O Jonah Hill θέλει πλέον να περνάει καλά
Με αφορμή το Don’t Look Up, ο ηθοποιός κάνει ξανά το γύρο των late night shows. Αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για αξεπέραστη, one of a kind, τυπάρα.
- 19 ΔΕΚ 2021
Στα 37 του, ο γιος της σχεδιάστριας μόδας και του λογιστή των Guns N’ Roses από τη Santa Monica, δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Εκτός ίσως από τον διαιτολόγο του, τον οποίο προφανώς και είχε καταταλαιπωρήσει με όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα στο βάρος του μέχρι και πριν από μερικά χρόνια.
Όταν δηλαδή και άρχισε -με την προτροπή του Channing Tatum– να γυμνάζεται ή, σύμφωνα με τις κακές γλώσσες, τράβηξε μια σχετική εγχείρηση.
Αλλά αυτό, το βάρος του, είναι κάτι για το οποίο μας έχει παρακαλέσει δημόσια να σταματήσουμε να ασχολούμαστε. Είτε λέμε θετικά, είτε λέμε αρνητικά.
Superbad, ευχή και κατάρα
«Μετά το Superbad η ζωή μου άλλαξε μέσα σε μια μέρα. Δεν ήμουν έτοιμος για αυτό. Παράτησα το κολλέγιο και κατέληξα, σε όλα τα 20s μου, να τρέχω προς την επιτυχία. Χωρίς ποτέ να σταματήσω για να δω ποιος είμαι μέσα μου και πόσα κενά έχω».
Δικαίως αφού ο Jonah, πάλαι ποτέ συγκάτοικος του Justin Long και παιδικός φίλος του Adam Levine, έχει τόσα πολλά άλλα που θέλει να μας δείξει. Όπως το πόσο ελεεινός (και ελεεινά καλός) μπορεί να γίνει παίζοντας τον προνομιούχο γιο (και chief of staff) της Προέδρου Meryl Streep στο αποκαλυπτικό Don’t Look Up. Κλέβοντας, για άλλη μια φορά στην καριέρα του, την παράσταση από συμπρωταγωνιστές του βεληνεκούς των Leonardo DiCaprio και Jennifer Lawrence.
«Αποκαλούσα συνέχεια στα γυρίσματα τη Meryl, GOAT. Ύστερα από μια εβδομάδα συνειδητοποίησα ότι εκείνη απλώς νόμιζε ότι την έλεγα κατσίκα».
Το εξαιρετικό Don’t Look Up
Η συγκεκριμένη ταινία, για δυο αστρονόμους που προσπαθούν μάταια να προειδοποιήσουν την ανθρωπότητα για το τέλος του κόσμου, είναι και η πρώτη φορά που ο Jonah βρέθηκε εμφατικά στο οπτικό μας πεδίο εδώ και 3 χρόνια.
Από τότε δηλαδή που βρέθηκε να είναι πρωταγωνιστής και παραγωγός στο Maniac και newbie σκηνοθέτης στο Mid 90s, μια σούπερ αξιοπρόσεκτη ημι-αυτοβιογραφική ταινία με θέμα skaters στο Λος Άντζελες.
«Από μικρός ήθελα να σκηνοθετήσω. Αλλά χρειάστηκε να μπω στα 30 μου για να συνειδητοποιήσω ότι πρέπει να κατέβω από το rollercoaster, να πατήσω pause και να κάτσω να γράψω την ταινία. Χρειάστηκα 3-4 χρόνια, αλλά κατάφερα να βάλω το μυαλό μου και τα πράγματα στη σωστή θέση».
Αν και δεν πρόκειται να είναι η τελευταία αφού ο -φουλ δικτυωμένος και πανχολιγουντιανά αγαπητός- Hill ετοιμάζεται να μας σερβίρει άμεσα το καινούργιο κωμικό project που ετοιμάζει (γράφει και είναι συμπαραγωγός) μαζί με τον Kenya Barris, ένα ντοκιμαντέρ για τους Beastie Boys (στο οποίο είναι συμπαραγωγός), ένα ντοκιμαντέρ για τον αγαπημένο ψυχοθεραπευτή του (στον οποίον τον σύστησε ο Joaquin Phoenix), συν ένα επεισόδιο στην πολυαναμενόμενη σειρά για τους Lakers (το οποίο θα σκηνοθετήσει).
