστικά και να εμφανίζονται σε τηλεοπτικά show όλο και συχνότερα. Συγκεκριμένα ο Joaquin έκανε το ντεμπούτο του μόλις σε ηλικία 8 ετών μαζί με τον 13χρονο αδερφό του, River, sto ‘Βackwards: The Riddle of Dyslexia’. Ακολούθησε μια σειρά εμφανίσεων σε ταινίες και στην τηλεόραση.

Ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος στον κινηματογράφο έρχεται το 1987 για το ‘Russkies’ του Rick Rosenthal. Δύο χρόνια μετά ο Phoenix εμφανίζεται στο Parenthood με τον Steve Martin, ένα φιλμ που γνώρισε τρομερή επιτυχία εμπορικά και όχι μόνο. Ο Phoenix είχε πια καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους νεαρούς ηθοποιούς και όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν καλά στη ζωή του, μέχρι που βίωσε τη δυσκολότερη στιγμή της ζωής του.

Ο αγαπημένος αδερφός του, River, ο πιο γνωστός Phoenix της οικογένειας εκείνη την περίοδο, πέθαινε από υπερβολική δόση ναρκωτικών έξω από το club The Viper Room σε μια βραδιά που επρόκειτο να παίξει στην μπάντα P με τον Johnny Depp, τον Flea και τον Frusciante των Red Hot Chilli Peppers και τον Gibby Haynes. O River άρχισε να μη νιώθει καλά, βγήκε έξω από το club, όπου έπαθε συνεχείς επιληψίες και τελικά άφησε την τελευταία του πνοή μπροστά στα μάτια του αδερφού του που καλούσε εναγωνίως για ασθενοφόρο. Η γεμάτη αγωνία κλήση του ηχογραφήθηκε και έπαιξε σε πολλά αμερικανικά δίκτυα.

O Phoenix αποσύρθηκε τον επόμενο χρόνο από τα φώτα της δημοσιότητας σε μια περίοδο που έμοιαζε καταστροφικό για έναν νέο ηθοποιό. Λίγο πριν, δηλαδή, κάνει το μεγάλο βήμα αλλά προφανώς αδυνατώντας να διαχειριστεί την απώλεια του αδερφού του. Όπως τόνισε σε μια πρόσφατη ομιλία του, ο Phoenix:

“Στα 15 μου, ο River ήρθε σπίτι και είχε μια βιντεοκασέτα του ‘Raging Bull’ (σ.σ. Ταινία του Martin Scorsese με πρωταγωνιστή τον Robert De Niro), με σήκωσε και με έβαλε να τη δω. Την επόμενη μέρα με ξύπνησε και με έβαλε να τη δω και πάλι. Στο τέλος είπε -δεν με ρώτησε- μου είπε ότι ‘αυτό θα κάνεις, θα συνεχίσεις να είσαι ηθοποιός’. Του χρωστάω πάρα πολλά γι’αυτό”.

Τον Ιανουάριο του 2006, ο Phoenix έφτασε και ο ίδιος πιο κοντά από ποτέ στον θάνατο. Ήταν όταν οδηγούσε στο Hollywood και ξαφνικά, λόγω μιας βλάβης στα φρένα, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του το οποίο αναποδογύρισε. Την ώρα που ο Phoenix βρισκόταν σε ένα αναποδογυρισμένο αμάξι, χτυπημένος και προφανώς ζαλισμένος, άκουσε κάποιον να χτυπάει το παράθυρό του και να του λέει να χαλαρώσει. Όταν εκείνος πήγε να ανάψει τσιγάρο, ο άγνωστος τον εμπόδισε. Υπήρχε διαρροή από βενζίνη από τη μηχανή προς την καμπίνα του αυτοκινήτου. Ο άγνωστος, αφού έσωσε τον Phoenix από έναν ηλίθιο αλλά πραγματικά cool θάνατο, τον απεγκλώβισε. Όταν ο Phoenix βγήκε έξω από το όχημά του σώος κατάλαβε ότι ο σωτήρας του ήταν o Γερμανός σκηνοθέτης Werner Herzog. Eδώ που τα λέμε, αν υπήρχε ένας γνωστός σκηνοθέτης που θα σου έσωζε τη ζωή σε μια τέτοια περίσταση, αυτός θα ήταν ο Herzog.

“Υπήρχε μια περίοδος δυο χρόνων μετά το I’m Still Here και πριν το Master, που μου ερχόντουσαν συνέχεια προσφορές για τρελλά λεφτά. Μάλλον θεωρούσαν ότι είμαι απελπισμένος. Όμως εγώ δεν θέλω κάτι τέτοιο. Δεν θέλω να έχω τέτοια δύναμη της τάξεως των 20 εκ. δολαρίων”

Mετά από μια σειρά μέτριων ρόλων ή μέτριων ταινιών, ο Joaquin Phoenix επανήλθε στα κινηματογραφικά πράγματα παίζοντας στο περίφημο ‘Gladiator’ του Riddley Scott, σε μια ερμηνεία που σίγουρα θα ακολούθησε ο Joffrey του Game of Thrones. Μάλλον ήταν και η πρώτη φορά που ο Phoenix επιστράτευσε αυτό το κενό αλλά σαν αρρωστημένο βλέμμα που θα δούμε και αργότερα.  Μετά ήρθε το ‘Buffalo Soldiers’, το ‘Signs’, το ‘Ι’m Still Here’ και φυσικά το ‘Walk The Line’ για τη ζωή του Johnny Cash μεταξύ πολλών άλλων, για να φτάσουμε στο 2012 και στο αριστούργημα του Paul Thomas Anderson, το ‘The Master’.

