Ο Nick Cave πιο εύθραυστος από ποτέ

Από την 1η Σεπτεμβρίου είχε ανέβει και είχαμε αγαπήσει το πρώτο κομμάτι από το νέο άλμπουμ του Nick Cave, το ‘Jesus Alone’, από τα κομμάτια που όσο πιο πολύ ακούς τόσο περισσότερο σου αρέσουν. Ακριβώς έτσι είναι και όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του καινούριου άλμπουμ που έγινε διαθέσιμο στις 9 Σεπτεμβρίου, τα οποία είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε πρώτα στο μουσικό ντοκιμαντέρ ‘One Μore Τime With Feeling’ μία ημέρα πριν. Σκηνοθετημένο από τον Andrew Dominik, με τον οποίο ο Nick Cave είχε ξανασυνεργαστεί στο ‘The Assassination of Jesse James by the Coward James Ford’, το ‘One Μore Τime With Feeling’ προβλήθηκε ταυτοχρόνως παγκόσμια στις 8 Σεπτεμβρίου και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, κάτι για το οποίο δεν είχαμε καμία αμφιβολία πριν το δούμε.

Στο ντοκιμαντέρ είδαμε την ηχογράφηση ολόκληρου του καινούριου άλμπουμ του Cave, στην οποία παρεμβάλλονταν συνεντεύξεις από τον ίδιο, τους Bad Seeds, τη σύζυγό του και τον γιο του Earl. Μαζί υπήρχαν και υπέροχες ποιητικές αφηγήσεις από τον Cave. Σε όλο το ντοκιμαντέρ ήταν αισθητό το κλίμα της απώλειας του γιου του, Arthur, ο οποίος πέρσι έχασε τη ζωή του πέφτοντας από ψηλά βράχια, και ο οποίος όπως είναι φυσικό υπάρχει παντού στην ατμόσφαιρα του έργου. Και από την πλευρά των συντελεστών του αλλά και από τον ίδιο το θεατή που περιμένει να ακούσει κάτι για εκείνον.

«Στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να αλλάξει», είπε. Θέλει να κάνει κάποιες προσαρμογές ή τροποποιήσεις, αλλά ποτέ να αλλάξει όντως. Είναι όμως κάποια πράγματα όπως αυτό που συνέβη στην οικογένειά του που σε αλλάζουν χωρίς να το ξέρεις. Ο Nick Cave ήταν αλλαγμένος. Ήταν φανερά πιο ευάλωτος και αποπροσανατολισμένος.

Ο Andrew Dominik ρώτησε τον Cave γιατί πια τα τραγούδια του δεν είναι αφηγηματικά. Ο Cave απάντησε ότι πια δεν πιστεύει στις ιστορίες. Η κάθε ζωή δεν είναι μια ιστορία.

Με τον Warren Ellis, που είναι άλλη μια δυνατή παρουσία στο ντοκιμαντέρ, έχουν μία ζηλευτή φιλία και συνεργασία. Από τις πιο ανάλαφρες στιγμές του φιλμ ήταν όταν ο Cave τον ρωτάει πως είναι τα μαλλιά του και ο Ellis απαντά πως είναι «πιο ωραία από ποτέ». Προσπαθεί και εκείνος να σχολιάσει το θάνατο του Arthur γιατί και αυτός νιώθει ότι πρέπει αλλά είναι δύσκολο.

Είδαμε και τη γυναίκα του και τον γιο του, Earl, τον δίδυμο του Arthur. Ο Earl είναι μία γλύκα και μοιάζει και απίστευτα στον Cave, ενώ η Susie είναι από τις πιο ευγενικές και κομψές παρουσίες του κόσμου. Λίγο πριν τελειώσει το ντοκιμαντέρ, ο Cave αποκαλύπτει ότι αποφάσισαν μια μέρα να ξαναγίνουν ευτυχισμένοι. Όμως ο χρόνος για εκείνους έχει γίνει ελαστικός. Αναπόφευκτα απομακρύνονται ως οικογένεια από το γεγονός αλλά όσο και να προχωράς μπροστά και όσο μακριά και να φτάσεις, σε τραβάει απότομα πίσω σε αυτό που συνέβη.

Στο τέλος το ντοκιμαντέρ γράφει πως είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Arthur. Η μνήμη για τον Cave είναι το σημαντικότερο. «Είναι αυτό που είμαστε», είχε πει στο ‘20000 Days On Earth’. Το ‘Deep Water’ που ακουγόταν όταν πέφταν οι τίτλοι, μας χάρισε την πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς. Το τραγουδούσαν μαζί ο Arthur και ο Earl σε μουσική που έγραψαν οι ίδιοι μαζί με τον Cave και σε στίχους της Marianne Faithful. Δυστυχώς δεν έχει ανέβει ακόμη πουθενά.

Απόσπασμα από την ανθολογία ποιημάτων του Nick Cave, ‘The Sick Bag Song’