Με άλλα λόγια ο Jonah Hill δεν έχει καμία ομοιότητα, εσωτερική ή εξωτερική, με το τροφαντό πιτσιρίκι που γνωρίσαμε, πίσω στο 2004, πρώτα στο I Heart Huckabees και μετά στο Superbad. Ούτε στον ανερχόμενο κωμικό ηθοποιό που έκλεβε κάθε σκηνή στην οποία εμφανιζόταν (όπως στα Forgetting Sarah Marshall, Funny People, Get Him to the Greek).
Ένας επιτυχημένος mini mogul
Τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε mini mogul, καθώς βάζει λαίμαργα το χεράκι του παντού (σκηνοθεσία, παραγωγή, γράψιμο). Αποδεικνύοντας ότι δεν κατέχει τυχαία το ρεκόρ ως ο πρώτος άντρας ηθοποιός που γεννήθηκε από το 1980 και μετά με δυο oσκαρικές υποψηφιότητες (για τα Moneyball και The Wolf of Wall Street).
Επίσης, οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε πως ξέρει να χειρίζεται επιδέξια την καριέρα του, εναλλάσσοντας blockbuster τύπου 21 Jump Street με πιο εκκεντρικές επιλογές όπως τα True Story και War Dogs ή και δευτερεύοντες ρόλους όπως στο Κοενικό Hail, Caesar!.
«Οι ήρωές μου ήταν πάντα ο Bill Murray και ο Dusting Hoffman. Πρόκειται για δυο ηθοποιούς που μπορούν να παίξουν το ίδιο καλά σε κωμωδίες και δράματα».
Μαθαίνοντας να περνάει καλά
Στην τελευταία του -ξανθιά και μαυρισμένη- εκδοχή, αυτή που φιγουράρει στο εξώφυλλο του τελευταίου style τεύχους του αμερικάνικου GQ, ο Jonah εκπέμπει μια έντονη αύρα από early Matthew Mcconaughey (τυχαίο ότι ήταν συμπρωταγωνιστής του στο The Beach Bum, από το οποίο και μετά ξεκίνησε η μεταμόρφωσή του;).
Έχοντας αφήσει πίσω τις κραιπάλες (σε φαγητό και όχι μόνο) της νιότης του, τώρα φροντίζει -παράλληλα με τα project που τρέχει- να σερφάρει κάθε μέρα. Και μάλιστα πρωί βράδυ. Εντάξει, 10 μέτρα απόσταση είναι η εξώπορτά του από τον ωκεανό, δεν βρίσκει κίνηση.
«Όταν ήμουν μικρότερος και μου έδιναν σοβαρό ρόλο σε κάτι τύπου Moneyball, έλεγα στον εαυτό μου “θα γίνω ο χαρακτήρας για δυο χρόνια”. Τώρα καταλαβαίνω πόσο ηλίθιο και άχρηστο είναι όλο αυτό. Παίρνω τη δουλειά μου στα σοβαρά. Αλλά θέλω να περνάω πρώτα από όλα καλά στα γυρίσματα».
Επίσης, ακούει κλασική μουσική και 70’s dance hits (Spargo, Erasure), κάνει φανατικά διαλογισμό, βγάζει το σκύλο του βόλτα, έχει ένα μαυροπίνακα στον οποίο γράφει καθημερινά τι θετικό έχει κάνει (surfing, διαλογισμό, βιταμίνες, σαλάτα) και γενικώς ζει μια ζωή όπου πρωταρχικός του στόχος είναι να περνάει καλά και δημιουργικά.
«Η δουλειά είναι κάτι που μου βγαίνει εύκολα. Η πραγματική μου αποστολή στη ζωή και αυτό για το οποίο δουλεύω σκληρά είναι πως να είμαι χαρούμενος».
Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει η φάση νιρβάνα on the beach του Jonah. Δεν ξέρω καν κατά πόσο εννοεί όλα τα ψυχαναλυτικά που λέει. Εκείνο που συγκράτησα είναι το γιατί ήρωάς του είναι πλέον ο 92χρονος γείτονάς του στην παραλία, που πέθανε πριν λίγες εβδομάδες.
«Ήταν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ μου. Όταν τον ρώτησα το μυστικό του, μου είπε απλά “Δεν κοιτάζω ποτέ τι κάνουν οι γύρω μου. Ζω τη ζωή μου, κοιτάζω τον ωκεανό, είμαι καλά”. Ένας τύπος που δεν μπήκε ποτέ στο τριπάκι του rat race».