Εκεί ο Phoenix μπαίνει σε έναν ρόλο αρκετά γνώριμο για τον ίδιο. Υποδύεται έναν διαταραγμένο και δύσμορφο βετεράνο που γυρνάει από τον πόλεμο και ψάχνει τον τρόπο να επανενταχθεί στην κοινωνία. Τον βρίσκει δίπλα στον χαρισματικό ηγέτη μιας παραθρησκευτικής οργάνωσης. Ο Phoenix έδωσε το πρώτο του πραγματικό ρεσιτάλ υποκριτικής, αυτό που τον ξεχώρισε και τον έφερε από το πλαίσιο του καλού ηθοποιού σε εκείνο του σπουδαίου, μετά το teaser που είχαμε παρακολουθήσει στο ‘Walk The Line’. Εξάλλου, δίπλα του υπήρχε και ένας εξίσου σπουδαίος Philip Seymour Hoffman. O σκηνοθέτης του δήλωνε αργότερα ότι ανησυχούσε αρκετές φορές μήπως ο Phoenix τραυματιστεί κατά κάποιο τρόπο λόγω του πάθους που έβαζε στην ερμηνεία.

Ήταν η πρώτη από τις τρεις ερμηνείες του Phoenix ως ενός προβληματικού και διαταραγμένου άνδρα σε παραγωγική ηλικία ο οποίος βρίσκει στη βία το καταφύγιό και τον τρόπο του να ενταχθεί -έστω και έτσι ως κακός- στην κοινωνία. Ακολούθησαν το αριστουργηματικό ‘You Were Never Really Here’ της Lynne Ramsay, το 2017, και φυσικά το ‘Joker’. Για τον ίδιο πάντως το ‘Her’ του Spike Jonze ήταν κάτι το ξεχωριστό. Εκεί τον είδαμε πάλι ως ένα μοναχικό -περισσότερο λειτουργικό αυτή τη φορά- άνθρωπο. Ο Phoenix πάντα προτιμάει ρόλους στους οποίους θα έχει την πλήρη προσοχή του σκηνοθέτη του.

“Έχω ανάγκη της προσοχής του σκηνοθέτη. Μόνιμα. Αν χρειαστεί να την μοιράσω με πολλούς άλλους ηθοποιούς, δυσκολεύομαι. Το ‘Her’ ήταν η μάλλον καλύτερη εμπειρία που είχα ως ηθοποιός. Ήταν τέλεια για μένα. Το είπα και στον Spoke ότι δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερο. Είμαι λίγο εγωιστής”.

Ότι είναι λίγο εγωιστής μπορούμε να πούμε με αρκετή ασφάλεια ότι δεν είναι και κάτι που δεν περιμέναμε. Αν το καλοσκεφτείς οι καλύτεροι ρόλοι του Phoenix ήταν συνήθως σε ταινίες που είχαν χτιστεί πάνω του με εξαίρεση μόνον το ‘Master’ που απλά ήταν χτισμένο πάνω σε δύο ανθρώπους. Παρόλα αυτά, πλάι σε αυτή την πιο ‘εγωιστική’ πλευρά του, βλέπουμε έναν ακτιβιστή: ενεργό μέλος της PETA, vegan από 3 χρονών και υποστηρικτή σε διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις.

Ο Phoenix κάθε φορά που έβγαινε από την εμπειρία του να υποδύεται έναν χαρακτήρα που έμπαινε μέσα του και τον στιγμάτιζε καθολικά με μια νεύρωση και βιώνοντας μέσα του ένα κενό. Αυτό το κενό φάνηκε κυρίως, όταν μετά τον ρόλο του ως Johnny Cash αναγκάστηκε να μπει σε μια κλινική αποτοξίνωσης από το αλκοόλ.

Το πιο δύσκολο κομμάτι όμως είναι παρελθόν. Έχοντας περάσει τα 40, ο Phoenix νιώθει ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να αποσυνδεθεί από τον ρόλο που ενσάρκωσε. Όπως δήλωσε και στη συνέντευξη του στο Vanity Fair: “Πάντα είναι δύσκολα αλλά είναι εντάξει, γιατί ξέρω ότι μπορώ να βρώ νόημα σε άλλα κομμάτια της ζωής μου και αυτό είναι που πραγματικά με κρατάει. To απολαμβάνω. Αγαπώ τη ζωή μου. Πραγματικά, αγαπώ τη ζωή μου!”.

(Φωτογραφίες: AP Photos)