Ηθοποιός, ντουμπλέρ φωνής, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, μοντέρ, παραγωγός, σπουδαγμένος στο Παρίσι και μέλος του θιάσου της Sarah Bernhardt, μιας από τις σπουδαιότερες Γαλλίδες ηθοποιούς του θεάτρου, ο Μαδράς έπαιξε κάποιους μικρούς ρόλους στο Hollywood, μέχρι που ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με τη σύζυγο και μούσα του, Φρίντα Πουπελίνα. Εκεί δημιούργησε την Άζαξ Φιλμ και στη συνέχεια την Μίρορ Φιλμ και διατελούσε ρόλους σε όλα τα στάδια της παραγωγής των ταινιών του. Καλλιτεχνικά ψευδώνυμα εκείνου και της συζύγου του, που σε κάποια έργα του συναντάμε, ήταν Άλκης Ακύλας και Μάε Μαίη αντίστοιχα.
Ο Αχιλλέας Μαδράς έγινε γνωστός στους κόλπους του κινηματογράφου με τον τρόπο που έγινε ο Ed Wood και ο Tommy Wiseau. Οι ταινίες τους είχαν προχειρότητες και λάθη καταλήγοντας να είναι κωμωδίες, ενώ η πρόθεσή τους ήταν το δράμα. Εν τέλει όμως, αυτή η κινηματογραφική τους αφέλεια σε συνδυασμό με την αγάπη τους για αυτό που έκαναν, τους κατέστησε άκρως συμπαθητικούς στο κοινό.
Σε αντίθεση όμως με τους άλλους δύο συναδέλφους του, ο Μαδράς ήταν από τους πρώτους που επιχείρησαν να κάνουν ταινίες στην Ελλάδα και το έργο του επηρέασε ουσιαστικά την πορεία του ελληνικού κινηματογράφου.
Πρώτη φορά άκουσα για τον Αχιλλέα Μαδρά από την αφήγηση του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη στο reboot που είχε κάνει το Mega στα ‘Τετράγωνα των Αστέρων’ το 2003. Ο Τριανταφυλλίδης εξηγεί την προέλευση της λέξης “σαρδάμ”, για την οποία ο αστικός θρύλος θέλει να προέρχεται από αναγραμματισμό του ονόματος του Μαδρά.
Το 1964 στο ντοκιμαντέρ ‘Τον παληό εκείνο καιρό’ ο Αλέκος Σακελλάριος παρουσιάζει τους πρωτοπόρους του Ελληνικού Κινηματογράφου. Έτσι συστήνει τον Αχιλλέα Μαδρά στο κοινό και κάνει σχολιασμό πάνω από τις ταινίες του.
Ο Σακελλάριος είναι αρκετά ειρωνικός και αυστηρός με τον Μαδρά, κάνοντας συχνά κακό χιούμορ, που μου θυμίζει τον Λιάγκα σε στιγμές. Ο Μαδράς από την άλλη είναι γλυκύτατος παππούς και αξίζει πολύ να τον δείτε εδώ.
Πρόσφυγες, 1921
Ο Αχιλλέας Μαδράς γνώρισε κινηματογραφικά και εισπρακτικά μεγάλη επιτυχία το 1921 όταν προέβαλε σε Έλληνες της Αμερικής πλάνα τραβηγμένα κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή, τα οποία μόνταρε σε μια μεγάλη ταινία με τίτλο ‘Πρόσφυγες’.
‘Μαρία Πενταγιώτισσα, 1928
Η ‘Μαρία Πενταγιώτισσα’ ήταν μια από τις πρώτες ταινίες φουστανέλλας και υπερπαραγωγή για τα δεδομένα της εποχής. Πρόκειται για μεταφορά του ελληνικού, λαϊκού θρύλου μιας όμορφης κοπέλας από τους Πενταγιούς της Φωκίδας, που ελευθέρωσε το χωριό της. Στην ταινία παίζει ο Αιμίλιος Βεάκης, αλλά και ο πρωτοεμφανιζόμενος Βασίλης Αυλωνίτης, ενώ ο Μαδράς κατάφερε να έχει και τη συμμετοχή του ελληνικού στρατού σε κάποια πλάνα. ‘Εκανε επίσης τρομερή δουλειά και στη διαφήμιση και προώθηση της ταινίας.
Η ταινία φυσικά έχει τις στιγμές disaster artist για τις οποίες έγινε γνωστός ο Μαδράς. Στη μεγάλη μάχη πχ., ο θεατής δεν μπορεί να καταλάβει πότε κάποιος πυροβολεί και πότε όχι, ενώ οι νεκροί σηκώνονται για να ξαναπολεμήσουν. Επίσης ενώ επρόκειτο για βωβή ταινία, στην πορεία προσέθεσε και ήχο. Ο ίδιος μαζί με τη σύζυγό του έδωσαν τη φωνή τους σχεδόν σε όλα τα πρόσωπα της ταινίας.
Ο Μάγος της Αθήνας, 1931
Στη συνέχεια ο Μαδράς γύρισε τον ‘Μάγο της Αθήνας’ διασκευάζοντας το σενάριο της παλαιότερης ταινίας του ‘Η τσιγγάνα της Αθήνας’, η οποία δεν είχε παιχτεί ποτέ στο ελληνικό κοινό. Ενσωμάτωσε μάλιστα πολλά από τα παλιά πλάνα της ‘Τσιγγάνας’ και στον ‘Μάγο’.
Η ταινία που κυκλοφόρησε είχε προσθήκη σκηνών ζωγραφισμένες καρέ-καρέ στο χέρι από φοιτητές της Καλών Τεχνών, κάτι που στο ντοκιμαντέρ ‘Τον παληό εκείνο καιρό’ σατιρίζει ο Σακελλάριος. Η κινηματογραφική ιστορία όμως δικαιώνει το ευφάνταστο τέχνασμα του Μαδρά.
ΑΦΤΕΡΜΑΔΡ
Παρόλο που κατά τη διάρκεια της ζωής του χλευάστηκε και δέχθηκε δριμύτατη κριτική από τους κριτικούς κινηματογράφου, ο Αχιλλέας Μαδράς, ακριβώς με τον τρόπο που αγαπήθηκαν και οι άλλοι δύο γνωστοί disaster artists που αναφέραμε, κέρδισε στο πέρασμα του χρόνου όχι μόνο τη συμπάθεια, αλλά και τον σεβασμό του κόσμου της 7ης -και όχι μόνο- τέχνης.
|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του PopCode.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