Ο Larry Charles ξέρει με τι γελάνε οι κανίβαλοι

–Τι γεύση έχει το ανθρώπινο κρέας;

–Σαν χοιρινό παϊδάκι.

-Το έψηνες;

–Εκτός από την καρδιά, την οποία έτρωγα ωμή για τελετουργικούς λόγους.

–Ποια ήταν η τελευταία φορά που έφαγες άνθρωπο και γιατί;

–Ένα τρίχρονο χαμογελαστό κοριτσάκι, που μου το έφερε η μητέρα του, ως συνήθως, πριν την μάχη. Δεν ήθελα, αλλά δεν υπήρχε πρόχειρη εναλλακτική.

Η συγκεκριμένη στιχομυθία, με διαφορά ό,τι πιο σοκαριστικό έχουν δει τα μάτια μου τα τελευταία χρόνια, έλαβε χώρα ανάμεσα στον ‘αντάρτη’ σκηνοθέτη των ‘Borat’, ‘Bruno’, ‘The Dictator’ και του ‘Curb Your Enthusiasm’ και τον ‘συνταξιούχο’ Λιβεριανό πολέμαρχο General Butt Naked (σ.σ. παρατσούκλι που κέρδισε επειδή πολεμούσε γυμνός) που πλέον έχει κάνει οικογένεια και έχει στραφεί στη θρησκεία.

Προσοχή. Το γενικότερο concept του ‘Larry Charles’ Dangerous World of Comedy’ δεν έχει να κάνει με κανίβαλους, αλλά με το μας δείξει πώς ζουν (βλέπε επικίνδυνα, πολύ επικίνδυνα) οι κωμικοί σε ‘επικίνδυνες’ χώρες τύπου Ιράκ, Σομαλία, Λιβερία, Νιγηρία ή σε χώρες που η ελευθερία λόγου δεν είναι ακριβώς προτεραιότητα (βλέπε Σαουδική Αραβία).

Κάτι που ο πρώην χίπης και νυν εκατομμυριούχος (με έπαυλη στο Μαλιμπού και προσωπική περιουσία 100 εκατομμυρίων δολαρίων), που μεγάλωσε στις εργατικές πολυκατοικίες που είχε χτίσει ο μπαμπάς του Donald Trump στο Μπρούκλιν, το καταφέρνει μια χαρά.

“Επτά κτίρια, 23 όροφοι το καθένα, 20 διαμερίσματα ανά όροφο. Ένοιωθα πως ζω στη Σοβιετική Ένωση. Μάλιστα θυμάμαι να βλέπω και τον Donald ως έφηβο. Είχε το ίδιο περίεργο κούρεμα από τότε”.

Τα περί κανιβαλισμού προέκυψαν ‘φυσικά’ αφού ο Larry (υπεύθυνος για τα πιο σκοτεινά plotlines του Seinfeld) τον ρώτησε τι τον έκανε να γελάει, εκείνον και τα παιδιά-στρατιώτες που είχε στον έλεγχό του, κατά τη διάρκεια του πολέμου (Απάντηση: ‘Όταν παρασύραμε τους αντιπάλους σε ενέδρα και μετά τους βλέπαμε να ικετεύουν για τη ζωή τους’).

“Ο Larry David είναι ο μέντοράς μου, ο μεγαλύτερος αδελφός μου κι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ενήλικη ζωή μου”.

Η αλήθεια είναι ότι όποιος έχει παρακολουθήσει στενά την πορεία του αξιότιμου κ. Charles δεν εκπλήσσεται με το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ το οποίο κατέληξε να κάνει όταν, από περιέργεια, άρχισε να γκουκλάρει πράγματα τύπου ‘κωμωδία στη Σομαλία’ και ‘γυναίκα κωμικός, Σαουδική Αραβία’.

Γιατί ο Larry ποτέ του δεν ήταν ‘Χόλιγουντ’. Οπότε, μετά την τελευταία του ταινία, το -βασισμένο σε αληθινή ιστορία- Army of One του 2016 (με τον Nicolas Cage στον ρόλο του 50χρονου εργάτη που πήρε ένα σπαθί Σαμουράι και πήγε στο Πακιστάν για να βρει και να σκοτώσει τον Osama Bin Laden), αποφάσισε να τροφοδοτήσει την ενέργεια του σε κάτι που να έχει κότσια και ψυχή.

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στο Daily Beast: “Δεν μπορώ να κάνω ταινίες πλέον. Δεν αντέχω όλο τον θόρυβο και τα μιλιούνια κόσμου που εμπλέκονται σε μια παραγωγή. Εγώ είμαι πιο πολύ του αντάρτικου. Επίσης ήθελα να κάνω κάτι που έχει ουσία“.

Εννοείται, αν αναρωτιέσαι, πως ο Larry προσπάθησε να μπει και στη Συρία, αλλά το υπουργείο Εξωτερικών δεν τον άφησε. Με πλέον επικίνδυνη χώρα, στα κιτάπια του, να είναι η Σομαλία. Εκεί που απλά ευχήθηκε να είναι τυχεροί, εκείνος και το συνεργείο του, για τρεις ολόκληρες μέρες, προκειμένου να την βγάλουν καθαρή και να μην σκάσει καμιά μπόμπα δίπλα τους.

“Αφού το αποκαλώ στον τίτλο επικίνδυνο, οφείλει να είναι επικίνδυνο. Έπρεπε να εκθέσω τον εαυτό μου σε πραγματικό κίνδυνο. Το θεώρησα κρίσιμο όσον αφορά την εγκυρότητα της σειράς”.

Ενώ, στα πλαίσια του ίδιου ντοκιμαντέρ, ο -Εβραϊκής καταγωγής- Larry μίλησε τόσο με προβοκάτορες ακροδεξιούς Αμερικάνους κωμικούς (οι οποίοι το μάθημα που έλαβαν από το Borat είναι ότι είναι ΟΚ να κάνεις πλάκα με τους Εβραίους), Ινδιάνους κωμικούς, ακρωτηριασμένους/ καμένους βετεράνους που έχουν βρει τη σωτηρία στο stand up comedy και γενικώς έριξε το βλέμμα του και στο εσωτερικό των ΗΠΑ.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι όλες οι συνεντεύξεις που βλέπουμε στο ‘Larry Charles’ Dangerous World of Comedy’ το ίδιο ενδιαφέρουσες. Πάνω όμως εκεί που πάει η φάση να κάνει ‘κοιλιά’, σου πετάγεται ένας Ιρακινός κωμικός που σου λέει ότι ξεκίνησε να ασχολείται με την κωμωδία προσπαθώντας να κάνει τους βασανιστές του να μην του κάνουν τα χειρότερα (“τους έλεγα ‘κάντε μου ότι θέλετε, αλλά μην με βάλετε να καθίσω πάνω σε γυάλινο μπουκάλι“) και έρχεσαι και πάλι στα ίσια σου.

Στο τέλος της ημέρας το ‘Larry Charles’ Dangerous World of Comedy’ είναι μια τίμια προσπάθεια από έναν άνθρωπο που ποτέ δεν μάσησε τα λόγια του. Το μόνο ψέμα στην ιστορία; Ναι, είναι επικίνδυνο. Αλλά όχι κωμικό. Ή τουλάχιστον όχι μόνο κωμικό καθώς περιλαμβάνει πολύ πόνο και τραγωδία σε κάθε σχεδόν καρέ του.